โหด (ร้าย) รักจักรพรรดิตราหน้าบูรณิมาว่าเป็นลูกฆาตกร แม่ของเธอฆ่าภรรยาของเขาอย่างเลือดเย็น ทำให้ลูกเขากลายเป็นเด็กกำพร้า ฉะนั้นเขาจึงประกาศกร้าวว่าต่อให้แม่ของเธอตายเป็นผีตกนรกหมกไหม้ แต่คนที่ยังมีชีวิตอยู่เช่นเธอ ก็ต้องชดใช้อย่างสาสม! กระทั่งทุกอย่างถึงจุดสิ้นสุด พร้อมกับการจากไปของเธอ เขากลับพบว่าเขาไม่เหลืออะไรเลย เเม้กระทั่งหัวใจตัวเอง...
"ถ้าแค้นนัก! ก็ฆ่าฉันเสียเถอะ!"
บูรณิมาตะโกนใส่หน้าอย่างเหลืออด
"ถ้าเธอตาย เรื่องนี้ก็หมดสนุกน่ะซี้"
"คนถ่อย!"
"ชมกันบ่อยขนาดนี้ คงได้สลบคาเตียง"
คนหัวใจทมิฬแสยะยิ้มร้าย
"สารเลว!"
"แล้วชอบไหมจ๊ะ ที่มีผัวสารเลวแบบนี้"
"ไปลงนรกซะ!"
"เอากับเธออยู่ขนาดนี้ ไม่ลงนรกหรอกเบบี๋ มีแต่จะขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ด" เขาว่าพลางเคลื่อนเข้าหา
"ถะ...ถ้าคุณไม่หยุด ฉันจะกลั้นใจตาย"
"ห้ามคิดแม้แต่จะทำร้ายตัวเอง ชีวิตเธอเป็นของฉัน จะเป็นหรือตายฉันเท่านั้นที่เป็นคนกำหนด ฉะนั้นตราบใดที่ฉันยังใช้งานร่างกายเธอไม่สาสม อย่าได้คิดทำให้ของของฉันมีตำหนิ"
คนโอหังออกคำสั่งอย่างเผด็จการ
"ชีวิตฉันเป็นของฉัน ไม่ใช่ของคุณ"