로그인
สายฝนที่โปรยปรายอยู่ด้านนอกไม่ขาดสาย สาดกระทบกับกระจกใสบานใหญ่อย่างแผ่วเบา โถงทางเดินหินอ่อนมันวาวและโคมไฟระย้าคริสตัล ทุกองค์ประกอบสะท้อนถึงรสนิยมอันประณีตไม่ต่างจากเจ้าของ
บนชั้นสูงสุดของอาคารสำนักงานใหญ่ Westgrove ทัศนียภาพของเมืองยามราตรีถูกบดบังด้วยม่านฝน กลิ่นควันซิการ์ลอยอบอวลอยู่กลางอากาศ ภายใต้ความเงียบสงบของห้องทำงานขนาดใหญ่ ข้อมูลที่ปรากฏในแฟ้มเอกสารกลับสะท้อนถึงโลกที่โหดร้ายและไร้ซึ่งความปรานี
ดวงตาสีเทาเข้มของบุรุษผู้ทรงอำนาจหยุดนิ่งบนตัวเลขผลกำไรมหาศาลที่ผูกติดอยู่กับความวุ่นวายของประเทศ กลิ่นควันซิการ์ที่หอมกรุ่นดูคล้ายจะเย้ยหยันความจริงอันขมขื่นที่ซ่อนอยู่เบื้องหลัง
แสงจากไฟถนนสะท้อนลงบนโลโก้รูปโล่สีเงินตรงป้ายหน้าตึก สัญลักษณ์ของการปกป้องที่ผู้คนทั้งโลกต่างเชื่อมั่น แต่มีเพียงไม่กี่คนที่รู้ว่า เบื้องหลังโล่ใบนั้น... คือกำแพงที่ซ่อนความลับอันมืดมิดที่สุดเอาไว้
แดเนียล วินเซอร์ ประธานผู้ก่อตั้ง Westgrove Corporation ชายวัยสามสิบกลาง ๆ ผู้มีใบหน้าหล่อเหลาและสายตาที่วัดระยะได้แม่นยำกว่ากระสุนทุกนัดในโรงงาน บริษัทของเขาเริ่มต้นจากธุรกิจส่งออก รถยนต์หุ้มเกราะกันกระสุนและระบบอาวุธป้องกันภัยส่วนบุคคล ไปจนถึงโครงข่ายความปลอดภัยทางไซเบอร์ระดับรัฐบาล
ในโลกของผู้นำทางธุรกิจระดับโลก ชื่อของ แดเนียล วินเซอร์ คือหนึ่งในไม่กี่คนที่ถูกกล่าวถึงด้วยน้ำเสียงกึ่งชื่นชม กึ่งหวาดกลัว ชายวัยสามสิบกลาง ๆ ผู้ก่อตั้ง Westgrove บริษัทเอกชนที่มีมูลค่าหลายหมื่นล้านดอลลาร์
ธุรกิจที่ดูสะอาดและปลอดภัยเพราะทุกอย่างถูกต้องตามกฎหมาย ได้รับอนุมัติจากหน่วยงานระหว่างประเทศ และมักอยู่ในรายชื่อซัพพลายเออร์ของรัฐบาลหลายประเทศ แต่ในความจริง... Westgrove ไม่เคยเป็นแค่บริษัทผลิตรถหุ้มเกราะ แต่มันคือเครือข่ายที่ใช้เทคโนโลยีด้านความปลอดภัยเป็นฉากหน้า เพื่อปกปิดการเคลื่อนไหวของสินค้าชนิดอื่น สินค้าที่ไม่ควรมีอยู่ในบัญชีโลก และนั่นคือจุดกำเนิดของอำนาจที่ไม่เคยมีใครแตะต้องได้
มาเฟียหนุ่มรู้ดีว่าธุรกิจมืดไม่ใช่สิ่งที่เขาภาคภูมิใจ แต่มันคือบันไดที่เขาเคยต้องปีน เพื่อหลุดพ้นจากการเป็นเพียง...เด็กกำพร้าในเขตอุตสาหกรรมของลอนดอน บันไดที่เต็มไปด้วยเลือด การทรยศและคำโกหก เมื่อเขากลายเป็นมหาเศรษฐี เขาจึงพยายามที่จะล้างมือโดยการสร้าง Westgrove ขึ้นใหม่ให้สะอาดในสายตาโลก แต่โลกของเขาไม่ใช่ที่ที่ใครจะลงจากหลังเสือไปได้ง่าย
