ฉากที่ปรากฏคำว่า เป็นตัวร้ายก็ต้องตายเท่านั้น มีนัยเชิงสัญลักษณ์อย่างไร?

ในฐานะแฟนตัวยงที่ชอบเล่าและคิดเยอะๆ เรื่องประโยคอย่าง 'เป็นตัวร้ายก็ต้องตายเท่านั้น' สำหรับฉันมันเป็นมากกว่าเส้นคำพูดธรรมดา—มันเป็นสูตรเล่าเรื่องที่สะท้อนความคาดหวังของผู้ชมและความต้องการของโครงสร้างเรื่องราวแบบคลาสสิก. วลีนี้มักทำหน้าที่เป็นสัญญาณว่าระบบศีลธรรมในโลกนิยายจะถูกฟื้นคืน: ตัวร้ายเป็นตัวแทนของความผิด พลังชั่ว หรือความวุ่นวายที่ต้องถูกขจัดเพื่อให้ชุมชนหรือฮีโร่กลับสู่ความสมดุล เช่นเดียวกับฉากจบใน 'Death Note' หรือความปิดฉากของตัวร้ายบางคนใน 'Fullmetal Alchemist' การตายของตัวร้ายกลายเป็นการให้รางวัลเชิงอารมณ์แก่ผู้ชมที่ตามมาด้วยความรู้สึกชั่วคราวของความยุติธรรมและการคลี่คลายของความตึงเครียดทางพล็อต.

การสัญลักษณ์ของการตายในฐานะ 'การกำจัดสิ่งผิด' ยังทำงานในระดับสังคมและเชิงวัฒนธรรมด้วย: มันกล่าวถึงความต้องการของสังคมที่จะลงโทษสิ่งเบี่ยงเบนเพื่อรักษาระเบียบ เหมือนฉากที่ชาวบ้านยืนดูการประหารของตัวร้ายเป็นพิธีกรรมที่ยืนยันค่านิยมร่วมกัน ตัวอย่างที่ชวนคิดคือฉากบางส่วนใน 'Game of Thrones' ที่แม้จะโหดร้าย แต่การตายของตัวร้ายก็ทำให้ผู้คนรู้สึกว่ามีการคืนอำนาจ อย่างไรก็ตามงานเล่าเรื่องที่ชาญฉลาดจะใช้การตายของตัวร้ายเป็นสัญลักษณ์มากกว่าการแก้ปัญหาทางศีลธรรมแบบตื้นๆ: ใน 'Neon Genesis Evangelion' หรือบางส่วนของ 'Princess Mononoke' ความเป็นศัตรูและความผิดไม่ได้ถูกแก้เพียงด้วยการตาย แต่ถูกนำเสนอให้ตั้งคำถามกับรากเหง้าของความขัดแย้งเอง.

ท้ายที่สุด มุมมองกำลังบอกเราว่าการทำให้ตัวร้าย 'ต้องตาย' นั้นทั้งมีประโยชน์และข้อจำกัดพร้อมกัน มันมีพลังเรื่องการให้ความซาบซึ้งและทำให้เรื่องมีจุดจบที่หนักแน่น แต่ก็เสี่ยงทำให้ตัวละครสูญเสียความซับซ้อนและปิดโอกาสการไถ่บาปหรือการเปลี่ยนแปลงทางศีลธรรม ตัวอย่างที่น่าสนใจคือบางเกมและนิยายที่เลือกให้ตัวร้ายได้รับการแก้แค้นหรือบทลงโทษที่ไม่ใช่แค่การสูญสิ้นชีวิต เช่นฉากใน 'The Last of Us' ที่ไม่ได้มองแค่การฆ่าเป็นคำตอบเดียว สำหรับเรา การเล่าเรื่องที่ชอบคือเรื่องที่รู้จักใช้วลีหนักๆ แบบนี้เป็นเครื่องมือ—ทั้งให้ความสะใจและตั้งคำถามไปพร้อมกัน—เพราะในท้ายที่สุดการตายของตัวร้ายควรทำให้เราได้คิดต่อ ไม่ใช่แค่รู้สึกสะใจกับการสิ้นสุดเท่านั้น.