The Unbothered CEO Falls In Love

 "Tignan natin kung may mga bagay na dapat lumaki."

Nakasandal si Isabella sa isang matigas na pader, habang nakapulupot sa kanyang katawan ang dalawang pares ng braso.

"Hindi... hindi mo ba ako nakikilala?"

 

Ang kanyang balikat ay sobrang nipis, at dahil doon ay mahina lang ang kanyang pagpupumiglas, isang malalim na buto ang lumabas. Ipinikit ni Isabella ang kanyang mga mata.

Isang taon mula nang huli naming pagkikita, akala niya ay hindi siya matatandaan o makikilala ni Nicklaus.

Nagsalita si Nicklaus, "Alam kong ikaw iyon. Sa akin kama isang taon na ang lumipas, binilang ko kung ilang beses mong tinawag ang pangalan ko. Sixty eight times, you shouted my name."

Naramdaman ni Isabella na tila hinuhubad ng kung sino ang kanyang suot na damit. Ang kahihiyan ng gabing iyon ay dumidiin sa kanyang ulo, na para siyang idiniin sa kumukulong tubig.

Siniguro ni Isabella na hindi talaga siya makilala noong gabing iyon.

"Hindi... hindi talaga kita kilala o nakita."

Hindi kahit isang beses man.

Inilapit ni Nicklaus ang kanyang mukha sa mukha ng babaeng kasalukuyang kinukulong niya sa kanyang mga bisig, isang matalim na mga mata ang nakatutok sa kanya. Hindi maiwasan ni Isabella na mahulog sa mga mata ng lalaki.

Sobrang lamig ng mga mata ni Nicklaus, kahit na nagsama ang isang emotions at desires hindi pa nakukuntento.

Lumayo si Nicklaus ng kaunti. "Tila nagkamali ako?"

"Parang ganun na nga."

Pinisil ni Nicklaus ang kanyang baywang gamit isang kamay, at ikinawit ang kanyang mga daliri sa kanyang maong, pero hindi naman hinila.

Nakahinga ng naluwag si Isabella ng binitawan na siya ng lalaki. Tinalikuran siya ni Nicklaus.

Bumalik ang dalawa sa loob ng isang silid. Nakangiting sinalubong ni Elijah si Isabella at kinuha ang kamay nito.

"Mabuti naman at dumating ka na, halika, ipapakilala kita sa kanila. Everyone ,this is my girlfriend."

Umupo si Nicklaus sa isang sofa, crossed his legs, habang tinitignan ang dalawang nasa harapan.

"Wag kang magsalita ng kalokohan."

Agad na inilagay ni Elijah ang mga braso sa balikat ni Isabella at nagpunta silang dalawa sa harapan ni Nicklaus.

"Isabella, siya ang young master na sinasabi ko noon sa iyo. Mayroon siyang gamot na maaaring makakapagligtas sa iyong kapatid."

Biglang nanigas ang buong katawang ni Isabella. Hindi siya makapaniwala, na ang lalaking kaharap niya, na ang lalaking nakatalik niya isang taon na ang nakakalipas ay ang taong pwedeng makakapagligtas sa kanyang kapatid. Napatingin siya kay Nicklaus at may nakitang malabong pigura sa mga mata nito.

Ang kamay na nasa gilid ng mukha ni Young master Nicklaus ay may hawak na sigarilyo. Mayroon magandang hugis ang mukha nito at kahit saan mang angulo ay magandang tignan.

Nang makita ito ni Elijah na may lalapit kay Nicklaus, upang sindihan ang sigarilyo nito ay agad nitong binigyan ng isang lighter si Isabella, "Isabella, ano pa ang hinihintay mo? Lapitan mo si Young Master Nicklaus, sindihan mo ang kanyang sigarilyo."

Ikinuyom ni Isabella sa kanyang kamay ang lighter, at si Elijah ay tinutulak pa rin siya.

"Sigurado akong tutulungan tayo ni Master Nicklaus, at maliligtas mo na ang kapatid mo."

Dahil sa salitang iyong ay nagtagumpay si Elijah na palapitin si Isabella sa harapan ni Nicklaus. Yumuko siya, at inilagay ni Nicklaus ang sigarilyo sa kanyang bibig. Kagat kagat ang dulo ng sigarilyo sa kanyang ngipin.

"Ano bang gamot ang gusto mo?" mahinang tanong ni Nicklaus kay Isabella.

