Aera (The Girl In The Past) | Tagalog

Ako'y binibini noong isang libo’t walong daan at siyam na pu’t pito.Binibining pinakaiingatan.Binibining mahinhin sa lahat ng tawa, ang pagtawa'y dapat ay katamtaman lamang.Ang kasuotan ay baro't saya.Ngunit bakit ako'y napunta sa taong 2020. Kung saan di ko ganap na kilala ang taong ito.Hindi ito ang mundo ko, kailangan kong balikan si Juancho.Kailangan ko bumalik sa isang libo’t walong daan at siyam na pu’t pito. Kailangan kong magbalik sa madaling panahon din.Ngunit ng mapabalikwas ako sa aking higaan ako ay nagulat sa aking kasuotan.Ano't napakaikli nito?At bakit kamukhang-kamukha ko ang nagmamay-ari ng katawan na ito.At bakit narito ako?Hindi ito ang aking taon.Napatitig ako sa isang malaking letra na nakapaskil sa pader ng kama at binasa ito.

Anna LuisaNagising ako sa isang malawak na kama. Napakalambot nito at ang sarap sa likod, at tsaka ko naalalang hindi ganto kama ko. Ng imulat ko ang mata ko ay nagulat ako sa paligid. May gantong lugar ba sa mansion sa Hacienda Bonifacio.Kung meron bakit ngayon kolang to nakita? Bumangon ako at nag-unat ng katawan. At tsaka umupo sa kama."Ina, Ama, Annie nasaan kayo?" inaantok na tawag ko sakanila.Pero bigo ako dahil ni isa kanila walang sumasagot. Nasaan kaya yung mga yun? Tumayo ako sa kama at pumunta sa isang pinto, at ng tingnan ko isa itong palikuran. Ayos tong kwartong to iba.Pupungay akong pumasok roon at naghilamos. Hanggang sa maalala ko sila Margareth at Lawrence nasaan kaya sila?Mukhang umuwi na pero imposible naman, diba nga ay patay na--hala oo nga pala wala na sila Tiyo. Bakit kasi kung sino pa kapwa Pilipino nila sila

Anna LuisaPagkatapos ng klase ay di ko na alam kung paano ako babalik sa tahanan na kinamulatan ko kaninang umaga.Kasalukuyan na kaming palabas ni Catriona ng paaralan kaya di na ko nagpaligoy-ligoy pa at nagtanong na ako sakanya."Binibining Catriona, maari bang ihatid mo ko sa aking tahanan?" tanong ko sakanya napalingon siya sakin at nagsalubong ang kilay."Hala bessy pati condo mo nakalimutan mo, napapaano ka ba?" nagtatakang sabi niya sakin."Condo?" takang sabi ko sakanya. Kaya napasapo nalang siya noo niya at napailing."Ay teh, iba na tama mo. Oh siya tara na ihahatid na kita para makauwi na rin ako." umiiling na sabi niya at tsaka hinila na ako paalis sa gate ng paaralan.Sumakay kami sa isang sasakyan na sinakyan rin namin kanina. Dyip raw ito sabi ni Catriona,

Anna LuisaPagkatapos ng pangyayari na yun ay lubhang nag-aalala sila Catriona at Yuri sakin at napag-alaman nilang wala akong kain ng umagahan. At totoo naman ang sinabi nila.Nakalimutan ko kasing kumain. At maya-maya pa'y nagdesisyon na silang umuwi. At kinabukasan heto na ako ngayon ay nakahanda na para sunduin ng Kuya ni Aera.Di ako nakatulog kaiisip sa Hacienda Bonifacio dahil gusto kong makita itong muli. Madaling araw ngayon at kasalukuyan kong pinipindot-pindot ang cellphone ni Aera may nakita akong mga larawan rito.Napakamoderno na talaga ng taon na to. Maging ang mga larawan ay nasa cellphone na lamang. Di katulad sa taon namin na tanging pagpinta na lamang upang ikaw ay may larawan.Hanggang sa may kumatok sa pinto, batid kong si Kuya na ni Aera ito. Kaya agad kong binuksan at di nga ako nagkamali ang Kuya nga ni Aera ito paano ko nalaman? Nakita ko sa mga la

Anna LuisaNung araw na yun, ay di na kami nakapag-usap pa ni Ethan dahil saglit lang daw siya dahil may pupuntahan pa raw siya. Kaya heto ako at tinitiis ang kaingayan nina Alonika at Julia.Wala naman akong ganang, pinagmasdan ang pag-aaway nila sa harap ko. Pabalik na kami sa Manila at kasama tong dalawa kong pinsan dahil doon na raw sila mag-aaral sa pinapasukan ko.Kaya natitiyak kong magugulo ang buong taon ko sa pag-aaral ko dahil sa dalawang to, at sabi ni Kuya ay sa condo ko raw titira tong mga to, nung una gusto kong umangal pero wala akong magawa dahil, wala daw tutuluyan ang magkapatid sa Manila.Habang nasa biyahe ay patuloy ang bangayan nilang dalawa, at laging napipikon si Julia kay Alonika."Julia, ang ingay niyo." saway ni Kuya sakanila. Kaya natigilan ang dalawa at nanahimik nalang.At ako naman ay napalingon sa labas ng