ในนิยายแฟนตาซีสมัยใหม่ รูปแบบการเติบโตของ
องค์หญิงมักเริ่มจากการถูกล้อมรอบด้วยกรงทองทั้งทางกายและจิตใจ แล้วค่อย ๆ แตกออกเป็นความเป็นตัวเองที่
แกร่งขึ้น ฉันชอบดูเส้นทางชนิดนี้เพราะมันเต็มไปด้วยความขัดแย้งระหว่างหน้าที่กับความอยากได้ชีวิตของตัวเอง ตัวอย่างชัดเจนคือเรื่องราวขององค์หญิงที่ต้องหนีออกจากวังหรือถูกโค่นอำนาจก่อนจะกลับมายืนหยัดอย่างมั่นใจ เช่นในบางเรื่ององค์หญิงเริ่มจากความหวังดีและความอ่อนโยน ก่อนจะถูกบังคับให้เรียนรู้ทักษะการเอาตัวรอดหรือการต่อสู้ เมื่อเธอผ่านบททดสอบเหล่านั้นแล้ว ความเป็นผู้นำก็ไม่ได้มาเพราะเลือดที่ไหล แต่เพราะประสบการณ์ที่หล่อหลอมพฤติกรรมและค่านิยมของเธอเอง ฉันมักนึกถึงตัวอย่างที่องค์หญิงเปลี่ยนจากคนที่ถูกปกป้องเป็นคนที่คอยปกป้องผู้อื่น ซึ่งทำให้บทบาทของเธอมีมิติมากกว่าแค่สัญลักษณ์ของอำนาจ
มุมหนึ่งที่น่าสนใจคือองค์หญิงในนิยายถูกใช้เป็นเครื่องมือสะท้อนการเมืองและการตัดสินใจทางศีลธรรม เรื่องราวบางเรื่องไม่ได้ทำให้เธอกลายเป็น
วีรสตรีโดยตรง แต่พาเธอไปเผชิญกับความเลือกที่ขมและความรับผิดชอบที่หนักหน่วง เช่นการตัดสินใจสละสิทธิ์หรือการเลือกระหว่างชีวิตประชาชนกับความปรารถนาส่วนตัว ฉันชอบวิธีที่ผู้เขียนบางคนให้ความซับซ้อนกับองค์หญิง จนเธอไม่ใช่แค่สัญลักษณ์ของความบริสุทธิ์ แต่กลายเป็นตัวแทนของการเปลี่ยนแปลงทางสังคม ตัวอย่างจากงานเล่าเรื่องที่ทำให้เห็นภาพชัดคือองค์หญิงที่ต้องเรียนรู้เกมการเมืองภายในวังและตัดสินใจด้วยความเฉียบแหลม ซึ่งฉันคิดว่าเพิ่มน้ำหนักให้กับตัวละครและทำให้ผู้อ่านรู้สึกว่าการเป็นองค์หญิงไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
ด้านการเบี่ยงเบนหรือการลบภาพแบบดั้งเดิมก็เป็นอะไรที่ชวนตื่นเต้น ยุคนี้มีนิยายที่เลือกจะเล่นกับคอนเซ็ปต์ว่าองค์หญิงอาจจะไม่ต้องการมงกุฎ หรืออาจเดินทางไปสู่ความเป็นตัวเองทางอื่น นอกจากนี้ยังมีงานที่ทำให้องค์หญิงกลายเป็นตัวร้ายที่มีเหตุผล หรือเป็นตัวละครที่ต้องจ่ายราคาหนักสำหรับการตัดสินใจของตัวเอง การเห็นเส้นทางพัฒนาการแบบนี้ทำให้บทบาทองค์หญิงมีความหลากหลายและน่าสนใจยิ่งขึ้น ฉันชอบเมื่อผู้เขียนให้พื้นที่กับความเปราะบาง ความโง่เขลา และความเข้มแข็งของตัวละครอย่างเท่าเทียม เพราะนั่นทำให้เรื่องราวไม่แบนและรู้สึกจริงจังมากขึ้น
สรุปแล้ว เส้นทางการพัฒนาขององค์หญิงในนิยายแฟนตาซีไม่ได้มีสูตรตายตัว แต่มีแกนกลางคือการเปลี่ยนแปลงจากสถานะถูกกำหนดให้เป็น 'สิ่งหนึ่ง' ไปสู่การเป็นคนที่เลือกชะตาตัวเอง ระหว่างการเรียนรู้ทักษะ การเผชิญการเมืองวัง และการค้นหาตัวตน นั่นแหละคือเหตุผลที่การเล่าเรื่ององค์หญิงยังคงดึงดูดใจฉันเสมอ เพราะมันให้ความหวังว่าแม้เกิดมาในกรงทอง คนเราก็ยังสามารถฉีกกรงนั้นออกและสร้างเส้นทางใหม่ได้ด้วยตัวเอง