จักรพรรดินีถูกออกแบบคอสตูมอย่างไรให้ดึงดูดแฟนคลับ

การรับบทจักรพรรดินีในละครจีนเรื่อง 'The Empress of China' ทำให้ใบหน้าของ Fan Bingbing ติดตาใครหลายคนด้วยความอลังการและชุดราชาภรณ์สุดอลังการที่เป็นเอกลักษณ์ของเรื่องนั้น ฉันชอบวิธีที่เธอใช้สายตาและจังหวะการเคลื่อนไหวเพื่อสื่ออารมณ์ที่ซับซ้อนของตัวละคร ทั้งความทะเยอทะยานและความเปราะบางของผู้หญิงที่ต้องอยู่ในโลกของอำนาจ ผลงานเด่น ๆ ของเธอที่มักถูกหยิบยกมากพร้อมกับ 'The Empress of China' ได้แก่บท Blink ใน 'X-Men: Days of Future Past' ที่ทำให้ผู้ชมตะลึงกับลุคแฟชั่นไซไฟ และภาพยนตร์จีนที่ได้รางวัลอย่าง 'I Am Not Madame Bovary' ที่โชว์ความสามารถทางการแสดงในบทที่ซับซ้อนไม่แพ้กัน ช่วงเวลาหนึ่งฉันรู้สึกเหมือนกำลังดูนักแสดงที่สร้างภาพลักษณ์ตำนานขึ้นมาด้วยทั้งคำวิจารณ์และแฟนคลับที่จงรักภักดี งานของเธอทำให้ฉันคิดว่านักแสดงสามารถเป็นทั้งไอคอนแฟชั่นและนักแสดงเข้มข้นได้ในเวลาเดียวกัน

ของสะสมชิ้นแรกที่ฉันมองหาเสมอคือฟิกเกอร์สเกลแบบพิเศษ—ชิ้นที่จับรายละเอียดมงกุฎ ชุด และพู่ขนได้อย่างประณีต เพราะความเป็นจักรพรรดินีมันสื่อผ่านเครื่องประดับและออร่าของชุดได้ชัดที่สุด ฟิกเกอร์ขนาด 1/7 หรือ 1/8 ที่เป็นรุ่นลิมิเต็ดมักมีความคุ้มค่าในด้านการจัดแสดงและมูลค่าระยะยาว ฉันมักเลือกชิ้นที่มาพร้อมฐานสวย ๆ และกล่องสภาพดี แล้วแบ่งมุมโชว์เป็นรูปแบบไลน์ขึ้นตามธีมสีหรือยุคสมัยของตัวละคร ยิ่งถ้ามี alternate face หรือชุดเสริม ยิ่งดีเพราะทำให้การจัดวางมีมิติมากขึ้น ตอนฉันจัดมุมของ 'Fire Emblem: Three Houses' กับตัวละครที่มีตำแหน่งสูง มันให้ความรู้สึกราชศักดิ์เหมือนมีราชบัลลังก์เล็กๆ อยู่ในห้อง การเก็บรักษาก็สำคัญ เก็บในที่ไม่โดนแดดตรง หลีกเลี่ยงความชื้น และถ้ามีงบ ให้ลงทุนตู้กระจกที่มีไฟ LED อ่อน ๆ เล็กน้อย ชิ้นโปรดจะได้อยู่ในสายตาแบบไม่เสื่อมสภาพ และทุกครั้งที่เดินผ่านมุมนี้ จะรู้สึกเหมือนมีเรื่องราวยุคจักรวรรดิเล็ก ๆ ในบ้าน

