บทสัมภาษณ์ผู้แต่งดาดาดัน พูดถึงแรงบันดาลใจอะไร?

หลายคนคงอยากได้ไฟล์ 'พระไตรปิฎกฉบับประชาชน' ที่สะดวกอ่านบนมือถือหรือแท็บเล็ตได้ทันที ผมมักเริ่มจากแหล่งที่ทางการและหน่วยงานใหญ่รับรองก่อน เช่น เว็บไซต์ของหน่วยงานด้านพุทธศาสนาในประเทศหรือหอสมุดของรัฐ เพราะมักมีเวอร์ชันที่ตรวจทานแล้วและระบุแหล่งที่มาอย่างชัดเจน อีกทางเลือกที่ผมใช้เมื่อต้องการชุดครบถ้วนคือเข้าไปที่หอสมุดแห่งชาติหรือระบบคลังข้อมูลดิจิทัลของมหาวิทยาลัยบางแห่ง ซึ่งบ่อยครั้งจะมีไฟล์ PDF ให้ดาวน์โหลดอย่างถูกต้องตามลิขสิทธิ์ ถ้าต้องการรูปแบบ ePub หรือไฟล์ที่อ่านบนเครื่องอ่านหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ ก็สามารถตรวจสอบร้านหนังสือออนไลน์ที่เป็นผู้จัดจำหน่ายอย่างเป็นทางการได้เช่นกัน การได้ไฟล์จากแหล่งที่เชื่อถือได้ช่วยลดปัญหาไฟล์ที่ตัดหายหรือข้อความผิดพลาด และทำให้ผมไว้วางใจเวลาเปิดอ่านแบบอ้างอิงหรือศึกษาลงลึก บางครั้งการเลือกเวอร์ชันจากหน่วยงานราชการทำให้มั่นใจเรื่องความครบถ้วนของบท เช่น คำแปลและหมายเหตุที่ติดมาด้วย ซึ่งสำคัญเวลาจะอ้างอิงในงานเขียนหรือบทความของผม

ความสงบนิ่งของทะเลมักทำให้เรื่องราวเกี่ยวกับเทพเจ้าแห่งสมุทรมีเสน่ห์ที่ต่างออกไปเมื่อถูกเล่าแบบใกล้ชิดและเป็นมนุษย์มากขึ้น ถ้าจะต้องเลือกแนวที่ชอบสุด ผมเทน้ำหนักไปที่แนวรีทัลลิ่ง (retelling) แบบเล่าใหม่จากมุมมองของชาวบ้านหรือเด็กชาวประมงซึ่งบังเอิญพบกับเทพเจ้า ความใกล้ชิดแบบนี้เปิดช่องให้บทสนทนาเล็กๆ ความผิดพลาด และเหตุการณ์ปลีกย่อยกลายเป็นสิ่งที่ทำให้ตัวละครใหญ่ๆ ดูเป็นจริงขึ้น เช่นฉากใน 'Children of the Sea' ที่ทะเลและวิญญาณน้ำมีบทบาทเป็นทั้งภูมิทัศน์และตัวละคร หากเอาแนวนั้นมาปรับเป็นแฟนฟิค เทพเจ้าที่ดูยิ่งใหญ่ก็จะมีมิติทางอารมณ์มากขึ้นเมื่อเผชิญกับความธรรมดา สิ่งที่ทำให้แนวนี้น่าติดตามคือการผสมความมหัศจรรย์กับชีวิตประจำวัน ฉันมักชอบตอนที่เทพเจ้าต้องเรียนรู้การกินอาหารธรรมดาๆ หรือเข้าแถวซื้อตั๋วเรือ เพราะฉากเล็กๆ เหล่านี้สร้างความสัมพันธ์ระหว่างโลกสองฟากและทำให้บทสรุปที่ยิ่งใหญ่มีน้ำหนักขึ้นกว่าเดิม ไม่จำเป็นต้องปะทะด้วยเวทมนตร์ตลอดเวลา แต่อารมณ์เล็กๆ น้อยๆ นี่แหละที่อยู่ในใจฉันเสมอ

