บททั้งหมดของ หยางชินลูกสาวมาเฟียข้ามมิติ: บทที่ 11 - บทที่ 20

หยางชินเดินเข้าไปดูห้องเสบียงว่าเสบียงในห้องมีเยอะมั้ย 'หมูรมควันมีแค่3เส้นไก่รมควันมี5..พรุ่งนี้นางจะชื้อเนื้อหมูและไก่มาเพิ่มแล้วกัน ' ช่วงหน้าหนาวที่มีหิมะตกกินเวลาถึง3เดือนเกือบ4เดือน ของให้มีเหลือดีกว่าขาด ครอบครัวนางมีตั้ง7ชีวิต ท่านพ่อเพิ่งหายต้องบำรุงให้มากออกมาจากห้องเก็บเสบียงก็จะเดินไปดูหน้าบ้านที่โล่งไม่มีอะไรเลย นางคิดว่าหลังหมดหนาวค่อยลงดอกไม้และผลไม้ไว้รอบๆบ้าน นางได้เอาผลไม้ไปขายในเมือง เรื่องขายของนางถนัดนัก นางมองราวตากผักที่มารดาตากไว้พอสมควร บ้านเดิมของมารดาถือว่ายังมีความแข็งแรงอยู่มากแต่ด้วยท่านตาท่านยายเสียไปแล้ว4ปี ทำให้บ้านไม่มีคนดูแลเลยดูโทรมไปบ้าง ในนิยายที่นางเอกข้ามมิติ นางเอกต้องมีสกิลเด่นๆมากมาย แต่ก้มมองตัวนางเองไม่มีอะไรเลยนอกจากมิติ ล่าสัตว์ไม่เป็นวิชายุทธไม่ต้องพูด นางมีแค่แส้ที่ฟาดไปฟาดมาจะไปสู้กับใครได้ คิดแล้วเศร้าไปปลูกผักดีกว่า แล้วหญิงสาวก็เดินไปที่แปลงผักเพื่อเตรียมผักชุดใหม่ จนยามเชิน(15:00-16:59)เหล่าไก่ในเล้าก็ร้องแล้วกระโดดออกมาจากเล้าไก่เพื่อเดินมาที่แปลงผักหาหนอนและแมลงกิน หยางชินเห็นก็ปล่อยให้พวกมันหากินกันตามสบาย ส่วนนางก็ถอนหญ้ารอบ

กลับมาถึงบ้านปิดประตูแล้วแล้วเดินดูรอบๆนอกบ้านว่ามีตรงไหนที่หิมะสร้างความเสียหายมั้ยแล้วค่อยเข้าบ้านไปหาบิดามารดา "กลับมาแล้วเหรอลูก เป็นไงบ้างแม่ของจูเหมิงอาการหนักมั้ย"ชูเม่ยเมื่อเห็นบุตรสาวทั้งสองเข้ามาก็รีบรินน้ำขิงให้ทั้งสองดื่มเพิ่มความอบอุ่นในร่างกาย แก้มของบุตรสาวทั้งสองแดงจากการโดนความหนาว ดีว่าบุตรสาวหาสีผึ้งเอามาให้ทุกคนทากันผิวหน้าแตกเพราะความเย็นของอากาศกัด ทุกปีชาวบ้านจะต้องทนความเจ็บจากผิวที่แตกจากการโดนความเย็นกัด "ท่านป้าแค่เป็นหวัดไม่ร้ายแรงมากเจ้าค่ะ อาจเพราะท่านร่างกายไม่แข็งแรงเลยทำให้ป่วยไข้ได้ง่าย ลูกได้จ่ายยาแล้วให้นางดื่มยาบำรุงไป เดี๋ยวพรุ่งนี้ว่าจะนำไข่ไปฝากให้พี่จูเหมิงเอาไว้ต้มให้ท่านป้าบำรุงร่างกาย ท่านป้าเหมียวอี้งามมากเลยเจ้าค่ะ ถ้าบอกว่าท่านเป็นลูกคุณหนูมีฐานะก็เชื่อนะเจ้าค่ะ""แม่ไม่ค่อยได้เคยเห็นนางเท่าไร เพราะนางร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง อาเหมิงเลยไม่ยอมให้มารดาทำอะไร เขารับหน้าที่ทำหมด ช่างเป็นบุตรที่กตัญญูยิ่ง ""ฝีมือการล่าสัตว์ของอาเหมิงก็ดีด้วยนะ ได้สัตว์ใหญ่เป็นประจำ บ้างครั้งเขายังเคยช่วยพ่อล่าหมูป่าที่ดุร้ายด้วยแล้วเอามาแบ่งกัน"หมิงฟงที่เป็นพร

