Tous les chapitres de : Chapitre 41 - Chapitre 50

วันรุ่งขึ้นเป็นไปตามที่วีรตาได้คาดเดาเอาไว้ สเตฟานโทรมาหาน้องชายจริงๆ แซมทำท่าตกใจและเซอร์ไพรส์ปฏิเสธพี่ชายว่าไม่รู้เรื่องไม่เห็นหล่อนเลย และดูเหมือนสเตฟานจะเชื่อเขาเสียสนิทเวลาผ่านไปห้าวันสเตฟานหงุดหงิดและอารมณ์เสียทุกวัน เจมส์กับเบนก็ไปเฝ้าที่อพาร์ตเม้นต์ทุกวันหากไร้วี่แววของวีรตา สเตฟานถึงกับจ้างนักสืบที่กรุงเทพฯ ให้ตามไปที่บ้านบิดาแท้ของวีรตาด้วย เผื่อหล่อนจะบินไปเมืองไทย แต่ก็ไม่ได้ข่าวอะไรที่เป็นที่น่าพอใจเลยเจมส์กับเบนกำลังเดินวนหน้าอพาร์ตเม้นต์ เมื่อหญิงสาวคนหนึ่งสวมเสื้อยืดกางเกงยีนเดินจูงสุนัขตัวเล็กมาเคาะห้องของวีรตา เธอขมวดคิ้วหยิบโทรศัพท์มากดแล้วนิ่งฟัง จากนั้นก็เคาะอพาร์ตเม้นต์อีก“คุณรู้จักผู้หญิงที่อยู่ห้องนี้เหรอครับ”เจมส์ตัดสินใจเข้าไปถาม อี๊ฟเวอรีนหันมาเห็นผู้ชายตัวสูงใส่สูทจึงพยักหน้าตอบรับ“ค่ะ วีรตาเพื่อนฉันเอง ฉันพยายามติดต่อเขา แต่ก็โทรไม่ติดดูเหมือนจะปิดโทรศัพท์ตลอด...ซัมเมอร์...ชู๊ชชช”ตอนท้ายหันไปทำเสียงจุ๊ปากใส่สุนัขตัวเล็กที่เธอจูงอยู่“หงิงๆๆ...” เจ้าสุนัขตัวน้อยครางอิ๋งๆ ใช้อุ้งเท้าขูดประตูคงดีใจที่ได้กลับมาบ้านหาแม่สุดที่รัก“เอ๊...ไปไหนนะ...ปกติจะโ

โซเฟียผลักร่างไอ้คนทะเล้นจนตกโซฟา หญิงสาวลุกขึ้น“ไวน์ ดูหมาน้อยนี่สิ น่ารักมั้ย ไวน์เคยบอกว่าอยากได้ยอร์กเชอร์ แทรีเออร์นี่นา”วีรตากำลังนอนเล่นอยู่บนเตียงตัวเอง หล่อนยึดห้องนอนห้องกลางในจำนวนสามห้อง โซเฟียกระโดดไปนอนใกล้ยื่นโทรศัพท์ให้เพื่อน วีรตายื่นหน้ามาดูหน้าจอโทรศัพท์ของโซเฟียแล้วต้องสะดุ้งโหยง“โอ...โน่!...ไม่นะ...ไม่...ไม่ใช่...ไม่จริง”วีรตาตาเบิกกว้างด้วยความตื่นตกใจ กำโทรศัพท์ไว้แน่น จ้องเขม็งตาไม่กระพริบ!นี่มัน....นี่มัน...ซัมเมอร์ลูกแม่ไวน์นี่!“ซัมเมอร์!...โอ โน่...ซัมเมอร์!”วีรตาร้องตะโกนลั่น ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้“เฮ้ยเป็นอะไรไวน์” โซเฟียตกใจกับท่าทางของเพื่อน“ใคร...ใครมันโพสต์รูปนี้ฮ๊ะ...ไอ้โซว...ใครโพสต์...หมาชั้น...”“เฮ้ยอะไรกันสาวๆ”แซมโผล่หน้าเข้ามาถามเมื่อได้ยินเสียงโวยวาย“แซม...เบนจามินมันเป็นใคร...หมาชั้น นี่มันหมาชั้น...หมาชั้น! ซัมเมอร์ลูกแม่...ใครมันบังอาจ!”วีรตามองมีดเล่มเขื่องที่จ่อตรงหัวเจ้าซัมเมอร์ดวงตาลุกวาบทั้งตกใจและทั้งโกรธ ใครมันช่างกล้าเอามีดจี้หัวซัมเมอร์ลูกแม่!“เบน บอดี้การ์ดพี่ฟาน”วีรตาสะดุ้งเฮือก...หา! เบน!...เบนงั้นเหรอ! งั้นก็หมายควา

