Bad Buddy Novel English

ทิซเหนือ - วาริน “อยากมีเงินใช้มั้ย ?” ถ้าผมถูกใจใคร ผมก็จะไม่ลังเลที่จะชักจูงผู้หญิงพวกนั้นด้วยเงิน อย่างที่ผมกำลังยื่นข้อเสนอให้กับผู้หญิงตรงหน้า “…คะ ?” ท่าทางซื้อบื้อของเธอดูจะไม่เข้าใจที่ผมพูดสักเท่าไหร่ ผมลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้วเดินเข้าไปใกล้ๆ กับผู้หญิงตรงหน้า ก่อนจะใช้มือโอบเอวเธอเอาไว้แบบหลวมๆ “คะ คุณทิสเหนือคะ” เธอดูจะตกใจมากพอสมควร รีบผลักผมให้ออกห่าง แต่ผมยังคงโอบเอวเธอไว้อยู่ “เรียกฉันว่า คุณเหนือ” “ฉันสามารถให้เงินเธอใช้ได้ไม่ขาดมือ สนใจมั้ยหื้ม…” ผมก้มหน้าลงสูดกลิ่นความหอมตรงซอกคอของเธอ โตขนาดนี้แล้วยังใช้แป้งเด็ก น่าตลกสิ้นดี! “ระ ริน แค่มาฝึกงานค่ะ ไม่ได้ต้องการแบบที่คุณเหนือว่า” เธอปฏิเสธอย่างไม่ใยดีข้อเสนอของผม “เธอไม่สนใจ ?” “มะ ไม่ค่ะ รินขอตัวก่อนนะคะ” เธอดันมือผมที่โอบเอวเธออยู่ออก จากนั้นก็รีบเดินออกไปจากห้องทันที ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นผู้หญิงคนแรกที่ปฏิเสธผมซะด้วยสิ มันยิ่งทำให้ผมรู้สึกอยากได้เธอมาอยู่ในกำมือ อวดเก่งดีนัก!

Risa adalah seorang cewek biasa-biasa saja, bahkan tergolong sebagai manusia yang 'antara ada dan tiada' di kampusnya. Dia hanya cewek yang bergaul dengan satu-satunya sahabat yang dia miliki di sana. Namun, pada suatu hari, kehidupan Risa yang damai dan sederhana berubah total tatkala Boy tiba-tiba mengakuinya sebagai pacarnya di hadapan semua orang. Sementara Boy adalah seorang cowok bad boy yang populer dan digilai banyak cewek di kampus itu, termasuk Risa. Apa saja yang akan dialami Risa sebagai pacar pura-puranya Boy?

"Our heart beats only with their permission." For as long as she can remember, the bookworm Synecdoche Rochet, 23, has lived a simple life in Maharlika Nation—hiding in the grasses and grains of District G to avoid the terrifying power of the Embassy and its ruthless Ambassador. In a dystopian world that is controlled with surveillance, Synecdoche Rochet embarks on a mission to get back their rights on their district's valuable resources—the grains. When she discovered her intellectual ability, she found herself drawn to the charismatic Giovanni, the long-lost Ambassador's privileged son together with other intelligent students, Ulap, Token, and Keithwarth. They found themselves being the tributes on the 2nd Maharlika Spelling TwistBee—trapped in the Word Arena. An annually commemorated game where each district will represent one letter in the Alphabet, spell the given English words not verbally, but by beating other competitors who have letter tattoos on their arms. The rules are to Spell and beat them. Within the competitor's reach, the team-up of Synecdoche, Giovanni, Ulap, Token, and Keithwarth isn't a coincidence, it's a conspiracy. What if Synecdoche's age will be reversed? Will they use their intelligence for vengeance? Will they compel love and trust to survive the competition? Is their life the price or the prize? "Even the shortest word has the longest meaning."

Vance My heart races as I think about the mess I've gotten myself into. I did something unforgivable, something that could ruin my friendship and my reputation. But I couldn't resist the temptation when my best friend's daughter came to me with a proposal that would change everything. She wanted me to take her virginity, and I almost said no. Almost being the key word. Her innocence and desire were too much for me to resist. And then, she came to me again, needing comfort in her time of need. I held her close, feeling the sexual tension between us grow with each passing moment. And now, I'm in deep trouble. Her father will be devastated when he finds out that his little girl is no longer pure and even worse when he discovers that it was his best friend who deflowered her. But I can't let her go now. I've claimed her as mine, and I'll do whatever it takes to keep her by my side. Because when I took her virginity, I made a vow. She's mine forever.

