ทุกครั้งที่หลอนกับความเงียบในชะตาชีวิตของ
nanami misaki ฉันมักจะจินตนาการว่าอดีตของเธอเต็มไปด้วยเงื่อนงำและความผิดพลาดที่ถูกปกปิดอย่างตั้งใจ เรื่องแรกที่ฉันชอบคิดคือทฤษฎี 'เด็กหลงในองค์กร' — ว่า Nanami อาจเติบโตในสภาพแวดล้อมที่ถูกควบคุม เช่น บ้านพักวิจัยหรือกลุ่มลับ ซึ่งทำให้บุคลิกของเธอผสมระหว่างความเยือกเย็นกับการขาดทักษะทางสังคม การมีสิ่งของชิ้นเดียว เช่น สร้อยคอหรือรอยแผล เป็นเบาะแสที่แฟน ๆ มักหยิบมาวิเคราะห์เหมือนฉากเปิดใน 'Serial Experiments Lain' ที่รายละเอียดเล็ก ๆ กลายเป็นกุญแจสำคัญ
อีกมุมที่ฉันคิดเล่น ๆ คือ Nanami อาจถูกเปลี่ยนตัวตนด้วยการปลูกฝังความทรงจำใหม่ เพื่อปกป้องเหตุการณ์ร้ายในอดีต นี่ไม่ใช่แค่การลืมธรรมดา แต่เป็นการล้างความทรงจำบางส่วนเพื่อให้เธอเอาตัวรอด ทฤษฎีนี้อธิบายพฤติกรรมที่กระตุก ๆ และการตอบสนองที่ไม่ลงรอยกับความทรงจำวัยเด็กที่ปกติ ถ้าลองจินตนาการฉากย้อนอดีตแบบไม่สมบูรณ์ มันจะเพิ่มความลึกลับและความเศร้าให้ตัวละครอย่างมาก
ส่วนความรู้สึกส่วนตัวคือทฤษฎีพวกนี้ทำให้การอ่านตัวละครสนุกยิ่งขึ้น เพราะมันเปิดช่องให้มอง Nanami เป็นคนที่มีมิติ ไม่ใช่แค่ปริศนาเดียว เงื่อนงำเล็ก ๆ ในเรื่องสามารถนำไปสู่การตีความหลากหลาย และนั่นแหละที่ทำให้การคุยแลกเปลี่ยนในกลุ่มแฟน ๆ ตื่นเต้นทุกครั้ง