Dapat Taglayin Ng Kabataang Asyano

Matapos mahuli ni Ashley Tan ang kanyang boyfriend na si Oscar na nagtaksil sa kanya kasama pa ang sarili niyang pinsan, nagdesisyon siyang lunurin sa alak ang sakit at hiya. Pero sa halip na makalimot, isang gabi lang ang nagbago ng lahat. Isang gabing kasama niya ang lalaking hindi niya dapat pinangarap kahit kailan: si Frank Roswell, ang Uncle ng ex niya.

Espesyal daw ang araw ng kasal dahil dito nagsisimula ang isang kwento ng walang hanggang pagmamahalan. Pero sa akin, dito natapos ang lahat. Ang araw na pinangarap kong maging pinakamasaya, naging araw ng pinakamalalim kong sugat. Isang lihim ang sumira sa lahat—ang taong dapat kong makasama habangbuhay, may ibang pinili. Hindi ko na nakita ang altar. Hindi ko na narinig ang 'oo.' Ang tanging narinig ko lang ay ang pagkabasag ng pangarap ko. At sa araw na iyon, natutunan kong ang pagmamahal ay hindi laging sapat para tapusin ang isang kwento.

Tumakas si Florence sa kasal niya sa lalaking hindi niya mahal ngunit para lamang maging bride ng isang estrangherong lalaki sa araw ng kasal nito. No choice si Florence kundi ang magpakasal sa lalaking Joaquin El Greeco ang pangalan dahil nasa harapan na siya ng pari at ng guwapong groom. Ngunit paano kung malaman niya na ang lalaking pinakasalan niya ay isa palang pinuno ng mafia at kaya siya pinakasalan ay para paghigantihan dahil iniisip nitong anak siya ng taong kinamumuhian nito? Ano ang gagawin niya sakaling bumalik ang totoong bride nito gayong nararamdaman niyang umiibig na siya rito sa kabila ng paiba-ibang ugaling ipinapakita nito sa kanya? At bakit kamukha niya ang babaeng dapat sana ay bride ni Joaquin El Greeco?

Ako ang anak na pinapangarap nila, at siya ang lalaking pinalaki para sa akin. Hindi kami magka-apelyido o magkadugo ngunit magkapatid ang turingan namin sa loob ng bahay at sa harap ng mga magulang ko. — Heaven Abellana Bata pa lang ay alam ko kung bakit ako pinalaki. Matagal akong naghintay at walang makakapigil sa kagustuhan kong makuha siya. Dapat lang na kunin ko ang bagay na pinangako nila. — Rigel Skye

"Sa opisina, ikaw ang sekretarya ko. Sa bahay, asawa kita. At walang sinuman ang dapat makaalam sa totoong estado natin." Hindi inakala ni Stella na magbabago ang buhay niya sa isang iglap. Napilitan siyang pakasalan si Ayres — ang CEO na malamig, arogante, at malupit sa kumpanyang pinagtatrabahuhan niya. Sa gitna ng lihim at pang-aalipusta, magagawa kaya ni Stella na mapasuko ang puso ng lalaking laging nagpaparamdam na wala siyang halaga?

Isang mafia heiress. Isang batang CEO. Isang lihim na misyon. Si Margarette “Blue Rose” Zobel ay bihasa sa lahat ng paraan ng laban—mula sa martial arts hanggang sa diskarte sa mundo ng krimen—pero ang pinakahuling utos ng kanyang ama ay magbantay sa anak ng isang batang CEO na pinaghihinalaan nilang may kinalaman sa pagkawala ng mahalagang shipment. Sa bawat galaw at desisyon, unti-unti niyang natutuklasan ang katapatan, tapang, at puso ng taong dati niyang kinamumuhian. Ngunit sa mundong puno ng intriga, pagtataksil, at lihim, ang kanilang galit at pagdududa ay unti-unting napapalitan ng pagnanasa at pagmamahal. Sa pagitan ng aksyon at pag-ibig, sino ang mananaig—ang tungkulin o ang pusong hindi inaasahan? Sa bawat hakbang na kanilang tatahakin, matutuklasan nilang minsan, ang pinakamalaking panganib ay ang mahalin ang taong dapat sanang labanan.

