โท ริ โกะ ตอนที่ 39

จางอวิ๋นซี เป็นแพทย์นิติเวชที่ย้อนเวลามาในอดีตนับพันปี ตามคำร้องขอของดวงวิญญาณผู้อาภัพ ที่นั่นนางได้พบกับ "หานไท่หยาง" ชินอ๋องรูปงาม ผู้มีนิสัยอำมหิต เย็นชาและโหดเหี้ยม พรหมลิขิตแห่งเวลาบันดาลให้นางมาใช้ชีวิตกับเขาในฐานะ "สามีภรรยา" แล้วนางจะทำวิธีใดเพื่อเอาชนะใจสามีผู้นี้ได้

เพลิง ภูธนินทร์ มาเฟียหนุ่มในวัย 39 ปี เป็นลูกครึ่งไทยจีน[ฮ่องกง] เป็นเจ้าพ่อธุรกิจสีเทาครบวงจร แห่งอาณาจักรP&P นิสัย : ดุร้าย ป่าเถื่อน ปากแข็งในเรื่องความรัก และคิดว่าผู้หญิงก็เหมือนกันหมด 'เลี้ยงไม่เชื่อง' อิงดาว เป็นนักศึกษาสาวปีที่3 ในวัย 21 ปี เป็นเด็กกำพร้า เติบโตมาจากบ้านโอบรัก  นิสัย : ดี เรียบร้อย แต่ไม่ค่อยยอมคน[ถ้าตัวเองไม่ผิด] เรียนเก่ง จึงได้ทุนเรียนต่อในระดับปริญญาตรี ทว่าเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อเธอได้ตบหน้าผู้ชายคนหนึ่งเข้า  เรื่องเลวร้ายจึงเกิดขึ้น กับชีวิตที่เรียบง่ายของเธอ  **** “ที่นี่มีตำแหน่งว่างอยู่สองตำแหน่ง เธอจะเลือกทำอะไร ฉันให้สิทธิ์เธอเลือกเองเต็มที่” เพลิงว่าขึ้น “ตำแหน่งว่าง…อะไรบ้างคะ” อิงดาวแทบจะไม่เชื่อหูตัวเอง ว่าผู้ชายที่เธอตั้งข้อรังเกียจ ก็มีส่วนดีหลงเหลืออยู่เหมือนกัน “ตำแหน่งแรก ไปรับแขกบนชั้นเจ็ด ชั้นนั้นจะมีพวกเสี่ยแก่ ๆ หื่นกระหายแต่กระเป๋าหนัก และยอมจ่ายอย่างไม่อั้น ถ้า    

พระเอก เสือ อายุ 39 ปี ปัจจุบัน...เป็นเจ้าของไร่สวนทุเรียนขนาดใหญ่อันดับต้นๆ ของจังหวัด - นิสัยค่อนข้างนิ่งเงียบ สุขุม ดูเป็นผู้ใหญ่ต่อหน้าคนอื่น รู้จักพูดเเละวางตัว เเต่ถ้าสนิทก็ค่อนข้างกวนๆ เเละเจ้าเล่ห์พอตัว โดนเฉพาะกับนางเอก เเต่ถ้าเข้าโหมดคลั่งรักเมื่อไหร่ อบอุ่น ใจดี สายเปย์ ชอบหยอดคำพูดหวานๆ เเละตามใจเก่ง นางเอก นานะ ( เป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น ) อายุ 22 ปี ว่าที่บัณฑิตป้ายเเดง ที่พึ่งเรียบจบมาหมาดๆเเต่ต้องมาช่วยงานครอบครัวเมื่อเรียบจบ -นิสัยน่ารักเหมือนกับหน้าตา ใจดี สดใส เป็นกันเอง เข้ากับคนง่าย กินง่ายอยู่ง่ายสบายๆ ยิ้มทีโลกสดใส เเต่ก็เป็นคนดื้อพอตัวเเละเเก่นไม่ค่อยยอมคน สู้คน ทันคน ไม่ค่อยกลัวใคร เเต่เวลาเธออ้อนใคร คนๆนั้นต้องเเพ้ทางลูกอ้อนของเธอทุกทีโดยเฉพาะพระเอกของเรา ( ไม่มีนอกกาย - ไม่มีนอกใจ ) เป็นเเนวฟีลกู๊ด สบายๆเบาๆสมอง ตามความถนัดของไรท์ เเต่ก็มีดราม่านิดๆพอเป็นพิธี ไม่อนุญาติให้ใครดัดเเปลงหรือคัดลอกเลียนเเบบโดยไม่ได้รับอนุญาติ