'คุณหนีจากอำนาจไปไม่ได้หรอก คุณแดเนียล...' เสียงของอดีตหุ้นส่วนคนหนึ่งเคยเตือนเขาไว้
'เพราะมันไม่ใช่สิ่งที่คุณถือ แต่มันคือสิ่งที่ถือคุณเอาไว้ต่างหาก'
คืนนั้นที่สำนักงานใหญ่ แดเนียลนั่งอยู่ในห้องประชุมบนชั้นสูงสุด เขามองกราฟยอดขายรถยนต์หุ้มเกราะที่พุ่งทะยานบนจอโปรเจกเตอร์อีกครั้งหลังการประชุมเสร็จสิ้นลง เร็ว ๆ นี้เขาจะต้องตัดสินใจ...ว่าเขาจะเลือกเปิดประตูให้เวโรนีกา เข้ามาในกลุ่มของ Westgrove หรือไม่
เธอไม่ใช่แค่หญิงงามจากแวดวงแฟชั่นและเทคโนโลยี แต่คือหมากตัวใหม่ที่ถูกส่งเข้ามาในสนามของเขาโดยใครบางคน คนที่อยากเห็น Westgrove ล้ม มาเฟียหนุ่มเอนตัวพิงเก้าอี้ ดวงตาคมกริบสะท้อนภาพเมืองลอนดอนในยามค่ำ เสียงฝนตกหนักขึ้น คล้ายเสียงคำเตือนจากอดีตที่เขาพยายามลืม
Westgrove อาจกลายเป็นบริษัทระดับโลก แต่กำแพงที่สร้างขึ้นจากความลับนั้น... กำลังเริ่มแตกร้าวจากภายใน และบางที เวโรนีกาอาจเป็นคนที่ถูกส่งมาเพื่อเขย่ากำแพงนั้นให้พังทลาย
ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก
เสียงเคาะประตูสามครั้งดังขึ้นเบา ๆ ก่อนที่ มาร์โก มือขวาคนสนิทจะก้าวเข้ามา
“นายครับ... มีโทรศัพท์ด่วนจากเจนิวาครับ”
“ใคร?” แดเนียลเงยหน้าขึ้นจากเอกสาร เสียงทุ้มต่ำและเย็นเฉียบ
“ทนายความของคุณโธมัสครับ”
ชื่อของ โธมัส ทำให้ปลายนิ้วของแดเนียลหยุดชะงัก เขาวางปากกาอย่างช้า ๆ แล้วพยักหน้าให้มาร์โกต่อสาย
ไม่กี่วินาทีถัดมา เสียงปลายสายดังขึ้น
“คุณแดเนียล... ผมมีเรื่องสำคัญต้องแจ้งครับ” ชื่อที่ถูกเอ่ยทำให้มือของแดเนียลชะงัก เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย
“มีอะไรครับ...คุณทนาย”
“คุณโธมัส...เสียชีวิตแล้วเมื่อคืนนี้ครับ จากอุบัติเหตุทางรถยนต์”
เสียงฝนข้างนอกดูเหมือนจะหนักขึ้นในทันที ความเงียบระหว่างปลายสายทอดยาวจนได้ยินเสียงลมหายใจของตัวเองชัดเจน แดเนียลหลับตาแน่น ภาพของพี่ชายบุญธรรมค่อย ๆ ผุดขึ้นในหัว
“แล้ว...วิเวียนล่ะ” น้ำเสียงของเอ่ยขึ้นด้วยความเป็นห่วง
