Gusto Kita Makita

((( Julius POV’s )))Napabangon ako dahil sa bungangang yun. Tinignan ko yung babae.“Huwag kang lalapit sa akin!” Bigla akong ngumit at natawa sa sarili ko. Kung gano'n ang babaeng 'to ay walang iba kundi si Janine.“Seems I have a “good” Morning. Good morning Janine.”Bigla akong pinaghahampas ng unan ni Janine. Ewan parang ang saya eh. Nakalapit ako sa kanya. Pinigilan ko ang kamay niya saka hinila ko siya palapit sa akin.“Bitiwan mo ako Julius!” Hinalikan ko siya sa noo. Natigilan siya sa kakapalag.“Now, your mine.” Saka ko siya hinalikan sa labi.Bakas sa mukha niya ang pagkagulat. Kaya bigla niya akong sinampal. Ngumiti lang ako bilang tugon...“I know. I deserve it.” At muli ko siyang hinalikan.“Julius! Gumising ka nga!” At pinagsasampal ako ni Janine, magkabilaang pisngi. Pinigilan ko ang kamay niya.“Gising na gising ako. Gusto mo pa?” Pak!Aww...yun ang masakit.“Di ako nakikipaglokohan sa'yo!” Ngumiti ako.“Sa tingin mo niloloko kita?”“Ahhhh....hmmm..” Hinalikan ko eh.At bago ako bumangon, hinalikan ko siya sa pisngi. Natulala siya.Bumangon na ako. Tinali ko ang robe ko at kinindatan siya bago ako pumunta ng banyo.Nang makapasok ako, narinig ko ang pagsisigaw ni Janine.Nakita ko naman ang refleksyon ko sa salamin. Ngiting-ngiti na napapailing. Naghilamos ako. Iniisip ko kung sino sa dalawang ama-amahan ko ang gumawa nito.

Cinta itu bebas – tak mengikat satu sama lain. Kita bebas mencintai siapa pun, termasuk seseorang yang pernah singgah di hati kita. Apakah pepatah itu boleh kugunakan untuk kembali pada kata ‘kita’. Bolehkah aku kembali memilikimu setelah semua yang telah terjadi dan tak dapat diubah lagi? Oh, aku berharap ‘ya'.

“Kang Mas Wirajaya....!” Tangis Diajeng Sekar Laras pecah. Ia hendak memeluk tubuh suaminya, tapi Adipati Wirajaya menggapai-gapaikan tangannya untuk mencegahnya. “Se-selamatkan dirimu dan putra kita Diajeeeng....,” ucap Adipati Wirajaya dengan nafas terengah-engah. “Tidak Kang Mas...! Kita harus mati bersamaa...!” teriak Diajeng Sekar Laras dengan perasaan perih yang teramat sangat dalam hatinya saat melihat laki-laki yang sangat dicintainya sedang menjemput aja. Ia bersikeras hendak datang memeluk suaminya. Tetapi tiba-tiba sebuah tangan kekar menariknya ke belakang dan melindunginya dengan tubuhnya dan Raden Anom. Ia adalah Sais Enda. “Ayo Tuan Putri, kita harus segera pergi dari sini. Tuan Putri dan Den Anom harus selamat!”

Kita tidak bisa memilih dengan siapa kita jatuh cinta. Jika kita mencintai orang yang seharusnya tidak kita cintai, apakah itu salah? Lantas, siapa yang harus disalahkan? Apakah dua insan yang diberi karunia itu, ataukah Tuhan yang menciptakan perasaan tersebut? Pertanyaan dan pemikiran ini terus berkecamuk di otak Indira, seorang wanita karir yang sukses, ibu dari seorang anak yang unggul, serta istri dari seorang Jaksa muda yang berwibawa. Hidupnya selalu tampak sempurna di mata semua orang, walaupun pada kenyataannya, Indira tidak pernah merasa bahagia. Tujuh tahun pernikahan dengan Anggara harus ia tutupi dengan kebohongan-kebohongan, serta senyum dan tawa palsu. Namun, ketika cinta berpihak kepadanya, ia malah melabuhkan hatinya kepada Arjuna, seorang Insinyur Sipil yang bekerja di proyek pembangunan kantornya. Hanya di depan Arjuna, Indira bisa menjadi dirinya yang sesungguhnya. Jujur dan utuh! Tapi sayangnya, mereka berdua tidak selayaknya memadu kasih. Inikah yang Indira cari selama ini? Ataukah hanya keputusasaan sesaat? (Cover by Verona)

Suamiku tidak mencintaiku, apalagi mencintai putri kami. Selama enam tahun sejak putri kami lahir, dia bahkan belum pernah menggendongnya sekali pun. Dokter bilang, dia mengidap gangguan emosi. Bukan karena tidak peduli, hanya saja dia tidak tahu cara mengekspresikannya. Namun hari itu, saat wanita yang pernah dia cintai kembali, untuk pertama kalinya suamiku tersenyum pada kami. Bahkan di luar kebiasaannya, dia membawa hadiah untuk putri kami. Aku pikir, mungkin dia akhirnya sadar dan berubah. Sampai aku dan putri kami melihat foto yang jadi layar kunci di ponselnya. Di foto itu, dia tersenyum lebar. Satu tangannya memeluk gadis kecil yang giginya ompong, tangan lainnya menggenggam wanita yang pernah dia cintai. Putriku menggenggam tanganku erat dan matanya mulai memerah. "Ma, apa kita harus pergi dari sini?" bisiknya pelan. "Boleh nggak kita kasih Papa tiga kesempatan terakhir saja? Kalau setelah itu Papa tetap nggak mau sama kita ... ya sudah, kita pergi saja."

