All Chapters of หยางชินลูกสาวมาเฟียข้ามมิติ: Chapter 1 - Chapter 10

ในคฤหาสน์ใหญ่ในกลางเมืองหลวงที่เป็นของในคฤหาสน์ใหญ่ใจกลางเมืองหลวงที่เป็นของตระกูลเฟิ่น ตอนนี้กำลังเกิดการโต้เถียงระหว่างผู้นำตระกูลและเจ้าพ่อมาเฟียเฟิ่นต้าไห่ เรื่องเฟิ่นหยางชิน บุตรสาวอายุ 23 ปีที่เกิดจากภรรยาคนแรกที่จากไปหลังจากคลอดบุตรสาวได้เพียง 7 ปี หลังภรรยาเสียชีวิต เขาก็พาหญิงสาวพร้อมเด็กชายหยิง 2 คนเข้ามาอยู่ในบ้าน และอายุของเด็กหญิงยังมากกว่าหยางชิงถึง 2 ปี บิดาให้หยางชิงเรียกหญิงสาวที่เข้ามาอยู่ในบ้านว่าน้าเฉียนเห่วตอนแรกหยางชินยังไม่เข้าใจว่าผู้หญิงคนนี้คือใครจนคนรับใช้ในบ้านบอกผู้หญิงคนนี้คือคนรักของนายท่านที่ทางบ้านกีดกันไม่ยอมให้แต่งงาน เพราะทางตระกูลได้หมั่นหมายหญิงสาวอีกคนไว้ให้คือแม่ของหยางชินเพื่อผลทางธุรกิจ นายท่านจึงแอบเลี้ยงเฉียนเย่วเป็นบ้านเล็กโดยที่ภรรยาเอกไม่รู้ พอหยางชินรู้เรื่องเธอก็อาละวาดไม่ยอมรับภรรยาน้อยของบิดาและเกิดปากเสียงตั้งแต่เด็กจนตอนนี้หญิงสาวอายุ23 ในสายตาคนอื่นหยางชินเป็นเด็กสาวที่เอาแต่ใจ นิสัยเสีย แถมชอบรังแกพี่สาวเฟิ่นหลินหลินอายุ25เพียงเพราะชายหนุ่มที่คบหาด้วยหันไปชอบหลินหลินที่มีนิสัยอ่อนหวาน เรียบร้อย เรื่องนี้ทำให้หยางชินโกรธมาก วันนี

หลังจากที่นางบอกความลับกับครอบครัว ก็รู้สึกเบาสมองขึ้นเยอะ นางเป็นคนไม่ชอบมีความลับกับครอบครัว ตอนภพที่แล้วมีอะไร หยางชินก็มักจะบอกเล่าให้คุณตาคุณยายฟังอยู่เสมอ แต่กับผู้เป็นพ่อเกือบจะไม่เคยได้พูดคุยดีๆ กันเลย."แล้วไอ้สิ่งนี้มันคืออะไรหรือลูก ใช้ทำอะไรได้?" ชูเม่ยถือแพมเพิสแล้วมองอย่างสงสัย?"เป็นผ้าอ้อมเจ้าค่ะ ท่านแม่ สิ่งนี้จะช่วยให้น้องไม่ตื่นบ่อย" ว่าแต่มันใส่ยังไงล่ะ นางไม่เคยใช้สะด้วย แต่ก็ผ่านไปได้เพราะหยางชินเคยเห็นพนักงานใส่ให้ตุ๊กตาตัวโชว์พร้อมเสื้อผ้าเด็กอ่อน และที่นอนเอาออกมาให้ครบ และนึกขึ้นได้เลยหยิบแบบของผู้ใหญ่ออกมาด้วย เพื่อใส่ให้บิดาด้วยมารดาได้ไม่เหนื่อยมาก."พวกท่านไม่ต้องห่วงนะเจ้าค่ะ ต่อไปนี้พวกเราจะไม่ลำบากแบบเก่าแล้ว" นางพูดให้กำลังใจบุพการี ทั้งๆ ที่ตัวเองก็ยังไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรต่อไป."พี่ใหญ่ ข้าหิว" ไป๋หมิงร้องบอกพี่สาว เพราะนี้ก็มืดแล้ว แต่จากอมยิ้มที่พี่สาวให้ ก็ไม่ได้กินอะไรอีกเลย."งั้นเดี๋ยวพี่หาของกินให้ ท่านพ่อท่านแม่พักผ่อนนะเจ้าค่ะ เดี๋ยวข้าดูแลน้อง ๆ เอง" พูดจบก็พาน้อง ๆ เดินออกจากห้อง.หญิงสาวหยิบขนมปักและนมให้น้องสาวทั้งสอง ตอนนี้มันมืดแล้

