หนังผจญภัย

(ชื่อรอง: ชีวิตอันรุ่งโรจน์ของตัวละครเอก: ฟิลิป คลาร์ค, วินน์ จอห์นสตัน) “โอ้ ไม่นะ! ถ้าฉันไม่ทำงานให้หนักกว่านี้ ฉันต้องกลับไปที่บ้านของตระกูล แล้วสืบทอดทรดกมากมายมหาศาลของตระกูลแน่” ในฐานะที่เขาเป็นทายาทแห่งตระกูลชั้นสูงที่มั่งคั่งร่ำรวย ฟิลิป คลาร์ก มีปัญหากับเรื่องนี้...

หลิงอี้หรานถูกตัดสินจำคุกเป็นเวลาสามปีเนื่องจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่คร่าชีวิตคู่หมั้นของอีจินลี่ชายผู้ร่ำรวยที่สุดในเมืองเฉิน เมื่อเธอได้รับการปล่อยตัวจากคุก อี้จิ่นหลีเกิดสนใจเธอขึ้นมาด้วยเหตุผลใดบางอย่าง เธอคุกเข่าลงบนพื้นและอ้อนวอนขอร้องเขา “อี้จิ่นหลีปล่อยฉันไปได้ไหม?” เขาแสยะยิ้มและพูดว่า “น้องสาว ฉันจะไม่มีวันปล่อยเธอไป” ว่ากันว่าอี้จิ่นหลีไม่แยแสหรือสนใจใครสักคนและทุกๆคน แต่ด้วยบางเหตุผลเขาทำทุกอย่างเท่าที่เขาจะทำได้เพื่อเอาใจคนงานสาวสุขาภิบาลผู้ซึ่งอยู่ในคุกตลอดสามปีที่ผ่านมา อย่างไรก็ตามความจริงจากอุบัติเหตุในปีนั้นได้ปล้นความรักทั้งหมดของเธอที่มีให้กับเขาแล้วเธอก็วิ่งหนีไป หลายปีต่อมา เขาขอร้องเธอขณะที่อยู่บนพื้น “อี้หราน ตราบใดที่เธอกลับมาอยู่เคียงข้างฉัน ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อคุณ” เธอเพียงแค่จ้องมองไปที่เขาอย่างเยือกเย็นและพูดว่า “ถ้าอย่างนั้น ก็ไปตายซะ”

'ฉันมันก็แค่ผู้หญิง ที่เขาใช้เงินซื้อมาบำเรอความสุขของตัวเอง' ตรับ ตรับ ตรับ~ "อ๊า อ๊า อ๊าง บะ เบาหน่อย อื้อ" ฉันร้องท้วงเพราะเขากระเเทกท่อนเอ็นเข้ามาในรูเสียวของฉันรุนแรงเกินไปแล้ว " อ๊า ยะ อย่า ห้ามผม เพราะผมทำให้คุณไม่ได้ซี๊ด ~" เพี๊ยะ เพี๊ยะ เขาตีก้นฉันอย่างแรงสองที จากนั้นก็เอามือมาดึงผมฉันให้เงยหน้าขึ้น แล้วเขาก็กระเอกเอวเข้ามาหนักหนวงกว่าเดิม ฉันไม่ควรไปหลงรักผู้ชายที่ ทั้งดิบ ทั้งเถื่อน แล้วก็แสนจะเย็นชาแบบเขาเลย ไม่ควรเลยจริงๆ