‘อ้อ...วันมะรืนนี้ตอนเย็น ถ้ามันยังมีชีวิตอยู่พามันไปรักษาหมัดและเห็บเหาที่คลินิกสัตวแพทย์อีฟเวอรีนตามที่อยู่ข้างล่างนี้ ส่วนฉันก็ตัดสินใจแล้วว่าจะอยู่ที่อังกฤษ ฝากบอกเจ้านายคุณด้วยว่า กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นขี่จรวดพุ่งชนปากหมาของเจ้านายเร็วๆ นี้แน่นอน! coming soon... อาเมน’‘ป.ล. ไม่ต้องเสียเวลาตามรังควานฉัน เพราะฉันคงจะไม่โง่นั่งจิบน้ำชาตั้งตารอเจ้านายคุณอยู่นี่หรอก! ...วีรตา’สเตฟานอ่านข้อความซ้ำไปซ้ำมาอยู่หลายรอบ หล่อนไม่แคร์ว่าเขาจะฆ่าเจ้าซัมเมอร์? แถมจะอยู่ที่อังกฤษ? ไม่ต้องให้เขาตามเพราะหล่อนคงจะหนีต่อไป...บ้าที่สุด!“หึ หาว่าฉันใจดำ แต่เธอจะปล่อยให้เจ้าซัมเมอร์ตายอย่างไม่แยแสนะวีรตา ฮึ่ม!”สเตฟานเดินสบถก่นด่าไปมาตรงข้างหน้าต่าง หล่อนคงหนีไปแล้วกระมัง...ไม่สนใจเจ้าซัมเมอร์จริงๆ หรือนี่ หล่อนจะอยู่ที่อังกฤษ แต่จะไม่อยู่ที่แซม แต่ยังไงเวลานี้เขาก็รู้แล้วว่าหล่อนไม่มีความลับกับแซมและโซเฟียอย่างแน่นอนนี่ก็ห้าวันเข้าไปแล้ว เขาได้ลั่นปากกับลูกน้องเอาไว้ว่าเขาจะตามตัวหล่อนให้ได้ภายในหนึ่งอาทิตย์ และคนอย่างสเตฟานจะไม่ยอมเสียคำพูดอย่างเด็ดขาดเจมส์อุ้มเจ้าซัมเมอร์ที่ยังคงตัวสั่นเทาเพราะเ

