Owning Her (tagalog)

"See you on monday, Class," nakangiting paalam ni Angela sa kanyang mga grade three students. Four o'clock na kaya uwian na rin ng mga student niya. Nag-uunahan nang magsilabas ang mga ito pagkatapos mag-bless at magpaalam sa kanya. Sinisinop na niya ang mga lesson plan at libro na gamit niya sa pagtuturo nang may magsalita sa gilid niya.

"Hi, Teacher, maganda ka pa sa hapon," nakangiting bati ni Ishmael na nakasandal sa hamba ng pinto. Napangiti siya dito.

"Naligaw ka ata?" biro niya.

"Pinapasundo ka ni Insan," anito habang naglalakad papunta sa armchair na nasa harapan ng desk niya at naupo. Nais niyang matawa dahil halos di ito magkasya sa upuan sa laki ng katawan nito at sa tangkad nito, nagmukang bangkito ang armchair.

Pinsan ito ng boyfriend niya, kababata niya rin. Nangunot ang noo niya. Wala silang usapan ni Jonas na may lakad sila ngayon.

"Wala siyang nabanggit na magkikita kami," takang tanong niya dito. Kinuha niya ang cellphone at tinignan. Nagbabakasali na may text sa kanya ang nobyo.

"Surprise daw eh," kibit balikat na anito. "Di ko nga dapat sasabihin sayo na pinasusundo ka niya dahil may surprise siya sayo. Kaya wag ka na lang maingay na sinabi ko," natatawang anito

Napangiti na rin siya. Mahilig talagang manorpresa ang nobyo kaya hindi na siya nagtaka sa sinabi nito.

"Ikaw talaga, lagi mong sinisira ang diskarte ng pinsan mo," natatawa niyang biro dito at kunwari pa itong inirapan. "Tayo na nga baka naiinip na yon."

Tumawa lang ito at tumayo na para kunin sa kanya ang mga libro na hawak niya.

Naglakad sila papunta sa Land Rover nito na nakaparada sa tapat ng principal building. Ipinagbukas pa siya nito ng pintuan bago pumasok sa driver seat.

"Saan mo pala ako ihahatid?" tanong niya dito nang makaupo na sa likod ng manibela.

"Surprise nga eh," maikling sagot nito ma ikinangiti at iling niya na lang.

HINDI niya namalayang nakatulog pala siya sa biyahe. Umayos siya nang upo at tumingin sa labas ng bintana. Wala na siyang makitang kabahayan, puro maisan ang nadadaanan nila. Tumingin siya sa pambisig niyang relo - four fourty five na ng hapon. Ibig sabihin may kalahating oras na silang bumabyahe? Walang traffic sa probinsya kaya sigurado siyang malayo na ito sa bayan.

"A-asan na tayo Mael?" tanong niya sa katabi na blangko ang ekspresyon habang nagmamaneho. Hindi ito kumibo sa tanong niya at nanatiling tahimik. "Malayo pa ba tayo?" tanong niya uli dito nang hindi ito sumagot. Pero wala pa rin siya nakuhang sagot mula dito. Nanahimik na lang at tumanaw sa bintana.

Pagkalipas ng may labing limang minuto lumiko ang sasakyan. Natatanaw na niya ang isang kubo. Huminto ang sinasakyan nila sa tapat niyon.

"Andito na tayo," sa wakas ay sabi na nito.

"Andiyan na ba si Jonas? Bakit parang walang tao?" usisa niya dito nang makababa sila. Hindi ito kumibo. pero sumunod siya dito nang lumakad ito papunta sa kubo. Binuksan nito ang pintuan at iginiya siya papasok. Madilim sa loob. May kinapa ito sa gilid ng pinto tapos may narinig siyang click kasabay ng pagliwanag ng buong paligid.

Malinis at maganda ang loob ng kubo. Mayron iyong mga kagamitan katulad ng sofa at kama, may electricfan din at tv. May kusina rin at banyo sa loob.

"Uy, bakit wala dito si Jonas? Asan ba siya?"

"Wala siya dito. Tayo lang ang nandito," malamig na sabi nito saka dahan-dahan na lumalakad papalapit sa kanya

"A-anong i-ibig mong sabihin?" Hindi na niya mapigilan ang kabang nararamdaman. "U-Uwi na ko," aniya at akmang lalagpasan ito nang bigla siya nitong higitin sa braso.

"Hindi ka pwedeng umuwi!" mariing sabi nito. Humigpit ang hawak nito sa kanya. May naglalarong ngiti sa mga labi nito na ikinataas ng balahibo niya.

"U-uuwi na k-ko. A-ayoko nang g-ganitong biruan ha!" pilit niyang pinatatag ang boses. Nagpa-panick na siya sa ikinikilos nito. Parang hindi ito ang Ishmael na kilala niya para itong ibang tao. Kinikilabutan din siya sa pagkaka ngiti nito na parang demonyo.

"Sabi ko hindi ka pwedeng umuwi!" malakas na sigaw nito saka itinulak siya ng malakas sa kama na ikinagulat niya. Bumadha ang takot sa kanya. Nabitawan niya ang mga kipkip na mga libro. Ihahampas niya sana dito ang shoulder bag niya pero mabilis nito iyong naagaw at inihagis sa Kung saan.

Nagbalak siyang bumangon pero nabigo siya nang bigla itong dumagan sa kanya. Napatili siya dahil sa ginawa nito.

"A-ano ba Ishmael! Uuwi na ko!" Takot na takot na sigaw niya dito habang nag pupumilit na kumawala dito pero masyado itong malakas kumpara sakanya

Malakas siyang napasinghap ng marahas nitong sirain ang suot nyang blusa. Sinubukan niyang takban ang kahubdan pero marahas na tinanggal nito ang kamay niya. Dinagaanan ng mga binti nito ang kamay niya para hindi siya makakilos.

"Bitawan mo 'ko!" malakas na sigaw niya dito pero para itong walang naririnig. Napaiyak siya nang sirain din nito ang bra niya. Hantad na dito ang kanyang dibdib. "Wag! please, Mael, maawa ka sa'kin pauuwiin mo na ko..." pagsusumamo niya dito.

"Napakaganda mo, Angela," puno nang pagnanasa ang mga mata nito. Nakaramdam siya ng galit para dito. Nanlaki ang mga mata niya nang bumababa ang ulo nito at sakupin ang korona ng dibdib niya. Nagpupumiglas siya habang nagmamakaawa dito. Nakakawala Ang kamay niya sa pagkakadagan nito kaya malakas niya itong naitulak. Agad siyang bumangon para tumakbo sa pintuan pero di pa siya nakaka-isang hakbang ay hinigit na nito Ang buhok niya. Napaupo siya pabalik sa kama at bago pa siya makatayo uli ay malakas na sampal na nito ang sumalubong sa kanya. Napasubsob siya sa kama sa lakas nang pagkakasampal nito. Nakaramdam siya ng pagkahilo. Nalasahan niya rin ang dugo sa pumutok niyang labi.

Nakita niya itong nagtanggal ng damit at pantalon tanging boxer na lang ang suot nito ng muli siyang dagaanan.

Pinagsusuntok niya ito kaya isa pang malakas na sampal ang ibinigay nito sa kanya. Sa lakas noon ay nawalan siya ng lakas na lumaban. Para siyang ng hina. Hindi maawat ang pagpatak ng mga luha niya.

God please help me...