Library

Tula Para Sa Magulang

Kwento ni Calcifer at kung bakit gusto niyang mamatay.Si Calcifer ay isang kalahating demonyo at kalahating mortal. Buong buhay niya ay naghahasik na siya ng kasamaan at ang tanging nais niya lamang ngayon ay ang mamatay na dahil nagsasawa na ito sa kaniyang buhay. Ngunit malakas ang dugo ng kaniyang ama kaya siya ay naging isang immortal at ang tanging makakapatay lamang sa kanya ay ang kanyang tiyuhin at lolo, na si Hesus at ang Diyos Ama. Dahil sa kasamaan nito siya ay nakatanggap ng isang matinding parusa na nagpahirap sa kanyang buhay bilang isang demonyong walang sinasamba at ito ay ang magmahal sa isang babaeng handang makipagkita sakanya kung siya ay makikipag bible study sakanya.

24 Chapters

Sextuplets Para Sa Hot CEO

Hindi inasahan ni Amy na ang asawang minahal at pinagkatiwalaan niya nang husto sa loob ng maraming taon ay niloloko siya sa gamit ang secretary nito sa trabaho. Nang magharap sila, pinagtawanan at kinutya lang si Amy ng kanyang asawa at ng kabit nitong secretary. Tinawag siyang baog ng mga walang hiyang yun dahil lang hindi pa siya nabubuntis sa nakalipas na tatlong taon na kasal sila ng asawa niyang si Callan. Dahil sa pagiging heartbroken niya, nag-file siya ng divorce at pumunta sa isang club, pumili siya ng isang random na lalaki, nagkaroon ng mainit na one night stand, binayaran ang lalaki at biglang naglaho papunta sa maliit na syudad. Bumalik siya sa bansa pagkalipas ng anim na taon kasama ang tatlong cute na lalaki at tatlong cute na babae na magkakaedad at magkakahawig. Nagsettle down siyang muli at nakakuha ng trabaho pero di nagtagal ay nalaman niyang ang CEO sa kumpanyang pinatatrabahuhan niya ang lalaking naka-one night stand niya sa club anim na taon na ang nakalilipas. Magagawa ba niyang itago ang kanyang six little cuties mula sa CEO na nagkataong ang pinakamakapangyarihang tao pa sa NorthHill at pinaniniwalaang baog rin? Pwede bang magkasundo si Amy at ang pinakamakapangyarihang tao sa NorthHill sa kabila ng pagiging langit at lupa ng estado nila sa buhay?

461 Chapters

Take #2: Para sa Forever

Nagpakasal si Azenith kay Zedric dahilan kaya hindi niya nagawang tuparin ang pangarap niyang maging sikat na manunulat. Mas natuon kasi ang atensyon niya sa pagiging misis nito at pagiging ina sa dalawa nilang anak. Bukod pa doon ay kinailangan niyang maghanap buhay dahil unti-unti ng nawawalan ng career si Zedric, pasikat na sana itong artista pero dahil inamin nito sa publiko na mayroon na itong pamilya ay lumamlam ang career nito. Limang taon na ang nakakaraan ng ikasal sila ni Zedric at sa loob ng panahon na iyon ay hindi pa naman nagbabago ang damdamin niya sa kanyang mister. Mas lumalim pa nga ang pagmamahal niya para rito dahil sa mga pagsubok na kinakahara nila na nagagawa naman nilang solusyunan kaya lang sa likod ng kanyang isipan ay may mga, what if siya, Paano kung hindi muna sila nagpakasal? Paano kung inuna muna niyang tuparin ang kanyang pangarap? Paano kung sinunod muna niya ang mga sinabi sa kanyang mga magulang at kapatid? Hanggang sa dumating ang isang araw na may isang nilalang na sumulpot sa kanyang harapan na nagsasabing kaya nitong ibalik siya sa nakaraan para magawa niyang baguhin ang kanyang kapalaran. Magiging maligaya na nga ba siya?

4 Chapters

YAKAP SA DILIM

Ashley Mahinay is an excellent Forensic Pathologist. Unexpectedly, the corpse of an ancient man was discovered in the maritime territory of the Philippines. Ashley was sent to a group in Jolo, Sulu to examine the said corpse of the ancient man. Until there was an accident she did not expect. The corpse of the ancient man came to life, it came to life because of her blood. And because of her, she will gradually get to know and become friends with an unknown creature. She will also open her heart to this unknown creature. In what way will Ashley fight her love for an unknown creature who doesn't belong in her world?

