All Chapters of เมีย Bad Boy 18+ (Set 3 BadBoyไร้รัก 1/3): Chapter 21 - Chapter 30

Chapter 21“สวัสดีค่ะเฮียเฉิง” วิกกี้ยกมือไหว้เขาตามมารยาท ก่อนที่เธอจะนั่งลงบนเก้าอี้ที่อยู่ตรงกันข้ามกับหนุ่มใหญ่“หวัดดีครับน้องวิกกี้” เฮียเฉิงยิ้มและมองเธอด้วยแววตาหวานเยิ้ม วิกกี้ไม่ชอบสายตาที่เฮียเฉิงมองสักนิด เธอรู้สึกอึดอัดกับแววตาของเขา“เฮียเฉิงมานานหรือยังคะ”“เฮียพึ่งมาถึงก่อนน้องวิกกี้ไม่นานเองครับ” เฮียเฉิงตอบวิกกี้น้ำเสียงนุ่มทุ้มอ่อนโยน“ไม่เจอกันนาน น้องวิกกี้ของเฮียยังสวยเหมือนเดิมเลยนะ”“ขอบคุณค่ะ” วิกกี้ยิ้มแห้งให้กับคำพูดของเขาที่ว่า น้องวิกกี้ของเฮีย ทำไมเธอถึงรู้สึกเลี่ยนๆ ต่างจากดินแดนที่เขาพูดจาห่ามๆ แต่ทว่ากลับไม่ได้ทำให้รู้สึกเอียนแบบนี้“เฮียดีใจมากๆ ที่น้องวิกกี้กลับมาหาเฮีย”“เฮียเฉิงคะ” วิกกี้เอ่ยเรียกเฮียเฉิง ก่อนที่เขาจะคิดไปไกลกว่านี้“ครับ”“เฮียเฉิงยังรอกี้อยู่เหรอคะ”“ใช่ เฮียรอน้องวิกกี้มาตลอดเลย” เฮียเฉิงตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่าเขานั้นพูดจริง“เฮียอย่ารอกี้เลยนะคะ กี้ขอพูดจากความรู้สึกจริงๆ เลยนะคะเฮีย กี้ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเฮียมากไปกว่าผู้ใหญ่ที่เคารพนับถือเลยค่ะ”“...” เฮียเฉิงนิ่งอึ้งไปทันที ณ จุดนี้เหมือนมีอะไรจุกอยู่ที่คอ จนเขานั้นพูดอะไร

Chapter 23“ถ้านายยังพูดจาทุเรศๆ แบบนี้อีกนะ ฉันจะตบให้เลือดกบปาก” วิกกี้มองดินแดนด้วยแววตาดุๆ ที่เขามักชอบพูดจาอะไรน่าเกลียดแบบนี้ออกมา“ก็พูดกับเธอแค่สองคนนั่นแหละ” ดินแดนเอามือถูปากตัวเองป้อยๆ เพราะรู้สึกชาที่ปาก อีกทั้งหญิงสาวก็ตบแบบไม่ออมแรงสักนิด“จะนอนหรือจะกลับ”“ไม่กลับ ไม่นอน เจ็บปาก ขอจูบรักษาแผลหน่อยดิ” ดินแดนจับร่างบางนอนลงบนที่นอน แล้วขึ้นคร่อมร่างบางทันที“นายไม่ได้ใส่เสื้อผ้านอนเหรอ” วิกกี้ที่เห็นก้นขาวๆ โผล่ออกมาจากผ้าห่ม ที่เมื่อครู่มีผ้าห่มปิดบังส่วนล่างเอาไว้“จะเอาเสื้อผ้าที่ไหนใส่นอน ชุดนั้นมันใส่นอนไม่ได้” เขาบุ้ยปากไปที่ชุดนอกที่แขวนไว้หน้าตู้เสื้อผ้า“ไปใส่กางเกงในนอนเลย”“เธอจะบ้าเหรอ ให้ฉันใส่กางเกงในตัวเดิมเนี่ยนะ ไม่ใส่หรอกสกปรก” เขาพูดพร้อมสอดมือเข้าไปใต้เสื้อตัวบาง“อย่ามาจับนมฉัน นายนอนเดี๋ยวนี้เลยนะแดน” วิกกี้ดึงมือของเขาออกจากเสื้อของเธอ ที่ตอนนี้บีบขยำนมเธอใหญ่เลย“ใส่เสื้อชั้นในนอนไม่ดีนะกี้” เขาไม่ได้ฟังสิ่งที่เธอนั้นเอ่ยบอก แต่ทว่าสอดมือไปทางด้านหลัง แล้วใช้นิ้วปลดตะขอเสื้อในออกอย่างช่ำชอง“โอ๊ย อย่ามายุ่ง เอามือนายออกเลย” วิกกี้ผลักหน้าท้องแกร่งอ

