Corny Jokes Tagalog Tanong

"Kapag lumalapit ang isang tao sa'yo tapos..tapos..biglang bumibilis ang tibok ng puso mo---" hindi ko na naituloy ang sunod ko pang sasabihin dahil pinutol na niya at diretso siyang sumagot. "Inlove! You're inlove with him!!" "Inlove? S-sure ka?W-walang halong biro?" nakakunot na noo na tanong ko. "Oo. Inlove ka. Bakit? Kanino mo nararamdaman 'yan?" "Ah. Eh. Nevermind." sagot ko na parang walang pakialam sa sinabi niya. Inlove. It can't be. "Kay stranger ka inlove?" "Hindi! Hindi!" agad kong sagot. Sa dinami-dami ba naman ng pangalan na sabihin niya kay stranger pa talaga. ----------------------------------- Basahin ang storya ni Mesaiyah na ikinasal sa estrangherong tagapagmana ng Yakuza. Tunghayan kung paano siya unti-unting mahuhulog dito.

Nang malaman ni Elira na si Gavin Cordova, na hindi lamang kaibigan ng kanyang amang matagal na niyang kinamuhian, kundi siya rin palang ninong niya — ay gumuho ang tiwala niya. Pakiramdam niya, isa lang siyang obligasyong kailangang bayaran. Hindi niya matanggap na baka kaya lang siya tinutulungan ni Gavin ay dahil sa utang na loob nito sa kanyang ama. Pero habang patuloy siyang ginagabayan at palihim na tinutulungan ni Gavin, hindi niya mapigilang mahulog sa taong handang ipaglaban siya, kahit labag iyon sa lahat ng inaasahan ng mundo. At nang pumasok sila sa isang bawal at lihim na relasyon, kailangan nilang harapin ang tanong: tunay bang pagmamahal ang namamagitan sa kanila, o isa lang itong pagkakamaling hindi na maaaring itama?

In Black Salt, love is a sickness you can’t hide—a slow gnawing beneath the skin that leaves you hollowed, grayed, and eventually gone. No one stays long enough to see it through; they leave before the rot finishes its work. It’s what the town teaches you: when it starts, you run. You look away. You survive by pretending not to feel. But Atlas is tired of pretending. The halls of Black Salt High are full of kids pretending they don’t see each other’s bruised hearts, pretending their bones aren’t already whispering warnings. Still, he can’t forget the weight of a father who stayed—not out of love, but because he never felt it deep enough to decay. That truth lingers in Atlas like a second shadow. And then there’s Nova—the outsider with a storm in her bones. And Wren, all sharpness and fight. Milo, who cracks jokes to keep the silence at bay. Luce, who wears her thorns like jewelry. Together, they don’t know how to stop the rot. But they’re learning how to sit with it, how to name it, how to refuse the small, hollow deaths of pretending not to care. In a town where love is a death sentence, staying might be the bravest thing of all.

He smirked, knowing he was on the winning side. "So it's a done deal for three months?" He raised his eyebrows, putting his hand forth for a handshake. I looked at the long fingers and perfectly aligned nails and then at his patient face. Sighing to myself I my own hand into his and ignored the tingles that flowed through every nerve as his fingers curled around my hand and shook it lightly. "Yeah three months." "Goodnight then." He winked, removing his hand from mine and turned to walk away. "Hey wait!" I called out, suddenly remembering something. "You don't have my number." "What makes you think that? I have my ways Smith." And with one last wink I saw him take a turn and disappear from my sight. I let out a long breath, leaning on the nearby wall. Looks like I just made a deal with the Devil. * A sarcastic girl, a cocky guy. Throw in some mystery, murder, filthy jokes, wonderful friends, tons of kisses, secrets, surprises, eye-rolls and a killer on run. And you have got yourself a story never read before. ***So grab a cup of hot chocolate, some chips and a warm blanket and get ready to laugh, cry and bite your lip in anticipation. Enjoy!!

Everybody is different. May it be with the way you look, your sexual orientation or your beliefs and culture. Tori Kingstein has always thought of herself as someone who’s different. She never liked boys. Yes, she's gay. Tori then was sent to her mum’s old school, an all-girls boarding school in hopes of her not getting herself a boyfriend at a young age. But jokes on her parents, cause she actually swings the other way around. And little did she know that entering Whistler High School for Girls would put her on a mission with other girls, like her who aren’t white, to end the discrimination, inequality, too much use of white privileges and the use of wealth and power to stay on top by some students, especially by the school's student council officers. After knowing this, Tori is set on finishing her mum's past role in this group—and that is to destroy the unfair treatment of the school and the student council to students who what they call “aren’t white and as rich as them”, but Tori has a secret. It’s just that... She might have a tiny bit of crush on the student council's president who's no other than Amelia Harriet Williams. What could go wrong, right?

