บาร์เทนเดอร์อยากมีรัก(อัลฟ่าxเบต้า)

บาร์เทนเดอร์อยากมีรัก(อัลฟ่าxเบต้า)

last updateLast Updated : 2025-05-16
By:  ซังกงUpdated just now
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
19Chapters
3views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

อยากได้ผู้หญิงตัวเล็กเป็นเมียเว้ย ไม่ใช่ได้ผู้ชายตัวเท่าควายมาเป็นผัวแบบนี้

View More

Chapter 1

อารัมภบท

ชัตเตอร์ที่ทำงานอยู่ในบาร์แห่งหนึ่งที่ต่างมีเหล่าคนรวยต่างพากันมาถลุงเงินกันที่แห่งนี้ เพราะที่นี่ไม่ได้มีแค่การดื่มสังสรรค์ในร้าน แต่ยังมีกาสิโนที่อยู่ชั้นล่างของที่แห่งนี้ด้วยอีกต่างหาก

เขาเริ่มทำงานตั้งแต่ห้าโมงเย็นจนถึงตีสอง โดยที่ร้านพนักงานที่ทำโซนเดียวกันจะผลัดเวียนกันหยุดนอกจากใครมีธุระจำเป็นจริงๆ ก็สามารถแลกวันหยุดกันได้

และนั่นอาจจะเป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่ผมยังโสดมาจนถึงทุกวันนี้ เพราะผมยังไม่มีแฟนเลยเนี่ยสิการเป็นเบต้าก็นับว่ายังโชคดีกว่าพวกโอเมก้าเป็นไหนๆ แต่ขอร้องเถอะ โปรดส่งผู้หญิงตัวเล็กๆ หน้าตาน่ารักมาให้ผมสักคนเถอะ

ชายหนุ่มที่เป็นเบต้าพวกโอเมก้าที่ไหนจะมามองเขากันล่ะ การขอแค่เบต้าผู้หญิงก็ถือว่าเป็นอะไรที่ดีที่สุดแล้ว แต่ดูเหมือนตอนนี้เขาจะไม่ว่างแล้วล่ะ เพราะตอนนี้เป็นเวลาทำงานและก็ได้มีลูกค้ามานั่งอยู่ตรงหน้าบาร์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว

“รับอะไรดีครับ” เขาเอ่ยถามผู้ชายผิวสีน้ำผึ้งรูปร่างสูงใหญ่ที่นั่งลงยังเบื้องหน้าของเขาด้วยความสุภาพ

“เอาอะไรก็ได้ที่แรงที่สุด” เขาตอบพร้อมกับจ้องมองอีกฝ่ายที่ยังคงส่งยิ้มโง่ๆ มาให้เขาไม่หยุด

ชัตเตอร์ที่ได้ฟังคำพูดของลูกค้าก็ทำเพียงส่งยิ้มและเริ่มหยิบเหล้าวิสกี้เทลงแก้วโอลด์ทรงกระบอกที่เหมาะกับการใส่เครื่องดื่มเป็นเวลานานและใส่น้ำไซรัปลงไปเล็กน้อย

“นี่เหล้าที่คุณผู้ชายต้องการครับ” เขาวางแก้วเหล้าไว้ที่เบื้องหน้าของชายหนุ่ม

เขาทำเพียงแค่ยกแก้วเหล้าสีอำพันกระดกเข้าไปรวดเดียวจนหมดสีหน้ายังคงเคร่งขรึมราวกับว่ากำลังมีเรื่องหนักใจ

จะเมาก่อนจ่ายเงินครบป่ะเนี่ย!!

