ใครเป็นผู้เขียนเนตรดวงดาว และเนื้อหาเรื่องย่อคืออะไร

หนึ่งในเหตุผลที่ฉันชอบ 'เนตรดวงดาว' คือการตั้งคำถามเรื่องความทรงจำและการเชื่อมต่อกับผู้อื่น ผู้เขียนอาทิตยา ศิริวัฒน์ สร้างโลกที่มีทั้งกฎลึกลับและความเป็นมนุษย์ในอัตราส่วนที่ลงตัว นิยายบอกเล่าเรื่องของมายารินกับพลังเนตรที่ทำให้เธอมองเห็นเรื่องราวในดวงดาวและความทรงจำของคนที่เคยอยู่ใต้ท้องฟ้าเดียวกัน

ถ้าต้องสรุปแบบกระชับ: มายารินสืบทอดเนตรและต้องเดินทางเพื่อไขปริศนาที่ผูกพันกับอดีตของหมู่บ้านเธอ ระหว่างทางเธอพบทั้งมิตรและศัตรู มีความรักที่หลากหลาย และบททดสอบความเชื่อมั่นในตนเอง โทนเรื่องสลับกันระหว่างอบอุ่นกับมืดมน บางตอนให้ความรู้สึกเหมือนนิทานผู้ใหญ่ แต่บางตอนก็เป็นดราม่าเข้มข้น คล้ายกับความมหัศจรรย์ใน 'Stardust' แต่เน้นเรื่องจิตใจและการเยียวยามากกว่า

โดยรวมแล้วมันเป็นนิยายที่อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงการเติบโตของตัวละคร และยังคงจุดให้คิดต่อเรื่องความทรงจำกับการให้อภัย ซึ่งทำให้ฉันอยากหยิบเล่มนี้มาอ่านซ้ำอีกครั้งก่อนนอน

ฉันยังคงตะลึงกับรายละเอียดใน 'เนตรดวงดาว' ทุกครั้งที่นึกถึงโลกที่ผู้เขียนร้อยเรียงไว้—งานชิ้นนี้เขียนโดยอาทิตยา ศิริวัฒน์ ซึ่งเป็นนักเขียนไทยคนหนึ่งที่ถนัดการผสมแฟนตาซีเข้ากับความทรงจำและความสัมพันธ์ส่วนตัว

โครงเรื่องสรุปได้ว่าเป็นนิยายแนวแฟนตาซี-ดราม่า ที่เล่าเรื่องของตัวเอกสาวชื่อ 'มายาริน' ผู้สืบทอดพลังพิเศษที่เรียกว่า 'เนตร' หลังจากเหตุการณ์ครอบครัวครั้งใหญ่ เนตรนี้ไม่ใช่แค่ดวงตาเพื่อมองเห็น แต่เป็นประตูสู่ความทรงจำของดวงดาวและผู้คนที่สี่เป็นบทเพลงแห่งอดีต เรื่องราวพาเราไปสำรวจเมืองเล็ก ๆ ที่ซ่อนเงื่อนงำของสมาคมดาราศาสตร์ลับ มีองค์ประกอบทั้งการเมือง ความรักต้องห้าม และการค้นหาตัวตน

สิ่งที่ชอบเป็นพิเศษคือการเล่าเชิงภาพของอาทิตยา—เธอใช้ภาษาที่ทำให้ฉากกลางคืนเต็มไปด้วยแสงฟอสเฟอร์ และใส่ฉากความทรงจำที่เชื่อมโยงกับดาวแต่ละดวงอย่างละเอียด เหมือนกับ 'Your Name' ที่ใช้ความทรงจำเชื่อมตัวละคร แต่ 'เนตรดวงดาว' เลือกลงลึกทางอารมณ์มากกว่า ประเด็นหลัก ๆ อย่างการยอมรับความสูญเสียกับการค้นหาความหมายของการมีชีวิตถูกถักทอจนรู้สึกทั้งอบอุ่นและแหลมคมในเวลาเดียวกัน สุดท้ายแล้วนิยายจบลงแบบเปิดโอกาสให้ผู้อ่านจินตนาการต่อ ซึ่งสำหรับฉันมันทำให้เรื่องยังคงอยู่ในใจหลังปิดเล่มนานขึ้น

บรรยากาศใน 'เนตรดวงดาว' ทำให้ใจสงบและคมในคราวเดียว—ผู้เขียนคืออาทิตยา ศิริวัฒน์ งานชิ้นนี้เล่าเรื่องผ่านมุมมองของตัวเอกที่ต้องเรียนรู้การใช้พลังเนตรเพื่อเรียกความทรงจำจากท้องฟ้า และการผจญภัยของเธอก็เป็นทั้งการไขปริศนาโบราณและการเยียวยาแผลใจ

เนื้อเรื่องสั้น ๆ เล่าได้ว่า มายารินได้รับมรดกเป็นเนตรหลังจากเหตุการณ์วุ่นวายในครอบครัว เนตรทำให้เธอเห็นความผูกพันระหว่างคนและดาว การเปิดเนตรแต่ละครั้งจะเผยความทรงจำหรือคำตอบที่บางครั้งทำให้เธอต้องเลือกระหว่างความจริงกับความปลอดภัยของคนที่เธอรัก จุดเด่นของนิยายอยู่ที่การผสมผสานระหว่างตำนานดาราศาสตร์ท้องถิ่นกับปมด้านอารมณ์ เช่น ความผิดหวังในความสัมพันธ์และการเสียสละ นอกจากนี้ภาษาที่ใช้มีความเป็นบทกวีในบางตอน เลยให้ความรู้สึกเหมือนอ่านบันทึกความฝัน ผมหมายถึงในเชิงบรรยากาศงานนี้มีความคล้ายกับโทนสไตล์ของ 'The Night Circus' ตรงที่ฉากและบรรยากาศถูกเลี้ยงให้เป็นตัวละครไปด้วย แต่ 'เนตรดวงดาว' ยึดศูนย์กลางที่การเยียวยาจิตใจของตัวละครมากกว่า

ฉากที่ติดตาฉันคือฉากกลางคืนบนดาดฟ้าที่มายารินเปิดเนตรและเห็นภาพอดีตของผู้คนในหมู่บ้าน—มันทั้งสวยและเศร้า พล็อตแม้จะมีปมใหญ่แต่ไม่รีบเร่ง ให้เวลาแก่ตัวละครได้เติบโตอย่างเป็นธรรมชาติ การจบแบบเปิดทำให้ฉันยังคงคิดถึงโอกาสอีกมากที่เรื่องนี้สามารถแตกหน่อไปได้