69 Chapters

Lihim sa Dilim

Hindi man lang ako hinawakan ng aking asawa sa aming honeymoon. Sabi niya, masyado siyang pagod at nakiusap na maghintay ako. Pero tuwing madaling-araw, palihim siyang bumababa sa basement. Kapag bumabalik siya, agad siyang naliligo para mawala ang hindi maipaliwanag na amoy. Tinanong ko siya kung ano ang ginagawa niya roon, at ang sagot niya, nag-eehersisyo siya. Pero sino namang mag-eehersisyo sa kalagitnaan ng gabi? Hindi ko na kaya. Isang gabi, nagdesisyon akong sumilip sa basement para alamin ang totoo. Hinabol niya ako at hinawakan ang pajama ko, saka pasigaw na sinabi, "Bumalik ka rito! Hihiwalayan kita kapag bumaba ka dyan!"

9 Chapters

Nakalimutan sa Kamatayan

Dalawang buwan ng mamatay ako, napagtanto ng mga magulang ko na nakalimutan nila akong iuwi mula sa lakad nila. Naiinis na sumimangot at sumigaw ang ama ko. “Dapat siyang maglakad mag-isa mismo. Kailangan ba niya talaga itong palakihin?” Ang kapatid ko, na mayabang, ay binuksan ang chat namin at nagpadala ng emoji, kasama ng message. [Mamatay ka na dyan. Sa ganitong paraan. Kami ni Scarlet ang maghahati sa pamana ni Lola.] Wala siyang natanggap na sagot. Habang malamig ang ekspresyon, nagsalita ang nanay ko, “Sabihin mo sa kanya na kapag nagpakita siya sa kaarawan ng lola niya sa tamang oras, hahayaan ko na ang pagtulak niya kay Scarlet sa tubig.” Hindi sila naniniwala na hindi ako nakaalis ng gubat. Matapos maghukay ng malalim, nakita nila sawakas ang mga buto ko.

10 Chapters

Anong Tula Para Sa Magulang Ang Bagay Sa 50th Anniversary?

3 Answers2025-09-11 12:57:07

Sobrang saya ko na pag-usapan ang ganitong okasyon—ang 50th anniversary ay parang ginintuang kabanata sa buhay ng magulang, kaya ang tula dapat may timpla ng pasasalamat, alaala, at pag-asa pa rin. Para sa akin, ang magandang lapatan ng tula ay tradisyunal na tono na may payak na mga salita pero malalim ang ibig sabihin: salamat sa pagtitiis, sa mga munting sakripisyo, at sa pagbuo ng tahanan. Magandang gamitin ang mga konkretong imahe—kape sa umaga, bisikleta noong bata pa, o ang lumang larawan na nagmumukhang bago tuwing tinitingnan. Iwasan ang sobrang sopistikadong salita; mas tumatagos ang simpleng linya na tunay ang damdamin.

Narito ang isang halimbawa ng tula na puwede mong i-okupar o i-modify ayon sa personal na memorya ninyo:

Sa bawat agos ng umaga, ikaw ang gabay na tahimik,
Sa bawat gabi, iyong kamay ang kumakapit sa akin.
Limampung taon ng ngiti, luha, at pangakong hindi naglalaho,
Bawat paghinga ng bahay na ito ay may bakas ng inyong pag-ibig.
Hindi perpekto, ngunit puno ng tapang at pag-asa,
Ang ating pamilya’y naging tahanan dahil sa inyong pagsasama.
Kaya ngayong araw, sisindihan natin ang musika ng alaala,
At iaalay ang bukas sa bagong pangarap at panalangin.

Kung ako ang nagbabasa nito sa okasyon, pipilitin kong gawing personal ang pagbasa: maglagay ng isang maliit na kuwento bago magbasa, o magpakita ng larawang kasama sila noong unang mga taon. Sa ganitong paraan, hindi lang linya ang binabasa mo—buhay ang nagliliwanag sa bawat pantig.

Ano Ang Magandang Tula Para Sa Magulang Na May Humor?

3 Answers2025-09-11 00:33:23

Hoy, tatay at nanay—may paalala ako: hindi ako robot na nagre-restart kapag naubos ang kape niyo. Ako ang anak na nag-iingay, naglilinis, at minsan nag-aartista para lang mapansin ninyo kapag kumakanta ako sa banyo.

