9 Minutes

Le jour de notre anniversaire de mariage, la « muse » de mon mari a posté une échographie d’un fœtus sur Facebook, accompagnée d’un texte : « Merci à cet homme extraordinaire qui m’a soutenue pendant dix ans et m’a offert un fils. » J’ai failli m’évanouir en voyant ça, mais j’ai quand même laissé un commentaire : « Tu as eu un fils avec lui tandis que tu sais qu’il est marié ? » Quelques minutes plus tard, mon mari m’a appelée, furieux : « Tu vois le mal partout ! Je ne fais que lui prêter mon sperme pour une FIV. Elle voulait juste être maman célibataire. » Puis il a ajouté : « En plus, Réa est tombée enceinte du premier coup. Toi, tu as essayé trois fois et toujours rien. Ton ventre ne sert à rien ! » Trois jours avant, il m’avait dit qu’il partait à l’étranger pour affaires. Il ne répondait ni à mes appels ni à mes messages. Je pensais qu’il était occupé. Mais non. Il était avec elle pour son rendez-vous de suivi de grossesse. Une demi-heure plus tard, Réa a partagé une photo d’un festin. « Marre de la cuisine au Pays M. Et Luc a cuisiné pour moi, tout ce que j’aime ! » Je regardais les résultats de ma prise de sang confirmant ma grossesse, mes mains tremblantes, alors que ma joie se transformait en désespoir glacé. Huit ans d’amour fou. Six ans de compromis douloureux après le mariage. Cette fois, c’est fini. Je lâche tout.

Après que ma vingtième demande de lien mental ait été ignorée par mes parents, j'ai foncé vers le Conseil des affaires de la meute. Le rapport médical en main, j'ai lancé sans préambule : « Bonjour, je veux renoncer à mon identité au sein de la meute... et IMMÉDIATEMENT ! » Dix minutes plus tard, mes parents ont fait irruption dans la salle, traînant ma sœur adoptive Elsa. Tous les trois avaient l'air terrifié. Mon père, un Bêta, les crocs apparents et les griffes frémissantes, s'est avancé en hurlant : « Tu n'es qu'une enfant gâtée en quête d'attention ! Arrête ton numéro, tu me fais honte ! » Ma mère, médecin légiste de la meute, a arraché mon rapport, y a jeté un coup d'œil et a ricané : « Tu as falsifié ça juste pour qu'on s'intéresse à toi ? Tu as toujours été une menteuse pathologique. » Elsa, accrochée à leurs manches, sanglotait : « C'est de ma faute… Je devrais pas insister pour organiser cette cérémonie de transformation… Je suis désolée, mais Jennifer, arrête de mentir pour manipuler la culpabilité de papa et maman ! » Je me suis calmement essuyé le sang qui coulait de mon nez, me suis redressée et ai répété à la conseillère : « Je n'ai plus de famille depuis longtemps. Effacez toutes mes traces du registre de la meute. Mes funérailles sont dans trois jours, et je veux pas les retarder. »

I was born with a rare condition. My blood carried healing properties strong enough to neutralize any poison. When Garrett Frank, the young heir from Osbury, was bitten by a venomous snake, he was hanging by a thread. In that desperate moment, I slit my wrist and used my blood to cleanse the venom from his body. Only later did I find out that whoever saved Garrett's life would become the future Mrs. Frank. But after Garrett took over the family business, the first thing he did was drain every drop of blood from my body and have me chopped up and fed to his dogs. "At that time, Loretta had already brought the antidote," he had said coldly. "If you had just waited another five minutes, I could've married her openly and honorably. "But you had to interfere. You stole her place as Mrs. Frank, drove her into despair, and pushed her to take her own life. Since you claim your blood can cure any poison, let's see how much antidote it can make." They bled me dry and threw me into a cage for his dogs. I died there, torn apart and unrecognizable. Afterward, my parents went bankrupt because of the Franks. Both of them took poison and died together. When I opened my eyes again, I was back on the very day Garrett had been bitten by the snake. Michelle Frank, Garrett's mother, looked at me with desperate hope. "I heard you have that rare healing blood," she said. "Will you please save my son?" I quickly shook my head. "That's just a rumor, Mrs. Frank. And honestly, using blood as medicine sounds pretty unsanitary. Please don't worry. I heard Ms. Huber is on her way with a special antidote. Your son will be fine!" Still, a small part of me couldn't help looking forward to what would happen. If I didn't step in this time, Garrett wouldn't just fail to inherit the family business—he'd be lucky to live another month!