Chapter 25วันต่อมา...10.00 น.ชายหนุ่มบิดตัวอยู่บนที่นอนขนาดหกฟุต มือสากควานหาร่างบางมาโอบกอด แต่กลับไม่เจอเรือนร่างนุ่มนิ่ม มีแต่เพียงหมอนข้างซุกอยู่ข้างกาย เขาจึงปรือตาตื่น หยัดตัวลุกนั่งบนที่นอน เอามือเสยผม สะบัดขาลงจากเตียงแล้วเดินเข้าห้องน้ำ เมื่อเห็นแปรงสีฟันอันใหม่ที่วางไว้มียาสีฟันบีบเอาไว้ให้ และมีผ้าเช็ดตัวหอมสะอาดพาดไว้ตรงราว ดินแดนก็คลี่ยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดีที่เจ้าของห้องใส่ใจเขามากขนาดนี้ดินแดนหยิบแปรงสีฟันมาทำความสะอาดช่องปาก พอแปรงฟันเสร็จก็ไปยืนอยู่ใต้เรนชาวเวอร์ เปิดวาล์วให้น้ำรินไหลจากฝักบัวชโลมร่างกาย เขาใช้เวลาอาบน้ำเพียงสิบนาทีก็เอาผ้าเช็ดตัวพันไว้ที่เอวสอบแบบหมิ่นเหม่ ทั้งที่ความจริงก็อยากจะเดินตัวเปลือยเปล่าไม่ใส่อะไรเลยเดินไปหาหญิงสาว แต่ก็กลัวว่าจะโดนเจ้าของห้องทุบเอาห้องวิกกี้จะแบ่งออกเป็นสองส่วน คือห้องนอนขนาดเล็ก ส่วนโซนด้านนอกที่ใช้เป็นพื้นที่รับแขก ซึ่งมีขนาดไม่ได้กว้างมาก และจะมีห้องเล็กแบ่งกั้นทำเป็นโซนครัว มีระเบียงยื่นออกไปเล็กน้อยเมื่อดินแดนเดินออกมาจากห้องนอน มองเลยไปที่ระเบียงเขาก็ยิ้มออกมาทันที ที่เห็นกางเกงในของเขาตากไว้อยู่บนไม้แขวน“ทำอะ