“But I won’t stand a shy woman in bed,” patuloy ko. “Ayoko ng babaeng parang napipilitan lang makipag-sex sa akin. Gusto ko iyong pagka-Freya mo noong gabing buohin natin ‘yang anak ko na nasa sinapupunan mo ngayon.”  “Naka-drugs ako noon…” pabulong niyang sabi. “Hindi ako ang Freya na iyon. Kung ano man ang nangyari sa akin dahil sa droga ay hindi ko ginusto iyon.” I smirked as I cupped her left jaw with my right hand. I stared into her eyes. “That night, Freya...That night I decided to make you my woman. Make you my bitch…” I grinned. “Kaso nabuo man ang panganay ko. Siya ang nagdesisyon na pakasalan kita and that makes you... luckier.”  ****** ALGUIEN ESPOSITO is a mafia boss who doesn’t care to any woman in general. He was raised to be ruthless and focused to be the leader of their organization, EXCELLANTE. Para sa kaniya ay wala siyang pakialam sa kahit sinong babae. But one night, Alguien ended up in bed with FREYA - a poor woman, who was a payment for him because of the latter's boyfriend's debt. Intrigue. Conspiracy. Deception. When Alguien wanted to make his marriage with Freya work, Freya found her true identity and worth. While Alguien wanted to keep Freya as his wife, Freya found a reason to leave him and face her life. As Alguien needs to stay as the leader of Excellante in the underground society, Freya becomes a princess and a true blue-blood royalty. ****** This is a story that is close to a real mafia way of life. If you are a sucker for romance and simple plot, better not read this!!!

Para gumaling ang sakit ng kapatid, ibinigay niya ang sarili sa isang kakaibang lalaki. Makalipas ang isang taon, sa isang party kasama ang mga kaibigan ng kanyang bagong boyfriend, idiniin siya ng lalaki sa dingding ng banyo. Ikinawit niya ang gilid ng pantalon nito gamit ang mga daliri, "Sa kama niyan noong isang taon, 68 beses mong tinawag ang pangalan ko." Ang ilan ay nasa hindi matiis na sakit, at ang ilan ay galit na galit na humihingi ng awa. "Maling tao ang nakilala mo, hindi pa kita nakikita." Si Isabella ay tumakas sa gulat at bumalik sa kahon, ngunit hinila siya ng kanyang kasintahan sa lalaki, "Ang uri ng gamot na makapagliligtas sa iyong kapatid ay magagamit lamang ni Master Nicklaus." Ibinaba niya ang kanyang postura at malungkot na nakiusap: "Master, please." Ipinasok ni Nicklaus ang sigarilyo sa kanyang bibig, kinagat ang dulo gamit ang kanyang mga ngipin, na may malamig na mukha at isang malamig na puso, ngunit ang kanyang mga mata ay sumalo sa kanya at hinila siya pabalik sa kabaliwan ng gabing iyon. Ang abo ay pumasok sa kanyang nakalaylay na kwelyo, at si Isabella ay nanginginig sa init, ngunit hinawakan ni Nicklaus ang kanyang kamay at hinila siya palapit. "Marami akong gamot, ano gusto mong palitan?"

Limang taon na ang lumipas nang pinahiya si Clarisse ng kanyang fiance sa publiko. Sinet-up siya nito at ipinakulong sa kasalanang hindi niya naman ginawa. Ngunit nagulat na lang siya na ito pa mismo ang sumundo sa kanya nang makalaya siya. "Naaksidente si Trina. Kailangan niya ang kidney mo." "May sakit siya sa puso. Hindi siya pwedeng mag-donate." Akala ng kanyang ex fiance ay namatay siya sa operasyon. Nagulat na lang din ito nang makita siya sa bahay nito bilang asawa ng nakakatanda nitong kapatid. "Drake, stop. She's your sister-in-law."

Angelica Demonista Sanchez Smith, nag-iisang anak ng isa sa top businesswoman sa mundo. Isa siyang nerd o jologs kung tawagin ngunit sa kabila nito ay may bagay na hindi pangkaraniwan itong ginagawa. Hindi lang din siya basta isang anak ng mayaman, may iba pang kinabibilangan ang kaniyang angkan. Mayroon din siyang masalimuot na nasaksihan mismo ng dalawa niyang mata. Paghihiganti, ito ang gusto niyang gawin para mabigyan ng katarungan ang pagkawala ng kaniyang ama, naniniwala siyang wala itong kasalanan. Ngunit, magbabago kaya ang kaniyang isip? O mananaig pa rin ang kaniyang kagustuhan na maghiganti para sa ama? O may iba pa kaya siyang gusto?

Kerugian terbesar adalah ketika apa yang ada di dalam diri kita mati, sementara kita hidup. Di dunia ini ada satu hal yang perlu dipegang teguh oleh setiap nyawa. Keyakinan! Keyakinan bahwa tidak ada yang abadi lingkungan semesta. Mulai dari benda sampai peraturan. Karena itu, setiap insan perlu mempersiapkan diri. Siap atas semua pilihan dan konsekuensinya. Siap untuk menjadi manusia!