(Tersedia di aplikasi Ceriaca) Seorang perempuan yang jauh dari kasih sayang orang tua secara lengkap bertemu dengan lelaki yang awalnya dia kira akan mewarnai lembaran kelabu ternyata semakin memberi warna kelabu. Memiliki paras lugu dan polos dengan mata teduh setiap memandang yang mampu membuat orang terpesona dalam sesaat. Waktu silih berganti tanpa henti. Kejadian demi kejadian baik manis maupun pahit telah biasa hadir dalam hidup. Tak selamanya bisa bebas bagaikan burung yang terbang di angkasa terkadang harus ada batas untuk sisi hitam dan putih. "Selamat nona hamil 3 bulan saya harap anda tidak seperti wanita belia lainnya yang memilih jalur lain tanpa pikir panjang akan segala resiko." ucap Sang dokter seraya menuliskan resep. Satu tamparan dari wanita usia senja melayang mulus di pipi wanita belia yang kini sedang berbadan dua dari , "Dasar wanita murahan jadi karena haus kasih sayang kamu jadi kupu - kupu malam?! " " Saya tidak ingat apapun saya hanya ingat mimpi itu saya mohon percayalah." elak sang wanita belia menutupi kenyataan. "Nona dimana calon ayahnya? Apakah sudah bertunangan atau pacaran?" ucap sang suster seraya membantu wanita berbadan dua turun setelah USG. "Gue hamil darah daging loe Ka." ucap sang gadis memberikan lembar 2d hasil batas yang mereka hancurkan. Sang laki tak percaya bahwa batas itu benar dia hancurkan walaupun berawal dari uji coba, "Nggak mungkin itu bukan anak gue. Loe pasti jebak gue, jijik sama loe parah." Sang wanita menatap bayi mungil seraya mengelus jemari mungil dihadapannya, "Mata kamu selalu mengingatkan sama dia. Saya ragu untuk menutupi dan melindungimu atau mengungkap dengan segala kemungkinan resiko yang lebih parah." Usai sudah 9 bulan dengan penuh irama dalam dada yang tak menentu. Irama yang setiap langkah sebagai temannya. Hal lebih mengejutkan masih menunggu untuk tahap berikutnya.