Muntik nang mapaso si Isabella sa isang apoy kung hindi nito pinatay ang apoy na mula sa lighter.

"Balsamifera."

Nakatingin si Nicklaus kay Isabella, tapos ay sa lalaking nasa likuran nito naman ibinaling ang kanang paningin.

"Elijah, ang gamot na ito at wala pa sa market, hindi ko pwedeng ibigay ito sa iyo."

Ngumiti si Elijah at kinindatan si Nicklaus.

"Nicklaus, dinala ko ang girlfriend ko dito para makita ka ngayon, sana naman ay bigyan mo ako nagkahihiyan. Baka maari mo siyang tulungan?"

Nanatiling nakayuko si Isabella, isinandal ni Nicklaus ang kanyang likod sa sandalan ng sofa, ang kanyang pang itaas na katawan ay hinaharangan ni Isabella.

Ang kanyang mukha ay kasing lamig ng yelo, at iniangat nito ang kanyang paningin.

"Hindi ko siya kamag-anak, hindi ko rin siya kaibigan, at hindi din niya ako kilala. Bakit ko siya tutulungan?"

Ang kamay ni Isabella na nakahawak sa lighter ay biglang nanigas.

"Sabihin na lang natin na tinutulungan mo ako! Kung magtatagumpay ako ngayong gabi, magiging official girlfriend ko siya, Nicklaus. So please, help me."

Tinignan ni Nicklaus, si Isabella ng walang pagdadalawang-isip.

Iniling-iling ni Nicklaus ang kanyang ulo.

Wala nang ibang paraan pa si Isabella. Tila pinanghihinaan siya ng loob. Ang karamdaman ng kanyang kapatid ay baka lumala. Nakita ni Doctor Santos ang nakaawang sitwasyon ni Isabella, kaya sinabi nito sa dalaga ang pangalan ng isang gamot ang Balsamifera na maaaring makakapagligtas sa buhay ng kanyang kapatid.

Pero ang gamot na ito ay hindi pa nilulunsad sa mga merkado, at nandoon pa iyon sa kamay ng lalaking nasa harapan ko si Nicklaus.

Pinalambot ni Isabella ang kanyang mukha, ang kanyang mga tingin ay may pagmamakaawa.

"Master Nicklaus, magkano ang gamot na ito? Baka pwede ko siyang bilhin." Halos pagmamakaawang sambit ni Isabella.

Naglakad si Isabella patungo sa lalaki, sa sobrang lapit niya at halos magdikit na ang kanyang hita sa sofa, at sinindihan ang sigarilyo nito.

Isang usok ang pinakawalan ng lalaki, ang kanyang mga mata ay natatakpan ng usok.

Ipinilig ni Nicklaus ang kanya ulo. Sobrang nakakapagnasa ang babaeng nasa harapan ko ngayon. Gaya ng gabing iyon isang taon na ang nakakalipas, ang kanyang mukha at katawan ay puno ang pagnanasa.

"Hindi binibinta ang gamot na ito, I am sorry."

Ang tuno ng boses ni Nicklaus ay biglang nagbago.

Pero sobrang matigas ang ulo ni Isabella.

"Magkano? Bibilhin ko."

Ang lalaki na nasa harapan niya ay hinahaplos ang gilid ng kanyang mga labi.

"Hindi naman gaano kamahal, 500,000 ay okay na." O baka gusto nito na makasama muli ng isang gabi.

Sobrang namanghan siya ka Isabella ng bigla iyong namutla. Ang presyo ay medyo mahal talaga.

Agad na pumunta sa harapan si Elijah.

"Ako na ang magbibigay, 500,000 lang ba talaga?"

Puno ng kahihiyan si Isabella. Ang sakit na nararamdaman niya, ang pagkapahiya, dahil sobrang lakas ng loob niya, at ang kawalan ng kapangyarihang nakabaon mula sa malalim nang kanyang puso ay kinaladkad ni Nicklaus palabas sa sandaling ito.

Dahil nasa harapan niya si Elijah. Pumunta siya sa harapan nito at humarang.

"Elijah, thank you. Pero wala ng kinalaman ito sa iyo. Labas ka na dito. Suliranin ko ito. Kaya please, itigil mo na ito."

"Bakit? Bakit wala akong kinalaman? Isabella, may kinalaman ako. Dahil nobya kita."

