แฟนๆ ต้องการรู้ว่าเนื้อเรื่องกิลกาเมซจบอย่างไร

การเดินทางสู่ดินแดนออซใน 'พ่อมดแห่งออซ' ถูกบอกเล่าผ่านหนังสือมาก่อนจะกลายเป็นภาพยนตร์คลาสสิก แฟนๆ อาจไม่ทราบว่าต้นฉบับคือนิยายชุด 'The Wonderful Wizard of Oz' ในปี 1900 โดย L. Frank Baum เรื่องนี้ขยายจักรวาลออกไปอีก 14 เล่ม ซึ่งส่วนใหญ่ยังไม่มีใครแปลไทยเต็มๆ แต่ถ้าอยากสัมผัสความมหัศจรรย์แบบดั้งเดิม ลองหาซื้อฉบับภาษาอังกฤษดู การผจญภัยของโดโรธีและผองเพื่อนในหนังสือให้รายละเอียดลึกซึ้งกว่ารูปแบบภาพยนตร์ที่เราคุ้นเคย บรรยากาศในหนังสือย้อนยุคและเต็มไปด้วยจินตนาการแปลกใหม่ที่อาจทำให้คุณตกหลุมรักออซอีกครั้ง

หมีกริซลี่มักปรากฏในงานสร้างสรรค์เพราะมันมีลักษณะที่ดึงดูดทางอารมณ์หลายอย่าง ทั้งความน่ากลัวและความน่ารักปนกัน ตัวละครอย่าง 'Grizz' จาก 'We Bare Bears' หรือ 'Koguma' ในอนิเมะญี่ปุ่น สะท้อนให้เห็นว่าหมีกริซลี่เป็นสัญลักษณ์ของความแข็งแกร่งแต่ก็ดูอ่อนโยนได้ ในวัฒนธรรมป๊อป หมีกริซลี่ถูกใช้เพื่อสร้างความขัดแย้งที่น่าสนใจ มันอาจเป็นทั้งผู้ปกป้องและภัยคุกคาม สิ่งนี้ทำให้พล็อตเรื่องมีความลึกซึ้ง ยกตัวอย่างเช่น ใน 'Brave' ของ Pixar หมีที่แปลงกายจากแม่มดสร้างความรู้สึกหวาดกลัว แต่ก็สื่อถึงธีมเรื่องครอบครัวด้วย การเลือกหมีกริซลี่จึงไม่ใช่แค่เพราะความคุ้นตา แต่เพราะมันเป็นสัตว์ที่มีเลเยอร์ทางอารมณ์ให้ขุดคุ้ย

ความแตกต่างที่เห็นชัดที่สุดคือบุคลิกภาพของหมีกริซลี่ในสื่อการ์ตูนกับชีวิตจริงนี่แหละ เวลาเจอในอนิเมะหรือการ์ตูน เด็กๆ มักจะเห็นหมีกริซลี่เป็นตัวละครน่ารัก อารมณ์ดี อย่าง 'Grizzly' จาก 'We Bare Bears' ที่ดูเป็นพี่น้องใจดีตลอดเวลา แต่ในธรรมชาติ พวกมันคือนักล่าที่อันตรายสุดๆ เรื่องความน่ารักในสื่อมักถูกทำให้เกินจริง หัวโต ตาโต จมูกเล็ก ทำให้ดูเป็นมิตร ในขณะที่หมีจริงๆ มีใบหน้าที่ดุร้าย ขนาดร่างกายใหญ่โตและน่ากลัว พวกมันไม่ใช่เพื่อนเล่นแบบในหนัง แต่เป็นสัตว์ที่ต้องระวังมากๆ ถ้าไปเจอในป่า สื่อชอบใส่บุคลิกแบบมนุษย์ให้หมี พูดได้ มีความรู้สึก แต่ธรรมชาติของหมีจริงๆ มันคือสัตว์ป่าที่คิดถึงแต่การหาอาหารและปกป้องอาณาเขตของตัวเอง

