All Chapters of คลั่งรักเด็กซื่อ NC20+: Chapter 41 - Chapter 50

ร่างอวบอิ่มของฝันหวานขยับตัวเข้าไปซุกในอกแกร่งเปลือยเปล่าของแดเนียล สอดเรียวแขนเล็กเข้าไปตรงเอวสอบกอดเขาไว้แน่น พ่นลมหายใจอุ่นรดตรงต้นคอจนร่างหนาแข็งทื่อ รู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัวแต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ เขาไม่กล้าแม้กระทั่งขยับตัวลุกขึ้นจากเตียงด้วยซ้ำเพราะกลัวว่าจะทำให้ยัยตุ๊กตาของเขาตื่น“นอนหลับแล้วยังจะยั่วได้อีกนะ...เดี๋ยวก็โดนฉันจับขย้ำหรอก” แดเนียลพูดเสียงแผ่ว มองคนตัวเล็กที่ซุกอยู่ในอกของตัวเองด้วยสายตาเอ็นดู เขาก้มหน้ากดจูบลงบนหน้าผากมนของเธออย่างอดใจไม่อยู่ พร้อมกับหอมแก้มนุ่มนิ่มทั้งสองข้างของเธออย่างมันเขี้ยว“อื้อออ...คุณแดนขาา” ฝันหวานสะลึมสะลือตื่นขึ้นมา ร้องเรียกหาเขาด้วยน้ำเสียงออดอ้อนอย่างไม่รู้ตัว“คนดีตื่นแล้วเหรอครับ...หิวหรือยัง หืม?” เขาพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน กำลังจะขยับตัวลุกออกจากเตียงไปหาอะไรให้เธอทาน แต่แขนเรียวกลับกอดเขาไว้แน่นกว่าเดิม ซุกใบหน้าลงกับอกแกร่งไม่ยอมให้เขาลุกไปไหน“ฮึก...หนูไม่ให้ไป~”ยิ่งเห็นคนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมองเขาแล้วเบะปากเหมือนจะร้องไห้ เขาก็ตกใจรีบเอ่ยถามเธออย่างร้อนรน“เป็นอะไรไปครับ ไม่สบายหรือเปล่า?” เขาทาบหลังมือลงบนหน้าผากของ

เขาพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ใช้มือลูบไล้แก้มนุ่มนิ่มของเธออย่างหลงใหลยัยตุ๊กตาน่ารักขนาดนี้ เขาจะอดใจไหวไหมนะ...“คะ คุณแดนอย่าแกล้งหนูสิคะ...หนูอยากไปเล่นน้ำแล้ว” ฝันหวานดึงมือเขาออกจากใบหน้าอย่างขวยเขิน ประโยคที่เขาพูดออกมามันฟังดูกำกวม จนเธอรู้สึกว่าสิ่งที่เขาจะยัดเข้ามาไม่ใช้ผ้าอนามัยแบบสอด แต่เป็นอย่างอื่นมากกว่า...“หึ...ไม่แกล้งแล้วก็ได้” แดเนียลเห็นยัยตุ๊กตาเขินอายจนทำตัวไม่ถูกก็ยิ้มอย่างถูกใจ ก้มตัวลงไปหยิบชุดบิกินี่ในตู้เสื้อผ้าแล้วยื่นไปให้เธอ“รับไปสิ...จะเปลี่ยนชุดตรงนี้เลยก็ได้นะ ฉันไม่ถือ”“มะ ไม่เอาค่ะ หนูจะไปเปลี่ยนในห้องน้ำดีกว่า คุณแดนอย่าตามเข้ามานะ” เธอเอ่ยดักคอ แล้วรับชุดบิกินี่สีแดงสดจากเขามา หมุนตัวจะไปเปลี่ยนในห้องน้ำแต่ถูกมือหนาดึงแขนไว้เสียก่อน“เอ่อ...มีอะไรหรือเปล่าคะ?” เธอเอ่ยถามอย่างหวาดระแวงเมื่อเห็นเขาทำหน้าเจ้าเล่ห์ จากนั้นแดเนียลก็โน้มใบหน้าหล่อเหลาลงมาใกล้กับใบหูเล็ก แล้วกระซิบบอกเธอเสียงเบา“ประจำเดือนหายเมื่อไหร่รีบบอกนะ...ฉันจะได้ใส่อย่างอื่นที่มันใหญ่กว่าเข้าไปแทน” “คุณแดน!” ฝันหวานแหวเสียงหลง ดันแผงอกแกร่งของเขาออกห่างแล้วรีบเดินหายเข้าไปในห้อง

21 : 45 น.“ไม่ไปได้ไหม...” ฝันหวานกอดเอวสอบของแดเนียลเอาไว้แน่น แนบใบหน้าน่ารักราวกับตุ๊กตาของเธอบนแผงอกแกร่งเปลือยเปล่าอย่างออดอ้อนตอนนี้เขากับเธอกำลังนอนกอดกันอยู่บนที่นอนนุ่ม ท่ามกลางแสงสลัวสีส้มจากโคมไฟหัวเตียง เมื่อตอนบ่ายเธอยังเล่นน้ำอย่างสนุกสนานอยู่เลย แต่พอตกเย็นมาหลังจากทานข้าวและอาบน้ำเสร็จ เตรียมตัวจะนอน เขาก็บอกข่าวร้ายกับเธอว่าพรุ่งนี้ก็ต้องรีบกลับแต่เช้า เพราะเขาต้องบินไปทำงานที่ต่างประเทศ“ฝัน...ไม่ดื้อสิครับ บอกแล้วไงว่าไปแค่ไม่กี่วัน เดี๋ยวก็กลับแล้ว”“แต่หนูต้องทำงานนะคะ...ต้องเตรียมเอกสารให้พี่น้ำขิงอีกหลายอย่างเลย” เธอพูดเสียงอู้อี้ตรงอกของเขา จนคนฟังหัวใจอ่อนยวบ“เรื่องแค่นี้จัดการไม่ยากหรอก หนูแค่เป็นเด็กดีอยู่กับฉันอย่างเชื่อฟังก็พอ” แดเนียลพูดพร้อมกับลูบผมสั้นนุ่มลื่นอย่างปลอบประโลม“หนูไปด้วยจะไม่เป็นตัวถ่วงคุณแดนเหรอคะ คุณแดนไปทำงานไม่ได้ไปเที่ยวเสียหน่อย...อีกอย่างถ้าหนูไปก็คงไม่ได้ออกไปไหนแน่ๆ” ฝันหวานหน้างอง้ำนักกว่าเดิม เธอไม่อยากไปต่างประเทศเลยสักนิด ไม่รู้ว่าเขาจะพาเธอไปด้วยทำไม“ตัวถ่วงอะไรกัน...ไปอยู่กับฉันนั่นแหละดีแล้ว ประจำเดือนหนูยังไม่หายเลยนี