เขาที่ยื่นแก้ววิสกี้เป็นแก้วที่สิบได้แต่คิดในใจว่าเขาจะได้ทิปของวันนี้ไหมเนี่ย แล้วพวกรุ่นน้องที่ทำงานที่นี่ก็ต่างรักเขาและเสียสละกันเหลือเกิน แค่อัลฟ่าตัวเท่าควายคนคนเดียวมันน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรือไงกัน

“คุณดูจะไม่ค่อยชอบพวกโอเมก้านะครับ” เขาที่ต้องดูแลชายหนุ่มเพียงคนเดียวเริ่มหาเรื่องคุย

“พวกโอเมก้าก็เหมือนกันหมดนั่นแหละ” เขาว่าด้วยน้ำเสียงอ้อแอ้

“คุณโดนหลอกเอาเงินหรอครับ!?” อันนี้เริ่มไม่ใช่การชวนคุยแต่เขาแค่อยากใส่ใจเรื่องชาวบ้าน

“คงประมาณนั้น เพราะคนที่เข้าหาผมก็แค่ต้องการเงิน”

นี่พี่แกเขาคิดว่าตัวเองรวยขนาดไหนกันเนี่ย

“ผมไม่รู้จะพูดอะไรเลยครับ เพราะผมก็ชอบเงิน” เขาพูดติดตลกพร้อมกับเกาหัวด้วยความเขินอายที่ต้องพูดเรื่องจริงออกไป ก็แหมใครบ้างจะไม่ชอบเงินกันล่ะ

“งั้นก็คงจะจริง” เขายกยิ้มมุมปากก่อนจะกวักเงินออกมาประมาณสิบใบในกระเป๋า

เฮ้ย กะจะกินให้ตายไปข้างหนึ่งเลยเรอะ!!

“นี่ค่าเหล้า ส่วนที่เหลือของนาย” ชายหนุ่มกระดกเหล้าที่เหลือในแก้วจนหมดก่อนจะลุกขึ้นเดินหายลับสายตาไป

“พี่คนนั้นเขาให้ทิปพี่เหรอ!?” โอเมก้าผู้หญิงที่ทำงานด้วยกันเอ่ยถามขึ้นอย่างตาโตเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มที่เป็นเบต้าเพียงคนเดียวในโซนนี้ได้ทิปเกือบหมื่นเมื่อจ่ายค่าเครื่องดื่มไปแล้ว

“สงสัยฉันคงจะได้รวยก็คราวนี้แล้วล่ะ” เขาว่าพร้อมกับเก็บเงินเข้าในกระเป๋าด้วยสีหน้าชื่นมื่น ทำเอาทุกคนในโซนต้องพากันคิดว่าครั้งหน้าถ้าอัลฟ่าคนนั้นมาอีกพวกเธอจะดูแลเป็นอย่างดีแน่นอน เพราะอัลฟ่าชอบของสวยๆ มากกว่าอยู่แล้ว

