Lookism 542 แปล ไทย

"อยากลืมเขาไม่ใช่เหรอ" เขาขยับเข้ามาใกล้จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อนรินรดลงบนแก้มของฉัน "ชอบฉันสิ..แล้วฉันจะทำให้เธอลืมเขาเอง" *************************************** ไม่มีนอกกายนอกใจ เรื่องของต้าร์ วิศวกรรมโยธาปี 4 เพื่อนในกลุ่ม เสือ ไฟ เพทาย ต้าร์ โซ่ นักรบ ไนต์ *************************************** #ต้าร์ไม่อ่อนโยน ️Trigger Warning️ นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาค่อนข้างรุนแรงมีการใช้ภาษาคำพูดหยาบคาย มีบรรยายฉากอีโรติกมีการบรรยาฉากการทำร้ายร่างกาย Sexual harassment คุกคามทางเพศ Dub-con sex scenes มีฉากร่วมเพศแบบภาวะจำยอม

เอวา เมื่อเก้าปีก่อน ฉันได้กระทำเรื่องอันผิดมหันต์ลงไป มันไม่ใช่หนึ่งในช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตฉัน แต่เมื่อโอกาสที่จะได้ครองคู่กับชายผู้เป็นที่รักตั้งแต่วันเยาว์มากองอยู่ มีหรือที่ฉันจะไม่ไขว่คว้าเอาไว้ เวลาพัดผ่านไปอย่างรวดเร็วหลายปีจนฉันสุดจะทนกับชีวิตคู่ซึ่งไร้รักเช่นนี้ มีใครบางคนบอกว่าหากรักคนคนนั้นจริง ก็ควรปล่อยให้เขาก้าวเดินต่อไป ฉันรู้ตัวดีมาตลอดว่าเขาไม่เคยมอบหัวใจให้หรือมองว่าฉันเป็นตัวเลือกเลยด้วยซ้ำ เขามีเพียงผู้หญิงคนนั้นอยู่เต็มทั้งสี่ห้องหัวใจและรังเกียจการทำผิดบาปของฉันยิ่งนัก แต่ฉันก็มีสิทธิ์ได้รับความรักเช่นกัน โรแวน เมื่อเก้าปีก่อน ผมตกหลุมรักจนตามืดบอด ผมเสียความรักนั้นด้วยการทำผิดพลาดที่สุดในชีวิตและระหว่างนั้นเอง ผมก็สูญเสียคนที่รักที่สุดในชีวิต ผมรู้ดีว่าต้องรับผิดชอบต่อความผิดนั้นด้วยการแต่งภรรยาที่ผมไม่ต้องการ อยู่กับผู้หญิงที่ไม่ใช่คนรัก ตอนนี้เธอปั่นปวนชีวิตผมอีกครั้ง ด้วยการหย่าร้างทุกอย่างมันวุ่นวายมากยิ่งขึ้นเมื่อหญิงผู้เป็นดั่งหัวใจของผมกลับมาที่เมืองนี้ คำถามหนึ่งผุดขึ้นมา หญิงคนไหนกันเล่าที่เป็นคนนั้นของหัวใจ? หญิงที่ผมหลงรักหัวปักหัวปำเมื่อหลายปีก่อน? หรือหญิงที่เป็นอดีตภรรยาของผม ผู้ที่ผมไม่เคยต้องการแต่กลับแต่งงานกับเธอ?

