Im Sama

Suro Joyo ingin kembali ke kerajaannya, Krendobumi. Di tengah perjalanan diserang sosok yang sama persis dengan dirinya. Bedanya, yang menyerang berpakaian warna putih, sedangkan Suro Joyo berpakaian warna merah. Suro Joyo jadi-jadian ini samaran dari Badas Wikatra. Badas Wikatra pendekar dari golongan hitam yang memiliki kesaktian luar biasa. Satu kesaktian yang membahayakan, dirinya mampu mengubah dirinya sama persis dengan Suro Joyo sejati! Sebelumnya, dengan cara menyamar sebagai Suro Joyo, Badas Wikatra membunuh Maeso Item dan Trinil Manis. Maeso Item dan Trinil Manis guru Suro Joyo. Badas Wikatra juga telah membunuh kedua orang tua Suro Joyo, Agung Paramarta dan Niken Sari, serta para punggawa Kerajaan Krendobumi. Dalam pertarungan melawan Badas Wikatra, Suro Joyo hampir tewas. Dia ditolong Ki Tambung Bumandala. Pendekar yang dijuluki Pendekar Bisu. Suro Joyo digembleng berbagai ilmu dan kesaktian di Padepokan Carang Giring. Suro Joyo juga menapatkan Mantra Sakti Pemanggil Tombak Bowong warisan dari Maeso Item dan Trinil Manis. Setelah dirasa cukup menguasai ilmu dari Pendekar Bisu, Suro Joyo pamit ke Krendobumi untuk menumpas Badas Wikatra dan pengikutnya. Suro Joyo siap mengembalikan rakyat Krendobumi kembali ke masa kejayaan, makmur, dan sejahtera. Masa kejayaan untuk rakyat jelata, bukan untuk para punggawa. Suro Joyo tahu, melawan Badas Wikatra itu sama saja bunuh diri. Ilmu yang dimiliki Suro Joyo tak seberapa dibandingkan Badas Wikatra. Namun Suro Joyo siap bertaruh jiwa demi menegakkan keadilan dan kebenaran di alam semesta. ***

"Aina, demi kebaikanmu, sembunyikan wajahmu dari dunia, Mamak tidak mau kau bernasib sama seperti Mamak," kata Nur. Aina hanya bisa menuruti apa kata ibunya, walaupun kenyataannya dengan wajah buruk rupa ini, masalah dalam hidupnya tidak juga selesai, dia tetap akan dijual oleh mucikari kejam di lokalisasi.

Rinai tak lagi mempercayai cinta. Baginya cinta hanya kata-kata manis yang keluar dari bibir jika seseorang membutuhkan sesuatu. Rasa sakit yang ditoreh sang suami membuatnya menganggap semua pria sama, pengecut dan pengkhianat. Adakah pria yang mampu mengobati hati wanita tersebut? Atau selamanya dia akan terbenam dalam luka?

Malam pertama mereka terlewat begitu saja. Dilanjut malam kedua, ketiga, setelah hari pernikahan. Andika sama sekali belum menyentuh istrinya, padalhal wanita itu sudah halal baginya. Apa yang sebenarnya terjadi pada Andika? Bukankah pria itu menikahi Nuri atas nama cinta? Lalu kenapa dia enggan menyentuh sang Istri?

Hidup Clara hancur setelah kesuciannya direnggut oleh dosennya sendiri. Ia sama sekali tak layak disebut gadis lagi, karena dirinya kini menyandang gelar mantan gadis. Laki-laki yang telah menodainya tak mau bertanggung jawab. Ia malah melempar kesalahannya pada Dev, mahasiswa jurusan hukum di Universitas Manura. Ia terpaksa menikah dengan Dev, laki-laki yang sama sekali tak ia cintai. Padahal dirinya sudah memiliki kekasih dan akan segera menikah. Lambat laun ... ia mulai menyukai Dev karena ia berjanji akan membawa kasusnya ke badan hukum setelah ia sarjana nanti. Akan tetapi, takdir terkadang seperti permainan. Banyak rahasia besar yang disembunyikan oleh Dev. Hal itu membuat rumah tangganya dengan Clara penuh prahara. Akankah Dev berhasil memberikan keadilan pada Clara? Akankah cinta Clara bisa mempertahankan rumah tangganya dengan Dev? Akankah ia bertahan, atau justru ia kalah dan memilih untuk pergi?

Hegar dan Kiara, guru dan murid di sekolah. Mereka tidak pernah akur karena Hegar guru killer dan dingin. Sedangkan Kiara murid biang onar di sekolah, setiap harinya Hegar selalu menghukum Kiara. Namun karena pertemanan kedua ibu mereka, Hegar dan Kiara dipaksa menikah . Ibu Kiara sangat ingin sekali berbesanan dengan sahabatnya yang sultan, sementara Ibu Hegar sangat menyukai Kiara. Ia ingin memilki anak perempuan seperti Kiara. "No! Aku enggak mau sama dia Mi. Dia bawel banget, kebayang enggak hari-hari aku akan pusing dengan segala ocehannya. Belum lagi dia itu biang onar!" tolak Hegar. "Aku juga enggak mau sama manusia es kayak dia, bisa-bisa nanti aku kedinginan kalau deket-deket dia. Di sekolah aja aku dihukum terus, gimana kalau jadi istrinya aku bakal kena hukuman 24 jam," cibir Kiara sembari menatap Hegar dengan tatapan tidak suka.