“ว้อท!” วีรตาอุทานออกมากับประโยคของเขา คนบ้าอำนาจดึงแขนหล่อนเข้าไปในห้องเกมทันที ห้องกว้างมีโต๊ะสนุกเกอร์ โต๊ะพูลโต๊ะบาคาร่า และชุดโซฟาหนังแท้อิตาเลียนชุดใหญ่ตรงข้างหน้าต่าง“จะบ้าหรือไง สเตฟาน ปล่อยนะ คนอย่างคุณก็ดีแต่ใช้กำลังกับผู้หญิง คุณมันเหมือนหมาบ้ารู้ไว้ซะ!” หล่อนตะโกนด่าใบหน้างามแดงก่ำ เขาคิดว่าเขาเป็นใครมาลากถูลู่ถูกังหล่อนเช่นนี้ร่างสูงชะงักกึก มือใหญ่คว้าเอวเล็กปลิวมาปะทะอก ใบหน้าหล่อร้ายของเขาฉกลงมาหาทันที บดขยี้เรียวปากอย่างหนักหน่วง จูบไซ้ซอกคอและหน้าอกอิ่มอย่างจ้วงจาบแสดงอำนาจ “ดีแล้วที่รู้ ต่อไปอย่าคิดบังอาจต่อกรกับไอ้หมาบ้าคนนี้ อยากอัปราคารึไง ถึงทำเล่นตัวกับฉัน! บอกมาซิว่าเธอหนีฉันทำไม ต้องการเท่าไหร่ค่าตัวเธอน่ะฮึ!” เสียงห้าวตะคอกต่ำ“คุณมันสถุลถ่อย กักขฬะ สารเลว...ดีแต่รังแกคนไม่มีทางสู้!”เสียงเล็กตะโกนกลับอย่างไม่เกรงกลัว... ร่างสูงใหญ่ยกร่างบางทีเดียวขึ้นไปนอนแผ่หงายบนโต๊ะสนุกเกอร์ มือหนาดึงเสื้อเชิ้ตสีขาวกระดุมหลุดลุ่ยเผยให้เห็นเนินอกอวบอิ่มคู่งามโผล่พ้นบราเซียร์สเตฟานอารมณ์พุ่งขึ้นทันทีกับคำกล่าวหาที่ตั้งแต่เจอกันหล่อนตั้งให้เขาหลายข้อ แต่ละข้อไม่มีดีส

“เดี๋ยวก่อน นั่นมันหมาฉันนะ ซัมเมอร์มาหาแม่ไวน์เดี๋ยวนี้”หญิงสาววิ่งตามหลังยื้อเสื้อของเขาและพยายามจะยื้อเอาตัวเจ้าซัมเมอร์ รู้สึกกำลังสูญเสียลูกรักให้ไอ้คนใจโหดอย่างไม่อาจทำใจยอมรับได้ ไม่นะ! เจ้าซัมเมอร์ก็เหลือเกิน หล่อนอุตส่าห์คิดถึงมันแทบตาย แต่ดูมันสิ เพียงแค่อาทิตย์เดียวมันเปลี่ยนใจได้เร็วขนาดนี้ ซบไหล่ไอ้คนตัวสูงอย่างประจบประแจง หน็อย ไอ้ลูกทรยศ วีรตาแอบต่อว่าเจ้าหมาน้อยอยู่ในใจ“ปล่อยเสื้อฉัน...เอ๊ะ...จะดึงทำไมฮะ! โน่นห้องครัว ไปดูซิว่าเธอจะทำอะไรให้ฉันกินได้บ้าง”สเตฟานหันไปสั่งคนที่ทำหน้าบึ้งไม่พอใจให้ทั้งคนทั้งหมาเวลานี้ เมื่อเดินเข้าไปในห้องทำงาน วีรตาเห็นมุมหนึ่งมีเปลที่นอนอย่างดี ตะกร้าของเล่นสำหรับเจ้าซัมเมอร์ตั้งอยู่ใกล้ๆ ...อื้อหือ...ไอ้คนบ้ากามนี่กำลังจะทำให้เจ้าซัมเมอร์เสียหมา อะไรจะเปย์และตามใจมันขนาดนี้“คุณใช้แชมพูแรงอาบให้ซัมเมอร์ไม่ได้นะ มันแพ้”หล่อนกล่าวเสียงขุ่น“แชมพูฉันขวดหลายตังค์ไม่แพ้หรอก...จริงมั้ยซัมเมอร์กลิ่นเดียวกันกับพ่อเดี๋ยวสาวๆ ตามเป็นพรวน”เขาเถียงพร้อมกับยกเจ้าซัมเมอร์ขึ้นทำท่าจมูกชนกัน วีรตาจะบ้าตาย...“แล้วคุณจะกินอะไร”วีรตากระชากเสียงถาม