แฟนฟิคแซฟฟิคมีความละเอียดอ่อนกว่าที่คนทั่วไปคิด และกฎจรรยาบรรณบางอย่างช่วยทำให้ชุมชนนี้ปลอดภัยขึ้นสำหรับทุกคน
การเริ่มต้นจากมุมมองของคนอ่านอย่างฉัน บอกเลยว่าเรื่องสำคัญที่สุดคือเรื่อง 'ความยินยอม' — ทั้งระหว่างตัวละครในการบรรยาย และระหว่างผู้เขียนกับผู้อ่าน หมายความว่าเนื้อหาที่มีการบังคับทางเพศหรือความรุนแรงควรมีการเตือนชัดเจน ถ้าจะเขียนฉากที่อ่อนไหวจริง ๆ ให้ติดแท็กและคำเตือนไว้หน้าเรื่อง เช่น ระบุว่าเป็นคู่
ชาย-ชาย มีฉากความรุนแรง หรือเป็นเนื้อหาเรท X การทำแบบนี้ช่วยให้ผู้อ่านตัดสินใจได้เอง และลดโอกาสทำร้ายคนที่มีประสบการณ์จริง
นอกจากนี้ เรื่องอายุตัวละครเป็นเรื่องที่ไม่ควรละเลย ฉันเคยเจอฟิคที่เอาตัวละคร
เยาว์วัยมาวางในสถานการณ์ผู้ใหญ่จนรู้สึกไม่สบายใจ การหลีกเลี่ยงการเซ็ตตัวละครเป็นผู้เยาว์ในฉากเซ็กซ์ หรืออย่างน้อยการระบุอายุชัดเจน ถือเป็นกฎพื้นฐานที่ควรปฏิบัติ อีกประการหนึ่งคือการเคารพตัวตนของคนจริง — ระวังการเขียน RPF (การเอาคนจริงมาแต่ง) โดยเฉพาะเรื่องเชิงเพศ เพราะคนในโลกจริงอาจได้รับผลกระทบ ควรมีขีดจำกัดและหลีกเลี่ยงการทําให้คนจริงตกอยู่ในสถานการณ์อึดอัด
ด้านการเป็นตัวแทน (representation) ฉันชอบเวลาที่นักเขียนตั้งใจนำเสนอความหลากหลายด้วยความเคารพ เช่น การเขียนตัวละคร LGBTQ+ ที่มีมิติ ไม่ตัดให้เป็นสเต
อริโอไทป์ การใช้คำศัพท์ที่ไม่เป็นการเหยียด และถ้ามีฉากที่อาจกระทบคนกลุ่มนั้น ควรให้ผู้ที่มีประสบการณ์จริงอ่านช่วย (sensitivity reader) ก่อนเผยแพร่ ในเชิงชุมชน การให้เครดิตกับต้นฉบับและไม่เอางานคนอื่นไปขายเป็นของตัวเองเป็นมารยาทพื้นฐาน การตั้งกฎในหน้าชุดเรื่อง เช่น ระบุแท็ก แหล่งที่มา และนโยบายด้านคอมเมนต์ จะช่วยลดความขัดแย้ง
เมื่อคิดแบบยาว ๆ แซฟฟิคที่ทำด้วยความเอาใจใส่ ยอมรับคำวิจารณ์ และให้ความสำคัญกับความปลอดภัยของผู้อ่าน มักจะอยู่ได้นานกว่าแค่ความ
เร่าร้อนชั่วครั้งชั่วคราว — นี่เป็นวิธีที่ฉันใช้เลือกอ่านและเขียนฟิคเสมอ