“เธอรู้เรื่องนี้แล้วหรือยัง” ทนายความลังเลเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยตอบ
“ยังครับ ตอนนี้คุณวิเวียน เธออยู่โรงเรียนประจำ ผมกำลังจะไปแจ้งให้เธอทราบ”
“ไม่ต้อง” แดเนียลพูดตัดทันที
“ผมจะเป็นคนไปบอกเธอเอง”
“ครับ...แต่ยังมีอีกเรื่องที่ผมจำเป็นต้องบอกคุณ”
“เรื่องอะไรอีกเหรอครับ” ทนายความลังเลว่าจะบอกเรื่องไหนก่อนดี แต่สุดท้ายเขาก็ตัดสินใจบอกเรื่องที่จำเป็นมากที่สุดก่อน
“เรื่องพินัยกรรมครับ”
“คุณโธมัสได้ระบุไว้อย่างชัดเจน ให้คุณแดเนียลเป็นผู้ปกครองโดยชอบธรรมของคุณวิเวียน จนกว่าเธอจะบรรลุนิติภาวะ”
“แล้วแม่ของเธอล่ะ”
“คุณโธมัสได้เลิกกับภรรยาไปตั้งแต่ที่สองปีที่แล้ว ๆ ครับ” แดเนียลนิ่งไปครู่หนึ่ง แววตาแปรเปลี่ยนจากความเศร้าเป็นความหนักแน่น
“งั้นคุณไปจัดการเอกสารให้ผม ผมจะเป็นคนไปบอกเรื่องนี้กับวิเวียนเอง แล้วก็อย่าลืมเอกสารของโรงเรียนด้วยนะ เพราะผมจะย้ายเธอมาเรียนที่อังกฤษ”
“ครับ คุณแดเนียล”
เขาวางโทรศัพท์ลงช้า ๆ ก่อนจะเอนกายพิงพนักเก้าอี้ สายฝนยังคงร่วงหล่นราวกับฟ้ารั่ว ดวงตาคมมองฝ่าม่านฝนออกไปไกล ราวกับกำลังมองผ่านเวลาไปยังอดีต เด็กสาวตัวน้อยในชุดกระโปรงสีขาว เธอมาร่วมงานแต่งของเขาเมื่อหลายปีก่อน ดวงตาใสซื่อบริสุทธิ์ของเธอที่เคยหัวเราะให้เขาอย่างไร้เดียงสา
“วิเวียน!!...” เขาพึมพำเบา ๆ
“มาร์โก!” เขาหันไปเรียกลูกน้องเสียงหนักแน่น
“ไปบอกให้กัปตันเตรียมเครื่องบิน ฉันจะไปเจนีวาด่วน”
“ครับ นาย”
ตอนที่ 25 กระสุนอำลาตรอกมืดนอกเมือง ท่ามกลางสายฝนที่ถล่มลอนดอนอย่างไม่หยุด เสียงหยดน้ำกระทบหลังพื้นดังประสานกับเสียงรองเท้าบูตที่เหยียบแอ่งน้ำ แดเนียลเดินมาพร้อมร่มสีดำ พามาร์โกที่มือสั่นเทาเดินตามหลังออกจากรถหุ้มเกราะ“นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของแก มาร์โก...รีบไปซะ ก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจ” มาร์โกเงยหน้าขึ้น มองใบหน้าของชายที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นเจ้านาย“ขอบคุณครับนาย… นายยังใจดีกับผมเหมือนเดิม” แดเนียลไม่ได้ตอบ เขาหันหลังเดินออกไปท่ามกลางสายฝน“แต่นายพลาดแล้ว...ที่ไม่คิดจะฆ่าผมตั้งแต่ทีแรก” สิ้นเสียงพึมพำของมาร์โก เสียงปืนก็ดังขึ้นหลายนัดรัว ๆปัง!... ปัง!.... ปั่ง!...