หนังผีไทย ออนไลน์ เรื่องใดสร้างจากเรื่องจริงบ้าง?

ต่อไปนี้คือรายการสั้น ๆ ที่ผมมักจะแนะนำเมื่อมีคนถามเกี่ยวกับหนังผีไทยที่อ้างว่าอิงจากเรื่องจริง:

'นางนาก' — ตำนานโบราณของแม่นากพระโขนง ถูกนำมาสร้างหลายครั้งจนกลายเป็นหนึ่งในเรื่องเล่าที่คนไทยเชื่อมโยงกับประวัติศาสตร์ท้องถิ่น แม้จะเป็นเรื่องเล่า แต่มีการอิงสถานที่และความเชื่อชัดเจน

'พี่มาก..พระโขนง' — เป็นเวอร์ชันที่เล่นกับตำนานเดียวกันในรูปแบบคอมเมดี้-ผสมสยอง ช่วยให้เรื่องเก่าดูเข้าถึงคนรุ่นใหม่ได้ง่ายขึ้น ผมชอบที่หนังทำให้ตำนานไม่หยุดนิ่ง

'Shutter' — หนังประเภทผีสมัยใหม่ที่เอาแนวคิดจากตำนานภาพถ่ายผีและเรื่องเล่าในวงการช่างภาพมาปั้นเป็นพล็อต ความน่ากลัวมาจากการผสมเรื่องเมืองและเหตุการณ์เฉพาะบุคคลเข้าด้วยกัน ทำให้ผู้ชมรู้สึกว่าเหตุการณ์แบบนี้อาจเกิดขึ้นได้จริง

'Laddaland' — แม้จะเป็นนิยายภาพยนตร์ แต่มีการหยิบปัญหาสังคมจริง ๆ เช่น ความเครียดในครอบครัวและเหตุการณ์รุนแรงในชุมชนมาขยายเป็นเรื่องผี ทำให้หนังดูมีน้ำหนักและสะท้อนการตกต่ำของความเป็นไปในสังคมเมือง

สรุปสั้น ๆ ว่าหนังไทยหลายเรื่องใช้ 'เรื่องจริง' ในความหมายกว้าง — บางเรื่องอิงตำนานโบราณ บางเรื่องนำเหตุการณ์สังคมจริงมาดัดแปลง ทั้งหมดถูกเคลือบด้วยจินตนาการเพื่อให้ดูน่ากลัว แต่การรู้ที่มาของแต่ละเรื่องช่วยให้การดูหนังมีมิติและสนุกขึ้นมากทีเดียว

วงการหนังผีไทยมักจะชอบอ้างว่าตัวเองมีรากมาจากเรื่องจริง และนั่นคือจุดที่ผมชอบคุยกับเพื่อน ๆ เวลานั่งดูหนังผีด้วยกันมากที่สุด เพราะมันให้ความรู้สึกใกล้ตัวและน่าขนลุกยิ่งขึ้น

ความทรงจำแรก ๆ ที่ผมเชื่อมโยงกับประเด็นนี้คือ 'นางนาก' ซึ่งอิงตำนาน 'แม่นากพระโขนง' ตำนานที่ถูกเล่าต่อกันมานานจนกลายเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมท้องถิ่น งานอย่าง 'นางนาก' (เวอร์ชันต่าง ๆ) และการตีความแบบตลกขบขันอย่าง 'พี่มาก..พระโขนง' ต่างก็หยิบเอาแก่นของเรื่องจริง/เรื่องเล่าโบราณมาบอกเล่าในมิติใหม่ ทำให้คนรุ่นใหม่ได้รู้จักตำนานเก่าในบรรยากาศที่แปลกออกไป ผมมักคิดว่าการที่เรื่องพวกนี้ถูกเรียกว่า 'เรื่องจริง' มาจากการที่ชุมชนมีความเชื่อร่วมกัน และที่ตั้งหรือศาลประจำหมู่บ้านยิ่งทำให้เรื่องนั้นดูเหมือนมีหลักฐานทางกายภาพมากขึ้น

ส่วนหนังที่ถูกโปรโมทว่ามาจากเหตุการณ์จริงในยุคใหม่ เช่น 'Shutter' นั้นผมมองว่าใช้แนวคิดจากความเชื่อเรื่องภาพถ่ายเห็นอะไรที่ตาเปล่าไม่เห็น ผสมกับข่าวอุบัติเหตุหรือเหตุการณ์ในชีวิตจริงบางชิ้นเพื่อเพิ่มความหนักแน่น แต่เมื่อดูจริง ๆ แล้วมันเป็นการ 'นำเอา' เหตุการณ์หรือความเชื่อจริงมาขยายและกลายเป็นนิยายภาพยนตร์เสียมากกว่า นั่นไม่ได้ทำให้หนังด้อยค่าลงสำหรับผม เพราะการผสมระหว่างความเป็นจริงกับจินตนาการมักสร้างความหวาดหวั่นที่ได้ผลดี แต่ก็ต้องดูแยกแยะว่าอะไรคือบันทึกเหตุการณ์จริง อะไรคือการประดิษฐ์เพื่อความบันเทิง — และนั่นแหละที่ทำให้การหารือในวงเพื่อน ๆ สนุกมากขึ้นเมื่อมีคนหยิบเหตุผลทางประวัติศาสตร์ มุมมองชุมชน หรือความเชื่อส่วนตัวมาร่วมหนุนบทสนทนา