Nagtataka ako tuwing sinasabing 'sana tumanda ka na' habang pinapakita ninyo ang mga lumang litrato na ako pa ang may kakaibang hairstyle. Ako ang same person na nagtatago ng isang pares ng tsinelas ninyo bawat taon at nagbabalik lang kapag sinubukan ninyong maglakad sa sala, tapos bigla kayong nagrereklamo na 'saan na yung warm spot ko?' Alam kong pagod din kayo — at oo, ako ang nag-iingat ng remote, charger, at ang huling piraso ng cake para sa inyo.

Pero seryoso: sa bawat banat, sa bawat kulang na tulog ninyo, ako'y natatawa at natututo. Ang pagmamahal ninyo parang init ng kaning bagong luto — hindi palaging presko pero hindi rin nawawala ang lasa. Kung may award para sa 'world's best nagmumura pero nagmamahal ng sobra', ibibigay ko 'to sa inyo. Salamat sa walang katapusang tutorials sa buhay — at sa paalala na maghugas ng pinggan kahit kapag ang ulam ay instant noodles lang. Tapos, tara, yakap muna bago kayo mag-uwi ng pasalubong na tsokolate na lagi ninyong kinakalimutan sa ref.

Ano Ang Maikling Tula Para Sa Magulang Na Babasahin Sa Misa?

3 Answers2025-09-11 10:12:04

Habang nakaupo ako sa loob ng simbahan, tumitibok ang puso ko sa bawat awit at panalangin, at naaalala ko ang mga ngiti ng magulang ko na gabay sa bawat hakbang. Sa maiksing tula na ito, gusto kong ihatid ang pasasalamat at paghingi ng biyaya para sa kanila, na maari ding basahin nang malinaw at may damdamin sa misa.

Ina at Ama, sa inyong mga palad lumago ang tahanan, sa inyong tinig natutunan kong tumayo at magsalita. Pinukaw ninyo ang tapang sa aking pagkabata, pinakain ang pangarap sa bawat gabi. Nawa'y pagpalain kayo ng Panginoon ng lakas at kalakasan sa bawat bagong umaga, at ipadama sa inyo ang payapang tinig sa oras ng pangungulila.

Idinadalangin ko rin ang inyong mga ngiti, ang mga sakripisyo na hindi laging nakikita, at ang pagmamahal na tinitiis para sa aming ikabubuti. Panginoon, yakapin Ninyo sila, pagalingin ang mga nagdurusa, at pag-ibayuhin ang pag-asa nila. Sa aming simpleng pasasalamat, ipinapangako kong alagaan ang kanilang aral at ipagpapatuloy ang kagandahang loob na inyong itinuro, hanggang sa kami’y muling magkita sa Iyong harapan. Amen.

Sino Ang Dapat Sumulat Ng Tula Para Sa Magulang Sa Graduation?

3 Answers2025-09-11 15:51:53

Habang nakatitig ako sa diploma na hawak ko, alam ko agad kung sino ang dapat sumulat ng tula para sa magulang: ikaw, ang nagtapos. Walang makakapalit sa mga salitang nagmumula sa puso ng mismong bata o binatang nagtapos — mga alaala, pagkakamali, at munting tagumpay na tanging ikaw lang ang nakakaalala nang buo.

Kung ako, pipiliin kong isulat ito nang personal; hindi kailangang maging sobrang dekorado o komplikado. Simulan mo sa isang maliit na eksena: ang unang araw sa paaralan, ang gabing hindi ka nakatulog dahil sa takot, o ang yakap nila pagkatapos ng munting tagumpay. Ibahagi ang pasasalamat nang tuwiran—hindi puro papuri, kundi mga totoong sandali. Minsan, isang simpleng linya tulad ng ‘salamat sa pagtiyaga ninyo’ ay mas tumatagos kaysa sa pinakamagandang taludtod.

Kung nahihiya ka, magpa-tulong sa kaklase o kaibigan para linangin ang ritmo at sukat ng tula. Pwede ring gawing collaborative: ikaw ang magbigay ng raw na salita at isang kakilala ang mag-ayos ng tula nang hindi nawawala ang iyong boses. Ang pinakamahalaga ay marinig ng magulang ang tunay mong damdamin — iyon ang magpapaiyak at magpapangiti sa kanila. Sa pagtatapos, kapag binabasa mo ang tula nang buo sa entablado, damhin mo lang ang bawat salita; ito ang iyong munting pamana para sa kanila, at iyon ang pinakamahalaga para sa akin.