Organisasi Al Reint adalah organisasi rahasia yang tidak diketahui keberadaannya. Para intelijen maupun organisasi rahasia dunia hanya mengetahui namanya saja tanpa tahu mereka itu sebenarnya apa. Gosipnya organisasi itu adalah organisasi terkejam yang pernah ada, organisasi itu dipimpin oleh seorang ketua yang mereka sebut dengan Azqadam. Dia adalah seorang yang sangat misterius hanya kaki tangan atau mata dewanya saja yang pernah melihat wajahnya, tidak ada yang tahu rupa dan jenis kelaminnya karena dia selalu mengenakan topeng dan mengenakan jubah putih. Dibawah kedudukan Azqadam ada 9 para wakil yang disebut dengan tetua suku, dari ke-9 tetua hanya tetua no 3, 5, dan 7 yang sangat misterius mereka tidak pernah menunjukan jati dirinya ke sesama para tetua suku. Ada yang mengatakan mereka bertiga merupakan seorang putera mahkota maupun pangeran sebuah kerajaan yang ada di dunia ini dan ada yang mengatakan mereka adalah para crazy rich dunia. gosipnya pun simpang siur tidak ada yang dapat memastikan kebenarannya. Yang pasti semua orang yang ada di organisasi Al Reint adalah orang berbahaya dan penuh tipu muslihat. Kaki tangan atau Mata dewa dari seorang Azqadam dikenal dengan nama Alorest. Seorang yang berhati dingin, jenius, dan sedikit gila. Kegilaannya adalah suka membunuh para penjahat, dia suka membunuh mangsanya secara halus, selalu membuat ide kematian yang diluar nalar, para tetua menyebutnya si psikopat jenius gila. Dunia yang terlihat indah dan damai sebenarnya hanyalah ilusi semata karena yang sebenarnya terjadi adalah banyaknya krisis kelaparan diseluruh dunia, para pemimpin yang tamak akan harta kekayaan negara, serta gencatan senjata di beberapa negara. Misi dari organisasi Al Reint adalah ingin mereset dunia agar menjadi dunia yang ideal. Tapi dalam setiap misi yang berawal dari sebuah kebaikan pada akhirnya akan menciptakan sebuah kejahatan pula. Karena hakikatnya manusia tidak pernah puas dan selalu diliputi oleh nafsu dunia sehingga dapat mengubah tujuan awal dari misi tersebut.

"First day of work new day starts again" wika ni Amethyst. Papunta na sya sa bago niyang papasokang hotel kung saan Siya ay magiging receptionist. Graduate Siya ng Business Administration In Hotel and Management. Average man ang katalinohan ay isa naman siyang napakagandang dalaga, Sexy, matangkad, maputi, matangos ang ilong. Lagi nga siyang inaanyayahang sumali sa mga beauty pageant sa school at sa kanilang baranggay. Siya lang talaga Yung ayaw sumali dahil hassle para sa kanya. Hindi rin niya gusto Yung nag to-two piece sa harap ng maraming tao shy type Siya kumbaga, Wala Siyang ganung confidence sa harap ng maraming mga tao sa kabila ng balingkinitan niyang katawan at making umbok ng bundok sa harapan ay nahihiya Siyang makita ito ng mga kalalakihan. Sa edad niya na 26 years old ay Hindi pa Siya nakapag boyfriend. "Good morning Amy!" Saad ni Louise isa sa katrabaho niya sa Hotel. Naging magkaibigan sila ni Louise sa isang Hotel kung saan sila nag OJT. Magkaiba ang napasukan nilang kolehiyo pero sa iisang hotel sila nag OJT sa sister's brach ng hotel ng pinapasukan nila. Ito ang pinaka malaking Hotel sa Lugar nila ang Forge Hotel. "Kumain kana Loe?" tanong ni Amethyst sa kaibigan. "Oo eh...nag sleep over kasi si Dwayne sa Bahay kagabi at nagsabay na kami kanina papasok sa trabaho kaya nakapagluto Ako ng maaga," si Dwayne ay boyfriend ni Louise.. Oo may boyfriend si Louise samantalang Siya ay di pa nakapag boyfriend kahit kailan. "Ikaw ba Amy Kumain kanaba?" dagdag pa nito. "Yah, Kumain na Ako sa Bahay, alam mo naman ako diba?" balik niya sa tanong niya sa kaibigan. "I know..so pano Tara na!" Aya nito ang ang ibig Sabihin ay pupwesto na sila sa desk information ng Hotel para mag ompisa na Silang mag duty. 9:00am nakasi.