กระสุนสามนัดพุ่งเข้ากระแทกกลางหลังแดเนียลอย่างจัง ร่างสูงล้มลงกับพื้นคอนกรีต มาร์โกยกปืนขึ้นอีกครั้ง ตั้งใจจะยิงซ้ำ เขาเหนี่ยวไกปืน แต่ะก็พบกับความว่างเปล่า กระสุนถูกบรรจุมาเพียงสามนัดเท่านั้นปัง! ปัง! ปัง!ทันใดนั้น...เสียงปืนของแดเนียลก็ดังสวนกลับทันทีเลือดพุ่งกระเซ็นออกมาจากร่างสูง มาร์โกทรุดฮวบพิงข้างกำแพง ดวงตาเบิกค้างไม่เชื่อในสิ่งที่เห็นฝนยังคงตกพรำ มาร์โกทรุดกายลงกับพื้นเย็น มือหนึ่งกุมหน้าอก ส่วนมืออีกข้างก็กำปืนแน่น
ตอนที่ 24 อย่าไว้ใจเย็นวันต่อมาเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวของแดเนียลแตะพื้นสนามบินลอนดอนอย่างนุ่มนวล วิเวียนหลับตาพริ้มในอ้อมแขนของเขา ร่างกายอ่อนล้าจากทั้งการเดินทางและ... สิ่งที่เธอได้มอบให้เขาตลอดคืนที่ผ่านมา ความเหนื่อยล้าแผ่ซ่านทั่วกาย แต่ใจกลับว้าวุ่นไม่หยุด เพราะความเป็นห่วงมารดาไม่เคยหายไปจากความคิดทันทีที่รถของแดเนียลเลี้ยวเข้าประตูเหล็กของสำนักงานใหญ่ Westgroveวิเวียนก็แทบพุ่งออกจากรถโดยไม่รอคำสั่ง เธอรู้ว่ามารดาถูกกักตัวไว้ในห้องสอบสวน ภายในสำนักงานแห่งนี้เสียงฝีเท้าของเธอดังก้องในทางเดิน จนกระทั่งประตูเหล็กบานใหญ่เปิดออก...“แม่!!!” เสียงกรีดร้องของวิเวียนสะท้อนในห้องสลัว อัญญามารดาของเธอ ถูกกักตัวเอาไว้ที่นี่ ใบหน้าขาวซีดส่องสะท้อนเหงื่อบนหน้าผาก“เดี๋ยวฉันจะให้คุณอัญญาไปอยู่ที่คฤหาสน์แทน!” แดเนียลเดินเข้ามาช้า ๆ แล้วบอกลูกน้องที่เฝ้าอยู่น้ำเสียงเยือกเย็น“พี่อัญญา... ผมถามอีกครั้งนะพี่ พี่ไม่รู้เรื่องจริง ๆ ใช่มั้ย?” อัญญาสั่นเทา แต่พยายามข่มเสียงให้มั่นคง“ใช่... พี่เห็นกับตา ศพของเขาถูกส่งมาจากโรงพยาบาล” ทันทีที่อัญญาเป็นอิสระ วิเวียนก็โผเข้าไปกอดมารดาของเธอแน่น น้ำตาไห
ตอนที่ 23 นางบำเรอมาเฟีย NCแดเนียลจับเธอพลิกกับมาหันหน้าเข้าหากัน ก่อนจะอุ้มร่างเธอขึ้นมาให้อยู่ในท่าลิงอุ้มแตง พร้อมกับอัดกระแทกเข้าออกอย่างไม่หยุดยั้ง วิเวียนโอบรอบลำคอของเขาไว้แน่น แต่ท่านี้ก็สร้างความเจ็บปวดและความเสียวซ่านไปพร้อม ๆ กัน จนเธอจิกเล็บลงบนแผ่นหลังของเขาอย่างลืมตัวแดเนียลหอบร่างวิเวียนมานอนหงายลงบนโซฟาหนัง สองขาของวิเวียนถูกอ้าออกเต็มที่ด้วยสองมือหนา