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
19 Chapters
อารัมภบท
ชัตเตอร์ที่ทำงานอยู่ในบาร์แห่งหนึ่งที่ต่างมีเหล่าคนรวยต่างพากันมาถลุงเงินกันที่แห่งนี้ เพราะที่นี่ไม่ได้มีแค่การดื่มสังสรรค์ในร้าน แต่ยังมีกาสิโนที่อยู่ชั้นล่างของที่แห่งนี้ด้วยอีกต่างหาก เขาเริ่มทำงานตั้งแต่ห้าโมงเย็นจนถึงตีสอง โดยที่ร้านพนักงานที่ทำโซนเดียวกันจะผลัดเวียนกันหยุดนอกจากใครมีธุระจำเป็นจริงๆ ก็สามารถแลกวันหยุดกันได้ และนั่นอาจจะเป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่ผมยังโสดมาจนถึงทุกวันนี้ เพราะผมยังไม่มีแฟนเลยเนี่ยสิการเป็นเบต้าก็นับว่ายังโชคดีกว่าพวกโอเมก้าเป็นไหนๆ แต่ขอร้องเถอะ โปรดส่งผู้หญิงตัวเล็กๆ หน้าตาน่ารักมาให้ผมสักคนเถอะ ชายหนุ่มที่เป็นเบต้าพวกโอเมก้าที่ไหนจะมามองเขากันล่ะ การขอแค่เบต้าผู้หญิงก็ถือว่าเป็นอะไรที่ดีที่สุดแล้ว แต่ดูเหมือนตอนนี้เขาจะไม่ว่างแล้วล่ะ เพราะตอนนี้เป็นเวลาทำงานและก็ได้มีลูกค้ามานั่งอยู่ตรงหน้าบาร์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว “รับอะไรดีครับ” เขาเอ่ยถามผู้ชายผิวสีน้ำผึ้งรูปร่างสูงใหญ่ที่นั่งลงยังเบื้องหน้าของเขาด้วยความสุภาพ “เอาอะไรก็ได้ที่แรงที่สุด” เขาตอบพร้อมกับจ้องมองอีกฝ่ายที่ยังคงส่งยิ้มโง่ๆ มาให้เขาไม่หยุด ชัตเตอร์ที่ได้ฟังคำพูด
last updateLast Updated : 2025-05-16
Read more
บทที่1
ดูเหมือนวันนี้ลูกค้ารายใหญ่ของผมจะมาอีกแล้วสินะ แต่ดูเหล่ารุ่นน้องของผมก็อยากจะได้เสี่ยกระเป๋าหนักเหมือนกันเนี่ยสิ “สวัสดีค่ะ ดื่มอะไรดีค่ะ” โอเมก้าตัวเล็กหน้าหวานเอ่ยขึ้นพร้อมกับส่งสายตาหว่านเสน่ห์ให้กับร่างสูงใหญ่ที่เป็นอัลฟ่า “ไม่เป็นไรครับ คนนั้นเขารู้ว่าผมดื่มอะไร” ร่างสูงใหญ่ว่าพร้อมกับชี้มาทางเบต้าที่น่าจะสูงประมาณร้อยแปดสิบกลางๆ โอเมก้าที่อุตส่าห์คิดว่าวันนี้จะได้ทิปหนักกลับต้องอดและเดินไปอีกฝั่งเพื่อรับลูกค้าคนอื่นต่อ “ดื่มเหล้า อย่างเดียวจะปวดท้องเอานะครับ” เขาพูดแนะนำอีกฝ่ายพร้อมกับวางแก้วเหล้าไว้ที่โต๊ะด้านหน้าด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม “งั้นนายว่าฉันควรกินอะไรดีล่ะ” ชัตเตอร์ที่โดนถามกลับก็มีสีหน้าครุ่นคิดขึ้นมาว่าดื่มเหล้าแบบนี้ควรจะกินอะไรร้อนๆ น่าจะดีที่สุด “งั้นเสร็จงานไปหาอะไรกินไหม!?” ชายหนุ่มที่เห็นอีกฝ่ายเงียบไปนานจึงเอ่ยถามขึ้น นี่ฉันถูกชวนกินข้าวเหรอเนี่ย จะบ้า!! “แต่ผมเลิกงานตีสองนะครับ คุณจะอยู่ถึงปิดร้านกับผมเลยเหรอครับ” เขาพูดติดตลกแทนการปฏิเสธออกไปตรงๆ “อืม” ชายหนุ่มที่มีสายเข้ามาพอดีเขาจึงเลือกที่จะวางเงินไว้ก่อนหนึ