พายุหิมะถล่มตกอยู่4วันเต็มๆ แล้วก็มีบ้านที่รับน้ำหนักหิมะไม่ไหวจนถล่มลงมาถึง2หลัง คือบ้านเหลียวกับบ้านเฉิน บ้านเฉินไม่มีคนบาดเจ็บ แต่บ้านเหลียวกลับได้รับผลกระทบเต็มๆเพราะหลังคาที่ถล่มลงมาคือช่วงห้องนอน ทำให้หลังคาถล่มมาทับสามคนพ่อแม่ลูกเหลียวได้รับบาดเจ็บค่อนข้างหนัก ผู้ใหญ่บ้านเลยให้คนไปตามหยางชินมาดู เพราะจำได้ว่านางมีวิชาแพทย์ อาจช่วยเหลือคนเจ็บได้เพราะถ้ารอให้พาไปในเมืองอาจต้องใช้เวลานานมากกว่าจะถึงเพราะมีทั้งหิมะที่ยังตกไม่เลิกกับเส้นทางที่ต้องใช้เวลา"หยางชินเขาจะรักษาได้จริงเหรอ ผู้ใหญ่บ้าน"ชาวบ้านถามด้วยความไม่รู้ "ได้..ตอนที่แม่พรานจูไม่สบายก็ได้นางไปรักษา"ผู้ใหญ่บ้านอธิบายให้ลูกบ้านฟัง เลยมีคนอาสาไปเรียกหญิงสาวให้"หยางชิน อยู่บ้านมั้ย?..ข้าเอง อาหวี่ เปิดประตูให้หน่อย"คนบ้านเฮอที่อยู่ในบ้านได้ยิน หยางชินเลยเดินออกไปดู"ท่านพี่หวี่!..มีอะไรหรือเจ้าค่ะ?"หิมะกำลังตกด้วยถึงจะไม่แรงมาก แต่ก็ยังตกอยู่ "ผู้ใหญ่บ้านให้ข้ามาตามเจ้าไปช่วยดูรักษาคนบ้านเหลียวหน่อย เมื่อคืนหลังคาบ้านเหลียวกับบ้านเฉินถล่ม แต่มีบ้านเหลียวบ้านเดียวที่เจ็บทั้งครอบครัว "พอหยางชินฟังก็จะรีบไปดูอาการคนเจ็บ