When I was surrounded by the rogue pack far from our territory, I mind-linked my mate, Alpha Luke, begging for help. He refused me fifteen times—and finally, he blocked the link entirely. In the end, I collapsed from exhaustion and lost consciousness, my wolf howling in despair. When I woke up in the infirmary, Alex, the commander of the Werewolf Tribe, was sitting quietly beside me. He was the one who had received my desperate mind-link. He led his warriors, crushed the rogues, and saved me from the jaws of death. Looking into his worried eyes, I no longer hesitated. I took a deep breath and said with unwavering resolve: “Alex, I’ve made up my mind. I’ll go to the Northern Territory for training. I leave in 2 days.” Ten minutes later, Luke barged into the room with Kristy—his so-called adoptive sister—and our twin pups trailing behind. Before anyone could speak, he kicked the door open and pointed at me, shouting with cold fury: “You staged this stunt just to outshine Kristy? Do you realize how much warrior strength you wasted just to feed your vanity? You are not worthy to be a Luna!” My elder son, Chris, gave me a sharp glance and scoffed: “Where’s the wound, Mom? You look perfectly fine. Did you fake this just to get attention?” My younger son, Collin, stared at me, eyes filled with disappointment. He shook his head slowly and whispered: “Mom, did you lie to us again… just because we care about Kristy more?” Kristy gripped Luke’s hand, her voice trembling with fake innocence and tears falling down her cheeks: “I’m sorry, Christina… I won’t celebrate my birthday again. Please… stop causing trouble for Luke and the twins.” I clenched my fists, restraining my furious wolf, and stopped Alex from standing up for me. I watched the four of them turn and leave without a second glance. Then, I turned to Alex and said, with icy clarity: “This time, I have no hesitation, no regret. I’m leaving. I’ll go with you to the Northern Territory. And I won’t eat my words.”

PAG-IBIG Animo'y naubusan ng dugo sa putla si Mia nang ipakilala ng mag-asawang Fuchs si Phineas. Ang estrangherong kaniyang sinuntok at tinadyakan thirty minutes ago sa loob ng airport. Hindi naging maganda ang nagdaang araw ni Mia sa mansiyon simula nang dumating si Phineas. Inis na inis siya sa ginawa nitong pagkuha ng litrato habang magkatabi silang natutulog. Nawindang pa siya nang bigla nalang nagbakasyon si Miss Ivy at ibinilin nito sa kaniyang gumawa ng paraan para hindi umuwi ng Germany ang kaniyang mainiping unico hijo. Hindi alam ni Mia kung ano ang gagawin kay Phineas na palagi nalang siyang iniinis at hindi siya sineseryoso. Sabi pa nito’y she effortlessly beguiled him with her cute curves on her lips na mas lalo pa niyang ikina bwesit ang tono nitong sarkastiko. Sa pagdaan ng mga araw ay nagamay din ni Mia kung paano pakisamahan si Phineas. Hindi niya akalaing aabot sa puntong hindi niya naasahan ang pusong pigilan ang nararamdaman at naisuko ang lahat sa lalaki. Akala ni Mia ay maayos ang lahat hanggang sa isang umaga’y naabutan niya si Phineas na nagmimilagro sa sariling kuwarto kasama ang isang babae. TRAHEDYA Pinatay ni Mia ang kaniyang sarili sa mata ng lahat ng nakakakilala sa kaniya. Sinabayan niya ang isang trahedya na kinasangkutan niya at ng kaniyang pamilya. Upang paghandaan ang paghihiganti sa walang awang umubos ng buhay ng kaniyang pamilya ay umalis si Mia ng San Martin dala ang nakakakilabot na karanasan at ang sakit ng pag-ibig na kaniyang labis na pinagsisisihan. Paano kung sa pagkalipas ng tatlong taon ay dalahin si Mia ng kaniyang paghihiganti pabalik sa San Martin at makitang muli si Phineas? Mapanindigan kaya niya ang binuong bagong mukha at pagkatao? O tuluyan ng susuko ang kaniyang puso?

