Masuk"หัวใจของฉันมันอาจจะหมดรักนายไปตั้งนานแล้วก็ได้กระทิง ที่ผ่านมามันอาจจะเป็นความรู้สึกผูกพันธ์ ฉันถึงยังอยู่กับนาย" "เลิกรักผู้ชายคนนั้นได้ไหม กลับมารักฉันเหมือนเดิมเถอะนะ ผู้ชายคนนั้นรักเธอได้ไม่ถึงครึ่งที่ฉันรักเธอหรอกนะ" "แต่เขาไม่เคยทำให้ฉันต้องเสียใจหรือร้องไห้เพราะผู้หญิงเหมือนกับที่นายเคยทำกับฉันนะกระทิง" เธอเจ็บเพราะเขามามาก ไม่อยากกลับไปเจ็บซ้ำ ๆ เหมือนเดิมอีกแล้ว
Lihat lebih banyak'มึง เมื่อกี้กูเห็นกระทิงเข้าไปในห้องน้ำหญิงกับแพรวเด็กบัญชีวะ'
'เหรอวะ กลางวันแสก ๆ ก็ไม่เว้นเลยเหรอ' 'จะเว้นได้ไง ลืมไปแล้วหรือไงว่าเมื่อเดือนก่อนที่โรงจอดรถของคณะ กับเด็กปีหนึ่งที่ชื่อจ๊ะจ๋า' บทสนทนาของนักศึกษาสาวที่เดินผ่านไปทำให้ดวงตาของ'ไอวา'ทั้งสองข้างแดงก่ำ ทุกคำพูดของนักศึกษาสาวสองคนนั้นไม่ต่างอะไรกับคมมีดที่กรีดลงกลางใจของเธอ "ไอวา"ฝ่ามือเล็ก ๆ ของ'ใยไหม'เผื่อแผ่ความอบอุ่นโดยการวางกอบกุมฝ่ามือเย็นเฉียบของไอวาอย่างต้องการให้กำลังใจ "เมื่อไหร่เขาจะหยุดทำแบบนี้เสียที"หญิงสาวกลืนก้อนแข็งลงคอด้วยความยากลำบาก กว่าเธอจะพูดออกมาได้แต่ละคำมันช่างแสนยากเย็นเสียเหลือเกิน เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่แฟนหนุ่มอย่าง'กระทิง' 'นอกกายเธอ' "ตามไปจัดการพวกผู้หญิงพวกนั้นเลยดีไหม เดี๋ยวฉันไปเป็นเพื่อน" "ไม่ต้องหรอกใยไหม"แรงดึงตรงฝ่ามือทำให้ใยไหมที่กำลังจะลุกขึ้นยืนต้องนั่งลงที่เดิม มองเห็นสภาพอันน่าเวทนาของเพื่อนที่ค่อย ๆ หันหน้ามา "ทำไมล่ะไอวา ทั้งที่ผู้หญิงพวกนั้นมายุ่งกับแฟนของเธอนะ เธอจะปล่อยให้พวกผู้หญิงพวกนั้นมายุ่งกับกระทิงได้ง่าย ๆ อย่างนั้นเหรอ" "มันจะไปมีประโยชน์อะไรล่ะถ้าหากว่าฉันเดินไปตบพวกผู้หญิงพวกนั้น" "ไอวา" "เธอก็น่าจะรู้จักนิสัยของกระทิงดี ถึงเขาจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนนี้ ชีวิตของเขาก็พร้อมที่จะมีผู้หญิงคนอื่นเข้ามา"น้ำตาที่อัดอั้นเอาไว้ในตอนแรกค่อย ๆ ไหลออกมาประจานความอ่อนแอของตัวเอง ก่อนใยไหมจะคว้าร่างสวยของเพื่อนเข้ามากอดปลอบโยนอย่างที่เคยทำ "ร้องไห้ออกมาเถอะ ถ้ามันทำให้เธอสบายใจ ฉันจะคอยปลอบเธออยู่ตรงนี้เอง" "ฮึก ขอบใจนะ"เสียงสะอื้นร้องไห้ดังคลอไปตามสายลม ราวกับต้องการช่วยให้มันพัดผ่านความเจ็บปวดนี้ไป ต่างจากอีกฟากของมหาลัย แผ่นหลังหนาของร่างสูงใหญ่แนบชิดติดกับผนังห้องน้ำ มัดกล้าเด่นชัดทันทีเมื่อกระดุมเสื้อนักศึกษาถูกปลดออกไปทั้งแถบ อ๊อก อ๊อก อ๊อก คงไม่ต้องบอกก็รู้ว่านี่เสียงอะไร ลมหายใจของชายหนุ่มร่างสูงใหญ่นามว่า'กระทิง'หอบถี่เมื่อมีริมฝีปากอวบอิ่มเคลือบไปด้วยสีลิปสติกของหญิงสาวรายหนึ่งที่กำลังใช้ริมฝีปากของเธอนั้นครอบครองแก่นกายของเขาอย่างเมามัน "อ๊าส์"ริมฝีปากสวยเคลือบด้วยน้ำลายของหญิงสาวเผยอ้า เธอกอบโกยอากาศกลับเข้าโพรงจมูกหลังจากแทบจะสิ้นใจเมื่อท่อนเอ็นลำใหญ่ขยับเข้าออกในโพรงปากของเธออย่างแนบแน่น "ใหญ่ยาวสมกับที่เขาร่ำลือเลยนะคะ ยิ่งมีรอยสักแบบนี้ด้วย ดูน่าเร้าใจเป็นบ้าเลย"ฝ่ามือเรียวลูบไล้รอบสักรูปเขากระทิงซึ่งอยู่ในตำแหน่งใต้สะดือของชายหนุ่ม "เริ่มกันเลยไหมคะพี่กระทิง แพรวพร้อมแล้ว"นักศึกษาสาวปีสามยิ้มยั่วก่อนเธอจะดึงกระโปรงนักศึกษาสุดสั้นเผยให้เห็นเรียวขาและก้นขาวซึ่งถูกกางเกงในตัวบางห่อหุ้มเอาไว้ "หึ"ร่างสูงใหญ่เปล่งเสียงในลำคอ ก่อนเขาจะล้วงหยิบเอาถุงยางอนามัยแบบบางไซซ์พิเศษออกมายื่นให้กับหญิงสาวก่อนเธอนั้นจะจัดการสวมเกาะป้องกันให้กับเขา ปึก "อือ แน่น"เสียงกระเส่าหลุดออกมาจากริมฝีปากของหญิงสาว เรียวขาสวยทั้งสองข้างสั่นเทาทันทีเมื่อแก่นกายของชายหนุ่มแทรกลึกเข้ามาภายในร่องสวยของตัวเธอ ปัก! ปัก! ปัก! "อ๊าส์" "ฮึก อืม"ความเสียวสั่นสะท้านดังขึ้นภายในห้องน้ำอันแสนคับแคบ แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับทั้งสอง ฝ่ามือใหญ่ประคองจับเอวสวยของนักศึกษาสาวปีสามเอาไว้ ในขณะที่แก่นกายของเขากระแทกเข้าออกร่องสวยของอีกฝ่ายอย่างเมามันจนเธอนั้นต้องจิกเล็บทั้งสิบลงบนฝาผนังเปล่งเสียงครางออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ "อ๊าส์ พี่กระทิง พะ...แพรวเสียว" "อืม ฉันก็เสียว"ชายหนุ่มตอบกลับ ก่อนจะจับเธอให้โน้มตัวไปเกาะชักโครกเอาไว้ ตับ! ตับ! ตับ! องศาในท่านี้มันง่ายต่อการกระแทกเพิ่มความเสียวซ่านให้ทั้งสองได้มากยิ่งขึ้นไป ร่างสูงใหญ่โหมกระหน่ำกระแทกแทบจะทำให้หญิงสาวแทบจะต้านทานพละกำลังของเขาไม่ไหว ทั่วทั้งร่างกายของเธอสั่นคลอน เรียวขาทั้งสองข้างเผยอ้าและสั่นไหวไปตามแรกกระแทก จนในที่สุด "อ๊าส์"ความเสียวซ่านของทั้งสองถูกปลดปล่อยออกมา พรึ่บ ดวงตาคมกริบจ้องมองร่างสวยที่ได้ทรุดลงไปนั่งกองอยู่บนพื้นห้องน้ำเย็นเฉียบในสภาพกระตุกเกร็งตรงเรียวขามีน้ำหวานไหลอาบออกมาด้วยสายตาเย็นชา "รู้ใช่ไหมว่าฉันมีแฟนแล้ว ไอวา"กระทิงดึงเกราะป้องกันออกจากลำกายในขณะที่เขาเอ่ยถึงแฟนสาว สายตาของเขายังคงจ้องมองผู้หญิงที่นั่งกองอยู่กับพื้น "อย่ายุ่งกับเธอ อย่าให้ฉันเห็นว่าเธอพยายามเข้าไปแสดงตัว ไม่เช่นนั้น"ที่เขาพูดแบบนี้เพราะเขารู้ดีว่าผู้หญิงพวกนี้มันเลี้ยงไม่เชื่อง "อย่ายุ่งกับไอวา ถ้ายังอยากให้ชีวิตของเธอสงบสุข เข้าใจไหม" "ค่ะ แพรวเข้าใจ"อาวุธประจำกายถูกเก็บไว้เป็นระเบียบซึ่งเป็นเวลาเดียวที่กระทิงได้ยินคำตอบตกลงจากปากของหญิงสาวตรงหน้าว่าจะไม่ยุ่งกับแฟนสาวของเขา "ดี เข้าใจอะไรง่าย ๆ แบบนี้ค่อยดีขึ้นมาหน่อย" ปึง ประตูห้องน้ำถูกเปิดและปิดลง ร่างอันทรงพลังก้าวขาเดินออกมาจากตรงนั้นด้วยทีท่าสบายใจหลังจากได้ปลดปล่อย ครืด ครืด ไอวา ตรงมุมปากกระตุกยิ้มเมื่อเห็นชื่อแฟนสาวปรากฏอยู่บนหน้าจอ กระทิงไม่รีรอเร่งกดรับสายในขณะที่สองเท้าของเขากำลังก้าวไปยังโรงจอดรถของคณะซึ่งอยู่ห่างออกไปไม่ไกล "ว่าไงครับคนเก่ง ถึงห้องแล้วหรือยัง"โทนเสียงของเขายามเมื่อพูดกับแฟนสาวแตกต่างกว่าทุก ๆ คน "กระทิง" "หืม ว่าไงครับ" "คืนนี้นายนอนคนเดียวนะ ฉันจะกลับไปนอนที่บ้าน"คำพูดของแฟนสาวนั้นทำให้สองเท้าของเขาหยุดชะงักทันทีราวกับมีอะไรบางอย่างจับเขาเอาไว้ไม่ให้ก้าวต่อ "ขอโทษนะที่คืนนี้ฉันคงไม่ได้กลับไปนอนกับนาย" "ไอวา" "แค่นี้ก่อนนะ คืนนี้ถ้าจะออกไปเที่ยวก็อย่าดื่มเยอะล่ะ"กระทิงสัมผัสได้ถึงน้ำเสียงที่สั่นเครือจากปลายสาย "แล้วก็" "..." "ถ้าจะมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นก็ช่วยป้องกันด้วยนะ" "ไอวา" ติ๊ด หัวใจของเขาร้อนรนราวกับมีกองไฟสุมอยู่ด้านใน ฝ่ามือใหญ่ยกขึ้นมาเสยผมราวกับคนคิดหนักกับเรื่องที่เขาพึ่งทำผิดแล้วแฟนสาวรู้ "โถ่เว้ย"สองเท้ารีบก้าวขาไปยังรถคันหรูก่อนจะขับออกไปจากรั้วมหาลัยด้วยความเร็วมุ่งหน้าไปยังบ้านหลังใหญ่ของแฟนสาวด้วยความร้อนใจบรรยากาศภายในห้องหอของบ่าวสาวอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของกุหลาบขาวอันบริสุทธิ์ซึ่งถูกจัดตกแต่งเอาไว้ตามมุมต่าง ๆ ภายในห้อง หากมองไปยังเตียงนอนขนาดใหญ่ตรงหน้าก็จะพบว่ามีกลีบกุหลาบสีแดงโรยเป็นรูปหัวใจดวงใหญ่เอาไว้"พ่อกับแม่ขอให้ลูกทั้งสองคนครองรักกันด้วยความเข้าใจ หนักนิดเบาหน่อยก็ให้อภัยซึ่งกันและกันนะลูก""ครับ ค่ะ"ไอวาและคริสต์ก้มลงกราบเท้าของผู้ทรงอำนาจอย่างคุณรังสิมันต์"ส่วนแม่นั้น ขอให้ลูกทั้งสองใช้ปัญญา สติ และความรักในการประคับประคองชีวิตคู่ให้มีความสุขตลอดไป และนับจากนี้ไปขอให้ดูแลกันให้ดี และเมื่อมีปัญหาอะไร ขอให้นึกถึงวันที่รักกันนะลูก""ครับ ค่ะ"คู่บ่าวสาวก้มลงกราบเท้าของผู้ใหญ่ที่เคารพรัก"เอาล่ะ พ่อกับแม่มาส่งหนูได้เพียงเท่านี้นะไอวา ที่เหลือต่อจากนี้ก็ฝากคุณคริสต์ช่วยดูแลลูกสาวของผมต่อด้วยนะครับ คุณรู้ใช่ไหมถึงแม้ว่าไอวาจะไม่ใช่ลูกสาวแท้ ๆ ของผม แต่ผมก็รักเด็กผู้หญิงคนนี้เปรียบเสมือนลูกสาวแท้ ๆ ""ครับ ผมทราบ ผมจะไม่มีวันทำให้คุณพ่อต้องผิดหวังในตัวผม""นี่แหละสิ่งที่ผมต้องการได้ยินมากที่สุด""แม่กับพ่อขอตัวก่อนนะลูก ไอวา อย่าลืมนะ แม่กับพ่ออายุก็จะเข้าเลขหกแล้ว หวังว่าแม่กับพ
บรรยากาศภายในงานแต่งงานช่วงเช้าของไอวาและคริสต์เป็นไปได้อย่างเรียบง่าย เจ้าสาวอยู่ในชุดไทยสีขาวเด่นสง่าราวกับนางในวรรณคดีไทย ส่วนฝ่ายชายเองก็สวมชุดไทยสีเดียวกันเรียกได้ว่าเป็นคู่ที่เหมาะสมกันอย่างหาที่ติไม่ได้แม้พิธีแต่งงานช่วงเช้าจะถูกจัดขึ้นด้วยความเรียบง่าย มีเพียงเพื่อนและแขกคนสนิทไม่กี่คนที่ได้ถูกเชิญให้มาร่วมเป็นสักขีพยานในการแลกแหวนแต่งงานในครั้งนี้ แต่มีอีกหนึ่งสิ่งที่คุณต้องพากันเบิกตาค้างด้วยความตกใจนั่นก็คือสินสอดที่ฝ่ายชายได้เตรียมมาให้กับเจ้าสาว'ข้าพเจ้า คริสต์ ชาร์ค ขอมอบทรัพย์สินทั้งหมดที่ข้าพเจ้ามีให้กับนางสาวไอวาแต่เพียงผู้เดียว'พินัยกรรมที่เป็นลายลักษณ์อักษรของชายหนุ่มเนื้อหาบทความตามข้างต้น เงินสดสิบล้านบาทไทยที่วางอยู่ตรงหน้า เครื่องเพชรมูลค่าหลายสิบล้านว่างเด่นสง่าส่องแสงประกายวิววับ อีกทั้งโฉนดที่ดินหลายสิบใบ บ้านและอสังหาริมทรัพย์ รถหรูรวมไปถึงทรัพย์สินส่วนอื่น ๆ อีกมากมายซึ่งไม่สามารถตีเป็นมูลค่าที่แน่ชัดได้ซึ่งเขาได้ยกมอบเป็นสินสอดให้กับไอวาโดยไม่ขอรับคืนในครั้งนี้ทำเอาเจ้าสาวแทบจะเป็นลมล้มพับไปเธอไม่ได้เป็นฝ่ายเอ่ยขอแต่อย่างได้ สินสอดทุกอย่างเขาเป็นฝ่ายจั
