นักจิตวิทยาแนะนำวิธีดึงสามีมาเป็นพวกด้วยเทคนิคอะไรบ้าง

หลายงานวิจัยและนักจิตวิทยามักเน้นการสื่อสารเชิงบวกเป็นหัวใจสำคัญ ฉันจะเริ่มด้วยการลดการตำหนิและเพิ่มการยอมรับ เช่น แทนจะบอกว่า 'คุณไม่เคยช่วย' ให้ลองบอกว่า 'ฉันเห็นว่าบางวันคุณมีเวลาน้อย แต่ถ้าวันไหนช่วยได้สักบ้างจะดีมาก' ประโยคแบบนี้ลดแรงต้านและเปิดโอกาสให้เขาอยากร่วมมือ

อีกเทคนิคที่ฉันใช้คือการตั้ง 'ทดลอง' สั้น ๆ ระบุเวลาชัดเจน เช่น ลองทำข้อตกลงช่วยแบ่งงานกันสองสัปดาห์แล้วมาดูผลร่วมกัน วิธีนี้ทำให้ความคาดหวังเป็นรูปธรรมและไม่กดดัน อีกสิ่งที่สำคัญคือการแยกปัญหาออกจากตัวบุคคล พูดถึงเรื่องที่ต้องแก้ไข ไม่เอาคุณค่าของคนมาเป็นตัวตัดสิน หรือใช้คำพูดโจมตี

ฉันเห็นภาพเทคนิคพวกนี้ในฉากความสัมพันธ์บางตอนของอนิเมะอย่าง 'Kaguya-sama: Love is War' ที่การสื่อสารและการรู้จักทำความเข้าใจกันแม้ในสถานการณ์ขบขัน ทำให้ความสัมพันธ์ค่อย ๆ แน่นแฟ้นขึ้น สุดท้ายแล้ว วิธีการเล็ก ๆ ที่สม่ำเสมอและมีความเคารพกันมักได้ผลมากกว่าคำพูดยิ่งใหญ่เพียงครั้งเดียว

ลองมองเป็นเกมแล้วเล่นด้วยกันบ้าง สิ่งที่ฉันชอบทำคือเอาวิธีการแบบเกมมาใช้กับชีวิตคู่: แบ่งภารกิจเป็นเควสเล็ก ๆ ให้คะแนนและมีรางวัลเมื่อทำครบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าหนึ่งในนั้นเป็นสิ่งที่เขาชอบ ทำให้การร่วมมือรู้สึกสนุกแทนรู้สึกเป็นภาระ เทคนิคนี้ทำให้ความร่วมมือเกิดขึ้นแบบไม่เครียดและเสริมแรงพฤติกรรมเชิงบวก

อีกวิธีที่ได้ผลคือการเปลี่ยนมุมมองจาก 'ฉันกับเขา' เป็น 'เรา' ฉันมักจะพูดถึงเป้าหมายที่เป็นของทั้งคู่อย่างชัดเจน เช่น วางแผนวันหยุดหรือจัดห้องใหม่ แล้วให้เขามีส่วนตัดสินใจจริง ๆ การมีส่วนร่วมตั้งแต่ต้นทำให้เขารู้สึกเป็นเจ้าของและยินดีร่วมมือมากขึ้น นอกจากนี้การชมเชยอย่างเจาะจงเมื่อเขาทำดี เช่น 'ขอบคุณที่ล้างจานวันนี้ เลยทำให้ฉันสบายใจขึ้น' ช่วยเสริมแรงบวกได้ตรงจุด

ฉันเคยเห็นไอเดียนี้เล่นได้ดีในเกมอย่าง 'Stardew Valley' ที่การทำงานร่วมกันและแบ่งหน้าที่ทำให้ความสัมพันธ์เติบโต ทั้งที่ในชีวิตจริงอาจไม่มีกระดานคะแนน แค่สร้างบรรยากาศที่เล่นได้และมีรางวัลเล็ก ๆ ก็เปลี่ยนบรรยากาศบ้านให้เป็นทีมได้เหมือนกัน

มีแนวทางจิตวิทยาบางอย่างที่ฉันมักแนะนำเมื่ออยากให้สามีรู้สึกเป็นพันธมิตร มากกว่าจะต่อต้าน — เทคนิคพวกนี้ไม่ได้เป็นเวทมนตร์ แต่เรียบง่ายและใช้ได้จริงถ้าทำต่อเนื่อง

เริ่มจากการฟังแบบตั้งใจและสะท้อนกลับ เมื่อเขาพูด ฉันจะจับใจความสำคัญแล้วพูดคืนด้วยถ้อยคำที่อ่อนโยน เช่น “ที่คุณพูดคือ…” แทนการเถียงทันที วิธีนี้ช่วยลดการตั้งรับและทำให้บทสนทนาเป็นทีมมากกว่าเป็นการสู้รบ อีกเทคนิคคือการใช้คำพูดแบบ I-statements เช่น “ฉันรู้สึก... เมื่อ... เพราะ...” แทนการตำหนิ ซึ่งลดความอึดอัดและเพิ่มความเข้าใจระหว่างกัน

ต่อมาฉันชอบใช้การสร้างแรงจูงใจเชิงบวก แบ่งงานหรือเป้าหมายเป็นก้าวเล็ก ๆ แล้วเฉลิมฉลองเมื่อสำเร็จ เช่น ถ้าต้องการให้ช่วยเรื่องงานบ้าน ให้เริ่มจากขอความช่วยเหลือเล็ก ๆ ก่อนแล้วชื่นชมจริงใจเมื่อทำได้ เทคนิค ‘foot-in-the-door’ แบบนี้ทำให้คนรู้สึกอยากช่วยต่อ อีกอย่างที่ได้ผลคือการตั้งเป้าหมายร่วมกันและสร้างรางวัลเล็ก ๆ สำหรับทั้งคู่ เพราะเมื่อเป้าหมายเป็นของทั้งสองคน การร่วมมือจะเกิดขึ้นตามธรรมชาติ

บางครั้งฉันยกตัวอย่างจากหนังสือที่ชอบ เช่นใน 'Pride and Prejudice' วิธีการพูดเชิงสุภาพและการเปลี่ยนความคิดผ่านการกระทำจริงจังของตัวละครช่วยให้ความสัมพันธ์พัฒนาได้อย่างช้า ๆ แต่มั่นคง นั่นทำให้ฉันเชื่อว่าการเปลี่ยนพฤติกรรมทีละน้อยและมีความเคารพเป็นกุญแจสำคัญ มากกว่าจะใช้วิธีสั่งหรือกดดันให้เปลี่ยนทันที