Puwede Ba Akong Gumamit Ng Tula Para Sa Magulang Sa Card?

3 Answers2025-09-11 14:15:21

Naku, oo — at sobra pa ang saya kapag tula ang nilagay mo sa card ng magulang mo. Ako mismo, tuwing may okasyon, sinusubukan kong ilahad ang mga munting alaala sa anyo ng tula: hindi kailangang perpektong sukat o tugma, ang importante ay ramdam nila ang sinseridad mo.

Magsimula sa isang maliit na snapshot: isang amoy, isang eksena, o isang simpleng gawain na palaging ginagawa ninyo. Halimbawa, puwede kang magsimula sa isang linya tungkol sa umagang kape na laging inihahain nila, o ang paraang tawa nila kapag kasama ang pamilya. Hindi mo kailangang gawing komplikado — minsan ang dalawang taludtod na puno ng damdamin ang sapat na. Kung gusto mo ng hugot, subukan ang malalapit na imahe at konkreto: 'Hawak mo ang tasa, umaga natin nabuo' — simple, personal, at malinaw.

Teknikal na payo: kung hindi ka komportable sa tugma, pumili ng free verse; mas natural at mas madaling pumaloob ang mga alaala. Pero kung trip mo ang tugma, huwag pilitin ang salita kung nakakabawas siya sa tunay na kahulugan. Huwag kalimutang maglagay ng personal na closing — isang pasasalamat, paumanhin, o pangako. At kapag isusulat mo sa card, mas maganda kapag hinulmahan mo rin ng kaunting visual: maliit na sketch, fingerprint heart, o kahit ang petsa at oras ng pagsulat para gawing espesyal.

Sa huli, tandaan: hindi sinusukat ang pagmamahal sa haba ng tula kundi sa katapatan ng bawat linyang isinulat mo. Minsan, ang pinakamalakas na tula ay yung napakasimple pero galing sa puso, at kapag nakita nila iyon, tiyak na may ngiti at luha—ako mismo, palaging nauuwi sa yakap ang ganitong regalo.

Paano Ako Makakagawa Ng Tula Para Sa Magulang Na Pasasalamat?

3 Answers2025-09-11 05:35:00

Sobrang nakakagaan ng loob nang isinulat ko ang unang berso para sa magulang ko—parang bigla silang naririnig sa likod ng isip ko. Magsimula sa isang simpleng linya na direktang nagpapahayag ng pasasalamat: hindi kailangang malalim agad, puwede ring isang malumanay na pagbanggit ng isang maliit na sakripisyo nila na talagang nakatama sa puso mo. Halimbawa, ilarawan ang isang gabi na gising ka pa rin dahil nag-aaral at nakita mong nag-aayos sila ng kumot mo—i-detail ang kulay ng ilaw, amoy ng kape, o tawag ng relo. Ang maliliit na sensory details ang nagpapalutang ng emosyon sa tula.

Para sa estruktura, subukan ang tatlong bahagi: isang pagbubukas na nagpapakilala ng diwa ng pasasalamat, isang gitna na naglalarawan ng mga konkretong alaala o halimbawa, at isang wakas na siyang panghuling pagbabalik-loob—isang pagninilay o pangakong pagbabalik ng kabutihan. Huwag matakot gumamit ng paghahambing at metapora—maaaring tawagin mo silang 'mga bituin sa nagngingitngit na gabi' o 'mga kamay na nagbuo ng tahanan mula sa abo'. Kung gusto mo ng tugma, pumili ng dalawa o tatlong sukat at panatilihin iyon, pero ang free verse ay malakas din kapag honest ang boses.

Isang maliit na tip: basahin nang malakas habang ini-imagine mong naririnig sila. Madali mong mararamdaman kung kailan napupuno ng emosyon o kung saan kailangan ng dagdag na detalye. Ako, tuwing tapos magtapos, inuukol ko ang huling linya bilang liham—isang tahimik na ‘‘salamat, nagmamahal ako’’. Nakakagaan tuwing inilalabas ko 'yan sa papel.

May Halimbawa Ba Kayo Ng Tula Para Sa Magulang Na Makata?

