Gacha Heat 18+

Nagbunga ang isang gabing pagkakamali na nagawa ni Gwen at ng boyfriend ng kaibigan niya. Nang nalaman niya na siya'y buntis ay agad siyang umuwi sa Iloilo at itinago kay Alexander ang kanyang ipinagbubuntis. Masaya na siya sa buhay niya kapiling ang kanyang anak at ama na palaging sumusuporta sa kanya sa lahat ng oras. Ngunit sadyang walang sekreto na hindi nabubunyag. Nalaman ni Alexander na nagbunga ang isang gabing namagitan sa kanila at gusto nitong panagutan ang responsibilidad nito bilang ama sa anak niya. Ngunit paano kung malaman ng kaibigan niya na ang boyfriend nito ang ama ng kanyang anak? At paano na lamang siya ngayong nahuhulog na ang loob niya kay Alexander ngunit ang anak lamang niya ang nais nitong panagutan at hindi siya dahil engaged na ito kay Alice na kaibigan niya? As heat, passion, tears and love will invade them both. Will things fall into the right places or not?

"คืนนั้นเราได้กันใช่ไหม?" นี่คือประโยคแรกที่เขาถามเธอหลังจากไม่ได้เจอกันถึงห้าปี ภายนอกที่ดูสุขุม ใจเย็น อ่อนโยน ที่คนอื่นเห็น เธอรู้ดีที่สุดว่ามันแค่ภาพลวงตา คืนนั้นต่างหากที่เป็นเรื่องจริง!

เขาต้องแต่งงานกับเธอ เพราะไม่ทันเล่ห์เหลี่ยม มารยา แต่เธอกลับทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะได้แต่งงานกับเขา

"คุณแม่ฆ่าผมให้ตายเถอะ ถ้าจะให้ผมต้องแต่งงานกับผู้หญิงเฉิ่มเชยแบบนั้น!"

ท่านประธานสุดเย็นชาที่เกือบโดนมารดาจับคลุมถุงชนเพราะอยากได้ลูกสาวเพื่อนมาเป็นลูกสะใภ้ เขาปฏิเสธเสียงเย็นหนักแน่น 'ใครจะแต่งก็แต่งไป' แต่จากที่คิดว่าไม่ชอบ ไม่รัก ไม่สนใจ สุดท้ายกลับกลายเป็นหลงเธอหัวปักหัวปำ

ตื่นมาไม่เจอเสื้อผ้าบนตัวสักชิ้น ยังไม่ตกใจเท่ากับการหันไปเจอหน้าคนที่นอนอยู่ข้างกัน เพราะดันเป็นคนที่ไม่ชอบขี้หน้า ทว่ารสรักแสนวาบหวามเมื่อคืนนี้ที่ยังคงติดตรึงใจ "จะลองสานต่อ หรือจะเหยียบให้มิดแล้วทำเป็นไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นดีนะ" -- "จะให้ฉันรับผิดชอบเธอ เพราะได้เสียกันแล้วเหรอ?" ชายหนุ่มเลิกคิ้วถามเสียงราบเรียบ ใบหน้าหล่อร้ายดูยียวนและยั่วเย้าจนดารินหมั่นไส้อยากพุ่งเข้าไปตะกุยหน้าให้ยับชะมัด ารินแทบปรี๊ดแตก เพราะเธอยังไม่คิดเรื่องนี้เลยด้วยซ้ำ "ไม่!" เธอแผดเสียงใส่ ใบหน้าสวยบิดเบ้คิ้วไปทางปากไปทางย่นคอหนีผู้ชายตรงหน้า เธอไม่ถือสาหรอกกับอีแค่เซ็กส์ครั้งเดียว ถือว่าวินๆ ต่างคนต่างได้เธอไม่ได้เสียอะไร "เอาเป็นว่าต่างคนต่างแยกย้าย ทำเป็นลืม ๆ มันไปก็แล้วกัน" ดารินไหวไหล่ไม่ยี่หระ อย่าคิดว่าเธอจะแคร์กับอีแค่ไซซ์เกินมาตรฐานกับลีลาถึงใจจนทำเธอขาสั่นพวกนั้นเชียวนะ หาใหม่เอาก็ได้ "ก็ดี" เตชินลากเสียงยาวแล้วลุกขึ้นเดินนำออกจากห้องไปอย่างสบายใจเฉิบ ก่อนจะหันกลับมาพูดกับหญิงสาวอีกครั้งว่า "หวังว่าเธอจะไม่ปากโป้งไปโพทนากับใครหรอกนะ ว่าเคยได้ฉันแล้ว"

