Dinikahi Bocah Tengil Part 4

4 ปี ก่อน เขามีความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนหนึ่งเพราะความเข้าใจผิด 3 ปี ต่อมา เขาบังเอิญเจอเธออีกครั้ง พร้อมหนูน้อยหน้าตาน่ารักน่าชังผู้มีใบหน้าคล้ายคลึงกับเขา “ทำไมไม่บอกเรื่องลูกกับผม” “แล้วทำไมฉันต้องบอกคุณ” “ก็ผมเป็นคนทำให้เขาเกิดมา! หรือคุณลืมไปแล้ว...ว่าผมทำท่าไหนบ้าง ถึงมีเด็กคนนี้” ชายหนุ่มพูดพร้อมรอยยิ้มร้ายกาจพลางย่างกรายเข้าหาหญิงสาว “หรือเรามาลองทบทวนความทรงจำกันหน่อยเป็นไง”

Buzz It had been 4 long years since Julia accused me of cheating and left me. It had been 4 years since I had been able to breathe properly. A lot had happened in the time since she left. I was now a member of a Motorcycle club. Now I’ve found her again, she is back in my life. And she has something to tell me. Julia It had been 4 years since Ryan cheated on me. Or so I was led to believe. It had been 4 years since I broke my own heart by leaving. My brother was hurt, involved in a shooting at the Motorcycle club he belongs to. The last person I expected to see was Ryan. After all this time, can I make him forgive me, and more importantly… can I convince him to give us a second chance?

“Udah ya jangan nangis. Liat ni dah ada tanda tangan Mas di sini.” Seorang remaja laki-laki sedang mengusap pipi basah anak perempuan. Di tangan gadis itu ia memegang selembar kertas yang terkena tetesan air matanya. Dia menatap kertas di tangan laki-laki di depannya setelah tangisnya mereda. Mukanya memerah dan sekejap ekspresinya tergantikan oleh bahagia dan malu yang tercampur. “Kata Papah ini bukti kontrak kita berdua, jadi Mas Yan harus nepatin!” Laki-laki itu tersenyum mendengar penuturan bocah perempuan berumur lima tahun itu. Ia pun mengangguk yang membuat gadis kecil berumur lima tahun itu bersorak gembira. Setelah kejadian itu mereka berpisah dan tak pernah bertemu. Selama bertahun-tahun itu si bocah perempuan itu telah tumbuh menjadi seorang gadis yang cantik dan ia telah melupakan kejadian tersebut. Hingga datanglah seorang laki-laki melamarnya. Apakah dia akan menikah dengan laki-laki lain dan melupakan janjinya?

ผู้หญิงสดใสอย่างเธอเปลี่ยนไปเพราะ 'เขา' คินต์ : วิศวะปี 4 ทายาทเฟีย เย็นชา นิ่งเงียบ ร้าย หล่อ เลือดเย็น รวย และเลวมาก ไอรีน : ดาวคณะนิเทศปี 1 สวยน่ารัก อ่อนโยน คุณหนูตะกูลมาเฟีย . . "เรื่องของเราจะเป็นความลับไปถึงเมื่อไหร่คะ" "เธอ ให้ฉันได้...หรือเปล่า" _______________________________ "พี่หลอกไอร์งั้นเหรอ" "..." "ทุกอย่างมันไม่จริงเลยใช่ไหม" "ใช่ ฉันไม่ได้ชอบเธอ" "อึก! ไอร์ยอมให้พี่มีใครก็ได้ แต่ขอร้อง... อย่าทิ้งไอร์"