last updateLast Updated : 2025-05-16
Read more
บทที่2
“คุณชื่ออะไรครับ ผมยังไม่รู้จักชื่อของคุณเลย” ต้นลมเอ่ยถามขึ้น “ผมชัตเตอร์ เรียกเตอร์เฉยๆ ได้เลยครับ” เขายิ้มให้คนที่ให้ทั้งทิปทั้งเลี้ยงข้าวอย่างเป็นมิตร เพราะเขาที่ใช้ชีวิตอยู่กับน้องชายแค่สองคนในห้องเช่าที่เหมาะสำหรับการอยู่สองคน เขาและน้องชายเสียพ่อและแม่ไปตั้งแต่เขาอยู่มัธยมปลายปีสุดท้าย ทั้งพวกญาติก็ไม่มีใครสนใจไยดีพวกเขาทั้งสองคนและทำการยึดบ้านเขาไปเป็นของตัวเองอีกต่างหาก ทำให้เขาและน้องที่ไม่มีใครต้องการย้ายออกมาจากที่นั่น เขาอาศัยใช้เงินเก็บที่มีในบัญชีแค่ไม่กี่หมื่นเช่าห้องอยู่และหางานทำส่งเขาเรียนจนจบมัธยมปีสุดท้าย เขาตัดสินใจที่จะไม่เรียนต่อและเลือกมาทำงานเพื่อส่งน้องชายที่กำลังขึ้นมัธยมต้นเรียนมาจนถึงทุกวันนี้ น้องเขาใกล้จะเรียนจบมอหกแล้ว เขาต้องหาเงินอีกมากในการใช้สำหรับตอนน้องชายขึ้นมหาลัย งานที่นี่จึงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับเขา “ผมคงต้องขอตัวกลับก่อน” เบต้าชายเอ่ยบอกกับร่างสูงใหญ่พร้อมกับโบกมือลาอีกฝ่าย คุณชายอัลฟ่าทำเพียงพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะเดินแยกตัวขึ้นไปบนรถของตัวเอง “คุณลมจะกลับบ้านเลยไหมครับ!?” ณดลเดินเข้ามาใกล้พร้อมกับเอ่ย
last updateLast Updated : 2025-05-16
Read more
บทที่3
หลังจากที่เขาได้ทราบประวัติของอีกคนก็รู้สึกว่า พวกญาติของอีกฝ่ายเป็นคนที่เลวมาก แต่เขาก็ไม่ได้อยากเข้าไปยุ่งวุ่นวายให้ปวดหัว ตอนนี้สิ่งที่เขาต้องทำคือการทำให้อีกฝ่ายยอมตกลงแต่งงานกับเขาให้ได้ เพราะยังไงเขาก็ไม่ได้คิดที่จะจริงจังอยู่แล้วอาจจะแกล้งเป็นแฟนกันให้แม่ตายใจแล้วค่อยเลิกก็ได้ เขาที่รู้ตัวอีกทีก็มาหยุดยืนอยู่ที่ด้านหน้าของบาร์ที่ร่างสูงโปร่งทำงานอยู่เสียแล้ว “นายว่าฉันควรจะต้องใช้เงินเท่าไหร่ในการจ่ายข้อตกลงนี้” เขาหันถามเลขาคนสนิทที่ทำงานกับเขามานาน “ผมว่าเดือนละแสนก็จะไม่น้อยเกินไปครับ” เขาขยับแว่นตาเล็กน้อย “งั้นผมขอเข้าไปดูที่กาสิโนก่อนนะครับ” เขาก้มศีรษะลงแล้วหมุนตัวเดินหายเข้าไปในลิฟท์ “ผมไม่รับข้อเสนอที่คุณว่ามาครับ” ชัตเตอร์ที่ถูกอีกฝ่ายจ้างให้เป็นแฟนหลอกๆ ทั้งยังจ่ายเงินให้เดือนละแสนซึ่งก็เป็นเงินที่มากสำหรับเขา แต่เขาไม่เข้าใจว่าอัลฟ่าเบื้องหน้ากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ถึงได้คิดจะเอาเบต้าเป็นแฟน โอเมก้าตัวเล็กๆ มันไม่มีให้เอาแล้วหรือไงกัน ทั้งเขาก็ทำใจไม่ได้หรอกนะที่จะต้องมีแฟนเป็นผู้ชายตัวใหญ่กว่าเขา ไม่ใช่ว่าเขาเหยียดเพศอะไรแบบนั้นหรอกนะ แต