3 Answers2025-09-11 21:01:53

Hinahaplos ng tinta ang mga daliri ko habang sinusulat ko ito—parang nagbabalik ang mga gabi na pinapakinggan ko ang boses mo na nagbabasa ng mga taludtod sa kusina. Nais kong ialay sa iyo ang isang tula na simple pero puno ng pasasalamat, gawa ng puso ng isang anak na lumaki na nahuhumaling sa ritmo at himig ng iyong mga salita.

Sa ilalim ng lampara, sumibol ang mga pariralang ito:
Sa bawat pahina na iyong binuhay,
naglalakad akong tahimik sa hangganan ng iyong tula.
Hindi lang letra ang iyong pag-aalaga—
ito ang ilaw na gumagabay sa gabi ko.

Hindi ako makapaniwala kung gaano ako kaswerte na ikaw ang aking magulang. Ang tula ay parang liham na hindi kailanman kailangan ng sagot, isang maliit na altar ng mga sandali: ang iyong halakhak habang sinusukat ang pantig, ang iyong pagkabalisa kapag nawawala ang isang salita, at ang tapang mong ipadala ang mga obra sa mundong mababa ang tiyaga. Hinihiling ko na kapag binasa mo ito, maramdaman mo ang pag-ikot ng puso ko, ang pagkilala sa lahat ng pagod at pag-ibig na inilatag mo sa tinta. Salamat sa pagturo ng lungsod ng mga salita at pag-ukit ng tahanan sa loob ng mga taludtod—patuloy akong magbabantay sa iyong mga akda, at sisikapin kong maging karapat-dapat sa anumang aral na iniwan mo sa mga pahina.

Gaano Katagal Ang Isang Tula Para Sa Magulang Na Pampamilya?

3 Answers2025-09-11 10:14:27

Nagulat ako noong una kong sinulat ang tula para sa mga magulang—napagtanto ko agad na ang haba nito ang nagdidikta ng tono at damdamin. Sa isang school program, madalas kong pinaiikli ang tula upang magkasya sa oras at atensyon ng madla: 8–12 taludtod, o mga 30–45 segundo kapag binasa nang dahan-dahan, ay sapat na para magpahayag ng pasasalamat at pagmamahal nang hindi nakakapagod. Sa mas personal na family gathering, mas nagbubukas ako ng puwang para sa kuwento; 12–20 taludtod o 60–90 segundo ang ideal kung may maliit na anekdota o inside anecdote na nakakatuwa pa rin sa karamihan.

Kapag ipe-perform mo naman, isipin ang bilis ng pagsasalita: para sa matitingkad na emosyon, bumagal ka sa ~100 na salita kada minuto; para sa mas casual na vibe, 120–140 salita kada minuto ang okay. Kung plano mo ng mas matagal na tributo—halimbawa sa golden anniversary o retirement—maaaring umabot sa 3–5 minuto, ngunit iwasan ang mga mahahabang listahan ng pangyayari; hatiin sa malinaw na stansa at maglagay ng paused lines para maramdaman ng pamilya ang bawat linya. Teknikal na sukat: 50–150 salita para sa maikli, 150–300 para sa katamtaman, 300–500 para sa mahaba.

Personal, mas bet ko ang tula na may malinaw na simula at pagtatapos—isang linya na babalik-balik o simpleng pag-uulit ng mensahe para mag-iwan ng imprint. Practice lang ang sikreto: basahin nang malakas, i-adjust ang pacing, at tanggalin ang inside jokes na hindi maiintindihan ng ibang nakikinig. Sa huli, ang perpektong haba ay yun na nakakabit at nagmumula mula sa puso; ako, lagi akong pumipili ng kaunting katahimikan pagkatapos ng huling linya para damhin ng lahat ang sinabi.

Bakit Mahalaga Ang Tula Para Sa Pamilya Sa Araw Ng Mga Magulang?

1 Answers2025-09-14 18:45:38

Tumulo ang luha ko habang binibigkas ng anak ang munting tula para sa kanyang ama — hindi dahil perpekto ang mga taludtod, kundi dahil naroon ang lahat: pagsisikap, katapatan, at isang simpleng hangarin na mapasaya ang magulang. Ang tula sa Araw ng mga Magulang ay parang maliit na seremonya na nagbibigay-daan para maipakita ng pamilya ang emosyon na madalas nakatago sa araw-araw na abala. Hindi lang ito tungkol sa magagandang salita; tungkol ito sa koneksyon, sa pag-alala, at sa pagtibay ng isang pagkakakilanlan sa loob ng tahanan.