[ทะลุมิติเข้าไปในนิยาย+ถูกบังคับให้เป็นตัวรับกระสุน+เป็นที่รักของทุกคน+นิยายที่อ่านแล้วฟิน+หญิงแกร่ง] ซ่งรั่วเจินทะลุมิติเข้ามาในนิยาย เข้ามาอยู่ในร่างอดีตภรรยาที่ด่วนจากไปของพระเอก ตระกูลมั่งคั่งร่ำรวยทำให้พระเอกและนางเอกใช้ชีวิตอย่างรุ่งเรืองไปชั่วนิรันดร์ แม้แต่ทุกคนในครอบครัวก็ถูกควบคุมและตายอย่างอเนจอนาถ นางทะลุมิติเข้ามาในวันแต่งงาน เกี้ยวสองหลังข้ามประตูพร้อมกัน ยังไม่ต้องพูดว่าหนังสือแต่งงานเป็นภรรยาที่ถูกต้องในมือกลายเป็นภรรยาหลวงลำดับเดียวกัน แต่ยังกลายเป็นความกรุณาต่อนางอีกด้วย? ซ่งรั่วเจิน “เฮงซวย! ใครอยากเป็นภรรยาหลวงลำดับเดียวกัน?” มีเงินทองมากมายนำไปทำอย่างอื่นไม่ดีกว่าหรือ? เหตุใดนางต้องมอบทรัพย์สินให้พระเอกกับนางเอกด้วย ตัวโง่งมเช่นนี้ใครอยากเป็นก็เป็นเถอะ! บิดาหายตัวไป? นางเป็นถึงเจ้าสำนักวิชาเต๋า ทำนายดวง คำนวณฮวงจุ้ยตามหาคน หาคนกลับมาให้ได้ก็พอ! พี่ใหญ่พิการฆ่าตัวตาย? รักษาหายแล้วก็กลับเข้ากองทัพสร้างความดีความชอบกลายเป็นแม่ทัพยิ่งใหญ่บารมีเทียมฟ้าในราชสำนัก พี่รองถอนหมั้นเพราะตาบอด? คว้าชัยชนะกลายเป็นดาวดวงใหม่ของราชสำนัก เป็นคนโปรดหน้าพระพักตร์ฮ่องเต้! ในที่สุดซ่งรั่วเจินก็มีชีวิตร่ำรวยและเวลาว่างมากมาย แต่กลับพบว่าท่านอ๋องที่นางเอกในต้นฉบับหลงรักแต่มิได้รับรักตอบถึงขั้นมาตามตอแยนาง? เนื้อเรื่องผิดเพี้ยนไปนี่นา! ฉู่จวินถิง…บิดาหายตัวไป พี่ชายพิการ มารดาร้องไห้น้ำตานองหน้า ตัวนางที่แหลกสลาย แม้มีพลังมหาศาลดุจวัว หนึ่งฝ่ามือสามารถตบชายหลายใจตายได้ แต่ก็ยังปวดใจเหลือเกิน

“หากเจ้ากล้าขยับแขนออกไปเพียงนิดละก็…” “นี่ก็แทบจะสิงร่างของพระองค์แล้วนะเพคะ” “เจ้าเลือกจะทำเช่นนี้เอง เช่นนั้นก็อย่าบ่น” "จ้าวเฟยเฟย แพทย์สนามยุคปัจจุบันถูกศัตรูสังหารกลางสนามรบระหว่างรักษาทหารที่ป่วย" ข้ามมิติกลับมายุคโบราณสวมร่างแฝดคนน้องของคหบดีที่ร่ำรวยที่สุด "หลินเฟยเย่" ที่ถูกพิษจนตาย เรื่องราวดำดิ่งจนกลายเป็นความแค้นระหว่างสตรีในตำหนักอ๋อง.... นางเอกสายเหวี่ยง กลับเข้าตำหนักอ๋องครั้งนี้... โหด ดุ ฟาดไม่ไว้หน้าไม่ว่าจะหัวหงอกหัวดำก็ไม่ไว้หน้าทั้งสิ้น!! แต่จู่ๆ....ท่านอ๋องผู้นั้นก็กลับมา... นี่มันไม่ได้อยู่ในแผนนะ แล้วทำไม..ท่านอ๋องถึงรูปงามขนาดนี้เล่าเพคะ "แม่จับปล้ำซะดีมั้ยนะ!!! นิยายเป็นแนว ตบ ตี ตลาด แก้แค้น เอาคืนปากจัด นางเอกสายเหวี่ยง ฟาดนะคะ พระเอกก็ออกแนวคลั่งรัก ละมุนแต่ก็แอบฟาดอยู่เด้อ แม้จะไม่ดุเหมือนเรื่องอื่น แต่เรื่องบนเตียงน๊านนน...ไม้แพ้อ๋องในในใต้หล้า...

‘ก็แค่ของเดิมพันจากสนามแข่ง’ ——- “เป็นเด็กดีหรือเปล่า” “…คะ” “ฉันถามว่าเธอเป็นเด็กดีหรือเปล่า” “อื้อค่ะ เจียร์ขยันทำงานมากๆ ใช้อะไรก็ทำได้หมดเลย” “ทำได้หมดทุกอย่าง?” เสียงทุ้มต่ำถามทวนคำพูดนั้นอีกครั้งก่อนที่ร่างเล็กจะตอบยืนยัน “ใช่ค่ะ” เจียร์พยักหน้าดวงตากลมใสมองเขาด้วยความจริงจัง แต่กลับดูเหมือนลูกนกที่กำลังอ้อนวอนสัตว์นักล่า “สัญญาหรือเปล่า” “ค่ะเจียสัญญา” “ฉันไม่ชอบคนผิดสัญญา” “ไม่แน่นอนค่ะ ขอแค่พี่ล่าช่วยเจียร์” ล่าเค้นหัวเราะในลำคอเมื่อได้ยินคำยืนยันจากปากของคนตัวเล็กพลางใช้มือลูบคางเธอเบาๆ “หึ! เด็กดี จำคำพูดของเธอเอาไว้ให้ขึ้นใจล่ะ….แล้วฉันจะมาทวงสัญญา”