last updateLast Updated : 2025-05-16
Read more
บทที่4
เขาวางร่างเล็กลงบนเตียงนอนหลังใหญ่อย่างแผ่วเบา “ตัวหนักเหมือนกันนะเนี่ย” เขาบ่นงึมงำพลางห่มผ้าให้อีกฝ่าย ด้วยความที่อีกฝ่ายหันมาพอดี ทำให้ใบหน้าพวกเขาห่างกันแค่คืบก่อนที่ปากจะแตะกันเมื่ออีกคนยังคงเขยิบมาใกล้ เขาถึงกับต้องถอยหลังไปครึ่งก้าวด้วยความตกใจ เพราะเขาไม่ได้จูบกับใครแบบนี้มาตั้งแต่ตอนที่เลิกกับแฟนคนแรกไป “นายนี่มันขี้โกงจริงๆ” เขาบ่นงึมงำก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องไป เขาได้แต่ยืนสูบบุหรี่อยู่ที่ระเบียงด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง พลางคิดว่าเขาควรจะใช้วิธีไหนเพื่อให้ชัตเตอร์ยอมเล่นละครแกล้งเป็นแฟนปลอมๆ กับเขาดี ถ้าจะให้เขาจีบใครก็ไม่เคยทำ เพราะแฟนเก่าของเขาเป็นคนเข้าหาเขาและจีบเขาด้วยซ้ำ จะว่าไปเขาก็คอยให้แต่เงินอีกฝ่ายและเมื่อต้องการก็แค่ไปหา เราแทบจะไม่ได้ใช้เวลาแบบแฟนคนอื่นที่เขาทำกันด้วยซ้ำ “คุณพาผมมาที่ห้องคุณเหรอครับ” ชัตเตอร์ที่เมื่อได้นอนพักอาการก็เริ่มดีขึ้น เขาตื่นขึ้นมาเจอกับห้องที่ไม่คุ้นเคยก็รู้ได้ทันทีว่าอีกคนคงจะไม่รู้จักบ้านเขาถึงได้พามาที่นี่แทน “ครับ คุณอยากทานอะไรไหม? ผมจะได้ให้คนซื้อเข้ามาให้” เขาทิ้งบุหรี่ที่สูบอยู่ลงที่แก้วรอง
last updateLast Updated : 2025-05-16
Read more
บทที่5
ร่างสูงโปร่งที่กลับมาถึงบ้านก็พบน้องชายที่กำลังนั่งทำอะไรบางอย่างอยู่ที่โต๊ะญี่ปุ่นอย่างตั้งใจ จนได้ยินเสียงเขาเปิดประตูเข้ามาร่างเล็กจึงหันมองหน้าเขาเล็กน้อย “คราวหลังถ้าพี่จะไม่กลับบ้านต้องบอกผมสิ” คนน้องพูดอย่างน้อยใจผู้เป็นพี่ชายที่ทำให้เขาเป็นห่วง “ทราบแล้วครับ” เขาพูดแซวน้องชายที่เป็นห่วงเขาเกินไป “ดีครับ” เขาว่าด้วยสีหน้ายิ้มแย้มเมื่อพี่ชายรับปากจะทำอย่างที่พูด “แล้วนี่เรากำลังทำอะไรอยู่เหรอ!?” เขาถามน้องชายที่กำลังตั้งใจทำอะไรบางอย่างมาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว “ผมว่าผมอยากจะสอบเข้าที่นี่” เขาชี้ให้พี่ชายดูมหาลัยที่เขาอยากจะเข้าเรียนและกำลังตั้งใจที่จะทำการสอบชิงทุนของที่นี่ให้ได้ “จะสอบชิงทุนเหรอ!?” ร่างเล็กทำเพียงพยักหน้าเล็กน้อย “งั้นก็สู้ๆ นะ ถ้าสอบไม่ผ่านก็ไม่เป็นไร” เขาที่ไม่อยากให้คนน้องต้องเครียดจนเกินไป ทั้งเขาคิดว่ายังไงเขาก็สามารถเก็บเงินส่งน้องชายเรียนได้อย่างสบาย “รู้แล้ว พี่เข้าไปพักเถอะ” ชัตเตอร์ทำเพียงแค่ส่งยิ้มอบอุ่นให้น้องชาย ก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องของตัวเองเพื่อพักผ่อน ถึงเขาจะได้พักงานสามวันแต่เงินที่ได้มาเมื่อคืนก็ย