Chapter 27ครืดดดด! เสียงมือถือสั่นดัง ในขณะที่วิกกี้กำลังนั่งเหม่อคิดถึงคนที่พึ่งออกจากห้องไป แต่พอเห็นรายชื่อของคนที่โทรเข้ามาตอนนี้ ริมฝีปากบางก็คลี่ยิ้ม รีบใช้นิ้วสไลด์หน้าจอมือถือกดรับทันที“ว่าไงคะ นางแบบดัง” วิกกี้ทักทายปลายสายด้วยน้ำเสียงกระดี๊กระด๊าแฝงไปด้วยความดีใจที่เพื่อนสาวของสนิทโทรมาหา เหมือนกับรู้ว่าเธอกำลังต้องการใครสักคนอยู่พอดี(ยัยกี้ลงมาข้างล่างเร็ว มาช่วยฉันแบกของขึ้นไปห้องแกที)“กรี๊ดดดด! แกกลับตั้งแต่เมื่อไหร่ยัยโมนา งื้อ~ คิดถึง”(คิดถึงก็รีบลงมาค่ะสาว)“โอเคๆ รอแป๊บ ฉันจะรีบลงไปเลย” วิกกี้กดวางสายเพื่อนสาวคนสนิท เธอรีบออกจากห้อง วิ่งลงบันไดไปชั้นล่างของคอนโด พอวิกกี้เห็นโมนายืนสวยๆ อยู่ข้างรถ เธอก็ส่งเสียงทักทายไปก่อนทันที“ยัยโมนา คิดถึงงงง” วิกกี้วิ่งไปกอดรัดโมนาไว้แน่น ก็หลังจากงานแต่งพริกหวาน โมนาก็เดินทางไปทำงานที่ประเทศฝรั่งเศส“คิดถึงแกเหมือนกัน” โมนาโอบกอดวิกกี้ไว้แน่นไม่ต่างกัน“กลับมาวันไหนอะ”“พึ่งมาถึงเมื่อวานเช้านี่เอง ถึงห้องก็นอนสลบเหมือดไปเลย พอฟื้นก็ขับรถมาหาแกเลยเนี่ย”“น่ารักที่ซู้ด ฉันกำลังเหงาอยู่พอดีเลยเนี่ย” “นึกว่าแกจะไม่มีเวลาเหง

Chapter 29@คลับ22.00 น.“กรี๊ดดดด! ดินแดนขึ้นร้องเพลงพอดีเลยอะ” โมนาแอบเหล่ตามองดูอาการคนมีความรัก นี่แหละนะเขาว่ากันว่า เกลียดแบบไหนมักได้แบบนั้นโมนาและวิกกี้นั่งอยู่โซนไพรเวตบาร์ มุมที่พวกเธอนั่งสามารถมองเห็นนักร้องบนเวทีได้ชัดมาก“อะ ดื่มเหล้ากลั้วคอสักหน่อย กรี๊ดดังไป เดี๋ยวคอก็จะแห้งเอา” วิกกี้ส่งแก้วเหล้าที่ชงยื่นให้โมนา“ก็นักร้องน่ากรี๊ดอะ”“ฉันก็คิดเหมือนแก” วิกกี้จ้องมองที่นักร้องบนเวทีไม่ละสายตา เวลาดินแดนร้องเพลงอยู่บนเวที เขาเป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์ ดูเท่ ดูหล่อมาก น้ำเสียงของเขานุ่มทุ้มน่าฟัง การจับไมค์ร้องเพลงดูเท่กร้าวใจ การขยับร่างกายโยกไปตามจังหวะเพลงมันชวนน่ามองจนเธอรู้สึกหวง วิกกี้จึงหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปของเขาเก็บไว้สักช็อต“อะแฮ่ม ถ่ายรูปใครอะ เดี๋ยวเมมเต็มนะ”“ฮ่าๆ มาแซวอะไรเนี่ย ฉันแค่ถ่ายรูปเอง” วิกกี้ยิ้มเขิน แล้วดูรูปถ่ายนักร้องบนหน้าจอมือถือ “นี่ใช่วิกกี้ตัวจริงไหมเนี่ย วิกกี้ตัวจริงเวลาเจอดินแดนต้องด่ามันแล้วสิ จะมามองตาเยิ้มตาหวาน ยกมือถือขึ้นถ่ายรูปดินแดนเก็บไว้ดูแบบนี้มันไม่ใช่วิกกี้เลยนะ นี่มันวิกกี้ตัวปลอมหรือเปล่าเนี่ย”“แซวใหญ่เลยนะ ” วิกกี้ส่ายห