"ไลลาไม่ได้ตั้งใจ..." เสียงหวานเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกลัวในท่าทีของรุ่นพี่หนุ่มรวมถึงตั้งใจอยากที่จะอธิบายให้อีกคนได้รู้ ทว่า...คนตัวสูงที่ยืนคร่อมร่างเล็กอยู่ก็ไม่คิดสนใจ "ทำไม อยากได้ฉันมากนักเหรอ" ดวงตาคมจ้องมองถามคนตัวเล็ก "พะ พี่คามิล...มันไม่ใช่แบบนั้นนะคะ" "ครั้งเดียวไม่พอใจใช่ไหม" ปากหนายังคงถาม "มะ ไม่ใช่นะคะ พี่คามะ..." ไม่รอให้ริมฝีปากบางได้พูดจบ "ถ้าอยากได้ฉันนัก ฉันก็จะสนองให้..."

THIS IS THE ENGLISH VERSION OF NIGHT SHIFT, BOOK 1 & BOOK 2 Yhra is a janitress at the hospital, a hardworking breadwinner of her family, until one night. The first night shift of Yhra will change her whole life.

Misha already has an Alpha,
So why is she hearing another Wolf’s 
 voice in her mind? 

 Red is a lone Alpha male, the most dangerous kind of Werewolf. 
 The second Red sees Misha at the market,
he knows she is his Mate. Braiden is furious. 
He feels his control over his Pack and his Mate slipping away at the arrival of this new mysterious force in the forest.
 Can he protect them all, or will he lose everything? 
 

 As the Hunter's Moon approaches,So does an age-old enemy, closing in on the Aspen Pack.
 Despite Braiden's natural hatred of Red,
The two headstrong Alphas must unite to protect Misha, the Luna they both love. . .

After witnessing Ares' accident, Vera had felt she has the responsibility to take care of him. There's a lot of options to do, but she chose to take off the heave on her chest which was to go and look for the reasons why that accident happened and become his bodyguard, nurse and driver. She thought those were the only things she need to handle, but her Captain still demanded her to act as a fake fiancée of her friend for some reasons. Working for Ares made her more attached to him which shouldn't be happening, but will she be able to stay with Ares just like a job and finish her mission-or is her story bound to be more complicated?

“โต้งชอบมิริน” “มิรินขอบใจนะที่โต้งมีความรู้สึกดีๆ ให้ แต่ว่าเราเป็นพี่น้องกันดีกว่าเนอะ” คำพูดฟังดูดีแต่ผมกลับไม่ได้รู้สึกดีเลยสักนิด “ทำไม" “จะต้องให้พูดตรงๆ ใช่ไหมถึงจะเข้าใจ” “ก็พูดมาดิ” ผมเริ่มขึ้นเสียงใส่ “โต้งยังเด็กเกินไป แค่นี้ยังควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้เลย หัดใจเย็นซะบ้าง” เหตุผลแค่นี้เองเหรอ ห่างกันแค่ปีเดียวมันจะอะไรกันนักหนาว่ะ “เหตุผลแค่นี้เหรอ” ผมจ้องหน้ามิรินไม่วางตา “พี่ชอบคนที่มีวุฒิภาวะสูงกว่าพี่และมีความเป็นผู้นำ” “ชอบคนแก่ว่างั้น” ผมเดินเข้าชิดตัวแสดงความกวนตีนใส่มิรินนิดๆ “ไม่มีไรแล้วพี่กลับก่อนนะ” มิรินหันหลังให้เตรียมจะเดินหนี “บอกว่าไง... อย่างแทนตัวเองว่าพี่” ผมพูดย้ำอีกครั้ง “ฉันเป็นพี่นาย..” มิรินเดินกลับมายัดช่อดอกไม้ใส่มือผมพร้อมกับพูดย้ำชัดถึงสถานะระหว่างผมกับเธอ ใจร้ายไปแล้วนะ อย่าให้ถึงทีผมบ้างก็แล้วกัน เธอไม่รอดแน่ มิริน...

“เธอต้องชดใช้สิ่งเธอทำ!" "แล้้วฉันต้องชดใช้ให้นายอีกเท่าไหร่นายถึงจะพอใจ"