Anong Tawag Sa Baboy Na Malungkot

Aiah Villegas is your typical social butterfly. Sunod sa luho, hindi alintana ng beinte ocho anyos na dalaga ang kahit anong negative notion patungkol sa kanya. Party. Men. She loved them all specifically the attention. Not until her grandfather meddle her affairs and wedded her to a certain Rodrigo Dela Costa. Just like the name, literal na lahat dito mula pananalita at kilos ay pangmatanda. And unlike all men circling around her, he doesn't give a damn about her mere existence. Isang pabor na di niya kayang tanggihan. That's how Rodrigo viewed the existence of the pampered princess of the Villegas on his private space. Nothing more. Nothing less. But why does her cheap antics get inside his nerves? At tila ba hinahamon nito ang katatagan niya bilang lalaki... "I guarantee, you'll fall for me, My dear husband." Aiah leaned over his table, deliberately showing the generous view of her cleavage. There's a playful smirk etched on her lips. "Wala pang lalaking tumanggi sa akin." "Then I'll be the first," tugon ni Rodrigo, unbothered, drift his focus back on the piles of papers. "Try harder, My Aiah, then maybe there's a slim chance that I'll fall for you."

BOOK 1: TIMELESS ONES Ipinangako ni Fritz sa sarili niyang walang ibang babae siyang iaakyat sa dream house niya maliban kay Julia. Ang nag-iisang babaeng minahal at minamahal niya mula pagkabata. Pero nasira ang pangakong iyon nang hingin ng isang malapit na kaibigan na patuluyin niya doon ang isang nangangailangan na sa kalaunan ay napag-alaman niyang si Julia pala. Time is forever for those who love truly. Pero paano mangyayari iyon kung nariyan ang asawa ni Julia na siyang mas may higit na karapatan sa babaeng pinakamamahal niya? BOOK 2: JOURNEY TO FOREVER Nang tanggihan ni Claire ang inialok na kasal ni Lawrence at piliin ang Amerika, nasaktan noon ang binata. Pero nagbago ang ihip nang hangin makalipas ang walong araw ay maganap ang isang malagim na aksidenteng nagbigay daan sa muling pagsasanga ng buhay nina Lawrence at Anya. Ang unang babaeng minahal ng binata, ang unang babaeng pinangarap nito at ang nag-iisang babaeng hindi nawala sa puso nito sa loob ng mahabang panahon. At higit sa lahat ang pinakamamahal ni Lawrence pero minabuti nitong talikuran para sa kapanan ng iba. Pero hindi lang si Anya ang nagbalik sa buhay niya, kundi maging si Claire. Si Claire na mas nanaisin pang mawala nalang ang binata bago ito mapunta sa iba. BOOK 3: UNBROKEN VOW Bata pa si Sara nang una itong masilayan ni Benjamin. Pero nagkaroon na ito ng espesyal na parte sa kanyang puso. At masasabi niyang puso niya mismo ang nag-alaga ng bahaging iyon kaya hindi niya iyon nagawang ibigay sa iba. Ang isang tunay at wagas na pagmamahal ay walang pinipiling panahon o edad, minsan kailangan lang maghintay. Pero anong katiyakan ni Benjamin na hindi mahuhulog sa iba at babalik sa kanya ang dalaga kung ang tanging pinanghahawakan niya ay isang pangakong kung tutuusi'y posible ring masira?

Nagising si Cresia sa nakakasilaw na liwanag. Iginala niya ang paningin. She found myself lying on the cold ground. Huling naalala niya, habang pabalik siya sa condo... may nakita siyang batang babae sa kabilang bahagi ng kalsada. The girl was about to get hit by a car but she saved her. Bumangon siya at muling iginala ang tingin sa paligid. Nasaan na ang batang iniligtas niya? Where is she now? Napapikit siya nang tamaan ang mata ng sinag ng araw. Fuck. At bakit umaga na? Nakatulog ba siya sa daan? Ibinaba niya ang tingin sa sarili. She remember she was covered with blood. But how come she was perfectly fine now? Walang anumang bahid ng dugo ang damit niya... Iginalaw ni Cresia ang kamay. Wala siyang naramdamang anumang masakit doon. Nanlaki ang mga mata niya nang makita ang isang paparating na truck. Fuck! Her first instinct is to run. But it is too late. The truck is only meters away from her. Mariin niyang ipinikit ang mga mata at hinintay ang pagtama niyon sa kanya... But seconds passed. Nothing happened. Walang truck na tumama sa kanya. Bakit? Dahan-dahang idinilat ni Cresia ang mga mata. Wala na ang truck. Bakit? Anong nangyari? Muli niyang inalala ang nangyari kagabi... She was fucking sure she got hit by a car. Hindi kaya...hindi kaya...patay na siya? "Not yet." Isang lalaki ang biglang sumulpot sa tabi niya. Para itong galing sa libing sa suot na damit. Black cape, black pants, black shoes. Everything is black. Even his eyes. They're as dark as his outfit. "S-sino ka?" He smiled to her. Hindi alam ni Cresia kung bakit kinilabutan siya sa ngiti ng lalaki. "I'm Kairos. Your death angel." Death angel? "What? I... I'm...I'm dead?"