"Tunjukan semuanya padaku, jangan buat semua uang yang ku hamburkan padamu sia-sia." Damon Gasendra Pria dominan yang di gadang-gadang manusia setengah dewa. Kaya dan tampan sejak lahir membuatnya menjadi seorang sadistik yang angkuh pun arogan. Penyandang nama Gasendra dan penerus Gasendra Group membuatnya menjadi orang paling berpengaruh nomor satu di Indonesia sejak digantikannya posisi sang Ayah di usianya yang masih tergolong muda. Kelebihan lainnya tentu saja, penampilan. Kabarnya, tidak ada satu pria pun di negara ini yang memiliki ketampanan melebihi dirinya. Mata coklat terangnya, rahang tegasnya, dan tubuhnya yang menjadi fantasi liar banyak wanita. Seluruh wanita rela menjilati sepatunya demi merasakan malam panas atau bahkan hanya terlelap di satu ranjang yang sama dengannya. Namun Damon tetaplah Damon si tanpa hati, tidak ada satupun wanita yang bisa membuatnya meniduri mereka lebih dari satu kali. Tidak ada satu pun pelacur kelas atas yang belum pernah membuka kakinya secara suka rela untuk Damon. Namun bagi Damon, pelacur adalah pelacur, yang harus di bayar atas apa yang mereka sajikan. Damon, dan perasaannya yang mati terhadap perempuan. Wendy Hanya seorang gadis tanpa nama belakang dengan gangguan Intermittent explosive disorder (IED) yang akan membuatnya meledak-ledak saat kesabarannya habis dan amarahnya memuncak. Namun begitu Wendy tetap sosok wanita tangguh yang sudah tidak asing lagi dengan rasa sakit sejak kecil. Bersama sang Kakak, Wendy merasa bisa menaklukkan dunia. Tanpa adanya orang tua dan harta yang melimpah tidak membuat Wendy gentar sedikitpun, baginya kehadiran sang Kakak cukup untuk menjadi bahan bakar penambah semangatnya dalam menjalani hari. Apa yang akan terjadi jika Wendy mengetahui dirinya telah di tukar oleh Kakaknya untuk menjadi wanita dari Damon si pria dominan? Dan apa yang akan Damon lakukan jika perasaan yang sudah terkubur selama 9 tahun lebih kini kembali muncul setelah pertemuan tidak sengajanya dengan Wendy? Akankah balas dendamnya berjalan lancar? Akankah pertemuan dua makhluk tuhan paling rupawan ini berjalan lancar? Akankah Damon yang dominan bisa menamengi Wendy si pengidap IED?

POV DE MELANIE Assise devant son bureau, je me demande encore comment j'en suis arrivée là. À une époque, nous partions à l'église avec mes parents. Je sais que les saintes Écritures disent de pardonner, mais je ne le pouvais pas. J'avais fait des recherches, et j'ai sauté sur cette opportunité lorsqu'elle m'a été présentée. — Monsieur Carlson vous reçoit dans 15 minutes. Ces quinze minutes semblent durer une éternité pour moi, et je ressers mes cuisses pour gérer mon impatience. Je saisis un des magazines posés sur la table basse, mais cela ne parvient pas à distraire mon esprit de l'homme qui se trouve derrière cette porte. _Mademoiselle Porter, vous pouvez entrer. Avec précaution, je me lève et pénètre dans le bureau. En ouvrant la porte, je constate qu'il n'a même pas détourné le regard de son ordinateur. Je l'avais déjà vu dans de nombreux magazines, mais le croiser ici, devant moi, me fait réaliser à quel point il est impressionnant. Je sais qu'au lycée, il faisait partie de l'équipe de football américain et qu'il aurait pu envisager une carrière professionnelle s'il l'avait souhaité. Je reste là, debout, à l'observer. Dès qu'il lève les yeux, je baisse les miens. Il venait de se lever et j'entendis le son de sa chaise. Je pouvais maintenant distinguer ses chaussures à proximité, indiquant qu'il était juste devant moi. _ Regardez-moi, mademoiselle Porter. Je lève les yeux et le fixe. POV DE DONOVAN Ses yeux étaient d'un marron étonnamment clair. Elle dégageait une odeur fraîche que je ne saurais décrire. Vêtue d'un jean taille haute et d'un crop top, elle paraissait plus jeune que ne le laissaient entendre ses informations, ce qui me réjouissait déjà. _ Savez-vous vraiment en quoi consiste ce travail ?