เซียวจ้านหวังอี้ป๋อ

หลิงอี้หรานถูกตัดสินจำคุกเป็นเวลาสามปีเนื่องจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่คร่าชีวิตคู่หมั้นของอีจินลี่ชายผู้ร่ำรวยที่สุดในเมืองเฉิน เมื่อเธอได้รับการปล่อยตัวจากคุก อี้จิ่นหลีเกิดสนใจเธอขึ้นมาด้วยเหตุผลใดบางอย่าง เธอคุกเข่าลงบนพื้นและอ้อนวอนขอร้องเขา “อี้จิ่นหลีปล่อยฉันไปได้ไหม?” เขาแสยะยิ้มและพูดว่า “น้องสาว ฉันจะไม่มีวันปล่อยเธอไป” ว่ากันว่าอี้จิ่นหลีไม่แยแสหรือสนใจใครสักคนและทุกๆคน แต่ด้วยบางเหตุผลเขาทำทุกอย่างเท่าที่เขาจะทำได้เพื่อเอาใจคนงานสาวสุขาภิบาลผู้ซึ่งอยู่ในคุกตลอดสามปีที่ผ่านมา อย่างไรก็ตามความจริงจากอุบัติเหตุในปีนั้นได้ปล้นความรักทั้งหมดของเธอที่มีให้กับเขาแล้วเธอก็วิ่งหนีไป หลายปีต่อมา เขาขอร้องเธอขณะที่อยู่บนพื้น “อี้หราน ตราบใดที่เธอกลับมาอยู่เคียงข้างฉัน ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อคุณ” เธอเพียงแค่จ้องมองไปที่เขาอย่างเยือกเย็นและพูดว่า “ถ้าอย่างนั้น ก็ไปตายซะ”

‘ก็แค่ของเดิมพันจากสนามแข่ง’ ——- “เป็นเด็กดีหรือเปล่า” “…คะ” “ฉันถามว่าเธอเป็นเด็กดีหรือเปล่า” “อื้อค่ะ เจียร์ขยันทำงานมากๆ ใช้อะไรก็ทำได้หมดเลย” “ทำได้หมดทุกอย่าง?” เสียงทุ้มต่ำถามทวนคำพูดนั้นอีกครั้งก่อนที่ร่างเล็กจะตอบยืนยัน “ใช่ค่ะ” เจียร์พยักหน้าดวงตากลมใสมองเขาด้วยความจริงจัง แต่กลับดูเหมือนลูกนกที่กำลังอ้อนวอนสัตว์นักล่า “สัญญาหรือเปล่า” “ค่ะเจียสัญญา” “ฉันไม่ชอบคนผิดสัญญา” “ไม่แน่นอนค่ะ ขอแค่พี่ล่าช่วยเจียร์” ล่าเค้นหัวเราะในลำคอเมื่อได้ยินคำยืนยันจากปากของคนตัวเล็กพลางใช้มือลูบคางเธอเบาๆ “หึ! เด็กดี จำคำพูดของเธอเอาไว้ให้ขึ้นใจล่ะ….แล้วฉันจะมาทวงสัญญา”

ก๊อก ก๊อก "บอสคะ" "เข้ามา" สิ้นเสียงอนุญาตประตูของห้องทำงานก็ได้ถูกเปิดเข้ามา "เอกสารที่บอสต้องการค่ะ" "เอามาให้ผมเลย" ชายหนุ่มสั่งเลขาที่ไม่กล้าเอาเอกสารเดินเข้ามาใกล้ เพราะคงเกรงใจที่เห็นเขากำลังคุยกับแม่อยู่ หญิงสาวร่างระหง ก้าวเดินเข้ามาแล้วยื่นเอกสารส่งไปให้กับท่านประธานที่นั่งอยู่เก้าอี้ประจำตำแหน่ง แต่แทนที่เขาจะรับแฟ้มเอกสารที่เธอยื่นมาให้ ชายหนุ่มกลับคว้ามือของเธอให้นั่งลงไปที่ตัก "??" หญิงสาวตกใจตัวแข็งทื่อ แต่ก็ไม่กล้าเอ่ยปากพูดอะไรออกมา "คฑาลูกทำอะไร!!" ผู้เป็นแม่ถึงกับตกใจลุกขึ้นจากเก้าอี้แบบลืมตัว "ต่อไปนี้คุณไม่ต้องกินยาคุมแล้วนะ แม่ผมอยากจะอุ้มหลาน" "????"

เมื่อหกปีก่อนเขาถูกใส่ความจนต้องติดคุก โดนพรากลูกพรากเมียไปและครอบครัวถูกทำลาย หกปีต่อมาเขากลับมาทวงคืนหนี้เลือด ยามนี้นักธุรกิจผู้มั่งคั่งและผู้ทรงอิทธิพลทุกคนในประเทศต่างก็ต้องยอมสยบแทบเท้าของเขา

วิคเตอร์ หนุ่มวิศวะ ความหล่อเกินต้าน ดวงตาสีน้ำตาลคู่นั้นมองใครทีแทบละลาย นิสัยเงียบไม่พูดเยอะคำไหนคำนั้นอยากได้อะไรต้องได้ ขี้รำคาญ ไม่เคยรักใคร เอากันแล้วก็จบแยกย้าย

เขาคือมาเฟียที่มีอิทธิพลทั้งในไทยและอังกฤษ แต่ภายใต้ใบหน้าเรียบนิ่งไร้ความรู้สึกกับแววตาที่นิ่งลึกคู่นั้น กำลังต้องการอะไรบางอย่างกับฉันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้... นั่นก็คือ 'ลูกชาย' "ห้ามถาม ห้ามสงสัย หน้าที่ของเธอคือนอนถ่างขา ตั้งท้อง และคลอดลูกให้ฉัน!"