“Lord pahiram ng anak ko! Please lang huwag mo muna siyang kuhain sa akin, hindi ko kakayanin. Sobrang bata pa ng aking anak! Huhuhu!” napasandal na lang ako sa wall ng hospital at humahagulgol na nananalangin. Bago pa ako makapagsalita ulit ay nakita ko ang Arnaldong iyun na nakatingin saming dalawa ni Regan, nakatayo lang din ito sa isang sulok malapit samin, yumuko siya ng makita niya akong nakatingin sa kanya. Bumitiw ako sa pagkakakapit ko kay Regan at lumapit ako papunta sa lugar kung nasan si Arnaldo, hinabol lang ako ng tingin ni Regan at hindi ko na napigilan ang aking sarili, isang malakas na sampal ang pinakawalan ko sa pisngi ni Arnaldo. Nagsusumigaw ang galit sa aking puso't isipan Nakita kong napakapit siya sa kanyang pisngi at nagatataka siyang napatingin sakin"Hay*p ka! nakapawalang hiya mo talaga. Nagpakalayo-layo na kami ni Anthony nasundan mo pa rin kami. Wala ka ng dinala sa buhay naming mag-ina kundi puro sakuna.(pinaghahampas ko ang kanyang dibdib habang patuloy ang aking pag iyak, Sobrang galit ang aking nararamdaman, hinahayaan lang naman niya ako sa kanyang ginagawa, maya-maya ay naramdaman kong niyakap na niya ako para huminahon, ) Hindi na ako nanggulo sa buhay niyong mag-asawa kagaya ng gusto mong mangyari! kaya please lang lubayan mo na kaming mag-ina. HUHUHU" bigla naman akong nanghina at tila nawalan ng lakas ng yakapin na niya ako, pakiramdam ko ay nasa maayos akong mga kamay sa piling ng bisig nito. "Naguguluhan ako! anong ibig mong sabihin?! Hindi kita maintindihan, Una kitang nakita sa bahay namin, kasama ko sa kwarto , yun na ang una at huli nating pagkikita!" sagot sakin ni Arnaldo

"Yes! I want to be your girlfriend, Kairus Dhan Alvarez. Sinasagot na kita," sigaw ng kaibigan ko. Ouch! Nanigas ako sa kinatayuan ko ng pagpasok ko pa lang sa university kung saan ako nag-aaral, ng marinig ko ang sigaw ng isang pamilyar na boses, o should I say, ng aking best friend. Ang ganda naman ng bungad. Hindi ako makagalaw sa kinatayuan ko. Para akong natulala. Para akong binagsakan ng langit at lupa. "WOAH, CONGRATS NEW COUPLE." Nanlalabo ang paningin ko habang pinagmamasdan ang kaibigan ko at ang lalaking mahal ko. Kitang kita ko kung gaano kasaya si Kairus nang sagutin siya ni Amara. Nagyayakapan silang dalawa, at worst, they kissed each other in front of me. Mas lalong lumakas ang sigawan ng mga tao habang ako naman ay parang nabingi. Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko. Basta alam ko lang, unti-unti nang nawawasak ang puso ko. Yumuko ako. Ramdam na ramdam ko ang physical na sakit sa puso ko. "I LOVE YOU, AMARA... SO MUCH!" D@MN! Tuluyan nang nawasak ang puso ko nang marinig ko ang katagang iyon mula sa bibig ng mahal ko na para sa kaibigan ko. Kinagat ko ang aking ibabang labi upang pigilan ang luha na gustong kumawala sa aking mga mata. Dapat handa na ako sa ganito, alam kong darating ang araw na ito, pero p*tangina, bakit parang sobrang sakit? Bakit parang hindi ko kaya? "BESH...!" Kaagad kong pinunasan ang isang butil na luha na tuluyan itong kumawala sa mata ko. Huminga ako ng malalim at saka inangat ang paningin sa kaibigan kong patakbong palapit sa akin na may malaking ngiti. Ngumiti din ako, pero pilit lang. Sinubukan kong maging masaya para hindi siya makahalata. "KAMI NA... I ALREADY SAID YES TO HIM," masaya niyang sabi bago ako niyakap.

