First Person Pov Meaning

Sonnet Turner agreed to get married in her foster sister’s place to rescue her foster father. Everyone thought that Sonnet’s future was ruined as she married a fool when she already had two children.Unlike everyone’s expectations, Sonnet soon appeared in the social circle of wealthy young women in Harbor City. Among Harbor City’s Big Four, whom all the wealthy young women of Harbor City fancied, one of them was in charge of driving Sonnet around, one of them was in charge of helping Sonnet lift her skirt when she went down the stairs, and the other two of them worked as her bodyguards. The wealthy young women of Harbor City were all beyond jealous. Sonnet’s foster sister showed up and said, “Sonnet Turner, so what if you’re that capable? You still married a fool!” “Who said I’m a fool?” A man wrapped his arms around Sonnet’s waist. The group of wealthy people behind him treated him extremely courteously. Sonnet was shocked. Since when had her silly husband become a rich, cool, and handsome boss?!

The emergency center I worked in went haywire as the typhoon closed in on our town. That night, my husband’s first love made seven emergency calls in a row to me. However, she did not say anything when I picked up. By the eighth call, I thought it was a prank caller, so I gave them a piece of my mind. Then, I heard my husband’s angry voice. “Melinda! This is the eighth time Sadie's called you for help! Haven’t you made her suffer enough?!” After that fiasco, he decided to avenge Sadie by taping my mouth, tying my wrists and legs up, and throwing me into our basement for three whole days, despite it being flooded with seawater, I begged for mercy, but it was to no avail. “You knew Sadie couldn’t talk because she hurt her throat, yet you still hung up on her! I'm going to make sure you feel the same hopelessness she felt!" Those three days left me with a collection of severe infections. I ended up having to remove my kidney. Even after all that, that man still had the gall to kneel by my bed and beg me to give him another chance.

My husband, Mark Thompson, and I went hiking. After eating some wild berries I picked, he was poisoned and died. When I got home, a woman named Sarah Miller and her son, Tommy Miller, showed up at my door. It turned out Mark had given them our house and car. On top of that, he owed them a huge amount of money. I ended up giving them all the savings I had. To care for my sick mother-in-law, Judith Thompson, I worked three jobs. I was surviving on basic meals like bread and butter. After years of exhausting work, I collapsed in the hospital. Judith told the doctors to stop my treatment. Just as I was about to die, Mark walked into the ward with Sarah and Tommy in his arms. He tossed five dollars at me. “Thanks for taking care of my mom all these years.” That was when I realized Mark had faked his death just to be with Sarah and their love child. When I opened my eyes again, I was back to the day we went hiking together.

MAHIRAP ang buhay kaya't ang ulilang lubos na si Karina ay handang magtiis na manirahan sa kaniyang tiya kahit madalas siyang pagmalupitan nito. Ang tiya niya mismo ang nag-alok sa kanya ng trabaho upang mag waitress sa isang bar na hindi naman kalayuan sa bahay nila. Sa edad na dalawampo, natuto na si Karina na maging malakas para sa kaniyang sarili dahil wala naman itong maaasahan bukod sa kanyang sarili lamang. Bata pa lang ay hindi na ito namulat sa pagmamahal. Pagmamahal na ngayon ay tila hinahanap niya pa rin. Pagmamahal na hindi maibigay ng kanyang Tiya Alicia at kahit ng mga kaibigan nito sa bar. Isang araw, sa kanyang pagtatrabaho sa bar ay isang bagong customer ang nagligtas sa kanya mula sa isang bastos na lalaki. Nagpakilala ito bilang si Winston Miller gamit ang binigay niyang business card. Naging interisado sa kanya ang binata dahil nakikita nitong pursigido ang dalaga sa kanyang trabaho at halatang kailangang-kailangan ng dalaga ng pera, bukod doon ay may kung anong malakas na enerhiya siyang naramdaman sa dalaga. He asked her to be his personal maid. Iyon ang usapan nila. Sa laki ng halagang in-offer ni Winston ay hindi na nakapag-hindi pa si Karina. Tinanggap niya agad ito. Iniwan niya ang kanyang tiya na naghihimutok sa galit.

