So Love คลั่งรักเพื่อนสนิท 18+ ( Set 2 หนุ่มฮอตใคร่รัก 4/5)의 모든 챕터: 챕터 51 - 챕터 60

Chapter 39/2พอเดินมาถึงหน้าห้องทำงานของเขา ณิชาก็เปิดประตูเดินเข้าไปในห้อง ส่วนหินก็เอาอาหารไปเก็บที่ครัวไว้ให้เจ้านายณิชานั่งรอแฟนหนุ่มจนกระทั่งครึ่งชั่วโมงผ่านไป เขาก็ยังประชุมงานไม่เสร็จ ณิชาเลิกคิ้วขึ้นเมื่อคิดบางอย่างขึ้นมาได้ หญิงสาวล้วงหยิบแท่งสีขาวจากกระเป๋า ร่างบางหยัดตัวลุกขึ้นเดินไปที่โต๊ะทำงานตัวใหญ่ เธอดึงเปิดลิ้นชักออก เพื่อจะเอาที่ตรวจครรภ์ไว้ในนั้นหวังจะเซอร์ไพรส์คุณพ่อป้ายแดงแต่ทว่ากลับเห็นซองสีน้ำตาลที่อยู่ด้านล่างสุดมีมุมเอกสารวาววับโผล่ออกมา มือเล็กดึงกระดาษที่มีกรอบดอกกุหลาบเรียงรายสวยงามออกมาจากซองสีน้ำตาลด้วยมือที่สั่นเทา ก้อนสะอื้นจุกอยู่ที่คอจนพูดอะไรไม่ออก นอกจากน้ำตาเม็ดโตร่วงหล่นลงบนทะเบียนสมรสที่ปรากฏชื่อแฟนหนุ่มกับหญิงสาวที่ชื่อเอวา หัวใจของเธอแทบจะหยุดเต้น เมื่อผู้ชายที่เธอเรียกว่าแฟนเต็มปาก เขาเป็นสามีของคนอื่นและเหมือนว่าเขาหยิบมีดมากรีดลงบนหัวใจของเธอให้ตายทั้งเป็น เมื่อวันที่จดทะเบียนสมรสของเขาเป็นวันที่เธอกลับต่างจังหวัด นี่สินะ...คือเหตุผลที่แท้จริง ที่เขาไม่ตามเธอกลับต่างจังหวัดมือเล็กสั่นเทารีบหยิบที่ตรวจครรภ์เก็บไว้ในกระเป๋าตามเดิม แล้วเก็บ

Chapter 41วันต่อมา...ติ่ง! เสียงข้อความไลน์ดังขึ้น ในขณะที่เธอกำลังนั่งเหม่อลอยอยู่บนโซฟา วันทั้งวันเธอไม่มีกะจิตกะใจทำอะไรทั้งสิ้น เธอได้แต่นั่งโง่ๆ อยู่โซนหน้าทีวีจนกระทั่งเย็นไรเฟิล : ฉันแวะเข้าบ้านแป๊บนึงนะณิชาอ่านข้อความด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง ก่อนที่จะเข้าไปแต่งตัวด้วยชุดใหม่ สักพักก็เดินออกจากห้องไปรถเก๋งคันเล็กขับเคลื่อนเข้ามาในอาณาเขตกว้างใหญ่ของตระกูลพยัคญาดา จากนั้นเจ้าของรถเก๋งก็เดินสับขาราวกับนางแบบเข้าไปในคฤหาสน์หลังใหญ่ณิชาได้แต่ยิ้มหวานแบบหน้าชื่นอกตรม เมื่อเห็นสายตาทุกคู่ของคนที่กำลังกินอาหารกันอย่างอิ่มหนำสำราญมองมาที่เธอด้วยความตกใจ วันนี้ครอบครัวในบ้านหลังนี้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา ไม่ว่าจะเป็นแฟนหนุ่มของเธอ เพื่อนชายคนสนิทอย่างรันเวย์ คุณพ่อคุณแม่ของไรเฟิล และหญิงสาวหน้าตาจิ้มลิ้มคนหนึ่งที่นั่งข้างไรเฟิล“ณิ...” ไรเฟิลเอ่ยเรียกแฟนสาวด้วยความตกใจ ที่เธอมาบ้านของเขาโดยไม่เอ่ยบอก อีกทั้งการแต่งหน้าแต่งตัวก็ดูเหมือนจะไปเที่ยวคลับมากกว่ามาที่บ้านของเขา เพราะชุดที่เธอสวมใส่อยู่ตอนนี้เป็นเดรสหนังรัดรูปสีดำความยาวปิดแก้มก้นได้นิดหนึ่ง เธอมัดรวบผมทรงยกสูง ทาลิปสติกสีแดง

