All Chapters of Complicated สัมพันธ์: Chapter 11 - Chapter 15

==Part Soa==ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ กริ๊ง~เสียงนาฬิกาปลุกยามเช้าปลุกฉันให้ตื่น ฉันเอื้อมมือขึ้นไปปิดนาฬิกาปลุกที่บ่งบอกว่าขณะนี้เวลาหกโมงเช้าแล้ว ฉันแกะมือพี่เมสันที่กอดฉันอยู่ตั้งแต่เมื่อคืนออกเบา ๆ เพื่อที่จะไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปมหาลัย บิดขี้เกียจเล็กน้อยแล้วเดินไปหยิบผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำ“ชิท!!!” ฉันสบถออกมาอย่างลืมตัวเมื่อถูกพี่เมสันที่มาอยู่หน้าห้องน้ำตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้อุ้มฉันขึ้นแนบอก พลางเดินไปวางฉันลงที่เตียงแล้วขึ้นคร่อมฉันไว้“พูดไม่เพราะเลยนะคะคนสวยของพี่เนี่ย” พูดพลางไซ้ซอกคอพร้อมพรมจูบเบา ๆ“อื้อ...พี่เมสันหยุดเลยค่ะ หนูจะไปแต่งตัวแล้ว ไม่อยากไปมหาลัยสายนะ” ฉันพูดพร้อมกับจับหัวเขาไว้ให้หยุดนิ่ง เขายิ้มให้ก่อนจะจุ๊บปากฉันทีหนึ่ง“วันนี้พี่ไปส่งนะคะ เลิกเรียนแล้วพี่ก็จะไปรับที่มหาลัยด้วย ปิดร้านแล้วพี่ก็จะมาส่งที่บ้าน” เขาจุ๊บปากฉันอีกรอบก่อนจะดึงผ้าขนหนูที่ฉันพันตัวเองไว้หลังอาบน้ำเสร็จออกแล้วเอาพาดไหล่เดินเข้าห้องน้ำไปหน้าตาเฉย ทิ้งฉันให้นอนหน้าแดงเปลือยอยู่บนเตียง มาดึงออกดื้อ ๆ แบบนี้ได้ไง พี่เมสันต้องเป็นโรคจิตไปแล้วแน่ ๆ เอ๊ะ หรือเขาเป็นมาตั้งนานแล้วนะฉันรีบลุกขึ้นไ

“ได้กินอะไรรึยัง”เป็นเฟมที่ถามขึ้นมาหลังจากที่เราขึ้นรถกันมาได้สักพัก“ยังเลย”            “เดี๋ยวพาไปกินอะไรอร่อย ๆ วันนี้กูเลี้ยงเองสั่งได้เต็มที่”ไม่นานเราก็มาถึงร้านหมูกระทะ & อาหารทะเลซีฟู้ดบุฟเฟต์ 299            “เลี้ยงบุฟเฟต์? เหอะ ๆ ป๋ามากค่ะ”  ฉันหัวเราะแห้ง ๆ ในลำคอ            “ร้านนี้อร่อย เดี๋ยวมึงก็ให้กูพามากินอีกคอยดู”เฟมจับมือฉันเดินเข้าร้านทันที ฉันเดินตามเข้าไปอย่างว่าง่าย แล้วตรงไปตักกุ้งมาอันดับแรก หมูสามชั้นเป็นอันดับสอง แล้วมานั่งย่างทิ้งไว้ก่อนจะไปตักของว่างมากินรอหมูกับกุ้งสุก            “ตักมาเยอะขนาดนี้มึงจะกินหมดไหมก่อน”หึ...ยังไม่รู้จักคุณโซสินะ            “กลัวได้จ่ายค่าปรับรึไง” ฉันพูดพลางคีบกุ้งที่

เมื่อเวลาปิดร้านมาถึง พี่บอยกับพี่แคทก็เพิ่งขับรถออกจากร้านไป ส่วนตอนนี้ในร้านเหลือแค่ฉันกับพี่เมสันสองคน ฉันก้มหน้าก้มตาดูบัญชี โดยมีเขานั่งอยู่ข้าง ๆ            “หนูจะคุยกับพี่ได้หรือยังคะ”พี่เมสันพูดพร้อมกับฟุบหน้าลงไปกับโต๊ะเคาน์เตอร์ ฉันก็ปิดบัญชีแล้วหันมามองพี่เมสัน            “มาค่ะ พี่จะคุยอะไรกับหนู” พี่เมสันเด้งหัวขึ้นมาทันทีพร้อมจ้องหน้าฉันพร้อมสายตาดีใจที่รอมาทั้งวันก็ได้คุยสักที            “เมื่อวานไปไหนกับมันมาคะ”            “กินหมูกระทะบุฟเฟต์ค่ะ”            “กินเสร็จทำไมไม่กลับบ้านคะ”            “ก็เมื่อวานฝนตกหนักนี่คะ เฟมมองไม่เห็นทาง เราเลยนอนโรงแรมแถวนั้นค่ะ”