เผยให้เห็นจุดอ่อนไหวกลางกายอย่างชัดเจนสร้างอารมณ์ใคร่ให้กับแดเนียลไม่น้อย นัยน์ตาเขาเปล่งประกาย เมื่อจ้องมองกลีบเนื้อที่อวบอูมสวยสด เด็กสาวหันหน้าหนีด้วยความอาย เธอไม่กล้าสบตากับเขา ก่อนจะสะดุ้งเฮือกสุดตัวเมื่ออาวุธร้ายของเขาอัดกระแทกเขามาอย่างไม่บอกกล่าว“อะอร๊ายยย!...” วิเวียนทั้งเจ็บทั้งเสียว จนต้องครวญครางออกมาอย่างไม่อาจกลั้น แต่เขากลับไม่สนใจที่จะอ่อนโยนกับเธอ สองมือหนาจับเรียวขางามทั้งสองพาดบ่า แล้วตอกย้ำเจ้าหัวบานหยักครั้งแล้วครั้งเล่า“โอ๊ย!!...หนูเจ็บ อื้อยยย ฮื้อๆๆ” วิเวียนสะดุ้งเฮือก หน้าอกของเด็กสาวบดเบียดกับหน้าอกของเขาจนแทบจะแบน เขาไม่สนใจเสียงร้องก่อนจะทิ้งตัวกอดรัดเคล้นคลึงทรวงอกอวบอิ่มของเธออย่างแรง พร
ตอนที่ 22 มาเฟียหลงเมียเด็ก NC“เปลี่ยนชุดนี้ซะ” เขายื่นชุดนอนผ้าลูกไม้สีขาวบริสุทธิ์ให้เธอด้วยแววตากระหายหื่น มันคือสัญลักษณ์ของการยอมเป็นทาสกาม“นี่คือบทลงโทษแรก... สำหรับคนที่กล้าโกหกฉัน” แดเนียลกระซิบเสียงต่ำ สายตาคมสำรวจเรือนร่างของเธอด้วยความกระหายหื่น ทั้งโกรธ ทั้งรัก ทั้งต้องการครอบครอง“เธอเป็นภรรยาของฉันวิเวียน เธอไม่มีสิทธิ์ปกป้องผู้ชายอื่น ไม่ว่าไอ้คนนั้นมันจะเป็นเพื่อนหรือไม่ก็ตาม” คำพูดสุดท้ายเต็มไปด้วยความหึงหวงที่บ้าสิ้นดี มันตอกย้ำว่าเหตุผลหลักของเขาไม่ใช่การแก้แค้น แต่มันคือการล่วงละเมิดทางเพศโดยที่เธอไม่เต็มใจวิเวียนไม่ได้ตอบโต้ เธอรีบเดินไปที่ห้องน้ำ เพื่อจะเปลี่ยนชุดนอนตามที่เขาสั่ง“ฉันขอไปอาบน้ำก่อนได้มั้ยคะ” เธอต้องการเวลาตั้งหลัก“ไม่ต้อง!!” เสียงห้ามปรามดังขึ้นทันควัน เป็นการปฏิเสธที่เด็ดขาด“คุณจะไม่ให้ฉันอาบน้ำเลยเหรอคะ เดินทางมาตั้งสิบสามชั่วโมง” เธอต่อรองด้วยความเดือดดาล ความจริงเธอจะอาบก็ได้แต่เวลานั้นมันไม่ได้มีอารมณ์จะทำอะไรสักอย่าง เธอเป็นห่วงที่เขาหุนหันออกไปเช่นนั้น แถมยังโทรไปไม่รับอีกต่างหาก“เอาไปเปลี่ยนชุดซะ...นี่คือคำสั่ง” แดเนียลสั่งอย่างเผด็