"มันจะเป็นไปได้ยังไง พี่เพิ่งจะปลูกเองนะ"หยางชินเลยเดินออกไปดูตรงแปลงผักก็เห็นตามที่น้องสาวบอก 'สงสัยเป็นเพราะน้ำในบ่อแนๆเลย ' นี้ขนาดผสมนะ หรืออาจต้องลดปริมาณลง"เห็นมั้ยเจ้าค่ะ แบบนี้เราก็กินไม่ทันสิ"หลินหลานเดินตามพี่สาวออกมาก็เอ่ยอย่างสงสัย ผักเยอะแบบนี้จะกินทันได้ไง"งั้นพรุ่งนี้เก็บเอาไปขายด้วยแล้วกัน พรุ่งนี้เราไปขายของกันทั้งสามพี่น้องนี้แหละ พี่ไม่อยากทิ้งไป๋หมิงให้ท่านแม่ เพราะแค่ท่านพ่อกับน้องเล็กก็เหนื่อยแล้ว" "ได้เจ้าค่ะ พรุ่งนี้เราก็ตื่นมาเช้าหน่อยเพื่อตัดผัก ได้ไปตลาดไม่สาย" เมื่อตกลงกันเสร็จ สองพี่น้องก็เดินกลับเข้าบ้านไปอาบน้ำพักผ่อน เพราะอยากรีบนอน หยางชินเลยพาน้องสาวทั้งสองเข้าไปอาบน้ำในมิติ ก่อนจะเข้านอนแต่หัวค่ำด้วยความเคยชิน พอน้อง ๆ หลับ หญิงสาวก็เข้าไปในมิติเพื่อเอาตำราต่าง ๆ ที่อยู่ในหีบออกมาอ่าน มันเป็นตำรารักษาจริง ๆ ด้วย แถมมีสมุนไพรตากแห้งเก็บไว้อย่างดี หญิงสาวยิ่งตั้งใจศึกษาตำราเพื่อเอามารักษาบิดา ในตำรามีบอกอย่างละเอียดจนหญิงสาวสามารถเข้าใจได้ง่าย และยังมีตำรายาสมุนไพรรักษาโรคต่าง ๆ ด้วย นางอ่านและเหมือนจะเข้าใจสิ่งที่เขียนในตำรา นางอ่านและนึกภาพต

