ห้างสรรพสินค้าย่านห้องเช่าแพร์พีญาและตอนนี้ใกล้เวลาพักเที่ยง ติณณภพจึงแวะมารับพีพีไปทานข้าว ซื้อของใช้จำเป็นก่อนที่จะเข้ารับการรักษา“คุณแม่น้องพีปวดฉี่”“เดี๋ยวยายพาไปเอง แพรไปเลือกของใช้กับหมอติณณ์พลาง ๆ”ร่างบางจึงพยักหน้ารับแล้วหันไปพยักหน้ากับติณณภพเพื่อไปเลือกของใช้ที่จำเป็นหลังจากพีพีได้รับการผ่าตัด“น้องพี อย่าวิ่งลูก”“น้องพีปวดฉี่จะไม่ไหวแล้วค่ะ คุณยาย”“เห็นไหมยายบอกแล้วว่าอย่ากินน้ำส้มปั่นสองแก้ว”“คุณอาหมอซื้อให้น้องพี น้องพีก็ต้องกินให้หมด เห็นคุณยายบอกว่าเด็กดีต้องไม่กินทิ้งกินขว้าง”“ทีเรื่องนี้ ความจำดีเหลือเกินนะหนูพี”พีพีฉีกยิ้มกว้างกลับมาทันที“ปะ ถึงแล้ว”อรณีจึงพาพีพีเข้าไปจัดการธุระส่วนตัวจนเสร็จเรียบร้อย แล้วออกมาล้างมือทำความสะอาดหน้ากระจก“น้องพีรอยายแป๊บนะลูก ยายอยากเข้าห้องน้ำเหมือนกัน ห้ามออกไปไหนเด็ดขาด มีอะไรส่งเสียงดัง ๆ นะ ยายจะได้ได้ยินและรีบออกมา”“ค่ะคุณยาย”พีพีรับปากและเดินไปยืนหลบมุมเพื่อไม่ให้เป็นจุดสนใจจนกระทั่งบานประตูห้องน้ำห้องหนึ่งเปิดออกมา พีพีหันไปมองตามเสียงทำเอาเด็กน้อยเกิดอาการตาลุกวาว มาสคอตลูกหมีหัวโตสีน้ำตาลกำลังเดินออกจากห้องน้ำ
Terakhir Diperbarui : 2025-11-14