Sa totoo lang, mahalaga ang tula dahil nagiging sasakyan ito para sa pagpapahayag na hindi laging nasasabi ng mga bisaya o gawa. Sa amin, tuwing may pagtitipon, may naglalabas ng lumang liham o tula ng lolo at lola — at napapansin mo kung paano nagiging buhay ang mga alaala kapag binigkas nang may damdamin. Para sa mga bata, ang paggawa at pagbigkas ng tula ay paraan din ng pag-unlad: natututo silang pumili ng salita, magpakita ng empatiya, at mag-organisa ng damdamin. Para sa mga magulang naman, nagiging isang uri ng pagkilala at gantimpala ang tula; hindi mo mabibili ang pagdurusa at sakripisyo na nagmumula sa pag-aalaga, pero ang simpleng tula ng anak ay parang medalya na ipinapakita nang buong puso.

May ritual din ang tula: kapag inilalagay ito sa liham o video, nagiging dokumento ito ng pag-ibig na pwede pang balikan. Nakakapagpagaan ng loob ang pagbabasa muli ng mga linyang iyon sa mga oras na mag-isa o nahihirapan. Sa mga pamilyang may malayong nakatira, ang tula ay nagiging tulay—sa video call man o sulat, napapalapit ang pagitan. Nakakatawang isipin pero minsan, mas malalim pa ang dating ng isang tatlong taludtod na galing sa puso kaysa sa isang mamahaling regalong hindi naman nakakaabot ng emosyon. Bukod pa diyan, ang pagtutulungan sa pagbuo ng tula ay bonding: nagbabalangkas ng ideya ang pamilya, nagtatawanan sa pagpili ng mga salita, at nagkakasundo kung sino ang magba-voiceover o magpapabasa.

Personal na napansin ko na kapag malinaw at tapat ang tula, nag-uusbong ang mga kuwento — na nagiging aral at pamana. May mga tula na nagtuturo ng pasensya, may mga tula na nagpapatawa, at mayroon ding mga tula na simpleng nagpapahayag ng pasasalamat. Sa huli, ang pinakamahalaga ay hindi ang husay sa pagsusulat kundi ang intensyon: ang pagnanais na kilalanin at ipagdiwang ang pagiging magulang. Natutuwa ako tuwing nakakakita ng pamilya na nagbabahagi ng mga ganitong sandali; ramdam ko ang init at pag-asa na kahit sa maliit na paraan, nagpapalakas tayo ng ugnayan at pagmamahalan sa tahanan.

Anong Istilo Ng Tula Para Sa Magulang Ang Emosyonal Pero Maikli?

3 Answers2025-09-11 13:30:46

Nakakaba pa rin isipin kung paano ilalagay ang damdamin sa maiikling taludtod para sa magulang, pero talaga namang posible — at minsan mas matindi pa ang dating ng kakaunti. Sa palagay ko, pinakamabisang istilo ay ang micro free-verse o ang maikling haiku-style na tula: pumipili ka ng isang malinaw na imahen (hal., kamay na nagluluto, amoy ng sabon, tunog ng hagod sa likod), pagkatapos ay idinikta ang emosyon gamit ang dalawang linya lang. Ang lihim ko ay ang pagpipili ng isang pandama at isang pandiwa; iyon ang nagbibigay-buhay sa maliit na tula.

Halimbawa, pwedeng ganito: "Hawak ang kutsara — / umuukit ng tahimik na tahanan." O simpleng tula na parang liham: "Umaga mo, ilawan ko; / natutulog pa ang takot ko." Kapag nagsusulat ako, pinipilit kong maging diretso: iwasan ang maraming modifier; pumili ng malalim na salita at hayaang makahinga ang espasyo sa pagitan ng mga linya.

Kung emosyonal ang hangarin (pasasalamat, panghihinayang, pagmamahal), linawin ko muna sa sarili kung anong eksaktong damdamin ang lilitaw kapag naiisip ko sila. Pagkatapos ay ilagay ko iyon sa isang imahe, tapos dalawang linya na may bukas na pagtatapos — nagbibigay ito ng lalim pero magaan basahin. Madalas naglalagay rin ako ng maliit na pagtatapos na panalangin o pag-asa, halimbawa: "At sana, pahinga ka rin,"—simple pero malakas ang dating. Sa huli, tuwang-tuwa ako kapag may pumupunit ng luha o ngiti dahil sa ilang salita lang; tunay nga na maliit na tula, malaki ang puso.