Si Diana ay lumaki sa hirap, ngunit lalong naging mabigat ang buhay nang magkasakit nang malubha ang kanyang kapatid na si Lyka. Sa desperasyon, lumapit siya sa nobyo niya para humingi ng tulong, ngunit imbes na damayan siya, inakusahan siya nitong pabigat at inamin na may iba na ito. Durog ang puso, tumakbo siya palayo at sa gitna ng kanyang pag-iyak, aksidente siyang nabangga ng isang matangkad at gwapong lalaki—si Adrian, ang misteryosong CEO ng kompanyang pinagtatrabahuhan niya. Narinig pala ni Adrian ang buong usapan, at sa isang hindi inaasahang alok ay sinabi niyang, “Kailangan ko ng kontratang asawa, at kailangan mo ng pera. Pwede tayong magtulungan.” Sa kawalan ng ibang mapagpipilian, pumayag si Diana. Isang simpleng kasunduan lamang daw: walang emosyon, walang komplikasyon—pawang negosyo lang. Ngunit habang lumilipas ang mga araw, napapansin nilang hindi ganoon kadaling iwasan ang damdamin. Ang mga halik na dapat ay peke, tila tunay. Ang mga haplos na dapat ay scripted, nagiging totoo. Unti-unti, naguguluhan sila sa kung ano ang totoo at ano ang bahagi lang ng kontrata. At nang magsimulang pumasok ang pamilya ni Adrian sa eksena, naramdaman ni Diana na baka hindi talaga siya nababagay sa mundo nito. Kaya iminungkahi niyang lumayo na lang. Pero bakit gano’n na lang ang sakit sa dibdib ni Adrian? Kung peke ang lahat, bakit parang ayaw na niyang lumayo na lang.

Everything happen for a reason, noong una talaga inakala ni Samantha na 'yon ang pinaka the best na gagawin n'ya sa buong buhay nito. But she's wrong, sa sobrang mali hindi niya akalain na dito pala s'ya hahantong. Being a best friend of a man who named Judd Harrison dapat alam mo kung hanggang saan ka lang at 'yon ang nalagpasan ni Samantha, na kahit kasiyahan na ng kaibigan n'ya ay hinadlangan pa nito. But Samantha just did it the way she knew upang hindi mahulog sa trap ng dapat ay mapapangasawa nito ang kanyang kaibigan na si Judd. Pero hindi lang bilang isang kaibigan ang tingin n'ya kay Judd, ito ay malala at mas higit pa sa pagmamahal bilang isang kaibigan.

Kahit pagkatapos makaranas ng dalawang buhay, hindi pa rin magawang tunawin ni Rose ang yelong puso ni Jay Ares. Durog ang puso, napagdesisyunan niyang mabuhay nang nagpapanggap bilang isang tanga. Dahil dito ay nagawa niyang lokohin si Ares at nakatakas kasama ang dalawa nilang anak. Ito ay lubos na kinagalit ni Ginoong Ares, at ang lahat ng tao sa paligid nila ay sigurado na ito ay ang magsisilbing sanhi ng kamatayan ni Rose. Gayunpaman, sa sumunod na araw, ang dakilang si Ginoong Ares ay makikitang nakaluhod sa isang tuhok sa gitna ng daan, sinusuyo ang makulit na babae, “Pakiusap ay maging mabuti ka at umuwi kasama ko!” “Sasama ako kapag pumayag ka sa mga kundisyon ko!” “Sabihin mo!” “Hindi ka maaaring kawawain ako, magsinungaling sa akin, at lalong-lalo na ang ipakita ang hindi mo natutuwang mukha sa akin. Dapat ay palagi mo akong tinuturing bilang ang pinakamagandang tao sa mundo, at dapat ay nakangiti ka sa tuwing pumapasok ako sa isip mo…” “Sige!” Natuliro ang mga saksi dahil dito! Ito ba ang sinasabi nilang mayroong panangga sa lahat ng bagay? Si Ginoong Ares ay tila nababaliw na, ang taong kaniyang nilikha ay nautakan siya. Dahil hindi niya ito magawang disiplinahin, ibibigay na lamang niya ang lahat ng kaniyang gusto!

"Pakakasalan Kita," walang emosyong mababakas sa boses nito. Sa tono nito ay hindi nagtatanong kundi nagsasabi lang na para bang utang na loob niya pa at dapat siyang matuwa. Napatigil siya sa pag-iyak. Marahas na nag-angat siya ng tingin dito. Nababaliw na ito kung iniisip nitong papayag siya sa gusto nitong mangyari. Hindi sa lalaking bumaboy sa kanya. Mapait siyang natawa "Hinding hindi ako magpapakasal sa demonyong katulad mo!" Puno ng pagkamuhi na sigaw niya dito. Ngunit wala siyang nagawa ng kaladkarin siya nito papunta sa isang judge para magpakasal. At mas lalong wala siyang nagawa ng unti-unting nahulog ang loob niya dito at matutunan itong mahalin sa kabila ng mga nangyari.