Bumukas ang malaking pintuan sa harap ko, at narito ang lalaking minamahal ko, ang mata'y walang damdamin habang lumalapit ako sa altar. Ngumiti ako kahit na masikip ang dibdib ko. Narinig ko ang musika habang dahan-dahang naglalakad patungo sa lalaking naghihintay sa harap. Si Kiel, nakatitig nang seryoso sa akin. Walang kahit anong kasiyahan ang makikita sa kanyang mukha, at ito'y nagdulot ng kirot sa aking puso. Iniharap ko ang aking kamay, ngunit itinuring niyang wala ito at agad na umusad patungo sa harap ng pari. Iniwan akong nakatambad ang kamay sa ere. Yumuko ako, bahagyang nahihiya. Sumunod ako sa harap ng pari, at sinimulan na ang misa. "Maari mo nang halikan ang iyong asawa," ang sabi ng pari. Humarap ako kay Kiel, inaasahan ang isang halik sa labi, ngunit sa pisngi lamang ito dumapo. "Nakuha mo na ang titulong Mrs. Valerian, ngunit tiyak kong hindi mo makukuha ang aking pagmamahal," bulong niya. Pumikit ako, at naramdaman ang sakit sa aking puso. "Tandaan mo 'yan, Sam? Hindi mo makukuha ang aking pagmamahal dahil may iniibig na ako," dagdag niya habang nagpalakpakan na ang mga tao. Tumulo ang isang butil na luha. "Sarap mong pagmasdan habang umiiyak," layo na nito sa akin pagkatapos ng mga salitang iyon at agad na lumabas ng simbahan. Pinalis ko ang luha ko at mag-isang ngumiti sa harap ng mga taong masaya para sa amin. Kumikirot ang dibdib ko sa likod ng aking mga ngiti. Daig ko pa ang sinaksak, ngunit hindi ko pinahalata. "Saan pupunta ang asawa mo?" inosenteng tanong ng isang matanda. Ngumiti ako, ngunit hindi na nagbigay ng pagsasalita. "Baka excited lang," mapanukso ng isa. Tumawa ako, kahit na parang pinipiga ang puso ko. Ako si Samantha Alexandria Perez, o dapat bang sabihin Samantha Alexandria Perez Valerian, and I am his unwanted wife.

“Bakit sumunod kayo rito?" tanong n'ya sa mga kaibigan n'ya. “Nandito ang bagong misyon natin kaya pinapunta kami ni Boss dito." sagot ni Via sa kan'ya. "Sino?" tanong ko kay Via. “Ang pamilya Lazardo." sagot naman ni Fritzie. “The hell! Ang pamilya ni Franz,?" gulat kong tanong sa kanila. “Kilala mo ang mga Lazardo?" tanong naman ni Mau. “Guys, naalala ninyo iyong lalake na nakabangga ko sa Hongkong?" tanong ko sa kanila. “Anong kinalaman ng lalake na 'yon sa misyon natin?" tanong ulit ni Mau. “Puta naman oh! Ano question and answer portion ba ito ha Pia?" naiinip na tanong ni Cassy. “Ang nakabangga ko sa Hongkong na lalake at ang tinutukoy ninyo na pamilya Lazardo ay related sa isa't-isa. Siya lang naman ang panganay na anak nina tita Victoria at tito Mauro." mahabang paliwanag ko sa kanila. “So iyong lalake na tinutukoy mo ang mas dilikado ang buhay dahil s'ya ang tagapagmana ng isang Mafia Boss." sabat ni Via sa usapan. “What the hell!? Ibig sabihin si tito Mauro ay isang Mafia Boss! Kaya pala no'ng kaarawan ni tita Vicky ay may nagtangka sa buhay nila, mabuti nalang at matalas ang pakiramdam ko kaya nakita ko 'agad ang tatlong lalake na balak sanang maglagay ng lason sa mga baso ng mga Lazardo," mahaba kong paliwanag sa kanila. “Pero ang pinaka punterya nila ay iyong lalake dahil s'ya ang tagapagmana sa lahat kaya mas dilikado ang buhay n'ya." saad ni Mau. “Kaya lumapit ang mag-asawa kay Boss upang humingi ng tulong para maproteksyonan ang mga anak nila." sabi naman ni Via. "At nabalitaan namin na may mga ibang grupo na ang 'andito sa probinsya kaya kami napasugod 'agad." dagdag pa ni Via. Paano pagnalaman ni Franz na ang babaeng nasa likod ng maskara at ang babaeng pinakamamahal n'ya ay iisa?