‘กูจะเด็ดปึกนางฟ้ามาให้พวกมึงดู’‘ตันติกร’ หรือ ‘ต้วน ’ มาเฟียหนุ่มผู้โหดเหี้ยม ป่าเถื่อน ไร้ความอ่อนโยน เขาเป็น 1 ใน 4 แก๊งคาสโนว่า เขาต้องการแค่หญิงสาวมาปรนเปรอความใคร่ อยากได้คนไหนก็แค่เรียกมา ด้วยความหล่อเหลา และฐานะที่ร่ำรวยย่อมไม่มีสาวสวยคนไหนปฏิเสธเขาแม้แต่คนเดียว ‘คืนนี้เธอจะต้องขึ้นเตียงกับฉัน’ ‘….’ ‘ระวังฟันของเธอด้วย ถ้าเกิดเป็นแผลแม้แต่นิดเดียวล่ะก็…’ ’กอบัว’ หรือ ‘บัว’ หญิงสาวทึ่มีจิตใจอ่อนหวาน เรียบร้อย เธอมักจะชอบช่วยคนรอบข้างทึ่เดือดร้อน เปรียบได้ดั่งกับนางฟ้า ด้วยใบหน้าสวยมีเสน่ห์ชวนให้หลงไหลของเธอ กลับไปสะดุดตา มาเฟียป่าเถื่อนเข้าให้ ทำให้เธอต้องเจอกับเรื่องเลวร้าย ‘ทำไมพี่ถึงใจร้ายแบบนี้..ฮึก..’ ‘…..‘ ’อืัอ….อ๊อก ๆ‘

วันไนท์สแตนด์กับคนแปลกหน้าคือ จุดเริ่มต้น ไอริน เป็นคนสดใส ร่าเริง เด็กสาวที่เชื่อในความรักกับโดนแฟนตัวเองที่คบกันมา 4 ปี นอกใจ คุณกรณ์ นักธุระกิจหนุ่มใหญ่วัย 32 ปี หล่อ รวย ที่ยังไม่ได้แต่งงานเพราะเรื่องฝังใจในอดีต ปล. เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของไรท์ อาจใช้ประโยคคำพูดที่ไม่ลื่นหู ติดๆ ขัดๆ ต้องขอภัยมา ณ ที่นี่ด้วยนะคะ จะนำคำติชมไปแก้ไขและ พัฒนาการเขียนของไรท์ให้ดีขึ้นค่ะ *นิยายเรื่องนี้สร้างขึ้นจากจิตนาการของไรท์เท่านั้นไม่ได้มีการพาดพิงผู้อื่นแต่อย่างใด บางตอนมีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมทั้งการพูดและการกระทำ มีเนื้อหาที่รุนแรงทั้งเรื่องเพศและการใช้ภาษา โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

ไทเธย์หนุ่มหล่อวิศวะปี 4 ผู้ที่ไม่ชอบสุงสิงกับใคร รักความเงียบ ความมืด เป็นชีวิตจิตใจ แต่แล้วมันก็หายไปหลังจากที่มีรุ่นน้องคนนี้เข้ามา ชะเอม รุ่นน้องสาวปี 1 ผู้ที่เข้ามาทำให้ชีวิตของเขาเปลี่ยนไป เธอน่ารักและสดใส แต่ก็น่ารำคาญด้วยในเวลาเดียวกัน ไม่เคยมีใครทำให้เขารู้สึกรำคาญได้เท่านี้มาก่อนเลย แต่ในอีกมุมนึง เขากลับรู้สึกว่าชีวิตประจำวันของตัวเองฉันกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง เหมือนได้ก้าวออกมาจากมุมมืดของตัวเอง

เพราะเธอคือน้องสาวของศัตรูเขาที่ต้องห้ามรัก รัก (ไม่) ต้องห้าม •|เซเธน-วีนัส|• เซเธน : อายุ22ปี เรียนคณะสถาปัตย์ปี4 เป็นศัตรูของกลุ่ม เวกัส(พี่ชายของวีนัส) นิสัยภายนอกดูหยิ่ง เข้าถึงยาก ดูร้าย เย็นชา แต่จริงไปแล้ว ใจดี อบอุ่น ติดแฟนมาก "เพราะหนูคือน้องสาวของศัตรูพี่" วีนัส : อายุ 20ปี เรียนคณะบริหาร น้องสาวของเวกัส เป็นแฟนลับๆของเซเธนที่ไม่มีใครรู้เลย นิสัย ซื่อๆ ใจดี เฟรนลี่ บอบบาง อ่อนไหวง่าย "วีเกลียดพี่เซเธนที่สุดเลย" //ขอบอกโหน่ยจิ~~ **บุคคลในภาพไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับนิยายเรื่องนี้เลยแม้แต่น้อยและต้องขออนุญาตด้วยนะคะ **นิยายเรื่องนี้เป็นส่วนหนึ่งที่มาจากจินตนาการของพีชที่พีชได้สร้างขึ้นเองและไม่ได้ไปคัดลอกมาจากที่ใดเลยแม้แต่น้อย พีชไม่ได้มีเจตนาที่จะทำให้ใครเสียหายเลยนะคะและไม่ได้มีเจตนาที่จะหาผลประโยชน์จากช่องทางใดเลยที่แต่งเรื่องนี้ขึ้นมาเพราะอยากเผยแพร่ให้คนได้อ่านและแบ่งปันเนื้อหาให้คนได้อ่าน ถ้าผิดพลาดตรงไหนต้องขออภัยด้วยนะคะ **โปรดพิจารณาก่อนที่จะเข้าไปอ่านขอบคุณค่ะ**