Rapuhnya hati seorang anak lelaki apabila melihat ibu dan ayah seringkali berkelahi antara satu sama lain, menyebabkan dia nekad mahu mengejar impian. Namun, kedatangan seorang gadis bernama Bella Kim telah mewujudkan rasa cintanya yang mendalam. Tetapi... “Apa yang awak buat ni? Saya cuma anggap awak kawan je. Tak lebih dari itu!” – BELLA KIM Pahit perlu ditelan sendiri, dalam waktu yang sama kehadiran seorang gadis bernama Jung Sherin menambahkan lagi api yang sedang marak membara. “Woojin! Saya cuma nak bantu awak, tak lebih daripada apa yang awak tengah fikirkan pasal saya.” – JUNG SHERIN “Dahlah perempuan, jangan masuk campur urusan aku boleh tak?” – NAM WOOJIN. Keeogan yang menguasai, akhirnya memakan dirinya sendiri! Satu-persatu orang yang disayangi pergi menjauhi. Apakah kesudahan Nam Woojin? Mampukah dia hadapi semua itu dengan rasa tenang hati? Semuanya dalam sebuah kisah Cheonsa, Saranghae!

+6281****123 Saya dapat nomor ini dari seorang mucikari bernama Yasa. Dia bilang kamu free malam ini. Saya ingin booking. Jam sepuluh malam di apartemen saya. Ini alamat saya. Kening Sitta berkerut. Ada segelintir amarah yang meletup di dadanya begitu selesai membaca isi pesan tersebut. Tanpa membalas pesan nyasar itu, Sitta langsung menghapusnya. Hingga pesan kedua pun masuk. Masih tetap dari nomor yang sama dengan isi pesan yang sama juga, namun kali ini si pengirim pesan menambahkan kata "Balas secepatnya" di akhir pesan yang dia kirim. Hal ini jelas membuat Sitta menjadi geram. Hingga Sitta pun menelepon balik nomor itu. Dering pertama tidak diangkat. Dering kedua pun masih belum diangkat. Hingga di dering ketiga akhirnya panggilan Sitta pun dijawab juga. "Heh, gue bukan Lonte, anj***!" Maki Sitta kesal dan langsung menutup kembali teleponnya.

Mit zwanzig legte mir der steinreiche Kriegskamerad meines Großvaters die Fotos aller seiner Enkel vor. „Such dir einen aus“, sagte er. „Einen Mann für dich.“ Ohne eine Sekunde zu zögern zeigte ich auf den sechsten: Dieter Weber. Die Anwesenden waren schockiert. Schließlich wusste jeder, dass ich immer nur den dritten Weber-Enkel, Egon, wollte. In meinem vorherigen Leben hatte ich meinen Willen bekommen: Ich heiratete Egon Weber. Und dank dieser Heirat erbte er den Großteil des Familienvermögens. Doch nach der Hochzeit ging er eine Affäre mit meiner jüngeren Schwester ein. Meine Eltern waren außer sich vor Wut und schickten meine Schwester zum Studium ins Ausland. Doch Egon war überzeugt, ich hätte sie auseinandergebracht. Von da an hasste er mich aus tiefster Seele. Von da an war er ständig von Frauen umgeben, die meiner Schwester ähnlich sahen. Jede Einzelne. Ich verfiel in eine schwere Depression. Anstatt mir zu helfen, wurden meine Medikamente gegen ein langsames Gift ausgetauscht – von ihm. Am Ende starb ich, mit seinem ungeborenen Kind im Leib. Nun, da ich noch einmal leben durfte, würde ich ihnen den Weg freimachen. Doch was ich nicht ahnte: Auch Egon Weber war zurückgekehrt!

Ich war mit dem Wolfsgift Silbermondkraut infiziert, das sich langsam im Körper ausbreitete, und stand kurz vor dem Tod. Aber das einzige Allheilmittel, das mich retten konnte, wurde von meinem Gefährten Leo gekauft und meiner Stiefschwester Jane geschenkt. Weil er dachte, ich würde meine Krankheit nur vortäuschen. Ich gab die konservative Behandlung auf und nahm starke Schmerzmittel. Der Preis dafür war, dass meine Organe nach drei Tagen versagten und ich letztendlich starb. In jenen drei Tagen vor meinem Tod gab ich alles auf. Als ich Jane die von mir eigenhändig gegründete Pelzfabrik schenkte, lobten mich meine Eltern dafür, wie sehr ich doch meine Schwester liebte. Als ich vorschlug, die Gefährtenbindung aufzulösen, lobte mich Leo dafür, dass ich endlich vernünftig geworden war. Als ich meine Tochter bat, Jane von nun an „Mama“ zu nennen, sagte sie glücklich, dass ihre Mama Jane sie sowieso immer am besten behandelt hatte. Als ich Jane meine gesamten Ersparnisse übertrug, bemerkte meine Familie nichts Ungewöhnliches, sondern war nur zufrieden mit meinem Verhalten: „Endlich ist Anna nicht mehr so bösartig.“ Ich wusste nicht, ob sie es nach meinem Tod bereuen würden.