ตอนที่ 21 อารมณ์หึงเหนือสิ่งอื่นใด06.00 น. เวลาในสิงคโปร์ณ เพนต์เฮาส์ส่วนตัวของแดเนียล หลังจากเขาพาวิเวียนนั่งเครื่องบินมาเกือบ 13 ชั่วโมง ตั้งแต่เมื่อวานนี้ความหรูหราของห้องนอนที่มองเห็นขอบฟ้าที่เริ่มมีแสงเลือนราง แต่บรรยากาศกลับดูตึงเครียด แดเนียลนั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟาหนังชั้นดีหลังจากสอบเข้มวิเวียนบนเครื่องมาอย่างหนักหน่วง ดวงตาคมกริบของเขาสะท้อนแสงวูบวาบจากหน้าจอแลปท๊อปสตีฟ ลูกน้องฝีมือดีอีกคนของแดเนียล ถูกสั่งให้ไปจัดการจับตัวอัญญาและมาร์โก้มาสอบสวนเกี่ยวกับเรื่องของโธมัส แต่เขาจับอัญญาได้เพียงคนเดียว ก่อนจะรีบวิดีโอคอลกลับมารายงานเจ้านายด้วยสีหน้าตึงเครียด“มาร์โกมันหนีไปได้ครับนาย ผมจับได้แต่เมียของมันครับ” สตีฟรายงานเสียงหนักแน่น วิเวียนที่อยู่ด้วยได้ยินดังนั้นก็สะดุ้งเฮือก เพราะเมียของมาร์โกคนปัจจุบันก็คือแม่ของเธอ ก่อนหน้านี้วิเวียนไม่รู้มาก่อน แต่พ่อของเธอเพิ่งจะเล่าความจริงให้ฟัง ตั้งแต่เธอย้ายเข้ามาอยู่กับแดเนียลมาเฟียหนุ่มไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ ออกมา แต่ร่างกายของเขาแข็งขืนขึ้นมาเล็กน้อย ความผิดพลาดในภารกิจคือสิ่งที่เขาเกลียดที่สุด“แล้วเธอสารภาพหรือยัง”“เธอบอกว่าไม่รู้
ตอนที่ 21 อารมณ์หึงเหนือสิ่งอื่นใด06.00 น. เวลาในสิงคโปร์ณ เพนต์เฮาส์ส่วนตัวของแดเนียล หลังจากเขาพาวิเวียนนั่งเครื่องบินมาเกือบ 13 ชั่วโมง ตั้งแต่เมื่อวานนี้ความหรูหราของห้องนอนที่มองเห็นขอบฟ้าที่เริ่มมีแสงเลือนราง แต่บรรยากาศกลับดูตึงเครียด แดเนียลนั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟาหนังชั้นดีหลังจากสอบเข้มวิเวียนบนเครื่องมาอย่างหนักหน่วง ดวงตาคมกริบของเขาสะท้อนแสงวูบวาบจากหน้าจอแลปท๊อปสตีฟ ลูกน้องฝีมือดีอีกคนของแดเนียล ถูกสั่งให้ไปจัดการจับตัวอัญญาและมาร์โก้มาสอบสวนเกี่ยวกับเรื่องของโธมัส แต่เขาจับอัญญาได้เพียงคนเดียว ก่อนจะรีบวิดีโอคอลกลับมารายงานเจ้านายด้วยสีหน้าตึงเครียด“มาร์โกมันหนีไปได้ครับนาย ผมจับได้แต่เมียของมันครับ” สตีฟรายงานเสียงหนักแน่น วิเวียนที่อยู่ด้วยได้ยินดังนั้นก็สะดุ้งเฮือก เพราะเมียของมาร์โกคนปัจจุบันก็คือแม่ของเธอ ก่อนหน้านี้วิเวียนไม่รู้มาก่อน แต่พ่อของเธอเพิ่งจะเล่าความจริงให้ฟัง ตั้งแต่เธอย้ายเข้ามาอยู่กับแดเนียลมาเฟียหนุ่มไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ ออกมา แต่ร่างกายของเขาแข็งขืนขึ้นมาเล็กน้อย ความผิดพลาดในภารกิจคือสิ่งที่เขาเกลียดที่สุด“แล้วเธอสารภาพหรือยัง”“เธอบอกว่าไม่รู้