เวลาที่ฉันอ่านฉบับร่างครั้งแรกจะมีรายการสิ่งที่ต้องตรวจแบบรวดเร็ว เพื่อให้การแก้ทั้งงานไม่ลอยหรือกระจัดกระจาย มุมมองของฉันเป็นแบบลงมือปฏิบัติทันทีและชอบจัดเป็นหัวข้อสั้น ๆ ดังนี้
1) โครงเรื่องและความต่อเนื่อง: ตรวจจุดสำคัญว่าเหตุและผลเชื่อมกันไหม ตัวละครทำสิ่งที่สมเหตุสมผลหรือไม่ — ย้อนดูเหตุการณ์สำคัญ เช่น กฎของระบบเวทในฉากสำคัญ หากพบช่องโหว่จะทำหมายเหตุพร้อมตัวอย่างการแก้
2) เสียงและจังหวะของภาษา: สังเกตความสม่ำเสมอของโทน เช่น งานที่เริ่มด้วยน้ำเสียงเป็นผู้ใหญ่แล้วดันไปใช้สำนวนวัยรุ่นโดยไม่มีเหตุผล ฉันจะเสนอปรับเล็กน้อยแทนการเขียนใหม่ทั้งย่อหน้า
3) รายละเอียดและความสอดคล้องของโลกเรื่อง: เช็กรายละเอียดเล็ก ๆ เช่นวันเวลา ตำแหน่ง สิ่งของที่มีค่า เพราะข้อผิดพลาดพวกนี้ทำให้ความเชื่อมของโลกสั่นคลอน เช่นในซีรีส์ที่มีระบบกฎเฉพาะตัวอย่าง '
death note' ถ้ากฎถูกพรรณนาไม่ชัดจะทำให้การตัดสินใจของตัวละครดูไร้แรงจูงใจ
4) ภาษาเชิงเทคนิคและการไหลของประโยค: ข้อมูลนี้มักเป็นคอมเมนต์ระดับบรรทัดเดียว ๆ ที่แก้ได้เร็ว
จุดสำคัญคือวิธีสื่อสารกับผู้เขียน ฉันจะเลือกคำที่ไม่ตัดสิน ให้เหตุผล และยกตัวอย่างการแก้ไขเป็นรูปธรรม บางครั้งก็แนบตัวเลือก 2–3 แบบให้ผู้เขียนเลือก ใช้โทนคุยแบบเพื่อนร่วมงานเพื่อให้การรับฟังเกิดขึ้นง่ายขึ้น ผลลัพธ์ที่ดีคือฉบับที่ยังคงเสียงต้นฉบับไว้ แต่ชัดขึ้นและอ่านลื่นกว่าเดิม