Chapter 43เมื่อมาถึงโรงพยาบาล ณิชาก็ถูกส่งตัวเข้าห้องฉุกเฉินทันที คนตัวสูงเดินวนไปวนมาด้วยความกระวนกระวายใจอยู่หน้าห้องฉุกเฉิน ตอนนี้เขามีแต่ความรู้สึกกลัว กลัวว่าลูกจะไม่อยู่กับเขา ไรเฟิลได้แต่โทษตัวเองเป็นเพราะเขาคนเดียว ณิชาถึงได้คลุ้มคลั่งและล้มไปกระแทกพื้นแบบนั้น“ณิชาเข้าไปนานหรือยัง” รันเวย์ที่พึ่งมาถึงโรงพยาบาลรีบวิ่งเข้ามาถามไถ่ไรเฟิล เขาเองก็เป็นห่วงเพื่อนสาวคนสนิทไม่น้อย“นานแล้ว กูกลัวว่า...”“ณิชากับลูกของมึงต้องปลอดภัย...” รันเวย์รีบเอ่ยแทรกขึ้น เขารู้ว่าไรเฟิลกลัวจะสูญเสียลูกไป แต่ในเมื่อตอนนี้ณิชาถึงมือหมอแล้ว เขาก็ขอภาวนาให้เพื่อนสาวและหลานของเขาปลอดภัย“หนูณิชากับลูกต้องปลอดภัย” รัชตะเดินเข้ามาบีบไหล่แกร่งของลูกชายเพื่อปลอบใจ ตอนนี้ไรเฟิลมีสีหน้าไม่ค่อยดีเลย จนเขาอดที่จะเป็นห่วงไม่ได้ “อย่าพึ่งคิดมากเลยลูก หนูณิชากับหลานของม้าจะต้องปลอดภัยแน่นอน...” นิลินเข้าไปโอบกอดลูกชายของเธอเพื่อให้กำลังใจ ตอนนี้ไรเฟิลก็แย่พอๆ กับเมียและลูกของเขาที่อยู่ในห้องฉุกเฉิน“ที่ณิชาเป็นแบบนี้ก็เพราะผม เพราะผมคนเดียว” ไรเฟิลเอ่ยพูดเสียงสั่นกับคุณแม่ของเขา ถ้าเขาคิดให้ลึกซึ้งถึงความรู้

Chapter 44/2“ณิชาไปไหนวะ” บิ๊กบอสถามขึ้นไรเฟิลรีบวิ่งออกจากห้องไปถามพยาบาลที่อยู่แถวนั้น แต่ไม่มีใครเจอเธอออกมาจากห้องเลย ไรเฟิลใช้อำนาจเงินให้เปิดกล้องวงจรปิด ก็เห็นณิชาเดินกุมท้องแอบๆ ออกมาจากห้องในตอนที่เขาไปเข้าห้องน้ำ เธอเดินเนียนๆ ไปกับญาติคนไข้กลุ่มหนึ่ง แล้วก็เดินไปขึ้นแท็กซี่อยู่หน้าโรงพยาบาลเมื่อรู้ว่าณิชานั่งแท็กซี่ออกไป ไรเฟิลก็รีบขับรถไปตามเส้นทางหน้าโรงพยาบาลตามหาณิชาทันที“คุณลุงคะ จอดคอนโดด้านหน้าค่ะ” เมื่อแท็กซี่จอดรถให้ตามที่เธอเอ่ยบอก ณิชาก็เอ่ยพูดเชิงขอร้องคุณลุงแท็กซี่ “ลุงคะ ลุงรอหนูแป๊บนึงนะ เดี๋ยวหนูไปเอาเงินกับเพื่อนมาให้”“ไม่เป็นไรหรอกนังหนู ถือว่าช่วยเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ไม่ต้องวิ่งไปวิ่งมา เดี๋ยวจะเป็นลมเสียก่อน หนูรีบเข้าไปพักผ่อนเถอะ หายไวๆ นังหนู...” ลุงแท็กซี่เมื่อเห็นหญิงสาวที่อยู่ในชุดผู้ป่วยเขาเองก็สงสาร อีกทั้งยังเห็นเธอร้องไห้มาตลอดทาง ซึ่งลูกสาวของเขาก็อายุเท่าหญิงสาวคนนี้“ขอบคุณมากๆ นะคะคุณลุง” หญิงสาวยกมือไหว้ลุงแท็กซี่ด้วยน้ำตารินไหล เธอเจอเรื่องร้ายๆ มาเยอะ อย่างน้อยก็ยังมีลุงแท็กซี่คนหนึ่งที่ใจดีกับเธอ จากนั้นณิชาก็ลงจากรถ แล้วเดินเข้าคอน

Chapter 46 /1@บนเครื่องบินส่วนตัวของตระกูลอัคราไพศาล“เธอคิดดีแล้วใช่ไหม ที่จะหนีมันไปแบบนี้” คิมหันต์เอ่ยถามณิชาที่นั่งมองท้องฟ้าอย่างเหม่อลอย“อืม...ฉันไม่อยากเกลียดไรเฟิลไปมากกว่านี้”“อย่าถึงขั้นไปเกลียดมันเลย เรื่องที่เกิดขึ้นมันมีเหตุผล แค่เธอยอมเปิดใจรับฟังมัน” คิมหันต์พอได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดจากไรเฟิล เขาก็เข้าใจทั้งสองคน แต่ในเมื่อณิชาขอร้องให้เขาช่วย เขาก็จะพาณิชาไปอยู่ที่สบายใจสักพัก เพราะตอนนี้ณิชากำลังท้อง เขาไม่อยากให้ณิชาเครียดจนกระทบกระเทือนถึงหลานของเขาที่กำลังจะเกิดมา“ฉันไม่เปิดใจรับฟังอะไรทั้งนั้น นายเลิกพูดถึงไรเฟิลสักที ให้เรื่องระหว่างฉันและเขามันจบลงแค่นี้เถอะ” ณิชาพูดน้ำเสียงสั่น จากนั้นเธอก็นั่งเงียบตลอดการเดินทาง ส่วนคิมหันต์ก็เลือกที่จะเงียบและไม่เอ่ยพูดอะไรต่อ ตอนนี้คงต้องให้เวลากับณิชาสักหน่อยคิมหันต์พาณิชาเดินทางมาที่บ้านหลังใหญ่ทางภาคเหนือที่ล้อมรอบด้วยธรรมชาติ ทำให้บรรยากาศรอบบ้านดูร่มรื่นเป็นอย่างมาก“สวัสดีครับ คุณตาคุณยาย” คิมหันต์เข้าไปโอบกอดตากับยายของเขาที่นั่งรออยู่ในบ้านด้วยความคิดถึง“ฟอด! ฟอด! คิดถึงจังเลยหลานชายของยาย” คุณยายหอมแก้มหลานชาย