Все главы พิศวาสทาสคนเถื่อน: Глава 11 - Глава 18

Chapter 12หนึ่งสัปดาห์ต่อมา“แม่แน่ใจนะว่าจะส่งวุ้นไปให้พ่อเลี้ยงเปิดซิงจริงๆ” นภาถาม หวังลึกๆ ว่า วรนุชจะเปลี่ยนใจ “แน่ใจสิวะ แต่ถึงไม่แน่ใจก็เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ ฉันรับเงินพ่อเลี้ยงมาแล้ว และเราก็เตรียมตัววุ้นหมดทุกอย่างแล้ว งานนี้มีแต่เดินหน้าไม่มีถอยหลัง” กระแสเสียงของวรนุชจริงจัง ไม่มีความลังเลสักนิดเดียว และนั่นทำให้ความหวังเล็กๆ ในใจของนภาหมดลง ความสงสารธันย์ณิชาเพิ่มมากขึ้น“แม่ไม่กลัววุ้นจะสลบคาเตียงพ่อเลี้ยงเหรอ แม่ก็รู้ว่าพ่อเลี้ยงเป็นยังไง” เป็นอีกข้อที่นภากังวล“พ่อเลี้ยงรู้หรอกน่าว่าจะต้องทำยังไง แกอย่าห่วงอะไรเกินเหตุไปหน่อยเลย” วรนุชชักสีหน้าไม่พอใจ เอ่ยโต้กลับเสียงขุ่น “ห่วงตัวแกเองเถอะ ช่วงนี้ลูกค้าน้อย ระวังจะอดตาย”“ฉันไม่กลัวอดตายหรอกแม่ เพราะฉันก็ไม่คิดทำอาชีพนี้ไปยันตาย ตอนนี้ฉันมีรายได้จากการขายของออนไลน์ แม้ว่าจะไม่มากแต่ต่อไปถ้าลงของขายเยอะๆ รายได้มันก็เยอะตาม”นภาย่างเข้าสู่วัยสามสิบสองปี ค้าบริการทางเพศมาห้าปี และคิดเสมอว่า ร่างกายไม่จีรัง อายุเธอก็มากขึ้นทุกวัน สังขารก็ร่วงโรย ไม่คิดจะยึดอาชีพนี้ไปจนตาย เธอจึงมองหาอาชีพเสริม ที่อาจจะเป็นอาชีพหล

Chapter 14“เธอสำรวจฉันพอหรือยัง ถ้าพอแล้วก็ถอดเสื้อผ้าแล้วมาทำหน้าที่ของเธอได้แล้ว” คำพูดของเพลิง ทำให้ธันย์ณิชาสะดุ้ง ใจหล่นตุ้บลงไปกองอยู่ที่ตาตุ่ม น้ำเสียงของเขาเข้มห้วน ฟังแล้วเกิดความกลัวขึ้นมาทันที มือเล็กสั่นเทาค่อยๆ ปลดเสื้อคลุมที่ห่อหุ้มร่างเปลือยเปล่า แล้วพอมันหลุดออกจากกาย นัยน์ตาเพลิงก็วาววับไปด้วยความปรารถนา พึงพอใจกับสรีระซ่อนรูปของเธอวินาทีแรกที่เพลิงเห็นธันย์ณิชา เขายอมรับว่าความสวยของเธอดึงดูดใจทันทีที่เห็น นัยน์ตาสาวที่มองเห็นมีแต่ความกลัวอย่างเปิดเผย ซึ่งเธอก็น่าจะมีความรู้สึกนั้น เนื่องจากคืนนี้เป็นคืนแรกในชีวิตที่เธอหลับนอนกับผู้ชาย ยิ่งเป็นผู้ชายแปลกหน้าด้วยแล้ว ความรู้สึกคงจะคูณสองแน่นอน เพลิงรู้สึกกระกระชุ่มกระชวยขึ้นมาทันใดที่เขาจะเป็นคนแรกของเธอทว่าเพลิงแอบหวั่นใจเล็กน้อย เขากลัวว่า รูปร่างอรชรอ้อนแอ้นของเธอจะทนความกำหนัดของเขาได้หรือไม่ กลัวว่าเธอจะหมดลมหายใจคาเตียงเขามากกว่าให้ความสุขกับตน แต่อย่างหนึ่งที่เขาตั้งใจคือ เขาจะไม่ออมมือกับเธอเพลิงสำรวจธันย์ณิชาตั้งแต่ใบหน้างดงามที่แดงซ่าน ทรวงอกงดงามคู่อวบ ความใหญ่ของมันแม้จะไม่มาก แต่ก็น่าขยำขยี้ โดยเฉพาะ