last updateLast Updated : 2025-05-16
Read more
บทที่6
ผมที่เดินเข้ามาในร้านพร้อมกับเริ่มจัดการตั้งพวกขวดเหล้าให้เป็นระเบียบ ด้วยความที่คนยังมากันไม่ครบ เขาคิดว่างานมันไม่ได้หนักอะไร ทั้งเขายังทำแบบนี้มาตลอดห้าปีจนเกิดเป็นความเคยชิน เขาตั้งใจจัดขวดเหล้าอยู่ก็เป็นอันสะดุ้งโหยงเมื่อมีคนมากระซิบข้างหู “ขยันจังเลยนะครับ” เขารับขวดเหล้าที่กำลังจะตกเอาไว้พร้อมกับยื่นให้ร่างสูงที่หันกลับมามองทางเขาพอดี “ร้านยังไม่เปิดนะครับ คุณเข้ามาทำอะไรตรงนี้ครับ” เขาพูดกับร่างสูงใหญ่ด้วยน้ำเสียงสุภาพ แต่ด้วยใบหน้าที่ห่างกันแค่คืบเดียวมีนทำเอาเขาถึงกับหัวใจเต้นแรง “ก็วันนี้มีแนะนำเจ้าของร้านคนใหม่ไม่ใช่เหรอครับ” เขายังคงแกล้งร่างสูงต่ออย่างนึกสนุก เบต้าชายที่ใช้เวลาในการประมวลผลอยู่หลายนาทีก็ได้คำตอบ “นี่คุณคือเจ้าของคนใหม่ของที่นี่เหรอ!?” “ใช่แล้วครับ ผมเคยบอกคุณไปแล้วนะ ว่าผมรวยมากจนน่าปวดหัว” เขายังคงพูดจาล้อเล่นเหมือนเดิม เขาที่ได้ฟังแบบนั้นก็ถึงกับอึ้งไปเล็กน้อย ก่อนที่จะกระแอมไอออกมาเบาๆ “ก็ดีครับ แต่คุณช่วยออกห่างผมกว่านี้สักหน่อยผมจะรู้สึกขอบคุณมากเลยครับ” “คุณลมครับ...” “มีอะไร” เขาผละตัวออกจากคนตัวเล็ก แล้วหั
last updateLast Updated : 2025-05-16
Read more
บทที่7
แต่เหมือนว่าโชคจะไม่ค่อยเข้าข้างเขาสักเท่าไหร่ เมื่อเขาดันไปได้ยินเรื่องที่คนพวกนั้นเอาบ้านของเขาไปจำนองไว้กับธนาคารทั้งยังไม่มีเงินจ่ายจนบ้านกำลังจะถูกยึด สิ่งเดียวที่เขาต้องการมากที่สุดคือการซื้อบ้านหลังนั้นกลับมาเป็นของเขา แต่เงินตั้งหลายล้านเขาจะหาได้จากที่ไหนกันล่ะ ทว่าเขาก็ดันนึกไปถึงคุณต้นลมที่เคยเสนอให้เขาขึ้นเตียงด้วย ทั้งเขายังเป็นเบต้าคงจะไม่มีทางท้องได้อย่างแน่นอน แต่เงินตั้งห้าล้านอีกฝ่ายจะยอมให้เขายืมหรือเปล่าเนี่ยสิและเขาก็ไม่รู้ว่าร่างสูงยังต้องการที่จะได้ตัวเขาอยู่หรือเปล่า เขาที่เห็นร่างสูงใหญ่เดินเข้าไปในห้องทำงานพร้อมกับลูกน้องอีกสองคนก็ตัดสินใจตามอีกฝ่ายเข้าไปในห้องนั้น “คือผมมีเรื่องจะคุยด้วยหน่อยนะครับ” เขาเริ่มอึกอักเมื่อไม่ได้อยู่กับชายหนุ่มแค่สองคน ทั้งเรื่องที่เขาจะพูดยังเป็นเรื่องที่ค่อนข้างน่าอาย “ว่ามาได้เลยครับ” เขายังคงอ่านเอกสารต่อไม่คิดจะมองหน้าอีกฝ่ายเลยด้วยซ้ำ “ไม่มีอะไรแล้วครับ งั้นผมขอตัวก่อนดีกว่า” เขาทำท่าจะเดินออกไปจากห้อง “ถ้าไม่พูดตอนนี้ คุณคงต้องรอคุยกับผมเดือนหน้าเลยนะครับ พอดีผมมีต้องไปดูงานที่ต่างประเทศ”
last updateLast Updated : 2025-05-16
Read more
บทที่8
