ตำหนักทิพย์พิมาน

“ต่อให้เจ้างดงามเพียงใดเจ้าก็ยังคงเป็นปีศาจน้อยของข้าอยู่ดี ข้าปล่อยให้เจ้าเสพสุขในจวนสกุลเฉินมานานกว่าสิบปีแล้ว ได้เวลาที่เจ้าจะต้องชดใช้คืนข้าบ้างแล้ว......ปีศาจน้อย” “กรี๊ด!!” “เจ้า!!” “ออกไปนะ เจ้าเป็นใครกันเหตุใดจึงได้เข้ามาในห้องอาบน้ำของข้า ออกไปนะ!!” “ปีศาจน้อย นี่ข้าเอง!!” “ขออภัยเจ้าค่ะ ข้าไม่ทราบว่าจะมีคนเข้ามาใน…. ในนี้ท่านรีบสวมชุดก่อนเถอะเจ้าค่ะข้าจะออกไปรอข้างนอก” “เจ้าบอกว่าที่นี่…คือห้องอาบน้ำของเจ้างั้นหรือ” “เรื่องนี้…ทะ ท่านป้าเห็นว่าข้าควรจะแยกห้องอาบน้ำส่วนตัว ก็เลยสร้างห้องอาบน้ำให้ข้าไว้ที่นี่แต่ข้าไม่คิดว่าท่านแม่ทัพจะเข้ามา ขออภัยเจ้าค่ะ ข้าจะกลับไปใช้…” “เดี๋ยว!!” “ในเมื่อเจ้าบอกว่าเป็นห้องอาบน้ำของเจ้า เช่นนั้นข้าก็ต้องขออภัยที่เข้ามาโดยมิได้รับอนุญาต” “มะ ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ ทะ ที่นี่เป็น.... จวนของท่านดังนั้น…” “หือ เจ้าว่าอะไรนะข้าไม่ได้ยินเลย” “ปีศาจน้อย นี่เจ้ากำลังยั่วยวนข้าอยู่งั้นหรือ”

[หมอเทวดา + หญิงสาวยอดฝีมือ + ฟินจิกหมอน + ข้ามเวลามายังยุคนี้] จั๋วซือหราน เป็นปรมาจารย์ที่เชี่ยวชาญในด้านการแพทย์และศิลปะการต่อสู้ เมื่อคนเช่นเธอเดินทางข้ามเวลา เธอจะกลายเป็นผู้ที่ฝ่าฝืนลิขิตของสวรรค์ เธอมักมีการกระทำปรำจำ เช่น ด่อยชายและหญิงที่นอกใจ โจมตีพวกญาติ ๆ ที่ร้ายกาจ นางนั้นยังต้องการร่ำสุราอันร้อนแรงที่สุดและเสาะหาชายผู้ที่มีพละกำลังอันมหาศาล ชายหนุ่มได้ขมวดคิ้วและจูบนางอย่างแรง “ทำไม หากข้ามิได้เป็นผู้ที่แข็งแกร่งสุดในใต้หล้านี้ ข้าก็จะไม่สามารถแต่งงานกับเจ้านนั้นหรือ”

ภรรยา "หนิงเป่ย ไสหัวออกไปจากบ้านหลังนี้ซะ! นายเกาะผู้หญิงกินมาห้าปีแล้ว แม้แต่เศษเงินเล็กๆน้อยๆ ก็มาขอจากฉัน นายไม่สมควรเป็นสามีฉันด้วยซ้ำ!" หนิงเป่ย "ในบัตรนี้มีเงินหมื่นล้านบาท เอาไปใช้นะครับ" ภรรยา "หมื่นล้านบาท! นายไปเอาเงินเยอะขนาดนี้มาจากไหน?" หนิงเป่ย "เงินที่เธอให้นั้น ผมเอาไปซื้อขายหุ้นแล้วได้กำไรครับ?" ภรรยา "คิดไม่ถึงเลยว่า นายคือเทพแห่งวงการหุ้นในตำนาน!"

วิคเตอร์ หนุ่มวิศวะ ความหล่อเกินต้าน ดวงตาสีน้ำตาลคู่นั้นมองใครทีแทบละลาย นิสัยเงียบไม่พูดเยอะคำไหนคำนั้นอยากได้อะไรต้องได้ ขี้รำคาญ ไม่เคยรักใคร เอากันแล้วก็จบแยกย้าย

ในวันนัดบอไห่ถงก็ต้องแต่งงานกับคนแปลกหน้าสายฟ้าแลบแล้ว เดิมเธอคิดว่าหลังแต่งงานก็คงแค่ใช้ชีวิตให้เกียรติกันและอยู่แบบธรรมดา ๆ เธอไม่คิดว่าสามีที่แต่งงานสายฟ้าแลบจะทำตัวติดหนึบเธอขนาดนี้ และสิ่งที่ทําให้ไห่ถงประหลาดใจที่สุดคือ ทุกครั้งที่เธอเผชิญกับสถานการณ์ที่ยากลําบาก พอเขาปรากฏตัวทุกปัญหาก็จะสามารถแก้ไขได้ เมื่อไห่ถงถาม เขาก็บอกเสมอว่าเพราะเขาโชคดี จนกระทั่งวันหนึ่ง ไห่ถงได้อ่านบทสัมภาษณ์ของมหาเศรษฐีแสนล้านแห่งเมืองกวนเฉิงที่มีชื่อเสียงในเรื่องโปรดปรานภรรยา และรู้สึกประหลาดใจที่พบว่ามหาเศรษฐีแสนล้านคนนั้นดูเหมือนสามีของเธอทุกประการ เขาโปรดปรานภรรยาจนบ้าคลั่ง และคนที่ถูกโปรดปรานก็คือเธอ

"โจวหว่านถิง  เจ้ามันสตรีร้อยเล่ห์ข้าคิดถูกที่หย่ากับเจ้า" ซ่างกวนหลิวหยางเอ่ยแก่สตรีที่เพิ่งว่ายน้ำเข้าฝั่งมานอนแผ่หลา  โจวหว่านถิงสำลักน้ำลุกขึ้นมา พอลุกขึ้นหันหน้ามาก็เห็นแต่คนแต่งชุดโบราณเต็มไปหมด ซ่างกวนหลิวหยางนั่งลง  ใช้มือที่หนาบีบคางนางก่อนจะเอ่ยลอดไรฟัน "ข้าจะแต่งกับโจวลิ่วผิงน้องสาวเจ้า  แม้ว่านางจะเป็นเพียงบุตรอนุก็ยังดีกว่าสตรีร้ายกาจเช่นเจ้า  เทียบกับน้องสาวเจ้าๆนับเป็นตัวอะไร" โจวหว่านถิงที่ลำดับความจำเรียบร้อยก็แกะมือเขาออก  มองหน้าคนตัวโตอย่างรังเกียจ "ท่านพูดว่าจะหย่ามากี่ครั้งแล้ว  ลูกผู้ชายคำพูดมีค่าดั่งทอง  ทำให้จริงสักที  ถ้างานมากนักข้าช่วยท่านฝนหมึกก็ได้นะ  ข้าเขียนหนังสือเป็นท่านแค่ประทับตราลงนามก็พอ เอาล่ะข้าจะกลับไปเขียนหนังสือหย่า  ท่านก็รีบกลับไปรับรองใบหย่าด้วยล่ะ ซ่างกวนหลิวหยาง"