They say society looks down on divorced women, especially those who are no longer “beautiful” in its eyes but Amara doesn’t care. After ten years of being the perfect wife, enduring whispers about her looks, the cruel jokes about her weight, and the constant reminders from her husband that she’s “not beautiful enough,” she’s done. Her husband not only cheats on her… he moves his pregnant mistress into their marital home and flaunts her like a prize. When Amara asks for a divorce, he vows to destroy her. Promising to make her life so miserable she’ll come crawling back. But he’s wrong because Amara would rather die than return to him. In her search for a way out, she crosses paths with Lucian Rostova. He's dangerous. Ruthless and filthy rich. Lucian offers her a deal: he’ll help her ruin her ex-husband and his mistress if she agrees to marry him for one year. With her back against the wall, Amara says yes. But deals with the devil always come with a price. Will Lucian truly protect her like he promises… or will he crush her and leave her bleeding out in the cold?

Tatlong taon nang asawa ni Sabina ang kilalang CEO na si Sebastian Malfory—isang lalaking inakalang katuparan ng lahat ng kanyang panalangin. Pero isang gabi, natuklasan niya ang masakit na katotohanan: ginagamit lang siya nito para saktan ang tunay nitong minamahal, ang kapatid niyang si Waynona. Buntis sa kambal, durog ang puso, at walang masandigan, piniling tumakas ni Sabina dala ang isang lihim na magpapabago sa lahat. Pagkalipas ng ilang taon, bumalik siya bilang isang matagumpay at misteryosang babae—kasama ang dalawang batang may mata ng lalaking minsan niyang minahal. At nang muling magkrus ang mga landas nila ni Sebastian, isa lang ang tanong: handa ba siyang ipaghiganti ang sarili, o muling magpatalo sa lalaking dati’y dahilan ng kanyang pagkawasak?

Disclaimer:THIS STORY IS PURELY WORK OF FICTION. ALL CHARACTERS, NAMES, PLACE OR EVENTS MENTIONED IN THE STORY ARE USED FICTITIOUSLY, PLEASE DON'T ASSOCIATE THE CHARACTER TO THE ACTUAL PORTRAYER. >>> Naglalakad ako ng may marinig akong ingay sa bandang kusina. Nung una benaliwala ko lang yun pero ng may narinig ako iyak ng batang babae ay agad ko tinungo ang kusina dahil alam ko kung sino yung batang babae umiiyak. Pagdating ko ng kusina nakita ko umiiyak ang kapatid ko at bukod dun nakita ko rin na pinapagalitan s'ya ni Beatrice. Agad ko naman nilapitan ang kapatid ko para tanongin kung bakit s'ya umiiyak. "Yana anong ngyari? bakit ka umiiyak?" nagaalala tanong ko. Pinunsan nito ang mga pisnge n'ya bago ako sagutin. "A-Ate ako po kasi sinisisi ni ate Beatrice na kumuha ng necklace n'ya kahit hindi naman po talaga ako ang kumuha." sagot nito sa tanong ko habang umiiyak. "At talagang masisinungaling kapa bata ka! eh! Ikaw lang naman ang pumasok sa kwarto ko bago mawala yung necklace ko!" asik ni Beatrice sa kapatid ko. Hindi ko maiwasang hindi s'ya patulan sa pagbibintang n'ya sa kapatid ko. Alam ko hindi magagawa ng kapatid ko ang binibintang n'ya dahil hindi ko ganon pinalaki ang kapatid ko. "Ano ba Beatrice? Bakit mo naman pinagbibintangan yung kapatid ko? Eh wala ka naman ebendinsya na s'ya ang kumuha ng necklace mo!" sabi ko sa galit na tuno. Pagak itong tumawa bago muling nagsalita. "AT TALAGA KINAKAMPIHAN MO PA YANG KAPATID MO MAGNANAKAW" asik nito sa akin at sa kapatid ko. "Opss! Nakalimutan ko palang anak kayo ng mga magnanakaw! Mga mukang pera! gold digger!" sambit nito sa mapangasar na tuno. Sa puntong yun hindi ko na napigilan ang galit ko. Idamay na n'ya ang lahat wag lang ang kapatid ko at lalong-lalo na

