Kwento Na May Tanong

"Boss, nawawala si Madamé! Dala-dala niya rin si Young Master!" "What? Look for them! Or I'll bury all of you six feet under the ground!" Mabilis na nagkilusan ang lahat sa sigaw ng Mafia Lord patungkol sa asawa nito at hinanap ang kanilang Madame na laging tinatakbuhan ang asawa. Binuksan ni Amelia ang mga mata isang araw na walang naaalala tungkol sa kanyang nakaraan. Pero isang lalaki ang bumungad sa kanya at nagpakilala na asawa niya ito. May mga tanong man na nabuo sa utak, walang alinlangan na nagtiwala si Amelia kay Lance dahil sa pakiramdam niya, mahal niya ang lalaki. Pero paano kung malaman niyang si Lance ang dahilan kung bakit wala siyang maalala tungkol sa sarili at ang buong pagsasama nila ay kasinungalingan lang? Magagawa pa ba ni Amelia na ibigay muli ang tiwala sa lalaki kahit pa mahal niya ito kung isa si Lance sa mga taong una pa lang ay gusto na siyang mawala sa mundo?

"Staying is the Key... Fragile Blood is the Freedom..." Mahirap lahat sa umpisa, pero lahat ay nakatakda sa paraang kakaiba. Matagal na panahong pagmamatiyag ang ginawa, makilalang lubos lamang ang babaeng napili niya upang maging katuwang sa lahing pinamumunuan niya. Sa bawat ngiti't tawa ng dalaga ay nakamasid siya, sa bawat pagtulog at paggising nito ay nakikita niya. Matagal na panahong pagbabantay ang nilaan niya, maraming nagtangka ng masama sa taong mahal niya, lahat ng 'yon ay tinapos niya. Lahat ng magtangka ay pagbabanta ang pinapalit niya, ang lumabag ay matatapos ang paghinga. Sa maling pagsagot sa mga tanong niya ay may matinding parusa. Sa gabing ito, nakatakda ang pag-iisa. Dapat na siyang makilala ng babaeng matagal na niyang ninanais at sinisinta. Ngunit kahit ganun ay may takot pa rin siyang nadarama. Alam niyang hindi ito gugustuhin ng babaeng mahal niya. Marami mang babae ang umiibig sakaniya. Ngunit isa lamang ang gusto niya. Ang babaeng nagligtas sa kaniya sa kapahamakan ng sila'y mga bata pa. Mula ng araw na 'yon, binantayan na niya ang babaeng iniibig niya ngayon. Gusto niya man muling makipagkilala rito pagkatapos ng pagliligtas nito sakaniya noon ay hindi maari. Muli lamang niya itong makakausap kapag nangyayare na ang pag-iisa ng kanilang mga lahi sa madilim na Gabi. At ito ay mangyayare ngayong Gabi. Na kung saan lahat ng mangyayare ay doon mag-uumpisa. Sa lahat ng utos na nilikha niya ay may isang mabigat na utos na kinatatakutan niya. Dahil ang babaeng napili niya ang maglalarawan sa nag-iisang mabigat na utos na binaba niya.

"Iwasan mong lagi akong tingnan, bawal yan," sabi ni Kara habang kumakain. "Bakit bawal?" Kinakabahang tanong ko. Nag-iba ang pakiramdam ko, ewan ko ba sa babaeng ito, may lahi yata mangkukulam. "Baka ma-inlove ka."

Kylee Nicole Montenegro, ako 'yun. Labing-walong taong gulang na at malapit ng mag-kolehiyo. Hindi na ako nagho-homeschool; malapit na akong maging normal na estudyante, tulad ng pangako ni Dad. Homeschooled ako mula nung ako'y limang taon dahil sa isang aksidente. Madalas sabihin ng mga tao na marami daw nangyari sa buhay ko noong bata ako, pero isang bagay lang ang matandaan ko — isang panyo. Isang hindi kakilalang bata ang nagbigay sa akin nito, at hindi ko alam ang pangalan niya. Malamang, hindi ko na siya makikilala matapos ang maraming taon, pero umaasa ako na isang araw ay makakita ako sa kanya para magpasalamat. Ang hindi kakilalang ito ang tumulong sa akin nang mawala ako sa mall. Naalala ko ang bahagi ng pangyayari, pero hindi lahat. Napapangiti ako nang hindi ko namamalay. Pagkatapos kong lumabas ng banyo, napansin ko ulit ang panyo at ngumiti. Mukhang may kaunting paghanga ako sa taong nagbigay nito sa akin. Ilang taon na itong nasa akin at hindi ko pa ito nalalabhan. May nakasulat ding salitang "TRIST" dito. Iniisip ko kung pangalan ba ito. Nagtango na lang ako dahil wala akong alam. Nahulog sa malalim na iniisip, isang katok sa pinto ang bumalik sa akin sa realidad. "PUPUNTA NA!" sigaw ko nang marinig ko si Ate Lena na nagpapaalam na ang almusal ay handa na. Isinilid ko ulit ang panyo sa aparador, may kakaibang tanong pa rin sa aking isipan. SINO KA?

Isang salitang “diborsyo” ang wawasak sa pitong taong kasal ni Mariel Benning. Sa loob ng isang iglap, ang asawang si Billie Walter—ang lalaking minsang nangakong “habambuhay”—ay humiling ng kalayaan para pakasalan ang ibang babae: si Vicky Singson, ang babaeng sinasabing may anim na buwang taning ang buhay. Habang pinupuri ng mundo si Vicky, unti-unting naglalaho si Mariel sa mga anino ng kasinungalingan. Ngunit sa ilalim ng kanyang katahimikan, may lihim siyang tangan—isang lihim na mag payanig sa lahat. Pag-ibig, pagtataksil, at paghihiganti—isang kwento ng babaeng iniwan, ngunit hindi natalo. Dahil kapag ang puso’y minsang sinugatan, matututunan nitong tumibok muli—hindi para sa iba, kundi para sa sarili. “Hindi ko kailangan maging perpekto para manatili ka. Pero sa pag-alis mo, doon ko natagpuan kung sino talaga ako.”

Everybody wants to be protected. