All Chapters of SO BAD แฟนเก่าคนนี้ของกระทิง: Chapter 51 - Chapter 60

"ว่าไง ยังอยากจะตบฉันอยู่อีกหรือเปล่า หรือว่าเก่งแต่เห่าลับหลัง""แกคงอยากโดนพวกฉันตบมากสินะ ถ้าอยากมากนักเดี๋ยวพวกฉันจัดให้"เพียะใบหน้าสวยของไอวาสะบัดหันทันทีหลังจากอีกฝ่ายพูดจบ กลิ่นคาวเลือดลอยคละคลุ้งอยู่ในปากมีบางส่วนที่ไหลซึมออกมา"ไง โดนฉันตบไปหนึ่งทีหายซ่าเลยใช่ไหม จำไว้นะว่าคราวหลังอย่ามายุ่งวุ่นวายกับคุณคริสต์ของพวกเราสามคนอีก"ดวงตากลมโตของสาวเอเชียร์ดูแข็งกร้าวขึ้นมา ไอวาเขวี้ยงกระเป๋าทิ้งหลังจากผู้หญิงคนนั้นพูดจบ"ของพวกเธออย่างนั้นเหรอ"ฝ่ามือเรียวของไอวากำเข้าหา"ลองดูกันไหมว่าผู้ชายเขาจะเลือกใคร"ไอวาแสะยิ้มตรงมุมปากพุ่งเข้าไปจัดการแอนนาที่ยืนแสะยิ้มมั่นหน้าว่าตนเองจะต้องเป็นผู้ชนะเพียะ เพียะ เพียะ"กรี๊ด"เสียงกรีดร้องดังขึ้นทันทีเมื่อไอวาใช้ฝ่ามือเรียวฟาดลงบนใบหน้าสวยของทั้งสามอย่างสุดแรงด้วยความเร็วจนทั้งสามตั้งตัวรับไม่ทัน"กรี๊ด นี่แกกล้าตบหน้าฉันอย่างนั้นเหรอนังไอวา""ใช่ แล้วพวกเธอจะทำไม"บอกแล้วไงว่าเธอไม่ใช่ไอว่าผู้หญิงที่ยอมอ่อนแอก้มหัวให้คนอื่นอีกต่อไป ใครดีมาเธอพร้อมจะดีกลับ ใครร้ายมาเธอก็พร้อมที่จะร้ายกลับไม่มีโกง"อย่าคิดว่ามีมือมีตีนคนเดียวสิ ถึงฉันจะดูเป็

สามเดือนผ่านไป"ค่อย ๆ เดินนะคะ ฉันจะปล่อยมือแล้วนะคะคุณกระทิง"ชายหนุ่มพยักหน้าให้กับพยาบาลที่เข้ามาฝึกทำกายภาพบำบัดให้เขาสองเท้าสั่นเทาก่อนหน้านี้ บัดนี้กลับมาแข็งแกร่งพอที่จะทำให้เขานั้นก้าวขาไปข้างหน้าได้ จากผู้ชายที่สิ้นหวังเกือบจะกลายเป็นผู้พิการเดินไม่ได้ ชายหนุ่มยืนตัวตรงก้าวขาวเดินไปด้านหน้าอย่างมั่นคง ดวงตาคมมองไปด้านหน้าเห็นภาพของบิดาและมารดายืนกุมมือมองมาที่เขาพลางส่งยิ้มให้ด้วยความสุขใจเมื่อเห็นลูกชายของตนเองกลับมาเดินได้อีกครั้งกระทิงเดินพยุงร่างเดินไปหาทั้งสอง แขนทั้งสองข้างของเขาคว้าทั้งคู่เข้ามากอดด้วยความรู้สึกดีใจ"ผมหายแล้วครับ พ่อแม่"ชายหนุ่มบอกบิดามารดาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ "พ่อกับแม่ดีใจมากที่สุดเลยรู้ไหม""ลูกเก่งมากกระทิง พ่อภูมิใจในตัวของแกมากที่สุด"นัยน์ตาของชายหนุ่มแดงก่ำไม่ต่างอะไรกับบิดาและมารดาในตอนนี้"พ่อจำได้ใช่ไหมครับว่าเคยสัญญาอะไรกับผมเอาไว้"ทันทีที่ทั้งสามเดินทางกลับมาถึงบ้าน แต่ยังไม่ทันที่พวกเขาจะเดินเข้าไปถึงห้องรับแขกกระทิงเอ่ยท้วงถึงสัญญาที่บิดาเคยให้กับเขาเอาไว้เมื่อเดือนก่อน สองเท้าของเอาสามีภรรยาหยุดชะงัก ชายวัยกลางคนหันหน้ามองภรรยาคู่

พรึบเพราะไอวายืนนิ่งด้วยความตกตะลึงเมื่อเห็นว่าอดีตแฟนหนุ่มกำลังยืนอยู่ตรงหน้าฉีกยิ้มด้วยความดีใจ เขาจึงใช้โอกาสนี้เดินเข้ามาโอบกอดร่างสวยด้วยความคิดถึง"ฉันคิดถึงเธอมากที่สุดเลยไอวา สุดท้ายฉันก็หาเธอจนเจอ"ปลายจมูกโด่งกดลงบนศีรษะสูดดมความหอมของกลิ่นกายหญิงสาว ซึ่งมันยังเป็นกลิ่นกายที่หอมสำหรับเขามาตลอดพรึบ"กลับไปซะ"ไอวาที่ได้สติออกแรงผลักจนร่างสูงใหญ่เซถอยหลัง"กลับไปอยู่ในที่ที่ ของนาย เราสองคนไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกต่อไปแล้ว""ฉันไม่กลับ จนกว่าเธอจะยอมกลับไปกับฉัน"แววตามุ่งมั่นของชายหนุ่มเริ่มทำให้ไอวารับรู้ถึงความลำบากใจ เพราะดูเหมือนว่าเขาจะไม่ยอมกลับไปง่าย ๆ นิสัยของชายหนุ่มเป็นยังไงเธอย่อมรู้ดี"กลับเมืองไทยไปกับฉันนะไอวา เรากลับไปอยู่ด้วยกันนะ"ชายหนุ่มยื่นมือมาหมายจะคว้ามือหญิงสาว แต่ไอวากลับถอยหลังหนีแสดงทีท่าห่างเหินทันที"ทำไมฉันจะต้องกลับไปกับนาย ลืมไปแล้วหรือไงว่าเราสองคนเลิกกันแล้ว"ชายหนุ่มชะงัก ดวงตาสั่นไหวมองหน้าหญิงสาวอันเป็นที่รัก"เราสองคนเลิกกันแล้วกระทิง เรื่องของเรามันจบไปตั้งนานแล้วตั้งแต่วันที่นายตัดสินใจก้าวขาขึ้นเตียงกับไอด้า"ไอวาพยายามข่มน้ำตาไม่ให้มันไห

บรรยากาศที่เงียบสงัดในยามค่ำคืนมีป่าสนต้นใหญ่หลายรอบทำให้ภายในโกดังร้างแห่งนี้ บริเวณภายในยามค่ำคืนดูอับชื้นเนื่องด้วยอากาศที่ลดระดับลง กลิ่นเหม็นอับของโกดังร้างที่ไม่ได้ใช้งานมานานตีฉุนเข้าใส่จมูกของหญิงสาว คิ้วทั้งสองข้างของเธอขมวดเข้าหาเนื่องด้วยอาการแสบจมูกเมื่อได้รับสิ่งที่ไม่สะอาดบริสุทธิ์มานานติดต่อกันหลายชั่วโมง'ที่นี่ที่ไหน'ทันทีเมื่อไอวาเริ่มได้สติสิ่งแรกที่เธอทำก็คือการมองไปทั่วบริเวณโดยรอบด้วยความรู้สึกกังวลใจ เธอจำได้ว่าก่อนที่ภาพทุกอย่างจะตัดไปเธอกำลังยืนคุยอยู่กับอดีตแฟนหนุ่มอยู่ที่หน้าบ้าน'หรือว่า'ครืด"ตื่นแล้วเหรอครับคนสวย"เสียงที่ไม่คุ้นเคยหรือได้ยินมาก่อนจากที่ไหนเอ่ยทักทาย ไอวาหันมองไปยังร่างสูงใหญ่ของชายฝรั่งผมทองคนหนึ่งซึ่งเธอไม่เคยรู้จักหรือว่าเห็นหน้าเขามาก่อน"คุณเป็นใคร จับฉันมาทำไม""ผิดคาดไปมาก นึกว่าผู้หญิงที่ไอ้คริสต์รักมากจะเอาแต่ร้องไห้โวยวาย แน่นี่"ชื่อที่หลุดออกมาจากปากของชายผู้นั้นทำให้ไอวาชะงักไป ดวงตากลมโตคู่สวยวูบไหวเมื่อความหวาดกลัวภายในใจเริ่มเล่นงาน"ผมโทนี่ คนที่ส่งคนไปฆ่าไอ้คริสต์รอบนั้น แต่คุณดันช่วยมันให้รอดกลับมาแว้งฆ่าผมได้"ดวงตาคู่สว

ไอวารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในช่วงบ่ายของเช้าวันถัดไป สิ่งแรกที่เธอลืมตาตื่นขึ้นมาเห็นก็คือใบหน้าคมเข้มหล่อเหลาของมาเฟียหนุ่มซึ่งกำลังนอนฟุบอยู่บนเตียงคนไข้คอยกุมมือเธอไม่ไปไหน แต่ทันทีเมื่อเธอเริ่มขยับตัวชายหนุ่มก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา"ไอวา คุณฟื้นนานแล้วเหรอครับ เจ็บตรงไหนหรือเปล่า"ชายหนุ่มเอ่ยถามเธอด้วยน้ำเสียงร้อนรนก่อนจะเอื้อมมือไปกดปุ่มเรียกพยาบาลในขณะที่มืออุ่นร้อนอีกข้างคอยกุมมือของเธอเอาไว้"เป็นยังไงบ้างครับ""ฉันทนได้ค่ะ ว่าแต่คุณคริสต์ล่ะคะ เป็นยังไงบ้างได้รับบาดเจ็บตรงไหนไหม"ริมฝีปากซีดเซียวเอ่ยถาม ไอวากวาดสายตามองไปตามร่างกายของชายหนุ่ม เธอรู้สึกโล่งอกผายลมออกมาจากริมฝีปากเมื่อไม่เห็นว่าร่างกายของเขาเกิดแผลตรงบริเวณส่วนไหน"มีอะไรหรือเปล่าคะ คุณคริสต์มองหน้าฉันแบบนั้นทำไม""ผมมีอะไรบางอย่างยากจะพูด หลังจากคุณหมอเข้ามาตรวจดูอาการของคุณนะครับไอวา"ชายหนุ่มบอกเธอด้วยน้ำเสียงจริงจัง ซึ่งเป็นช่วงจังหวะเดียวกันกับที่หมอและพยาบาลเปิดประตูเดินเข้ามามาเฟียหนุ่มปล่อยให้หมอวัยกลางคนตรวจดูอาการของไอวาอย่างถี่ถ้วนโดยมีเขาคอยยืนเฝ้าอยู่ไม่ห่างไปไหน"โชคดีนะครับที่กระสุนไม่โดนจุดสำคัญ ถ้าหาก