พอเอาน้ำอุ่นมาชูเม่ยก็อาสาปะคบให้สามีเอง หยางชินเลยจะขึ้นไปหาสมุนไพรมาไว้ให้บิดา นางรู้ว่าต้องใช้สมุนไพรตัวไหนและสามารถต้มยาได้ด้วย แปลกมากทั้งๆ ที่นางไม่เคยรู้เรื่องนี้เลย ร่างเดิมก็ไม่มีความรู้ เดี๋ยวคืนนี้ต้องเปิดกล่องตำราดูอีกรอบซะแล้ว."ลูกจะขึ้นเขาไปหาสมุนไพรมาให้ท่านพ่อ ท่านแม่อยู่บ้านอย่าเปิดประตูให้ใครเข้ามานะเจ้าคะ ของเรามีเต็มบ้าน ถ้าบ้านใหญ่มาแย่งไปเราต้องแย่แน่ๆ" หญิงสาวกำชับมารดาก่อนจะสะพายตะกร้าหลังเอาแส้พันเอว ซึ่งใช้ยังไม่เป็น แต่มีไว้ให้อุ่นใจ และไม่ลืมชวนเสี่ยวไปขึ้นเขา เจ้าแมวก็วิ่งตามอย่างรู้ความ เดินขึ้นเขาชั้นนอก ไม่มีอะไรให้เก็บ นางเลยเดินเข้าป่าชั้นใน."เสี่ยวมาวช่วยระวังภัยให้ข้าด้วยนะ" นางกำชับเจ้าแมวน้อยเพราะตัวเองไม่มีวิชาการต่อสู้อะไรเลย ทำได้ดีที่สุดคือการหลบหนี.เดินไปเรื่อยๆ ก็พอได้ยาสมุนไพรแก้ไข้บ้าง แก้ท้องเสียบ้าง แค่มองนางก็ดูออกว่าต้นไหนเป็นสมุนไพรเอามาทำยาได้ ทั้งๆ ที่รอบที่แล้วก็เดินผ่าน แต่กลับมองไม่ออก ความสามารถนี้มาได้อย่างไร?นางเดินไปก็เก็บต้นยาไป นางกำลังคิดว่าจะทำยาลูกกลอนรักษาโรคเอาไปขายที่ร้านสมุนไพร ยาของนางต้องพิเศษกว่าใครเพราะนางจะผ

ชายหนุ่มที่เห็นการกระทำของหญิงสาวก็ได้แต่มองแต่ไม่มีแรงจะพูด เขาก้มมองยาที่หญิงสาวให้ก็พยามหยิบขึ้นมากินแล้วขับลมปราณ ผ่านไปราวหนึ่งเคอ(15นาที)เขาก็รู้สึกดีขึ้น ก่อนที่จะมีลูกน้องมาช่วย ยาที่หญิงสาวให้เขากินทั้งสองอย่างนั้นช่วยเขาไว้แท้ๆ เขาคิดว่าตัวเองจะโดนพิษลิ้นมังกรไฟจนตายแบบองค์ลักษณ์สะแล้วขนาดเขารีบกรีดพิษออกแต่ก็ยังอ่อนแรงและพิษยังออกไม่หมด แต่หญิงสาวผู้นั้นกลับมียาแก้พิษร้ายแรงชนิดนี้ได้ นางช่างไม่ธรรมดานัก แต่เขาก็จนใจที่จะเอ่ยขอบคุณ ชายหนุ่มก้มมองขวดยาที่แปลกไม่เหมือนใคร นางอาจอาศัยอยู่แถวนี้ก็ได้ ไว้เขาจะตามหาที่หลังส่วนสามพี่น้องไม่ได้สนใจเรื่องที่ช่วยคนแปลกหน้าเอาไว้ พวกนางสนใจแค่เอาเงิน2ตำลึงกับอีก590อีแปะไปอวดมารดากับบิดา .เข้าบ้านมาเอาวัวเข้าคอกและเทน้ำในมิติให้พวกมันกิน ."พี่ใหญ่..ทังป้อนั่งด้ายแย้ว"ไป๋หมิงวิ่งออกมาบอกพี่สาวด้วยความตื่นเต้น "ดีจริง"นางพูดอย่างดีใจก่อนจะเดินเข้าไปในห้องก็เห็นบิดานั่งพิงเตียงมีมารดาอุ้มน้องชายพาเล่นเดินไปมา "ท่านพ่อนั้งได้แล้ว ดียิ่งเจ้าค่ะ"หยางชินเมื่อเห็นบิดานั่งได้ก็รู้สึกภูมิใจที่สามารสรักษาบิดาให้ดีขึ้นได้ ไป๋หมิงพอชวนพี่สาวเ