องค์หญิงในอนิเมะญี่ปุ่นที่คนไทยชื่นชอบมีใครบ้าง?

รายชื่อตัวละครที่คนไทยมักเอ่ยถึงเมื่อพูดถึงองค์หญิงในอนิเมะญี่ปุ่นมีหลายคนและแต่ละคนก็โดดเด่นในแบบของตัวเอง—ฉันชอบวิธีที่บางตัวละครไม่ได้เป็นแค่องค์หญิงที่ต้องการความคุ้มครอง แต่กลับผลักดันเรื่องราวด้วยความเชื่อและการตัดสินใจของตัวเอง เริ่มจาก 'Akatsuki no Yona' กับองค์หญิงโยนะ ตัวละครนี้เติบโตจากความอ่อนแอไปสู่ความเข้มแข็งอย่างชัดเจน ฉากที่เธอออกเดินทางกับผู้พิทักษ์ทั้งสี่และเรียนรู้โลกกว้างเป็นเหตุผลที่คนไทยรวมทั้งฉันเองอิน เพราะมันให้ความหวังและภาพของการลุกขึ้นสู้ที่จับต้องได้

อีกองค์ที่คนไทยมักพูดถึงบ่อยคือองค์หญิง 'Euphemia li Britannia' จาก 'Code Geass' เธอมีเสน่ห์แบบอ่อนโยนและอุดมคติ การกระทำที่ตั้งใจจะเปลี่ยนโลกด้วยเมตตาทำให้เธอเป็นสัญลักษณ์ของความไร้เดียงสาซึ่งทั้งน่ายกย่องและน่าเศร้า ขณะเดียวกันก็มีองค์หญิงแห่งความฝันแบบคลาสสิกอย่าง 'Princess Serenity' จาก 'Sailor Moon' ที่ยังคงครองใจแฟนๆ ด้วยความเป็นอมตะของความรักและมิตรภาพ ฉากย้อนอดีตของเธอและชั่วขณะที่ความทรงจำเก่า ๆ ถูกปลุกขึ้นมานั้นทำให้ผู้ชมรู้สึกถึงความอลังการและโศกซึ้งในเวลาเดียวกัน

ผันมาทางฟากที่ดูเข้มแข็งและดุดันบ้าง 'Princess Mononoke' หรือซังในชื่อจริงเป็นตัวอย่างองค์หญิงที่ไม่ได้เกิดมาในวังแต่ถูกเรียกว่าองค์หญิงแห่งป่า เธอมีความเฉียบคมและยืนหยัดเพื่อธรรมชาติ ซึ่งคนไทยชื่นชอบการนำเสนอความเป็นฮีโร่หญิงแบบไม่หวานแหวว ส่วนอีกมุมที่สร้างรอยยิ้มคือองค์หญิงแบบตลกอย่าง 'Princess Syalis' จาก 'Sleepy Princess in the Demon Castle'—การ์ตูนที่ทำให้คนรักองค์หญิงได้หัวเราะกับซีนเล็ก ๆ อย่างการที่องค์หญิงขี้เซาทำเรื่องกวนใจทหารปีศาจ ทั้งสองแบบนี้สะท้อนว่าความเป็นองค์หญิงในอนิเมะรอบรู้ได้ทั้งความดราม่าและคอเมดี้

ยังมีองค์หญิงที่มีเสน่ห์เชิงการเมืองอย่าง 'Asseylum Vers Allusia' จาก 'Aldnoah.Zero' และองค์หญิงนักสู้ที่มีอุดมการณ์อย่าง 'Nausicaä' จาก 'Nausicaä of the Valley of the Wind' ทั้งคู่ต่างถูกชื่นชมเพราะไม่ได้เป็นแค่สัญลักษณ์ทางสายเลือด แต่เป็นตัวแทนของความหวังและการเปลี่ยนแปลงในโลกของพวกเขา ฉันมักนึกถึงโมเมนต์เล็ก ๆ—รอยยิ้ม การตัดสินใจตอนวิกฤต หรือคำพูดสั้น ๆ ที่ฝังใจ—ซึ่งทำให้คนไทยเชื่อมโยงกับตัวละครเหล่านี้ได้ง่ายกว่าสิ่งอื่นใด สุดท้ายแล้วองค์หญิงที่โดนใจคนไทยคือคนที่มีความเป็นมนุษย์ มีเป้าหมายและบาดแผลเป็นของตัวเอง นั่นแหละที่ทำให้พวกเธออยู่ในใจฉันนานและชวนให้กลับไปดูซ้ำอีกครั้งด้วยความคิดที่เปลี่ยนไปตามเวลาที่ผ่าน