ความน่ารักของหมีกริซลี่ในอนิเมะญี่ปุ่นมักถูกออกแบบมาให้ดูน่ากอด แม้จะมีรูปร่างใหญ่โต แต่กลับมีนิสัยขี้อายหรือซุ่มซ่ามน่าประหลาดใจ เหมือนตัวละครจาก 'Non Non Biyori' ที่มีฉากหมีป่ามาเดินเล่นแบบไม่ทำร้ายใครเลย บางเรื่องก็เล่นมุก反差萌 คือให้หมีหน้าตาดุดันมาเป็นเชฟทำอาหารเก่ง หรือชอบเก็บดอกไม้แบบใน 'Gakuen Babysitters' ซึ่งเจอน้องหมีตัวจิ๋วที่ชอบเลียนแบบมนุษย์ สิ่งเหล่านี้สะท้อนวัฒนธรรมญี่ปุ่นที่มักใส่ความอ่อนโยนไว้ในสิ่งที่น่าจะดุร้าย

ปีนี้ซงเว่ยหลงกลับมาอย่างร้อนแรงด้วยหนังแอ็คชั่นสายลับ 'Ride On' ที่ผสมผสานความน่ารักของม้ากับความมันส์แบบฉบับตำนาน! หนังเล่าเรื่องอดีตสตันท์แมนที่ต้องปกป้องม้าคู่ใจจากแก๊งมาเฟีย พร้อมเคล็ดลับการต่อสู้แบบโบราณที่ซ่อนอยู่ในกล่องปริศนา ท่ามกลางการไล่ล่าที่ดุเดือดกว่าเดิม สิ่งที่พิเศษคือการใช้ CGI น้อยที่สุดเพื่อคงความรู้สึกคลาสสิกเหมือนยุค 90s แต่เพิ่มลูกเล่นการถ่ายทำแบบ immersive 360 องศา ปิดท้ายด้วยความประทับใจที่เห็นพระเอกวัย 70 ปียังขับรถเร็วและทำสตันท์เสี่ยงตายด้วยตัวเองเหมือนสมัยหนุ่มๆ

การถูกโยนเข้าไปในโตเกียวที่ว่างเปล่าและถูกบังคับให้เล่นเกมที่มีเดิมพันเป็นชีวิตเป็นสิ่งที่ทำให้ 'อลิซ ในแดน มรณะ' น่าติดตาม: เรื่องเริ่มจากชายหนุ่มที่ชื่ออาริสุ ซึ่งอยู่ดีๆ ก็พบว่าตัวเองและเพื่อนสองคนติดอยู่ในเมืองร้างที่กฎของโลกนี้ถูกกำหนดด้วยไพ่ที่ปรากฏขึ้นทุกครั้ง เกมแต่ละเกมมีหน้าไพ่กำหนดประเภทและระดับความยาก และเวลาบนฝ่ามือหรือ 'วีซ่า' จะนับถอยหลัง หากพ่ายแพ้หรือหมดเวลา ผลลัพธ์มักจะเป็นความตายหรือการสูญเสียอย่างรุนแรง ฉันติดตามพัฒนาการของอาริสุตั้งแต่การพยายามเอาตัวรอดไปจนถึงการเรียนรู้ว่าเกมไม่ได้มีเพียงความรุนแรงแบบตรงๆ เท่านั้น บางเกมทดสอบสติปัญญาและการวางแผน บางเกมเป็นกับดักทางจิตใจที่บีบให้ตัวละครต้องเผชิญกับอดีตหรือคุณค่าทางศีลธรรม การได้เห็นอาริสุร่วมมือกับอุซางิและเจอผู้เล่นอย่างชิชิยะหรือคุอินะ ช่วยให้เรื่องมีมิติทั้งด้านมิตรภาพ การหักหลัง และการตัดสินใจที่ยากสุดๆ สิ่งที่ชวนให้ฉันคิดตามไม่ใช่แค่เกม แต่เป็นคำถามเชิงปรัชญาเกี่ยวกับการมีชีวิตอยู่และความหมายของชัยชนะ เรื่องราวสมดุลระหว่างฉากแอ็กชันแบบระทึกและฉากเงียบที่ขับเคลื่อนด้วยตัวละคร ทำให้ 'อลิซ ในแดน มรณะ' เป็นผลงานที่ทั้งตึงเครียดและสะเทือนใจในเวลาเดียวกัน

