Semua Bab Contract Marriage with my Worst Enemy: Bab 1 - Bab 7

AMARA REYES P.O.V Hindi ko inakala na ang unang araw ng pagkasira ng tahimik kong buhay ay magsisimula sa isang pirma. Isang simpleng pirma na ngayon ay parang tanikala sa pulso ko. Nakaupo ako sa loob ng malamig na conference room sa isang mataas na gusali sa Makati, nakaharap sa lalaking matagal ko nang kinamumuhian. Ako si Amara Reyes, at ang lalaking nasa tapat ko ay si Lucas Monteverde. Ang pangalan pa lang niya ay sapat na para sumikip ang dibdib ko. Tahimik ang paligid pero ramdam ko ang bigat ng tensyon. Ang tunog lang ng aircon at ang pag flip ng mga papel ang pumupuno sa kwarto. Nakatingin ako sa bintana at tanaw ko ang magulong Manila. Mga sasakyan na nagmamadali. Mga taong may kanya kanyang direksyon. Lahat sila may choice kung saan pupunta. Ako wala. Nasa gilid ng mesa ang mga abogado. Parehong kampante ang itsura nila. Para sa kanila, isa lang itong kasunduan. Para sa akin, ito ang simula ng isang bangungot. Inangat ko ang tingin ko kay Lucas. Nakaayos ang suot niya,

AMARA P.O.V Tatlong minuto. Iyon ang binilang ko mula nang tumayo si Lucas at lumabas ng dining room. Tatlong minutong pilit kong kinakausap ang sarili ko na huwag sundan siya. Tatlong minutong sinasabi ko sa isip ko na wala akong pakialam. Na hindi ko dapat pakialaman ang nangyayari sa pagitan nila ni Bianca. Pero hindi ko kayang manatili sa mesa. “Excuse me,” sabi ko sa lolo niya nang maayos ang tono. “I need some air.” Tumango lang siya, parang wala na ring lakas para pigilan pa ang kahit sino. Ramdam ko ang mga mata ng lahat habang tumatayo ako. Hindi ko na sila pinansin. Diretso akong naglakad palabas ng dining room, pababa sa mahabang hallway ng bahay na parang isang maze. Tahimik. Malamig. At punong puno ng bigat. Pagdating ko sa garden sa likod ng bahay, huminto ako. Mahina ang ilaw. Tahimik ang paligid. Naroon ang mga puno at mga halaman na maingat na inayos. Isang perfect place para sa mga lihim. At doon ko sila nakita. Nasa may fountain si Bianca. Nakatalikod siya sa

AMARA P.O.V Hindi ako fan ng public events. Mas lalo na kung may halong media, camera, at plastik na ngiti. Pero bilang asawa ni Lucas Monteverde sa papel at sa mata ng publiko, wala akong choice kundi sumama. Product launch ng Monteverde Group iyon. Isang malaking event. Maraming investors. Maraming press. At syempre, maraming taong naghihintay ng kahit anong eskandalo. Maayos ang suot ko. Kalma ang mukha ko. Nakangiti nang tama lang. Perfect image. Iyon ang kailangan. Nasa gilid ko si Lucas. Professional. Malamig. Parang walang nangyari sa mga nakaraang araw. Para bang hindi niya first love ang babaeng alam kong nandoon din sa venue. Ramdam ko siya bago ko pa siya makita. Bianca Cruz. Parang may kakaibang bigat sa hangin nang mapansin ko ang presensya niya. Nang tumingin ako sa direksyon niya, nakita ko siyang nakasuot ng eleganteng putting dress. Mukhang inosente. Mukhang walang kasalanan. Pero kilala ko na ang tipo niya. Lumapit siya sa amin habang may hawak na baso ng tubi

AMARA P.O.V Naalimpungatan ako nang marinig ang pag-lock ng pinto. Bahagya akong nagmulat at bumangon.“Lucas?” bulong ko habang pinagmamasdan siya sa pagtatanggal ng suot na coat at necktie. Tiningnan ko ang cellphone ko at nakitang mag-aalas dose na ng gabi nang mga oras na iyon.“Are you okay? You reek of alcohol.” Napatakip ako sa ilong nang lumapit siya at tumingin sa akin. Namumula ang mukha niya sa labis na kalasingan.“No, I’m not,” sagot niya sabay yakap sa akin.Nanlaki ang mga mata ko sa ginawa niya at pinilit ko siyang itulak palayo.“A-ano bang ginagawa mo? Lumayo ka nga!” pagpupumiglas ko, subalit mas lalo lang niyang hinigpitan ang pagyakap sa akin.“I’m sorry…”Natigilan ako nang marinig ang mga salitang iyon mula sa kanya.“Sorry? For what?” nagtatakang tanong ko.“For everything. For being mean and insensitive,” sagot niya. Halata sa boses niya ang lungkot at guilt.Himala? Mukhang malakas ang tama ng alak sa lalaking ’to, isip-isip ko habang pilit pa ring kumakawal