"Hello Bestie.. Kumusta?" sagot ni Roldan sa kabilang linya. "Bestie, help!!!! Hindi ko na kaya" habol ang hininga na sagot ni Carissa. "Bestie, what happened.... Saan ka ngayon pupuntahan kita" natataranta na sagot ni Roldan. Humihikbi na sumagot si Carissa " Dito sa park Bestie.. Please puntuhan mo ako.. Hindi ko na kaya... Nakipaghiwalay na siya sa akin...... Ang sakit...... Sakit.." sumisigok na sagot ni Carissa. Halatang pinipilit na lang nitong magsalita. "Saang Park Bestie??? Please hold on.. Wag mong masyadong isipin ang problema.. Pupuntahan kita diyan promise.. Send mo sa akin ang location mo ok????... Tarantang sagot ni Roldan. Hindi sumagot si Carissa.. Patuloy lang ito sa pagluha. " Hello Bestie naririnig mo ba ako?? Send mo sa akin ang location mo Para napuntahan kita." halos nagmamakaawa na wika ni Roldan. Alam niya kasi na wala sa huwesyo ang kanyang kaibigan baka mapahamak ito. "Bestie please magsalita ka naman. Sige na send mo na sa akin kung saan ka. Paalis na ako.... Nandito na ako sa kotse." wika ulit ni Roldan. Nag-umpisa na din ito magdrive. Maya-maya pa ay nareceived na din niya ang location kong saan naroon si Carissa. Agad niya itong pinuntahan at natagpuan sa isang upuan. Nakayuko ito at halatang hirap sa paghinga. Nang mahawakan ni Roldan ay agad niyang itinaas ang mukha ni Carissa. Nagulat siya sa hitsura nito. Maputla ito at nakapikit na. Bakas sa mukha nito ang mga luha at paghihirap. Agad na niyakap ni Roldan ang kanyang kaibigan. Maya-maya pa ay naramdaman niya itong lumungay-ngay sa kanyang balikat. Bumagsak din ang mga kamay nito. Nataranta si Roldan ng marealized niya na nawalan ng malay si Carissa . Agad niya itong binuhat at isinakay sa kotse. Pinaharurot agad niya papuntang hospital.

Sadyang mapaglaro ang tadhana para kay May Ivory Vitaliano. Ang babaeng laki sa luho at isang spoiled brat. In the age of 19, bar at skwela lang ang tanging naging buhay niya. She wanted to feel love by somebody but she was cheated on by her boyfriend that tore her into pieces. Her mischievous mind brought havoc to her life. She wanted revenge to her ex-boyfriend so she find someone she can negotiate with to her so called fake-marriage. But that someone is not just ordinary. That someone is Masson Villaranza who was eyeing her for a long time. What will happen to Ivory? Will she learn to love Masson? Or the truth will destroy her to death?

Isang simpleng probinsyana lamang si Anna Marie Castillo, namumuhay sa isang simpleng lugar, simpleng probinsiya. Pero kahit ganoon, masaya siya sa buhay na mayroon siya kasama ang kaniyang pamilya. Mahirap lang sila at trabahador lang ng pamilya Bautista ang kanyang ama, samantalang ang kanyang ina naman ay nag-e-extra lamang. Ang tahimik niyang buhay sa probinsiya ay magugulo sa pagdating ng anak ng mga Bautista na si Kevyn, isang mayabang at antipatikong lalaki. Ano kaya ang kahihinatnan nila kung sa unang pagtatagpo pa lang nila ay hindi na naging maganda iyon? Ano kayang gagawin niya kapag nalaman niyang siya ang magbabantay sa binata habang nasa probinsya ito? Babalik pa kaya ang katahimikan niya sa probinsiya o lalo lang iyong gugulo?