ภาพรวมของ 'จักรพรรดินี' เล่าเรื่องการเปลี่ยนผ่านของคนธรรมดาคนหนึ่งที่ถูกผลักเข้าไปในเกมการเมืองระดับสูงและต้องเรียนรู้อย่างรวดเร็วว่าจะอยู่รอดอย่างไร เรื่องเริ่มจากหญิงสาวคนหนึ่งซึ่งมีอดีตไม่ค่อยสดใส ถูกขับไล่หรือกดขี่ในสังคมชั้นล่าง แล้วได้รับโอกาสที่ผิดคาดให้เข้ามาในวัง เธอไม่ได้ขึ้นมาเพราะโชคช่วยเพียงอย่างเดียว แต่เพราะไหวพริบ การสร้างพันธมิตร และการตัดสินใจที่โหดร้ายเมื่อจำเป็น ฉันชอบตรงที่บทของตัวละครเติบโตจากการเอาตัวรอดเป็นการกำหนดกฏของเกมเอง ทำให้เห็นทั้งความงามและความโหดของอำนาจ ประเด็นสำคัญของเรื่องคือการต่อสู้เพื่อสถานะและการรักษาตัวตนท่ามกลางความอยากได้อยากมีของคนรอบตัว ฉากที่เธอเปลี่ยนจากผู้ถูกดูถูกเป็นผู้กำหนดนโยบาย นึกถึงความรู้สึกแบบเดียวกับฉากการชิงอำนาจใน 'Game of Thrones' แต่โฟกัสที่พัฒนาการภายในของตัวเอกมากกว่า ฉากบางฉาก—เช่น การพิจารณาคดีภายในวังหรือการเจรจาที่ต้องแลกด้วยสิ่งมีค่า—ถูกเล่าอย่างละเอียด ทำให้ผมติดตามจนอยากเปิดอ่านตอนต่อไป

นิยายจักรพรรดินีมักให้ความรู้สึกหนักแน่นกว่าซีรีส์ในเชิงความคิดและรายละเอียดโลกมากๆ เวลาเราเปิดหน้าหนังสือ จะได้เจอการไหลของความคิดของตัวละครทั้งด้านมืดและด้านซ่อนเร้น ไม่ใช่แค่พูดคุยหรือแสดงท่าทางแบบที่กล้องบอกให้เห็น ซีรีส์ต้องพึ่งภาพ เสียง และการตัดต่อ ทำให้หลายฉากที่อธิบายเหตุผลภายในหรือเส้นทางทางการเมืองถูกย่อหรือเปลี่ยนโฟกัสไปเป็นฉากบรรยากาศแทน ผลก็คือความละเอียดของตัวละครอาจลดลง แต่ความเข้มข้นด้านภาพกลับเพิ่มขึ้น อีกเรื่องที่เราให้ความสนใจคือจังหวะเวลา นิยายสามารถค่อยๆ กระชับความสัมพันธ์ ความลังเล และการเติบโตทางจิตใจโดยไม่ต้องกังวลเรื่องเวลาออนแอร์ ในขณะที่ซีรีส์มักต้องเลือกฉากที่กระแทกสายตาและไวต่อความรู้สึกทันที ซึ่งบางครั้งก็ทำให้ประเด็นการเมืองหรือตัวละครรองถูกละเลยไป ผู้สร้างชุดทีวีย่อมมีโอกาสเติมสีสันด้วยซาวด์แทร็กและการแสดงที่ทำให้ฉากหนึ่งมีพลัง แต่ส่วนลึกทางความคิดอย่างการวางแผน การทรยศ หรือการเสียสละ มักสะเทือนใจได้มากกว่าเมื่ออ่านในหน้าหนังสือ สุดท้ายเราเชื่อว่าทั้งสองรูปแบบมีเสน่ห์ต่างกัน หนังสือให้เวลาคนอ่านคิดต่อ ขยายความหมาย และตั้งคำถาม ส่วนซีรีส์ทำให้เรื่องนั้นเป็นประสบการณ์ร่วมที่เห็นหน้าคนแสดง ชอบดูทั้งคู่เพราะแต่ละแบบเติมเต็มอีกฝ่ายได้ดี เช่นเดียวกับที่ 'Game of Thrones' เคยแสดงให้เห็นถึงความต่างในวิธีเล่าเรื่องแบบครบถ้วนและแบบย่อที่ทั้งได้และเสียไปคนละอย่าง

แฟนละครจีนโบราณหลายคนคงคุ้นกับความอลังการของฉากใน 'จักรพรรดินี' ที่จริงแล้วการถ่ายทำหลักมักเกิดขึ้นในสตูดิโอซึ่งสร้างเซ็ตพระราชวังจำลองขึ้นมาใหม่อย่างประณีต ผมชอบเล่าให้เพื่อนฟังว่าแหล่งถ่ายทำสำคัญคือสตูดิโอขนาดใหญ่ในจีนตอนใต้ ซึ่งมีพื้นที่ให้สร้างคอร์ต พิธีบรรทม และห้องบรรทมของฮ่องเต้แบบครบครัน ทำให้ทีมงานสามารถควบคุมแสงและฤดูกาลได้ตามต้องการ นอกจากนั้นยังมีฉากกลางแจ้งบางส่วนที่ย้ายไปถ่ายที่หมู่บ้านโบราณและสวนยุคเก่าในมณฑลต่าง ๆ เพื่อได้บรรยากาศทิวทัศน์และกำแพงหินจริง ๆ มาช่วยเสริมความสมจริง เมื่อมองจากมุมแฟนบรรยากาศ การรู้ว่าฉากในจอส่วนใหญ่เป็นงานสร้างหน้าใหม่แต่ทำออกมาเหมือนของจริงนี่แหละทำให้ผมยิ่งซาบซึ้งในรายละเอียดของการผลิตและความตั้งใจของทีมงาน

