รีวิวซีรี่ย์จีนย้อนยุคยอดนิยมบน Netflix

เมื่อก่อน จี้อี่หนิงคิดว่า การได้อยู่เคียงข้างเสิ่นเยี่ยนจือตั้งแต่ตอนเรียนหนังสือจวบจนแต่งงานนั้นเป็นเรื่องที่มีความสุขที่สุดในชีวิตของเธอ จนกระทั่งเสิ่นเยี่ยนจือนอกใจ เธอถึงได้เข้าใจว่า จะมีความรักที่ไหนที่มันลึกซึ้งอยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่าได้ ความรักทั่ว ๆ ตอนแรกหวานแหวว สุดท้ายก็ลงเอยด้วยการจากลาอยู่ดี หลังจากการหย่าร้าง เธอจึงไม่เต็มใจที่จะมอบความจริงใจของเธอให้ใครอีก แต่เสิ่นซื่อกลับบุกเข้ามาในโลกของเธอ ไม่ยอมให้เธอได้มีโอกาสหลบหนีเลยแม้แต่น้อย เธอถอยหลังไปเรื่อยๆ ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับคนตระกูลเสิ่นอีก เขากลับก้าวเข้าไปทีละก้าวๆ มีแต่อยากจะกักเธอไว้ในอ้อมกอดเท่านั้น "อาเล็ก พวกเราไม่เหมาะสมกันหรอกค่ะ" ชายคนนั้นบีบคางเธอเบา ๆ บังคับให้เธอเงยหน้าขึ้นสบตาเขา "เธอหย่ากับเสิ่นเยี่ยนจือแล้ว ฉันจะถือว่าเป็นอาเล็กของเธอได้ยังไงล่ะ?" "แล้วเธอก็ยังไม่เคยลองเลย จะรู้ได้ยังไงว่ามันไม่เหมาะสม?" จี้อี่หนิง "ฉันลองแล้วนะคะ" เสิ่นซื่อ "งั้นเธอก็ลองอีกทีสิ ลองจนกว่าจะเหมาะสมนั่นแหละ" จี้อี่หนิง "......"

หลีซินแพทย์ศัลยกรรมในยุคปัจจุบันได้ทะลุมิติเข้าร่างสตรีลูกขุนนาง ที่มีความเอาแต่ใจ อารมณ์ร้ายเป็นใหญ่ แต่ทว่าสตรีนางนี้ ต้องแต่งงานกับหยางอ๋องผู้มีลูกติดฝาแฝดชายหญิง

นางขอสมรสพระราชทานเพราะรัก แต่คืนแต่งงาน เขารังเกียจนางและทิ้งไป ห้าปีผ่านไปพระชายาที่ถูกลืม กลับเป็นสตรีที่เขาต้องตามจีบ และศัตรูที่ร้ายกาจที่สุดของเขาก็คือลูกชายของตนเอง

เพื่อตอบแทนน้ำใจของอาจารย์ ฉู่เฉินลงจากเขาเพื่อมาแต่งงานกับประธานบริษัทสาวตามสัญญา แต่กลับพบว่าสาวน้อยเจ็ดคนที่ได้พบในปีนั้นล้วนเติบโตมาเป็นสาวงาม แต่ละคนต่างก็หน้าตาดีไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน ตั้งแต่ตอนนั้นเขาก็ยิ้มจนกรามแทบค้างหุบปากไม่ลง ก่อนจะก้าวสู่จุดสูงสุดของชีวิตอย่างช้า ๆ อะไรนะ? คุณบอกว่าคุณเป็นนักศึกษาปริญญาเอกจากคณะแพทย์เต่าทะเลแล้วยังมีทักษะการแพทย์ที่โคตรจะเทพด้วยเหรอ? ขอโทษนะผมน่ะเสกคนตายให้ฟื้นได้ อะไรนะ? คุณบอกว่าคุณเชี่ยวชาญในวิชาฝังเข็มจับจุดกับหารอยหยกเดิมพันงั้นเหรอ? ขอโทษนะ แต่นี่มันก็แค่ของเล่นที่ผมเหลือไว้เท่านั้นล่ะ อะไรนะ? คุณบอกว่าคุณเป็นปรมาจารย์โลกยุทธภพ สังหารหนึ่งคนได้ในทุกสิบก้าวงั้นเหรอ? ขอโทษนะ แต่ผมน่ะไร้เทียมทาน ส่วนนั่นก็แล้วแต่คุณเลย! อะไรนะ? คุณบอกว่าคุณเป็นสาวงามล่มเมือง ส่วนเว้าโค้งเป็นสัดเป็นส่วน ร้องรำทำเพลงไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้งั้นเหรอ? แครก ๆ คือว่า เราไปคุยกันในที่ลับตาคนดีไหม?