"Mom, help! Dad locked me in the car!" It was 2:00 pm in the blazing heat of a summer afternoon, and my heart stopped when I heard my daughter's panicked voice. I immediately began searching for my daughter, but my husband sounded impatient when he answered my call. "Holly's in a bad mood. I'm taking her to the amusement park. Why are you overreacting? She'll be fine." He sounded annoyed and hung up immediately after he was done speaking. The dial tone buzzed in my ear, but all I could think was that he'd better pray nothing happened to her.

When Eva stumbles into forbidden wolf territory, she has no idea the cost of trespassing during the mating moon. Taken by force, she is offered to the ruthless Alpha as a “claim bride”—a human sacrifice to help him survive the savage, sexual madness of his heat. But once she touches him, the Alpha doesn't just want to survive. He wants her. Again. And again. She should hate him. She should escape. But what happens when her body begins to crave the beast who claimed it?

She didn't mean to moan when he pressed her against the stone wall, his hand between her thighs, his breath scorching against her ear. "You're soaking, little Omega," Damien growled. "Tell me-did you think of us when you touched yourself at night? Or did you cry and clench your legs shut like a good little liar?" She trembled and her body ached for more. Lucian's voice came next, rough and dark. "You ran from us. Left us hard and hungry. Do you know how close I came to tearing through that city just to feel your cunt grip my cock?" Her knees buckled, but Kael caught her, dragging her back into his chest with a growl. "You belong to us, Omega. Say it, or I'll bend you over this desk and make you remember with every inch." She gasped, lips parted, but her voice broke before the words came. "Say it," Damien snapped. "Say who owns this filthy little body." The mate bond snapped, it was wild and irresponsible. She burned for them, and ached for them. And when she ran, they hunted. Now they've found her again, and she was trembling, slick, lying to herself with every breath she takes. But there's no more mercy. She'll scream when they mark her. Shake when they knot her. Break when they bond her. "You were made for our cocks, little mate," Lucian whispers, licking her tears. "Now open your mouth and show us how sorry you are." This time, they don't make love. They destroy her and she begs for more.

Ako si Sapphire, isa akong taong lobo. Isa ang lahi namin sa maraming nilalang na sinasabing produkto lamang ng malikot na imahinasyon ng mga tao. Siya si Night, ang anak ng alpha ng aming tribo. Matagal ko na siyang kilala ngunit kamakailan lang nang muli kaming nag-usap. Sa hindi malaman na dahilan ay masungit at malamig siya sa akin. Siya ang dati kong malapit na kaibigan, pinaglayo kami ng isang aksidente. Malungkot man ang kinahinatnan ng pagkakaibigan namin, namuhay naman ako ng normal sa kabila nito. Pero sa paglipas ng mga taon ay muli kaming pinagsama sa isang proyekto para sa kinabukasan ng aming tribo. Ang mas malala pa rito ay kailangan namin na tumira sa iisang bubong. Paano ko kaya malalagpasan ang matinding pagsubok na ito sa buhay ko? May pag-asa pa kaya na maibalik ang dati naming pagkakaibigan? O baka may iba pa kaming madiskubre sa isa’t isa na maaaring magsilbing mitsa ng mas malaking pagbabago sa matagal nang sira naming relasyon.