พูดกันตรงๆ ว่าเมื่อเทียบระหว่างฉบับหนังกับต้นฉบับแล้วมันเหมือนคนสองคนที่เกิดในครอบครัวเดียวกันแต่เติบโตไปคนละทาง ฉันอ่านต้นฉบับของวงตู้หลู่ (Wang Dulu) และดูภาพยนตร์ 'Crouching Tiger,
hidden dragon' หลายครั้งจนเริ่มจับรายละเอียดเล็ก ๆ ได้ใจ วรรณกรรมต้นฉบับเป็นส่วนหนึ่งของชุด 'Crane-Iron' ที่เนื้อหาแผ่กว้าง ครอบคลุมความสัมพันธ์ของตัวละครหลายรุ่น และมีโครงเรื่องแบบต่อเนื่องที่เต็มไปด้วยเหตุการณ์เชิงพงศาวดารของวงการยุทธ ทั้งการเมืองในสำนัก สัญชาติญาณการแก่งแย่ง และเงื่อนงำในอดีตที่ลากยาวมาสู่ปัจจุบัน ส่วนหนังของอัง ลี ตัดองค์ประกอบเหล่านั้นทิ้งไปมาก เพื่อเน้นความสัมพันธ์เชิงอารมณ์ระหว่างตัวละครหลักสามคน—ทำให้โครงเรื่องกระชับขึ้นมากและเพิ่มน้ำหนักให้กับธีมเรื่องรักต้องห้ามกับความอยากเป็นอิสระของเย่ว์ หย่าจื้อ (Jen) อย่างชัดเจน
ในแง่ของตัวละคร หนังปรับบทบาทและแรงจูงใจของตัวละครบางตัวอย่างเห็นได้ชัด ฉันรู้สึกว่าบทของหลี่ มู่ไป๋ ถูกปรับให้โรแมนติกและกระชับขึ้น เพื่อสร้างเส้นเรื่องรักที่ไม่สมหวังกับหยู่ ซูเลียน เสียงกระซิบของความปรารถนาที่ไม่ถูกกล่าวออกมาจึงกลายเป็นแกนหลัก ขณะที่ต้นฉบับให้ความสำคัญกับโครงเรื่องยุทธและภูมิหลังของดาบ 'Green Destiny' มากกว่า ทำให้การกระทำของตัวร้ายบางคน เช่น 'Jade Fox' มีมิติและเหตุผลเชิงประวัติศาสตร์มากกว่า หนังลดรายละเอียดพวกนี้เพื่อแลกกับฉากบู๊ที่ลื่นไหลและการถ่ายภาพที่งดงาม—ซึ่งทำให้ความรู้สึกโดยรวมเปลี่ยนไปจากการอ่านที่ให้ความรู้สึกว่าโลกกว้างและมีชั้นเชิง
หลายครั้งฉันคิดว่าหนังเป็นการตีความทางอารมณ์ที่สวยงามและทันสมัย ขณะที่ต้นฉบับเป็นการเดินทางผ่านโลกยุทธวิธีที่ซับซ้อนและบางครั้งก็โหดร้ายกว่า ความต่างที่ชัดที่สุดคงเป็นจังหวะและน้ำหนักของเนื้อหา: หนังเลือกมุ่งเน้นประเด็นเดียวให้หนักแน่น ต้นฉบับเลือกเล่าเรื่องหลายมุมพร้อมกัน ผลลัพธ์คือทั้งสองเวอร์ชันต่างเติมเต็มกัน—คนชอบภาพยนตร์จะหลงรักการเล่าเรื่องด้วยภาพและการเคลื่อนไหว ส่วนคนรักหนังสือจะหลงใหลในความละเอียดของโลกและเงื่อนปมที่ถูกตัดทอนออกไป ไม่ว่าจะเชียร์แบบไหน ก็ต้องยอมรับว่าทั้งคู่มีเสน่ห์คนละแบบและต่างก็มีเหตุผลของตัวเอง