“Let’s get divorce, Gale.” Nahinto sa pagsasalita si Sunset dahil sa sinabi ng asawa. Sandaling hindi niya maiproseso ang sinabi nito. Nablangko ang kanyang isipan habang nakatingin sa seryosong mukha ni Lucian. “Let’s get divorce.” Sa pangalawang pagkakataong ulitin iyon ni Lucian, tila bombang sumabog sa kanya ang anunsyo ng asawa. Pagkalito ang sumunod niyang naramdaman nang iritableng inilayo ng asawa ang pagkakadikit ng hubad nilang katawan na para bang may nakakahawa siyang sakit na dumapo lamang pagkatapos nilang magniig. Ganoon na lang ba iyon, pagkatapos siya nitong makuha, ang tingin na sa kanya ay isang basura? “Hindi magandang biro iyan, Lucian—” “You don’t want to? Magkakaroon ka ng sariling buhay. Limang taon na ang kinuha ko sa ‘yo, dagdagan ko pa ba ang pang-aabala ko?” Tumayo mula sa pagkakahiga ang asawa niya. Ang nakatalikod na matipuno nitong katawan ay tinakpan ng roba. Kaagad namang naibalot ni Sunset ang hubad na katawan sa puting kumot. “M-may problema ba tayo, Lucian?” naguguluhan niya pa ring tanong sa asawa. “Kung may mali sa akin, susubukan kong baguhin. May nagawa ba akong ikinagalit mo? H-huwag mo lang akong iwan kase hindi ko kakayanin…” “Babalik na si Eveth dito sa Pilipinas.” Hinilot nito ang sentido na para bang naiinis na sa pagdadrama niya. “Masasaktan siya kapag nalaman niyang nandyan ka pa." “Naiintindihan ko…” “Saan ka pupunta?” gulat na tanong ng asawa nang makita siya nitong nagbibihis. “Saan ka sabi pupunta?” “Hindi mo ba nakikita?” May kalituhan na tumingin sa kanya si Lucian. Hindi nito inaasahan ang magiging reaksyon niya. “Ano bang akala mo, magmamakaawa ako?” natawa nang bahagya si Sunset bago mabaling ang tingin sa tseke na nasa ibabaw ng side table. “Akala ko namamalikmata lang ako kanina. Hindi ko lubos maisip na limang milyon lang pala ang halaga ko!”

Malaki ang kapasidad ni Laura pagdating sa negosyo kung kaya’t paborito siya ng kanyang Lola at inaasahang magiging hahalili rito sa pamamahala ng kompanya. Subalit ang taglay na galing ni Laura ay ang nagbigay sa kanya ng mga sekretong kaaway na hihila sa kanya pababa. Sa isang iglap ay nawala ang lahat sa kanya nang i-set up siya ng pinsan at tiyahin. Nangyari ang isang gabing pagkakamali na siyang bumago sa buhay ni Laura ng tuluyan. Subalit marahil ay likas siyang pinagpala dahil nagbunga ng kambal ang pagkakamaling iyon. Iyon ang naging dahilan ni Laura para bumangon muli. Matapos ang limang taong pagpapakahirap niya sa ibang bansa ay bumalik siya sa Pilipinas para ipamukha sa pamilyang tumaboy sa kanya na hindi nagtagumpay ang mga ito sa pagpapabagsak sa kanya. “Mommy!” Pumihit sa direksyon ni Michael si Laura at sinalubong ng mahigpit na yakap ang anak. “Where have you been?” Nakasimangot na tanong ng bata. Akmang magsasalita si Laura ngunit natigilan siya ng lumitaw mula sa likuran ng bata ang pamilyar na lalaki. Ganoon na lamang ang pag-awang ng kanyang labi habang nakatitig sa kanya ang lalaki. “So, he’s your son?” Tanong nito dahilan para awtomatikong mapraning si Laura. “Mommy! This guy said he is my Daddy! Is that true, Mommy?!” Ngumisi ang magagandang uri ng labi ng lalaki. He’s assumptions are right. He’s biggest competitor in the world of business, Laura De Silva Goldsmith is the woman he’d been looking for five long years. And now that he caught her with his twins — he won’t let her go again. Suddenly, her plan to revenge was melted by his love. And Laura found herself saying… “Love Me, Mr. CEO.” But the question is, will there be a happy ending for them?