เมื่อชูเม่ยเปิดประตูก็ตกใจที่เห็นบุตรสาวอยู่บนหลังพรานหนุ่มเพื่อนบ้าน "เกิดอะไรขึ้น!? ทำไมชินเอ๋อถึงอยู่บนหลังเจ้า เข้ามาก่อน!"นางรีบหลบทางให้พรานหนุ่มพาบุตรสาวคนโตเข้ามาในบ้าน"น้องหยางชินบาดเจ็บขอรับ ข้าเลยพามาส่ง"เข้ามาถึงในบ้านก็วางหญิงสาวลง "เออ..คือ ตอนน้องหยางชินล้มข้าได้ถูกเนื้อต้องตัวนาง ข้าจะขอรับผิดชอบโดยการแต่งงานกับนางขอรับ"พูดแล้วยกมือขึ้นก้มหัวเพื่อบอกให้รู้ว่าเขาพูดจริง"เออ...แค่ถูกตัวกันเอง ไม่ต้องถึงขนาดต้องแต่งงานกะมั้งพี่เหมิง ชีวิตทั้งชีวิตเชียวนะ" กะอีแค่โดนตัวเพราะความจำเป็นถึงขนาดต้องแต่งงานเลยเหรอ บ้าไปแล้ว"เรื่องนี้ถือว่าเรื่องใหญ่..เดี๋ยวให้ท่านพี่มาคุยอีกคนแล้วกัน เจ้ารอเดี๋ยวนะ"พูดแล้วก็เดินเข้าไปในห้องเพื่อเรียกสามีมาปรึกษาอีกคน"พี่เหมิงไม่ต้องมาแต่งให้ข้าก็ได้เจ้าค่ะ ข้าไม่คิดมากเรื่องนั้น พี่จะหมดโอกาสเจอคู่ครองที่ท่านรักเปล่าๆ""ไม่ได้ เจ้าเสียหายไปแล้ว ไม่แต่งให้ข้าก็ไม่มีใครแต่งด้วยแล้วเพราะถือว่าเจ้าไม่บริสุทธิ์"พรานหนุ่มตอบอย่างจริงจังจนหญิงสาวพูดไม่ออกแล้วหมิงฟงก็เดินออกมาจากห้องพร้อมภรรยา"เจ้าคิดจะรับผิดชอบชินเอ๋อจริงๆใช้มั้ย"หมิงฟงถามด้วย

หลังจากดื่มเหล้ามงคลแล้วชาวหนุ่มก็ช่วยภรรยาสาวถอดเครื่องประดับบนศีรษะที่มีอยู่2ชิ้นคือปิ่นรูปดอกไม้ขนาดกำลังน่ารัก. "ข้าต้องช่วยพี่ถอดชุดมั้ย?"นางก้มหน้าพูดอย่างเคอะเขิน"ไม่ต้องหลอก พี่ถอดเองได้"เขารู้ว่าภรรยาตัวน้อยกำลังเขินเลยพูดปลอบใจ"น้องอยู่บ้านนี้ได้อย่างสบายใจได้ ท่านแม่พี่ใจดี ท่านเอ็นดูน้องมาก""เจ้าค่ะ"หญิงสาวนั้งนึกอยู่พักใหญ่เลยตัดสินใจบอกความลับกับสามี "พี่เหมิง น้องมีอะไรจะบอกท่านเกี่ยวกับน้อง""อะไรหรือ?""ตอนข้าป่วยหนัก น้องฝันว่ามีท่านเทพมาช่วยชีวิตไว้ และเห็นว่าครอบครัวข้าลำบากเลยให้มิติและร้านค้าในอนาคตเพื่อช่วยทำให้ครอบครัวอยู่รอดเจ้าคะ"นางเลือกที่จะบอกความลับบางส่วน แต่จะให้บอกว่านางมาจากอนาคตมันก็ดูแปลกเกินไปและนางอยากเป็นบุตรสาวของท่านพ่อท่านแม่อย่างแท้จริงไม่ใช้คนอื่นพรานหนุ่มที่ได้ฟังก็คิดตาม หรือที่นางเปลี่ยนไปเพราะเหตุนี้ "พี่ก็มีความลับจะบอกน้องเช่นกัน"ในเมื่อภรรยาไว้ใจกล้าบอกความลับแกเขา ไหนเลยเขาจะอยากมีความลับกับนาง"อย่าบอกว่าท่านก็มาจากอนาคตนะเจ้าค่ะ!""ไม่ใช่ หึหึ"ในหัวของนางคิดอะไรแปลกๆเช่นนี้ตลอดมั้ยนะ"พี่จะบอกว่าในอดีตพี่กับมารดาหนีการตามล่า