แนะนำเลยว่า 'Elemental' เป็นตัวเลือกที่อบอุ่นมากสำหรับการดูเป็นครอบครัว เพราะเป็นหนังที่บาลานซ์ระหว่างมุขตลกสำหรับเด็กกับประเด็นเชิงอารมณ์ที่ผู้ใหญ่ก็ดึงไปคิดต่อได้ ฉันชอบการออกแบบโลกที่เล่นกับธาตุต่าง ๆ ทำให้เด็ก ๆ ตื่นเต้นกับสีสันและการเคลื่อนไหว ขณะที่ผู้ใหญ่จะยิ้มกับมุมน่ารัก ๆ ของความสัมพันธ์ระหว่างพ่อแม่และลูก ภาพพากย์ไทยมีโทนเสียงอบอุ่นและเลือกนักพากย์ที่เข้ากับคาแรกเตอร์ ทำให้ฉากที่เป็นการเล่าเรื่องความสัมพันธ์ไม่กระโดดเกินไป ด้านความยาวพอดีกับความสนใจของเด็กเล็ก — ไม่มีฉากรุนแรงจนทำร้ายจิตใจ แต่มีช่วงที่เศร้าพอให้เกิดบทสนทนาในครอบครัวได้ดี ฉันมักแนะนำหนังเรื่องนี้เวลาอยากให้ทุกคนนั่งดูพร้อมกันแล้วมีบทสนทนาเกิดขึ้นหลังจบเรื่อง หยิบประเด็นความต่าง ความเข้าใจ และการยอมรับมาพูดคุยกันต่อได้ง่าย ๆ ซึ่งเป็นประสบการณ์ที่ผมชอบที่สุดหลังจากดูจบ

การสะสมเครื่องแต่งกายและเครื่องประดับจาก 'เจินหวน จอมนางคู่แผ่นดิน' น่าจะเป็นจุดเริ่มต้นที่ดึงใจที่สุดสำหรับฉัน เพราะชิ้นพวกนี้มีความละเอียดของงานฝีมือและลายผ้าที่เล่าเรื่องราวของตัวละครได้ชัดเจน ชุดจำลองที่ทำจากผ้าไหมลายโบราณ หวีผมและเข็มกลัดแบบราชสำนักมักจะสะท้อนคาแรกเตอร์ของเจินหวนแต่ละช่วงวัย ฉันชอบเก็บชิ้นเล็ก ๆ อย่างกิ๊บทองหรือเข็มกลัดเพราะพกง่ายและวางโชว์ได้สวย ในตู้กระจกเล็ก ๆ เหล่านี้บอกเล่าเส้นทางตัวละครได้เป็นภาพ ถ้าต้องเลือกจริง ๆ ผ้าแบบที่ซับในด้วยลายปัก งานโลหะอย่างเข็มกลัด และป้ายผ้าหรือป้ายชื่อที่ทำจำลองจากฉากสำคัญคือสิ่งที่มักจะเพิ่มมูลค่าและความหมายให้กับคอลเล็กชันมากกว่าพลาสติกทั่วไป

ไม่มีอาวุธไหนในหนังแฟนตาซีที่ทำให้ความรู้สึกเป็นของจริงได้เท่า 'Sting' จาก 'The Lord of the Rings' — ขนาดกะทัดรัดและรายละเอียดการออกแบบของมันทำให้ดูเป็นของใช้งานจริง ไม่ใช่แค่พร็อพเพื่อความสวยงามเท่านั้น ใบมีดมีรูปทรงเรียวเล็กพอสำหรับฮอบบิทแต่ยังคงความแข็งแรงของดาบแอลฟ์ไว้ได้ ฉันชอบตรงที่ผิวโลหะไม่เงาเว่อร์จนดูหลอกตา การออกแบบด้ามจับและป้อมดาบมีเส้นสายละเอียดที่สื่อถึงงานฝีมือโบราณ ซึ่งทำให้เวลาเห็นมันส่องแสงเป็นสีน้ำเงินตอนมีออร์กอยู่ใกล้ ๆ ความรู้สึกนั้นไม่ได้มาจากฉากแอ็กชันอย่างเดียว แต่มาจากความเชื่อมโยงทางอารมณ์ที่ตัวละครมีต่อสิ่งของชิ้นนี้ อีกจุดที่น่าสนใจคือการใช้สัดส่วนที่ทำให้มันดูเหมาะสมกับมือของตัวละครทั้งเด็กและผู้ใหญ่ เช่นฉากที่โฟรโดถือแล้วดูทั้งเปราะบางและมีความหวังในเวลาเดียวกัน เสน่ห์ของ 'Sting' จึงไม่ได้มาจากลวดลายแฟนซีเท่านั้น แต่ยังมาจากการออกแบบที่เข้าใจการเล่าเรื่องผ่านอาวุธ ซึ่งเป็นเหตุผลที่ยังจดจำได้แม้หนังจะผ่านมานานแล้ว

ยิ่งดูฉากพระราชวังใน 'ตำหนักทิพย์พิมาน' ยิ่งรู้สึกว่าทีมงานตั้งใจเลือกมุมกล้องสุด ๆ ฉันเห็นว่าฉากภายนอกส่วนใหญ่ถ่ายทำที่พระราชวังบางปะอิน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ซึ่งให้ความอลังการแบบราชวงศ์ได้อย่างแท้จริง ส่วนฉากในตำหนักหรือห้องทรงงานที่ละเอียดมากมักจะเป็นการสร้างขึ้นในสตูดิโอใกล้กรุงเทพฯ เพื่อปรับแสงและควบคุมรายละเอียดการตกแต่งได้ตามต้องการ การผสมระหว่างโลเคชันจริงกับสตูดิโอทำให้ทั้งความสมจริงและความยืดหยุ่นทางการผลิตไปด้วยกันได้ดี ตอนที่ดู 'ตำหนักทิพย์พิมาน' ฉันนึกถึงฉากสวนกุหลาบอันสงบนิ่งที่เหมือนที่เห็นใน 'บุพเพสันนิวาส' — มันทำให้บรรยากาศย้อนยุคสมบูรณ์และเดินตามรอยได้ถ้าชอบเที่ยวชมสถานที่ประวัติศาสตร์แบบผม