ยอมรับเลยว่าดนตรีประกอบที่มีธีม 'จักรพรรดินี' มักหยิบเอาองค์ประกอบดั้งเดิมมาผสานกับเมโลดี้สากลจนติดหูคนทั่วไปได้ง่าย เสียงเครื่องสายแบบจีนหรือกู่เจิงมักเป็นซิกเนเจอร์ แล้วมีการเพิ่มเสียงประสานจากนักร้องป๊อปชื่อดังทำให้เพลงบางเพลงไต่ชาร์ตได้เร็ว เสน่ห์นี้ทำให้ฉันหลงใหลในเพลงธีมของ '甄嬛传' (หรือชื่อไทย 'ราชินีวังหลัง') มาก เพลงเปิดและเพลงอินเสิร์ทที่เน้นโทนเศร้า-หนักแน่นถูกหยิบเล่นบ่อยจนกลายเป็นเพลงที่ผู้คนเอาไปคัฟเวอร์และแชร์ในโซเชียล ส่งผลให้มันไปไต่ชาร์ตเพลงดิจิทัลหลายแห่งได้ ตัวอย่างเหตุผลที่ทำให้เพลงพวกนี้ฮิตคือความเชื่อมโยงกับฉากสำคัญและการใช้เสียงพิเศษที่คนจดจำได้ทันที สรุปแบบไม่เป็นทางการคือถ้าชอบแนวผสมผสานระหว่างโบราณกับสมัยใหม่ เพลงจากงานแนวนี้มักจะมีเพลงฮิตติดชาร์ตอยู่เสมอและมักถูกหยิบมาเป็นตัวแทนความรู้สึกของซีรีส์นั้น ๆ คนฟังจะจดจำได้ทันทีเมื่อได้ยินเมโลดี้เดียวกัน

ฉากบัลลังก์ที่เงียบกริบแต่หนักแน่นมักเป็นฉากที่ผมกลับไปดูซ้ำบ่อยที่สุด การขึ้นบัลลังก์ของ 'Game of Thrones' ของตัวละครบางตัวเป็นตัวอย่างชัดเจน: มันไม่ได้มีแค่การประกาศตำแหน่ง แต่คือการฉายออกมาของอำนาจและผลที่ตามมาในทันที กล้องจับรายละเอียดเล็ก ๆ เช่นการเรียวของนิ้วที่แตะโลหะของมงกุฎ แสงที่ตกผ่านหน้าต่างพระราชวัง และดนตรีที่ค่อย ๆ บรรเลงเข้ามา เหล่านี้รวมกันจนเกิดความรู้สึกว่าโลกได้เปลี่ยนไปในเสี้ยววินาที ในการดูซ้ำ ผมมักจับจุดการแสดงสีหน้าเล็ก ๆ ของตัวละครหลัก เช่นความยับยั้ง ความกลัว หรือความตั้งใจที่ถูกกลบด้วยหน้ากากแห่งอำนาจ การสังเกตซ้ำช่วยให้เห็นการตัดสินใจหรือสัญญาณเล็ก ๆ ที่บอกว่าเหตุการณ์ต่อไปจะเดินไปในทิศทางใด และยังเห็นความเชื่อมโยงกับฉากก่อนหน้าและหลังฉากนั้นมากขึ้นอีกด้วย สุดท้ายคือตอนจบของฉากแบบนี้มักทิ้งร่องรอยคำถามให้ตามไปหา ดูซ้ำแล้วจะเข้าใจบริบททางการเมือง ความขัดแย้งภายใน และเหตุจูงใจส่วนตัวของตัวละครได้ลึกกว่าเดิม เสียงเพลงหรือภาพบางเฟรมจะติดตาและกระตุ้นจินตนาการทุกครั้งที่ฉายซ้ำ ซึ่งนั่นแหละคือเหตุผลว่าทำไมฉากประเภทนี้จึงคุ้มค่ากับการดูซ้ำ