เช้าวันรุ่งขึ้นไอวาได้เดินทางพาว่าที่สามีมายังบ้านผู้ใหญ่ที่เธอเคารพรักเหมือนผู้ให้กำเนิด ซึ่งตลอดเวลาที่เธอย้ายไปอยู่ต่างประเทศก็ยังคงติดต่อมาหาถามไถ่ถึงสารทุกข์สุกดิบ และการเดินทางมาหาครั้งนี้เธอก็ได้โทรแจ้งท่านให้ท่านได้ทราบตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็น"หนูไอวา""คุณป้า"คุณหญิงรัศมีที่ยืนรออยู่ตรงหน้าประตูทางเข้าอ้าแขนโอบกอดหลานสาวคนสวยด้วยความคิดถึง ซึ่งเป็นภาพที่ทุกคนต่างจดจำมันได้แม้ว่าครั้งหนึ่งนานเป็นปีที่ไอวาจะไม่ได้เดินทางมาที่นี่"คิดถึงจังเลยลูก""หนูก็คิดถึงคุณป้าเหมือนกันค่ะ"แววตาของเด็กสาวมองผู้ใหญ่ทั้งสองที่เธอยังรักและเคารพด้วยความคิดถึง"สวัสดีค่ะคุณลุง สบายดีนะคะ""ลุงสบายดี หนูเองก็สบายดีใช่ไหม""หนูสบายดีค่ะ"ไอวายิ้มหวานให้กับผู้ใหญ่ทั้งสอง ก่อนเธอจะแนะนำชายหนุ่มขางกายให้ได้รู้จักกับผู้ใหญ่ที่เธอรักและนับถือ"คุณคริสต์คะ ท่านคือคุณลุงรังสิมันต์กับคุณป้ารัศมี ท่านทั้งสองเป็นผู้ใหญ่ที่ฉันเคารพรักค่ะ"ต่างฝ่ายต่างมองหน้า ก่อนมาเฟียหนุ่มจะเอ่ยแนะนำตัว"สวัสดีครับ ผม คริสต์ ชาร์ค เป็นว่าที่สามีของไอวาครับ""อะ...อะไรนะ""ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณคริสต์"ผู้ทรงอิทธิพลของเมืองไทย
ประเทศไทย"ไอวา""ใยไหม"เพื่อนรักทั้งสองคนที่ไม่ได้เจอหน้ากันมากนึ่งปีเต็มพุ่งเข้ากอดกันด้วยความคิดถึง ใยไหมซึ้งจนน้ำตาไหลโอบกอดร่างของไอวาเอาไว้แน่น"คิดถึง"เพียงคำเดียวมันช่างเต็มไปด้วยความหมายอันลึกซึ้งระหว่างเพื่อรักทั้งสองคนที่ไม่ได้เจอหน้ากันมานานทั้งสองคลายอ้อมกอดออกจากกัน ต่างฝ่ายต่างเช็ดคราบน้ำตาออกจากใบหน้าของกันและกันมันช่างเป็นภาพที่ดูน่าเอ็นดูในสายตาของผู้มอง"เป็นยังไงบ้าง คราวหน้าคราวหลังอย่าหนีหายไปแบบนี้อีกนะ"กว่าไอวาจะยอมติดต่อกลับมา เวลาก็ล่วงเลยไปเกือบจะครบหนึ่งปีเต็ม "ขอโทษนะ ต่อไปฉันจะไม่ทำให้เธอกับทุกคนต้องเป็นห่วงอีกแล้ว"ไอวามองไปยังร่างสูงใหญ่ของเพื่อนสนิทอีกสองคนที่ยืนส่งยิ้มมาให้เธอ"ว่าไงชอปเปอร์ เด่นคุณ พวกนายสบายดีนะ""ฉันสองคนสบายดี ไปอยู่ที่นั่นนานเป็นปีเธอดูสวยมากขึ้นนะ""อะ..แฮ่ม"ทุกสายตาหันมองไปยังร่างสูงใหญ่ของมาเฟียหนุ่มที่ยืนเด่นสง่าอยู่ข้างไอวา ชอปเปอร์หน้าถอดสีขึ้นมาทันทีพอ ๆ กับเด่นคุณที่ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมาสบตารังสีอันตรายแผ่ออกจากร่างสูงใหญ่ทำให้ผู้โดยสารคนอื่น ๆ รวมไปถึงเพื่อนสนิทอีกสามคนเริ่มรู้สึกหวั่นใจ"ไม่ทำแบบนี้สิคะคุณคริสต์ ดูสิเพ
ไอวารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในช่วงบ่ายของเช้าวันถัดไป สิ่งแรกที่เธอลืมตาตื่นขึ้นมาเห็นก็คือใบหน้าคมเข้มหล่อเหลาของมาเฟียหนุ่มซึ่งกำลังนอนฟุบอยู่บนเตียงคนไข้คอยกุมมือเธอไม่ไปไหน แต่ทันทีเมื่อเธอเริ่มขยับตัวชายหนุ่มก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา"ไอวา คุณฟื้นนานแล้วเหรอครับ เจ็บตรงไหนหรือเปล่า"ชายหนุ่มเอ่ยถามเธอด้วยน้ำเสียงร้อนรนก่อนจะเอื้อมมือไปกดปุ่มเรียกพยาบาลในขณะที่มืออุ่นร้อนอีกข้างคอยกุมมือของเธอเอาไว้"เป็นยังไงบ้างครับ""ฉันทนได้ค่ะ ว่าแต่คุณคริสต์ล่ะคะ เป็นยังไงบ้างได้รับบาดเจ็บตรงไหนไหม"ริมฝีปากซีดเซียวเอ่ยถาม ไอวากวาดสายตามองไปตามร่างกายของชายหนุ่ม เธอรู้สึกโล่งอกผายลมออกมาจากริมฝีปากเมื่อไม่เห็นว่าร่างกายของเขาเกิดแผลตรงบริเวณส่วนไหน"มีอะไรหรือเปล่าคะ คุณคริสต์มองหน้าฉันแบบนั้นทำไม""ผมมีอะไรบางอย่างยากจะพูด หลังจากคุณหมอเข้ามาตรวจดูอาการของคุณนะครับไอวา"ชายหนุ่มบอกเธอด้วยน้ำเสียงจริงจัง ซึ่งเป็นช่วงจังหวะเดียวกันกับที่หมอและพยาบาลเปิดประตูเดินเข้ามามาเฟียหนุ่มปล่อยให้หมอวัยกลางคนตรวจดูอาการของไอวาอย่างถี่ถ้วนโดยมีเขาคอยยืนเฝ้าอยู่ไม่ห่างไปไหน"โชคดีนะครับที่กระสุนไม่โดนจุดสำคัญ ถ้าหาก
บรรยากาศหน้าห้องฉุกเฉินเต็มไปด้วยความตึงเครียด ร่างสูงใหญ่ของมาเฟียหนุ่มเสื้อราคาแพงของเขาตอนนี้เต็มไปด้วยคราบเลือดเอาแต่เดินเวียนไปมาอยู่ตรงหน้าประตูด้วยความร้อนใจ ต่างจากผู้ชายอีกคนที่เอาแต่นั่งนิ่งปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาอย่างเงียบ ๆ ไม่พูดอะไรสมองของกระทิงในตอนนี้หนักอึ้งราวกับมีค้อนปอนหนัก ๆ ถ่วงเอาไว้ เขาเป็นคนล้วงเอาปืนจากลูกน้องของคริสต์ยิงโทนี่ ในขณะที่หญิงสาวอย่างไอวาใช้ร่างกายของตัวเองบังกระสุนจากปลายกระบอกปืนของโทนี่ไม่ให้โดนคนที่เธอรัก'ฉันไม่ได้รักนายแล้วกระทิง ฉันรักคุณคริสต์ไปแล้ว'เขาเชื่อคำพูดทุกอย่างของเธอแล้ว สิ่งที่เธอทำเพื่อปกป้องผู้ชายคนนั้นมันเป็นเครื่องมือช่วยยืนยันได้เป็นอย่างดี ผู้หญิงที่ยอมเอาตัวเองไปเสี่ยงกับความตายเพื่อให้คนรักปลอดภัย ถ้าไม่รักกันจริงก็คงไม่มีใครยอมทุ่มเทได้ขนาดนี้ครืดเสียงบานประตูห้องฉุกเฉินที่เปิดออก ก่อนร่างสูงใหญ่ของคุณหมอวัยกลางคนจะเดินออกมา ทั้งคริสต์และกระทิงต่างวิ่งตรู่เข้าไปหาด้วยสีหน้าเป็นกังวล"เธอเป็นยังไงบ้างครับ""คนไข้ปลอดภัยแล้วครับ โชคดีที่กระสุนยิงไม่โดนจุดสำคัญ ตอนนี้ผมได้ผ่าเอากระสุนออกเรียบร้อยแล้วครับกำลังจะพาไปห้อง
Komen