ช่วงแรกที่ได้เจอ 'อลิซ ในแดน มรณะ' ความคิดแรกที่วิ่งเข้ามาไม่ใช่ใครเก่งที่สุด แต่เป็นใครเปลี่ยนโลกของเรื่องได้มากที่สุด ในมุมมองของคนที่ชอบติดตามพัฒนาการตัวเอกจากจุดอ่อนถึงจุดแข็ง ผมเห็นว่า Arisu กลายเป็นแกนกลางทางอารมณ์ของเรื่องอย่างชัดเจน จากเด็กหนุ่มที่สับสนกับชีวิตจริง เขาถูกบีบให้ต้องคิดเร็ว ตัดสินใจเสี่ยง และเรียนรู้ความหมายของความรับผิดชอบ ผู้ชมตามเขาไปในทุกเกม ตั้งแต่ความกลัวแรกจนถึงการยอมรับการเสียสละ ทำให้ฉากที่ Arisu เผชิญหน้ากับการตัดสินใจสุดท้ายส่งผลสะเทือนใจอย่างลึกซึ้ง อีกด้านหนึ่ง ผมยังคิดว่าเรื่องราวจะไม่หนักแน่นเท่านี้ถ้าไม่มีการสะท้อนผ่านสัมพันธ์กับตัวละครอื่น ๆ เช่นความไว้ใจและการสูญเสียที่สร้างความเป็นมนุษย์ให้กับ Arisu การกระทำของเขาเป็นตัวเชื่อมบทเรียนและธีมหลักของเรื่อง ทำให้ตัวละครอื่น ๆ มีน้ำหนักและความหมายมากขึ้น การเติบโตของ Arisu จึงไม่ใช่แค่การเอาชีวิตรอด แต่เป็นการเรียนรู้ว่าชีวิตมีคุณค่าแบบไหนในโลกที่ไร้กฎเกณฑ์ สรุปสไตล์ส่วนตัว ผมมองว่า Arisu มีบทบาทสำคัญที่สุดเพราะเขาเป็นแกนกลางที่ขับเคลื่อนทั้งอารมณ์และธีมของ 'อลิซ ในแดน มรณะ' — ถ้าอยากรู้ว่าทำไมเรื่องนี้กระแทกใจ ข้ามประเด็นพล่านแล้วสังเกตการเติบโตของเขาจะเห็นคำตอบนั้นชัดเจน

จริงๆ แล้ว 'Alice in Wonderland' หรือ 'อลิซในแดนมหัศจรรย์' นั้นเป็นวรรณกรรมคลาสสิกที่ถูกพูดถึงมานานมากแล้วล่ะ แต่ถ้าพูดถึงหนังสือที่เกี่ยวข้องกับ 'Alice in Wonderland' ในแง่ของหนังสือภาพ หรือการ์ตูนที่ดัดแปลงจากต้นฉบับ ก็มีอยู่เยอะเลยนะ อย่างแรกที่อยากแนะนำคือหนังสือฉบับแปลภาษาไทยที่หลายสำนักพิมพ์จัดพิมพ์ บางเล่มก็มีการ์ตูนประกอบสวยๆ แบบเต็มสี ใส่ภาพวาดสไตล์คลาสสิกที่ดูคล้ายกับต้นฉบับภาษาอังกฤษดั้งเดิม บางเล่มก็มีคำอธิบายเพิ่มเติมเกี่ยวกับที่มาของเรื่อง ทำให้เห็นความลึกซึ้งของเรื่องนี้มากขึ้น ส่วนอีกแบบที่พบได้บ่อยคือหนังสือภาพแบบ pop-up ที่มีฉากสามมิติสวยงามเวลาดึงหรือเปิดออก มันเหมาะกับคนที่ชอบเก็บหนังสือสวยๆ ไว้โชว์มากกว่าเพื่ออ่าน เพราะเนื้อหาอาจจะถูกย่อให้สั้นลง แต่ภาพประกอบนั้นอลังการมากจริงๆ