ร่างสูงสมบูรณ์แบบในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำคู่กับกางเกงแสล็กสีเดียวกัน นั่งตรวจเอกสารอยู่บนโต๊ะทำงานอย่างจริงจัง พอทุกอย่างเริ่มเข้าที่เข้าทางแดเนียลจึงหันไปมองสเตฟานที่นั่งขมวดคิ้วจ้องมือถือเครื่องหรูตรงโซฟาใกล้ๆ กัน“มีอะไรอีก? เราจัดการพวกมันหมดแล้วไม่ใช่หรือไง?”เสียงทุ้มเอ่ยถามอย่างสงสัยเพราะสิ่งเรื่องที่ที่ทำให้ไอ้ก้อนน้ำแข็งอย่างสเตฟานขมวดได้ก็คงมีเพียงแค่เรื่องงานเท่านั้นแต่หลายวันมานี้ทุกอย่างที่มีปัญหาก็สะสางเรียบร้อย ตัวการที่ทำให้คลังอาวุธเสียหายก็ได้ตัวมาแล้ว ยังจะมีเรื่องอะไรได้อีก?“เปล่า...มึงจะกลับแล้วเหรอ?”สเตฟานละสายตาจากหน้าจอมือถือแล้วหันไปคุยกับแดเนียลด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง“อืม เมียกูใกล้จะเข้านอนแล้ว ถ้ามีอะไรเพิ่มเติมก็ส่งมาละกัน”ตอนนี้ใกล้จะห้าทุ่มแล้ว คนตัวเล็กที่นอนรออยู่ที่เพนท์เฮ้าส์คงจะง่วงเต็มที เขาจึงรีบจัดการปัญหาให้เสร็จเร็วๆ แล้วกลับไปหาเธอให้ทันเวลา“เหอะ...น่ารำคาญชะมัด” สเตฟานแค่นเสียงออกมาอย่างเย็นชา ไม่คิดเลยว่าผู้ชายอย่างแดเนียล โดแลน จะติดเมียถึงขนาดที่ต้องรีบกลับเพนท์เฮ้าส์เพื่อไปกล่อมเธอเข้านอนทุกๆ คืนสำหรับสเตฟาน พวกผู้หญิงเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าร

เขาถามพลางตอกอัดลำเนื้อเขื่องเกือบเท่าแขนเข้าไปไม่ยั้งจนร่างอวบอิ่มสั่นไหวไปตามแรงของเขา“อื้อออ พอแล้ว อะ อ๊ะ มันแรงเกินไปแล้วนะคะ”ใบหน้าน่ารักของฝันหวานเหยเกอย่างหนัก มือเรียวกำผ้าปูที่นอนไว้แน่นจนยับยู่ยี่เพื่อเป็นที่ระบายอารมณ์เสียที่กำลังเอ่อล้นอยู่ตอนนี้ไม่ได้มีอะไรกับเขามานาน ความต้องการของเธอที่ซ่อนลึกอยู่ในใจก็พลั่งพรูออกมาอย่างบ้าคลั่ง ปล่อยให้เขากระแทกกระทั้นเข้ามาอย่างเต็มใจ“อ่าส์ ทำไมตอดแน่นจังหืม”ลำเนื้อเขื่องของเขาถูกร่องเสียวของเธอตอดรัดแน่นมากเสียจนแทบแตกกลางคัน ทั้งๆ ที่ตั้งใจว่าจะเล่นเสียวกับเธอนานกว่านี้แท้ๆตั้งแต่มาทำงานที่วอชิงตันเขาก็แทบไม่มีเวลาให้เธอเลย กว่าจะกลับมาที่เพ้นเฮ๊าส์ก็ดึกดื่นแทบทุกคืน พอได้โอกาสจากคนดีของเขาอีกครั้งจึงอยากจะอยู่ในตัวของเธอนานหน่อยแต่ยัยตุ๊กตาดันตอดรัดลำยักษ์ของเขาแน่นซะขนาดนี้ อีกไม่กี่นาทีเขาคงได้เสร็จก่อนแน่ๆ“อะ อ๊าส์ คุณแดน…ซี้ดดด คุณแดนขา” ฝันหวานครางเสียงหลง ตอนนี้มันรู้สึกเสียวมากๆ จนแทบขาดใจ น้ำเสียวสีใสก็ทะลักออกมาไม่หยุดจนเปรอะเปื้อนเต็มหน้าขา“ซี้ดด…คิดถึงเสียงครางหวานๆ ของหนูจะแย่ อ่าส์…ทนเจ็บหน่อยนะคนดี”ว่าแล้วเ