รัตติกาลถูกย้อมด้วยเปลวเพลิง แผ่นดินสะอื้นครวญคร่ำร่ำไห้ โชคชะตาชิงชังกักขังข้าฯไว้ หนึ่งปรารถนาเพียงใจได้พบนาง หลินอวี่เหยา นักพฤกษศาสตร์สาววัย 25 ปีมีชีวิตอยู่ในศตวรรษที่ 21 ประสบอุบัติเหตุขณะค้นหาพรรณไม้โบราณที่คาดว่าสาบสูญไปครึ่งศตวรรษ เมื่อฟื้นอีกครั้ง เธอมาอยู่ในร่างสนมหลินอวี่เหยาผู้มีชีวิตแสนน่าเวทนาในตำหนักเย็น นี้ หญิงสาวใช้ความสามารถด้านพฤกษศาสตร์เปลี่ยนตำหนักเย็นให้กลายเป็นบ้านที่แสนน่าอยู่ หวังเพียงให้ตนเองมีชีวิต อยู่รอดตามคำสั่งเสียของบิดามารดา “มีชีวิตอยู่ให้ดีให้มีความสุข” ในค่ำคืนหนึ่ง บุรุษในชุดดำหลบหนีการตามล่าเข้ามาซ่อนตัวในตำหนักเย็น หลินอวี่เหยาแม้ไม่รู้ว่าคนผู้นี้เป็นใครแต่ก็ช่วยชีวิตของเขาไว้ ใครเลยจะรู้ว่า ด้ายแดงแห่งโชคชะตาจะนำพาเธอข้ามกาลเวลาเพื่อพบเจ้าของเสียงในห้วงฝัน และ ปลดปล่อยหัวใจจ้าวปีศาจที่โศกเศร้าอาดูรนับพันปี

" พระเอก " ชื่อสิงห์ ชื่อ สิงห์ สูงขาวหน้าตาหล่อเหลามีรอยสักเต็มตัวบ่งบอกความเถื่อนของหนุ่มมาเฟียนักธุระกิจไฟแรงอย่างเขา เป็นที่หมายตาขอสาวๆถึงเขาจะมีนิสัยที่เถื่อนทุกด้านรวมถึงเรื่อง' เซ็กส์ "ที่ชอบมีรสนิยมเซ็กส์ซาดิสม์ชอบความรุนแรงจนหญิงใดที่เคยขึ้นเตียงรวมเซ็กส์กับเขาไม่เคยรอดชีวิตเลยสักคน แม้แต่นางเอกก็เกือบไม่รอดน้ำมือของเขาโหด,เถื่อน,ชอบใช้ความรุนแรง,เสือผู้หญิง,เอาแต่ใจขี้ระแวง,หึงโหด, นางเอก"ชื่ออิงฟ้า" อิงฟ้าสาวน้อยหน้าตาน่ารักสวยสมวัยขยันทำงานหาเงินเลี้ยงครอบครัวและส่งน้องสาวกับตัวเองเรียนเธอเป็นผู้หญิงที่น่ารักสดใสมีความอดทนสูงสู้เพื่อความอยู่รอดของครอบครัวของเธอแถมต้องหาเงินมารักษาแม่ของเธอที่ป่วยเป็นกล้ามเนื้ออ่อนแรงและโรคหัวใจที่ต้องเข้าการรักษาทุกเดือน.. จนวันหนึ่งพ่อของเธอดันไปกู้เงินนอกระบบกับมาเฟียที่มีนิสัยเถื่อนโหดอย่างนายสิงห์เพื่อเอามารักษาแม่ของเธอจึงทำให้เธอต้องตกเป็นทาสกามของเขาโดยที่ไม่ได้เต็มใจเพราะเธอต้องไปใช้หนี้ก้อนโตแทนพ่อของเธอ และแล้วความรักของเขาทั้งคู่ก็ได้เริ่มขึ้นแต่แล้ววันนึงเกิดจุดแตกหักของเขาทั้งคู่จึงทำให้จากนางเอกผู้น่ารักอย่างเธอกลายเป็นสาวโหดและเย็นชาแถมยังฆ่าคนได้อย่างเลือดเย็น

“เหมาะกับมึง ผิวขาว ๆ แบบนี้ใส่ทองแล้วขึ้น” “ทำไมพี่ราชันถึงให้ทองกับใบบัวหรือจ๊ะ” “กูให้ทองกับเมียไม่ได้หรือ”

หลี่เมิ่งเหยาย้อนเวลามาอยู่ในร่าง ของเด็กสาววัยสิบสองปี ในวันที่มารดาอนุผู้โง่เขลา ถูกขับไล่ออกจากจวน โชคยังดีที่ตอนตาย นางสวมกำไลหยกโลกันตร์เอาไว้ มันจึงติดตามนางมาที่นี่ด้วย