Siya si Erika Fernandez, bata pa lang ay mulat na siya sa hirap ng buhay. Hindi na bago sa kanya ang pagta-trabaho ng mabibigat, at ang paninilbihan sa iba. Isang araw, nakilala niya si Brandon Monteverde, isang gwapong mayaman na sing-lamig ng yelo kung umasta. Palagi itong seryoso at parang galit sa kanya. Pero kahit iritado sa senyorito, ginawa ni Rika ang lahat manatili lang sa trabaho. Iyon ay ang pagiging personal maid ng isang CEO. Si Brandon Montevede, isang lalakeng lumaki sa marangyang pamilya. Lahat ay nagagawa at nakukuha niya. Maliban na lang ang makawala sa planong pagpapakasal sa babaeng 'di niya gusto para lang sa paglago ng negosyo. Iyon ay dahil nahulog ang puso niya sa makulit at anim na taong mas bata sa kanya na si Erika. Palagi siya nitong napapasaya, at siya rin ang naging depinisyon ng salitang "pahinga". Magiging sapat nga ba ang pagmamahal para piliin ni Brandon si Erika kapalit ng lahat ng kayamang meron siya? Lalo na't ang pagmamahalan ding iyon ay nakabuo ng isang tagapagmana?

Gusto lang naman niya ang maranasan na mahalin. Hanggang kailan kaya mong tiisin para sa pagmamahal? Hanggang kailan kaya mong ipaglaban ang iyong pag-ibig na maraming humahadlang? Hanggang kailan mo ipagsiksikan ang sarili mo sa taong ni minsan hindi mo nakitaan na mayroon din siyang pagmamahal sayo katulad ng pagmamahal na nararamdaman mo para sa kanya? Ang hirap. Iyong lihim mong minamahal ang isang tao at hanggang tanaw ka lang. Nakakapanghina. Kung sabagay, sino ba siya para mapansin at magustuhan ng lalaking gusto niya? Isa lang naman siyang langaw na sampid sa angkan nila. Ilang taon na ba siyang naninilbihan sa pamilyang Montefalco? Halos isang dikada na. Minahal naman siya ng pamilyang ito ngunit yung pagmamahal na inaasam niya...hindi niya pa naramdaman. Palagi nalang siyang nag-aasam. Pait siyang napangiti habang nakatanaw sa lalaking matagal na niyang iniibig. Ang lapit lang nila sa isa't isa ngunit nahihirapan siyang ito ay abutin. Hanggang maid na lang ba ang tingin nito sa kanya?

Sa loob ng mahigit kalahating dekada, tiniis ni Trixie ang malamig na pakikitungo ni Sebastian sa kaniya. Naniniwala kasi siyang kung mananatili siya sa tabi nito, maaaring matunaw rin ng pagmamahal niya ang nagyeyelong puso ng lalaki. At kung maaari... ay babalik na dito ang pagmamahal sa kaniyang tila nakalimutan na. But her patience was rewarded not with love—but betrayal and manipulation. Sebastian fell in love with another woman at first sight. Much worse? It's her half-sister that stole her husband. Binusog ng lalaki ng pagmamahal at kalinga ang babae na hindi na niya naibigay kay Trixie matapos ang gabing iyon. Hanggang sa dumating ang araw na naubos na ang pag-asa niya. Ang araw kung saan nakita ni Trixie kung paanong matagal na palang wala sa kaniya ang kaniyang sariling mag-ama. Doon na siya sumuko. Pinirmahan ang divorce papers, iniwan ang bahay nilang mag-asawa, isinuko ang karapatan sa anak, at kinalimutan ang pag-ibig na tila nilumot na ng panahon.  But suddenly, there's a sudden turn of events. Ang asawang inabandona siya noon, ngayon ay lagi nang nasa tabi niya. And when she demands a divorce?  He corners her and whispers, "Divorce? That would be impossible, Wife.”