"Elijah, kaya kong resolbahin ito. Kaya ko."

Tinalikuran niya si Elijah, humarap kay Nicklaus.

"Young master, please nagmamakaawa ako sa iyo."

Lumuhod si Isabella.

"Pwede bang makakuha ako ng ilang kahon? Nagmamakaawa ako sa iyo, Young master. Kailangan ng kapatid ko ang gamot na iyon."

Humithit si Nicklaus mula sa kanyang sigarilyo, ang abo mula sa kanyang sigarilyo ay nahulog. Gusto sana ni Isabella na kumuha ng ashtray, pero huli na siya.

Ang mainit na abo at napunta sa kanyang collar. Tumayo agad siya, bago pa siya mapaso, agad niyang inalis ang mga abo sa kanyang dibdib gamit ang kanyang mga kamay.

"Anong nangyari?" Agad na pumunta si Elijah sa harapan.

"Okay lang ako," isang ngiti ang lumabas sa mukha ni Isabella. "Dumapo ang lady bug sa akin..."

Ang mukha ni Elijah ay hindi masaya, pero hindi niya pwedeng kalabanin si Nicklaus.

"Ilang medisina lang naman, hindi naman malaking bagay ang hinihiling namin, at hindi mo kami matutulungan?"

Ang boses ni Nicklaus ay naging nalalim, at ang kanyang mga mata at dumapo sa mukha ni Isabella.

"Iyon ang rules at hindi pwedeng mabali iyon."

Hinila ni Elijah si Isabella papunta sa sasakyan. Hindi na niya natalagan ang pag-uugali ni Nicklaus.

"Sobra na talaga siya. Wala talaga siyang awa."

Sinulyapan niya ang mukha ni Isabella na tila hindi masaya. Nakatingin ang dalaga sa labas ng bintana.

"Wag mong masyadong dibdibin ang mga sinabi niya, ganun talaga ang lalaking iyon. Sobran gago lang talaga noon. Wag kang mag-alala, gagawa ako ng paraan. Makakakuha tayo ng gamot."

Binuhay ni Elijah ang sasakyan, at nag vibrated ng dalawang beses ang cellphone ni Isabella na nasa loob ng bulsa nito. Kinuha niya ito at tinignan. May isang mensahe na lumabas.

"Halika, puntahan mo ako dito."

Ang mga mata ni Isabella ay tila napako sa isang mensahe, tapos ay tinignan niya ang lalaki na nasa harapan ng driver seat.

Magandang lalaki si Elijah, gwapo ito. May family backgroud. Kilala sa lugar namin, ngunit, karapat dapat ba ako para sa kanya?"

Kung nalalaman ba nito na minsan na may nangyari sa amin ni Nicklaus, hindi pa huli ang lahat, upang ayawan siya nito.

"Elijah, gusto kong mapag-isa, maglalakad lakad muna ako."

"Hindi, Isabella. Baka may makasalubong kang manyakis dyan. Gabi na. Sobrang dilikado."

  

Pero nagpupumilit si Isabella.

"Hindi ako pwedeng umuwi ng maaga. Lalo na ngayon. Makikita ko lang ang kapatid ko doon, tila hindi na ako komportable."

Napabugtonghininga si Elijah.

"Okay, mag text ka agad. Kung nakauwi ka na."

"Okay."

Huminto ang sasakyan, matapos makita ni Isabella na umalis na ang lalaki. Nag sent naman siya ng isang mensahe sa kanyang cellphone.

"Address."

Nakatayo siya ng sampong minuto, malamig ang gabi, nag-aantay siya sa sasakyan ni Nicklaus.

Binuksan ni Isabella ang pinto ng sasakyan pumasok at umupo sa loob.

"Master Nicklaus."

Malamig ang hangin, ang manipis na hangin mula sa labas ay nagbibigay sa kanya ng lagkit ngayong gabi.

Sumandal si Nicklaus, ang kanyang balikat at mahabang binti. Nang makita niya si Isabella, ay naisip nito bigla ang bango at kalambotan nito.

"Muntik ko nang makalimutan, ano ang pangalan mo?"

"Isabella."

"Isabella." Ulit nito.

Ninanamnan nito ang mga salita sa kanyang bibig, na para bang gusto niya itong lunukin ng buhay, at binitawan ang isang magaan na tawa.

"Ngayong gabi, aakyat ka sa kama ko ulit."