[ทรมานก่อนแล้วค่อยสะใจ] เฉียวเนี่ยนเป็นแก้วตาดวงใจของจวนโหวมาสิบห้าปี แต่วันนั้นจู่ๆ ก็ได้รับแจ้งว่าตัวเองเป็นแค่บุตรสาวตัวปลอม ตั้งแต่นั้นมา พ่อแม่ที่รักและทะนุถนอมนางก็กลายเป็นของหลินยวน พี่ชายที่รักและทะนุถนอมนางก็ผลักนางลงจากเรือนเพื่อหลินยวน แม้แต่คู่หมั้นของนาง แม่ทัพเซียว ที่ถูกแต่งตั้งเพราะผลงานก็ยังเลือกที่จะยืนอยู่ข้างหลินยวน เพื่อหลินยวน พวกเขาได้แต่มองดูนางถูกใส่ร้ายอย่างไม่สะทกสะท้าน ปล่อยให้นางถูกปรับให้เป็นทาสในกรมซักล้างเป็นเวลาสามปีเต็ม ไม่ถามไม่ไถ่เลย ใครจะคิดว่าวันหนึ่งหลังจากสามปีผ่านไป ท่านโหวและภรรยาของเขากลับร้องไห้ต่อหน้านาง “เนี่ยนเนี่ยน พ่อกับแม่ทำผิดแล้ว กลับบ้านกับพ่อและแม่เถอะนะ” ท่านโหวน้อยที่หยิ่งผยองมาตลอดคุกเข่าอยู่นอกประตูของนางทั้งคืน "เนี่ยนเนี่ยน เจ้าให้อภัยพี่ได้ไหม?" แม่ทัพเซียวผู้มีผลงานยอดเยี่ยมทางด้านรบยิ่งเดินมาหานางพร้อมกับบาดแผลที่ชุ่มโชกไปด้วยเลือด “เนี่ยนเนี่ยน เจ้าสงสารข้าหน่อย มองข้าอีกสักครั้งจะได้ไหม?” แต่หัวใจของนางได้ตายไปในวันและคืนที่นับไม่ถ้วนในช่วงสามปีที่ผ่านมาแล้ว ปวดใจหรือ? เฮอะ ตายเป็นขี้เถ้าสิถึงจะดี! หลังจากนั้น เฉียวเนี่ยนก็ได้พบกับผู้ชายที่ดวงตาเต็มไปด้วยนาง มองท่าทางที่มีความสุขของนาง แต่คนรู้จักเก่าเหล่านั้นกลับไม่กล้าเข้าใกล้แม้แต่ก้าวเดียว เพราะกลัวว่าในอนาคต พวกเขาจะไม่ได้เห็นหน้านางแม้กระทั้งยืนมองจากที่ไกลๆ ...

คู่หมั้นสาวของชายหนุ่มผู้ร่ำรวยและทรงอิทธิพลที่สุดในเมืองเฉินอย่างอี้จินหลี่ ตายในอุบัติเหตุรถยนต์ และผู้ที่รับผิดชอบต่อการตายนั้นคือหลิงอี้หรานซึ่งโดนลงโทษติดคุกสามปีหลังจากที่พ้นโทษออกมา เธอก็บังเอิญมาเจอเข้ากับอี้จินหลี่ หลิงอี้หรานคุกเข่าลงอ้อนวอนกับพื้นว่า “คุณอี้จินหลี่ ได้โปรดอภัยให้ฉันเถอะค่ะ”เขานั้นเพียงยิ้มและตอบว่า “แหมพี่สาว ฉันคงไม่มีวันให้อภัยพี่หรอก”ว่ากันว่าอี้จินหลี่นั้นเป็นคนเลือดเย็น แต่เขากลับตกหลุมรักอดีตนักโทษสาวที่ตอนนี้ทำงานเป็นพนักงานสุขาภิบาลแต่ความจริงเกียวกับอุบัติเหตุในปีนั้น ทำให้ความรักที่เธอมีให้เขาแหลกสลายเป็นเสี่ยงและเธอก็หนีจากเขาไปหลายปีต่อมา เขากลับมาคุกเข่าต่อหน้าเธอและอ้อนวอนว่า “อี้หราน ตราบใดที่เธอยอมกลับมาหาฉัน ฉันจะยอมทำทุกอย่าง”เธอจ้องเขาด้วยสายตาเย็นเยียบและบอกว่า “ถ้างั้นก็ไปตายซะ”