“เป็นอะไรหรือเปล่าครับ!?” ชัตเตอร์ที่เห็นอีกฝ่ายนิ่งไปจึงเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงและคิดไปว่าอีกฝ่ายคงจะรังเกียจกันหรือเปล่าเพราะเขาไม่ได้ตัวเล็กและมีกลิ่นหอมเหมือนพวกโอเมก้า “ไม่มีอะไรครับ” เขาตอบก่อนที่จะเริ่มสนใจเหยื่อที่อยู่ใต้ร่างอีกครั้ง เขาเริ่มทำการซุกไซร้ซอกคอขาวเนียนอย่างไม่รีบร้อน แต่ยังคงฝากรอยสีกุหลาบขึ้นไว้ตามจุดที่ปากของเขาสัมผัสตามตัวของคนใต้ร่าง ชายหนุ่มใช้มือเริ่มถอดกางเกงของร่างเล็กออกจากตัว จนทั้งสองร่างที่นอนอยู่บนเตียงร่างกายเปลือยเปล่าด้วยกันทั้งคู่ ร่างเล็กได้แต่จ้องมองทุกการกระทำของร่างสูงสายตาหวานเยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว ทำเอาต้นลมถึงกับเก็บอาการไว้ไม่อยู่ “คุณทำหน้าแบบนั้นจนผมแทบคลั่ง” เขาว่าด้วยน้ำเสียงแหบพร่า อยากที่จะทำการสอดใส่เข้าไปในตัวของอีกฝ่ายซะตอนนี้ เขาที่ไม่ได้คิดว่าจะต้องมีเซ็กซ์ที่นี่ จึงไม่ได้เตรียมความพร้อมหรืออุปกรณ์อะไรไว้ในห้องเลย ทำให้สิ่งที่เขาทำได้คือการให้คนที่นอนอยู่อมแก่นกายของเขาเข้าไปเท่านั้น “คุณคงต้องอมมันถ้าไม่อยากเจ็บ” คำพูดของเขาเหมือนกำลังเป็นการแนะนำอีกฝ่าย “แต่ผมทำไม่เป็น” เขาตอบอีกฝ่าย
last updateLast Updated : 2025-05-16
Read more
บทที่9
ร่างสูงโปร่งที่เผลอหลับไปตั้งแต่ยังไม่น่าจะถึงสี่ทุ่มด้วยซ้ำก็ตื่นขึ้นมาในเวลาตีหนึ่งกว่าที่ยังไม่ใช่เวลาเลิกงาน เขาตื่นมาก็ไม่พบกับร่างสูงใหญ่ที่ควรจะนอนอยู่ข้างกัน “ตื่นเร็วจังครับ? หิวข้าวหรือเปล่าครับ?” อัลฟ่าหนุ่มที่เดินเข้ามาในห้องเพื่อนอนกับร่างเล็กในตอนแรกก็ต้องเปลี่ยนความคิดเมื่อเห็นอีกฝ่ายตื่นอยู่ “ไม่ครับ ผมอยากนอนมากกว่าครับ” เขาว่าขึ้นก่อนจะผล็อยตัวลงนอนเหมือนเดิม ร่างสูงใหญ่ที่เห็นแบบนั้นจึงปิดประตูลงพร้อมกับเดินตรงไปที่เตียงที่มีร่างสูงโปร่งนอนหันหลังให้กันอยู่ เขาปีนขึ้นไปนอนลงยังที่ว่างข้างเตียงก่อนจะดึงร่างโปร่งเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดของเขาก่อนที่ทั้งสองจะหลับไปพร้อมกัน “วันนี้พี่เตอร์ไม่ได้มาทำงานเหรอ!?” ปลายฟ้าหันถามเพื่อนผู้หญิงที่ทำงานด้วยกันอย่างสงสัย “มาสิ ก็ฉันมาตอนพี่เขาจัดร้านเสร็จพอดี” เธอยิ้มออกมาอย่างรู้สึกเกรงใจที่รุ่นพี่อย่างอีกฝ่ายได้เป็นถึงผู้จัดการร้านยังต้องมาคอยช่วยจัดร้านเสมอ “แต่วันนี้ไม่เห็นแม้แต่วี่แววพี่เขาเลยเนอะ” ร่างเล็กยังคงว่าด้วยความสงสัย แต่ก็ทำได้แค่ทักไปถามอีกฝ่ายเท่านั้น “วิสกี้แก้วหนึ่ง” เสียงห้วนเอ่ยบ
last updateLast Updated : 2025-05-16
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status