หัวใจของหญิงสาวเต้นรัวด้วยสัมผัสอันร้อนแรงของร่างใหญ่ ที่กำลังบอกใบ้ให้เธอได้รู้ว่า... ในค่ำคืนนี้... ขวัญยิหวาไม่สามารถหนีพ้น...จากคนที่อยู่ด้านบนของตนเอง... ชารัณ อายุ 35 อาชีพ นักธุรกิจ ขวัญยิหวา อายุ 22 นักศึกษาปี 4 ที่มีจุดยืนเป็นของตัวเองชัดเจน และเมื่อเธอตัดสินใจยอมเป็นเด็กไซด์ไลน์ครั้งแรกก็ได้พบกับชารัณ ซึ่งเขาคือมาเฟียที่มีอิทธิพลล้นฟ้า แต่ที่เขาเลือกเธอมาเพราะต้องการว่าจ้างให้เธอทำอะไรบางอย่างให้เขานั่นเอง... นอ.เป็นเด็กไซส์ไลน์ที่จำเป็นต้องทำงานนี้เป็นครั้งแรกแต่เมื่อได้เจอกับพอ.นอ.จึงคิดเปลี่ยนใจไม่ทำในนาทีสุดท้าย และขู่ฆ่าตัวตายหากพอ.ไม่หยุดคุกคาม ด้วยความเสียดายของพอ.จึงยอมตกลงและว่าจ้างให้นอ.ทำงานให้อย่างหนึ่งซึ่งได้ตั้งเงื่อนไขไว้ในสัญญาทั้งหมดแต่พอ.ก็ดันแหกกฎของตัวเองทุกข้อเพราะมันคือแผนการหลอกล่อให้นอ.มาอยู่ด้วยใกล้ๆนั่นเอง

คนรักที่จากไปอย่างไร้เหตุผล กลับมาปรากฏตัวต่อหน้าเขาอีกครั้งในรอบ 5 ปี เขาจะทำอย่างไร “ทุกครั้งทำไมต้องมีผมที่เจ็บอยู่คนเดียว คุณเลือกจะใจร้ายกับผมก่อนก็อย่าหาว่าผมเป็นคนเลวก็แล้วกัน!!” เธอ และ เขา .....เคยรักกันมาก่อน "ทั้งสอง" เคยสัญญาว่าจะแต่งงานกันหลังจากที่เขาได้รับตำแหน่งใหม่แต่ทว่า..... "เธอ" กลับทิ้งเขาไปเหลือเพียงแหวนหมั้นแทนใจที่เขาเคยสวมให้ 5 ปีผ่านมาเธอมาปรากฎตัวต่อหน้าเขาอีกครั้ง หลังจากที่เขาพยายามตามหามาร่วม 4 ปี “ผมให้คำตอบที่คุณอยากรู้ในทุก ๆ คำไปแล้ว ทำไมตอนนี้คุณถึงไม่กล้าตอบคำถามของผมล่ะ” “เรื่องนี้…ไม่ได้เกี่ยวกับการรักษาคุณพ่อไม่ใช่เหรอคะ” “คุณรู้ได้ยังไงว่าไม่เกี่ยวข้องกับการรักษา ถ้าผมบอกว่าจะไม่รักษาคุณพ่อของคุณถ้าคุณไม่ตอบคำถามผมมาคุณจะทำยังไง” “หมอคะ อย่า….อย่าล้อเล่นแบบนี้สิคะนี่มันชีวิตคนนะคะ” “แล้วที่คุณทิ้งชีวิตผู้ชายคนหนึ่งให้จมกับความทุกข์เมื่อห้าปีก่อนนั่นล่ะ คุณไม่คิดที่จะรับผิดชอบอะไรสักหน่อยเหรอ”