เมื่อก่อน จี้อี่หนิงคิดว่า การได้อยู่เคียงข้างเสิ่นเยี่ยนจือตั้งแต่ตอนเรียนหนังสือจวบจนแต่งงานนั้นเป็นเรื่องที่มีความสุขที่สุดในชีวิตของเธอ จนกระทั่งเสิ่นเยี่ยนจือนอกใจ เธอถึงได้เข้าใจว่า จะมีความรักที่ไหนที่มันลึกซึ้งอยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่าได้ ความรักทั่ว ๆ ตอนแรกหวานแหวว สุดท้ายก็ลงเอยด้วยการจากลาอยู่ดี หลังจากการหย่าร้าง เธอจึงไม่เต็มใจที่จะมอบความจริงใจของเธอให้ใครอีก แต่เสิ่นซื่อกลับบุกเข้ามาในโลกของเธอ ไม่ยอมให้เธอได้มีโอกาสหลบหนีเลยแม้แต่น้อย เธอถอยหลังไปเรื่อยๆ ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับคนตระกูลเสิ่นอีก เขากลับก้าวเข้าไปทีละก้าวๆ มีแต่อยากจะกักเธอไว้ในอ้อมกอดเท่านั้น "อาเล็ก พวกเราไม่เหมาะสมกันหรอกค่ะ" ชายคนนั้นบีบคางเธอเบา ๆ บังคับให้เธอเงยหน้าขึ้นสบตาเขา "เธอหย่ากับเสิ่นเยี่ยนจือแล้ว ฉันจะถือว่าเป็นอาเล็กของเธอได้ยังไงล่ะ?" "แล้วเธอก็ยังไม่เคยลองเลย จะรู้ได้ยังไงว่ามันไม่เหมาะสม?" จี้อี่หนิง "ฉันลองแล้วนะคะ" เสิ่นซื่อ "งั้นเธอก็ลองอีกทีสิ ลองจนกว่าจะเหมาะสมนั่นแหละ" จี้อี่หนิง "......"

ได้โอกาสจากนรกมาเกิดใหม่เป็นนางร้าย ข้าย่อมต้องร้ายให้ถึงแก่น!ส่วนบทคนดีอะไรนั่นข้าขอยกให้นางเอกเขาไป รวมถึงพระเอกมากรักก็ด้วย เพราะนางร้ายเช่นข้าต้องคู่กับตัวร้ายที่รักมั่นคงเท่านั้นพระเอกข้าขอลาขาด!

ลู่ซิงหว่านที่ทำให้ทุกคนในโลกแห่งการบําเพ็ญเพียรต่างก็ต้องปวดหัวไปตาม ๆ กันนั้น ในขณะที่กำลังข้ามผ่านทัณฑ์สายฟ้าฟาดนั้น กลับถูกอาจารย์ตัวเองถีบลงมายังโลกมนุษย์ กลายเป็นเจ้าหญิงน้อยในท้องแม่ที่ถูกคนกดไว้ไม่ให้คลอดออกมา [ท่านแม่ ท่านแม่ แม่นมทําคลอดคนนี้เป็นคนเลว... ] [เสด็จพ่อ น้องชายของพระองค์ไม่ใช่คนดี เขาสมคบคิดกับสายลับของศัตรู คิดจะก่อกบฏและแย่งชิงบัลลังก์! ] [นี่ก็คือพี่องค์รัชทายาทผู้แสนดีเสียชีวิตตั้งแต่อายุยังน้อยเหรอ? ชาตินี้เปลี่ยนมาให้หวานหว่านปกป้องท่านแทนนะ! ] [อาจารย์ล่ะก็! ศิษย์ประสบความสําเร็จแล้วนะเจ้าคะ ในโลกแห่งการบําเพ็ญเพียรทุกคนต่างก็ปวดหัวกับศิษย์ แต่ในโลกมนุษย์นี้มีแต่คนรักคนเอ็นดูศิษย์กันทั้งนั้น] ทุกคน: เจ้าแน่ใจเหรอ?