Reuniting after 4 years, Gab and Seanne are finally together. Ipinangako nilang wala nang kahit ano at kahit sino ang makapaghihiwalay sa kanilang dalawa. With guidance from her father and a few trusted friends, Seanne is now the CEO of the Zima Corporation. Gab is also the head of the mafia organization and is now in full control over the family business. Matapos ang nangyari four years ago, pinangako ni Gab na hinding-hindi niya gagamitin ang organisasyon sa kahit anong karahasan. But when someone threatened Seanne’s life, alam niyang kaya niyang baliin ang pangakong iyon para sa kaligtasan ng kaniyang minamahal. This time, their enemy is far more dangerous than they’ve ever met. Dahil wala pang kahit sino ang nagtangkang kaharapin ang grupo ng mga assassin. At upang malabanan ang mga ito, kailangan nila ng tulong mula sa taong alam nilang kayang-kayang magpabagsak sa mga ito. But how can they do that, if the help they need is from the most secretive and discreet group in the country? Paano nila makukuha ang tulong na kailangan nila kung ang taong kukumbinsihin nila ay si Rainier Grisha, the CEO of the Grisha Transportation Industry, and the third of The Big Three?

Moon De Vera was never the type to take risks—lalo na sa pag-ibig. Pero nang inalok siya ng isang deal ng estrangherong si Lucas Madrigal, pumayag siya. Fake relationship. No strings attached. Lucas needed a pretend girlfriend para patahimikin ang media, at si Moon—she badly needed the money para sa pamilya niya. Sa simula, malinaw ang kasunduan. Walang selosan, walang expectations. Pero kahit gaano nila tangkaing panatilihing peke, hindi nila mapigilan ang spark na unti-unting nabubuo. Late-night talks. Unexpected kilig. Lingering stares. Halos. Pero sa kasagsagan ng paglalim ng nararamdaman ni Moon, biglang nawala si Lucas. Walang paalam. Walang mensahe. Ghosted. Left hanging. Pitong taon ang lumipas. Si Moon, mas matatag na ngayon. Mas kampante, mas kumpleto. Sa pagbabalik niya sa corporate world, nag-apply siya sa isang sikat na kumpanya—hindi niya alam, doon din siya muling masasaktan. Lucas Madrigal is back. Pero ngayong CEO na siya, at si Moon ang magiging sekretarya niya, tables have turned. Lucas acts cold, pero may halong pag-aalalang hindi niya maitagong lubos. Moon, on the other hand, pretends she's fine. But the tension? It's there. Unspoken. Unfinished. Undeniable. As they spend more time together, lumalabas ang mga lihim—kung bakit bigla siyang nawala. Kung anong nangyari sa pagitan nila noon. At kung totoo nga bang wala siyang naramdaman. Pero ang mas mabigat: May bagong plano si Moon. At hindi ito para muling magmahal. It’s to make him fall—this time, without catching him. Matutuloy ba ang plano ni Moon? O hahayaan na lang nya ang nakaraan at sasabay sa agos ng pag-iibigang mabubuo muli

Sweaty and calloused hands, heavy breaths, and bruises of the pasts has been what Calithea Amara Noval trying to either dodge or manage to turn down. Hindi niya pinangarap lumaban para mabuhay, pero hindi rin niya pinagsisisihan na lumalaban siya para sa buhay. The tranquil she couldn't recognize at any bumps and holes of her life she has been trying to revamp isn't like the black-and-blue-mark on her skin, but shades darker she couldn't conceal. The roars of beast outside the match ring put a pause on as she saw Theon North Ledesma inside. She didn't welcome him at all, but he happened to found his way inside her. Sa bawat pagpasok ni Theon sa sistema niya ay siya'ng paglabas ng katotohanan sa pagkatao niya. Winning the Conquest has been her thirst to get out of the Underground, para sa ranggo, para sa pribadong pagkatao habang nagbabanat ng buto. Pero ang katotohanan na ang yumao niya'ng ama ay isang dating manlalaro kapalit ng buhay at si Theon na sa kanya'y pumatay ay hindi niya matakbuhan, sinubukan pero hindi mabitawan. Caving in for a peaceful life on the south, she managed to do a living, and brought out a living. Pero sa pagtakbo, kahit anong tulin ay mayroong mas matulin. Kailangan niya'ng mabalikan ang ina, kailangan niyang makuha ang posisyon ni Theon sa Mafia para masira ito. Pero sa bawat hakbang paakyat, unti-unting nabubutas ang kan'yang nilalakaran kasabay nang pag-angat ng mga rebelasyon, kung ano siya, at sino siya. Sapat na nga ba ang posisyon ni Theon para makuha niya ang inaasam na panalo? o hindi na niya kailangang kunin ito? Pumasok siya sa isang laro, at tatapusin niya ito sa isa pang laro. Ang sipa at suntok na para nga ba kay Theon o sa iba na humahatak sa kaniya?