Chapter 16 แล้วดูเหมือนว่า คลื่นไฟฟ้าจะเพิ่มระดับความแรงมากขึ้น หลังจากที่เพลิงขยับมือจากก้อนเนื้ออวบใหญ่ ลากมือร้อนๆ ค่อนข้างหยาบกร้านไปตามหน้าท้องไร้ไขมัน ต่ำลงจนเธอหายใจติดขัด เพราะรู้ว่า มือดุจดังเปลวไฟกำลังไปที่ใด เขาวางมือลงบนใจกลางร่างงามที่ไร้เส้นไหมเกลี้ยงเกลาตามที่เขาชอบ เพลิงขยี้มือตรงจุดนั้นแรงๆ ก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นลูบไล้ไปตามรูปทรงแผ่วเบาในเวลาเดียวกัน เพลิงถอนจุมพิต เลื่อนใบหน้ามายังดอกบัวคู่งามจุดหมายปลายทางที่ล่อตาล่อปากเขาอยู่นาน อ้าปากงับยอดถันสีหวาน ที่เขาปรารถนาจะครอบครองตั้งแต่แรกเห็น เขาดูดดื่มอย่างกระหาย ละเลงลิ้นหนักหน่วง ไล้เลียจนร่างเธออยู่ไม่สุข สะบัดส่ายบนที่นอน ครางเสียงหวานอันแสนรัญจวน แต่แล้วเพลิงก็ทำให้ธันย์ณิชาคล้ายถูกโยนลงไปในกองไฟเสน่หา เร่าร้อน เสียวซ่าน หวามไหว“อ๊า...อ๊า...อืม”เป็นเสียงครางแรกในชีวิตสาว ที่มาพร้อมกับความเสียวสะท้านเสมือนสายน้ำตกซัดโครมบนร่างเธอ ปลายนิ้วเรียวใหญ่ดึงเกสรน้อยกลางกลีบมณฑาที่หลุบซ่อน เพลิงไม่เพียงแค่ดึง เขายังจับหมุนและบี้บดสลับกัน ส่วนปากและลิ้น ก็ทำงานอย่างดีเยี่ยมตรงปลายถันที่เปียกชื้นไปด้วยน้ำในปากของเขา ธันย์ณิช

Chapter 18“อ๊า...กรี๊ดดดดด...อา”ธันย์ณิชากรีดร้องด้วยความสุขสม ร่างเกร็ง หน้าท้องแขม่วจนกล้ามเนื้อท้องขึ้นลอน ปากเผยอปล่อยเสียงแห่งความสุข“โอ้วววว...อ๊า...อูว์”เพลิงเร่งเร้าซอยถี่ยิบในช่วงนี้อย่างเมามัน สอดแทรกแก่นกายขนาดใหญ่ของตนเร็วแรง ไม่ต่างกับเครื่องยนต์ที่ทำงานเต็มที่ เดินเครื่องเต็มสูบ กล้ามเนื้อสาวตอดรัดเขาถี่แรง กระตุกไหวไม่หยุด บีบรัดท่อนเนื้อชายที่ทำงานอย่างแข็งขัน เพลิงก้มมองจุดเชื่อมต่อที่ประสานเข้าออกแล้วยิ่งเสียวซ่าน มองเห็นน้องชายตัวโตขยับเคลื่อนไหวแล้วครางซี้ดซ้าด เพราะเป็นความงามอันเร้าใจ“เธอเสร็จแล้ว ถึงเวลาความมันของฉันบ้าง”เพลิงรอคอยให้ธันย์ณิชาถึงวิมานชั้นฟ้า เขาจึงเริ่มบทรักในแบบฉบับของเขาเต็มรูปแบบ เพลิงหยุดการถาโถมชั่วคราว จัดท่วงท่าเธอให้อยู่ในท่านอนคว่ำ ดึงสะโพกกลมมนขึ้นสูง จนเธอต้องใช่ฝ่ามือยันกับที่นอนเอาไว้ ก่อนที่เขาจะจับปลายโซ่ที่คล้องลำคอระหงมากำไว้ในมือ ออกแรงกระตุกไปพร้อมกับเริ่มขยับเอว บรรเลงเพลงสวาทเร่าร้อน“อ๊า...โอ้วววว...แม่แมวยั่วสวาท สุดยอด...อ๊า” เพลิงเมามันกับการเสพสมกับธันย์ณิชาเหลือเกิน มากกว่าหญิงใดที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเขา ทุกช่วง