บอกเลยว่าการทำชุดคอสเพลย์ของ 'คุณนาย' ให้ปังไม่ใช่แค่เรื่องเสื้อผ้า แต่มันคือการใส่ใจองค์ประกอบทั้งระบบจนเป็นภาพเดียวกัน เริ่มจากเสื้อผ้าฐาน: ควรเลือกผ้าเนื้อหนาปานกลางเพื่อเก็บทรงและไม่ย้วยระหว่างการเคลื่อนไหว ฉันมักใส่ซับในที่ดีและใช้โครงเสริมอย่างตะขอหรือบูสท์แบบถอดได้เพื่อให้เสื้อทรงสวยโดยไม่ต้องพะรุงพะรัง เบสของชุดต้องพอดีกับสัดส่วนจริง ดังนั้นการวัดตัวละเอียดและเผื่อระยะการเคลื่อนไหวเป็นสิ่งจำเป็น ส่วนวิกกับเมคอัพคือหัวใจของการเปลี่ยนตัวตน ผมเลือกวิกคุณภาพสูงที่เส้นใยไม่เงาจนเกินไปและสางให้เข้าทรงจริงจังด้วยสเปรย์วางทรงบ้าง สวมตาขายาวหรือแต่งขอบตาให้คมเพื่อได้สายตาแบบละครเวที เมื่อถึงรองเท้าและพร็อพ ให้เน้นความสมดุลระหว่างความสวยและการเดินจริง: ถ้าส้นสูงมาก อาจใส่แผ่นรองหรือเตรียมรองเท้าสำรองไว้ ฉันยังแพ็กชุดซ่อมฉุกเฉิน (เข็ม ด้าย กาวผ้า เทปสองหน้า) เพื่อแก้ปัญหาได้ทันที สรุปด้วยมุมเล็กน้อยที่มักถูกมองข้าม—เรื่องท่าโพสและการรักษาบทบาทกลางงาน การซ้อมท่าในชุดเต็มช่วยให้เรารู้ว่าบางมุมจะพับหรือบางชิ้นขัดขวางการขยับ เมื่อรู้ขีดจำกัดแล้วจะจัดท่าให้ดูภาพรวมสมบูรณ์กว่าแค่ภาพถ่ายเดียว ชุดที่ดีกว่าไม่ได้แปลว่าสวยสุดเสมอ แต่คือชุดที่เราขยับอยู่แล้วรู้สึกมั่นใจและเล่าเรื่องได้

เห็นภาพประกอบที่แทรกอยู่ในนิยาย 'เพชรพระอุมา' ทำให้ฉันยิ้มออกทุกครั้งที่พลิกหน้า เพราะมันเป็นเหมือนประตูเล็กๆ ที่พาเข้าสู่บรรยากาศโบราณและความรู้สึกของตัวละครได้ทันที ฉันชอบเวลาที่รายละเอียดฉากหรือเสื้อผ้าถูกวาดขึ้นมาอย่างประณีต เพราะมันช่วยยืนยันว่าโลกในเรื่องไม่ได้แค่ถูกบรรยายด้วยคำ แต่ยังถูกสร้างขึ้นด้วยรูปลักษณ์ที่จับต้องได้ ภาพประกอบยังเปลี่ยนวิธีอ่านของฉันไปด้วย ฉันมักจะหยุดอ่านแล้วดูภาพเพื่อจับโทนอารมณ์ของฉากก่อนจะกลับมาอ่านเนื้อหา ซึ่งทำให้การอ่านช้าลงแต่ลึกซึ้งขึ้น ความสมบูรณ์ของฉบับภาพประกอบครบทุกตอนทำให้รู้สึกว่าผู้จัดทำให้ความสำคัญกับงานชิ้นนี้อย่างจริงจัง ไม่ใช่แค่เอามาวางขายแบบผิวเผิน ท้ายที่สุด ความสนุกขึ้นหรือไม่นั้นขึ้นกับความคาดหวังของผู้อ่าน ถาคนชอบจินตนาการเองบางทีภาพอาจปิดกั้น แต่สำหรับฉันแล้ว ฉบับภาพประกอบทำให้โลกของ 'เพชรพระอุมา' สดชื่น มีชีวิต และยิ่งชวนให้กลับมาอ่านซ้ำอีกหลายรอบ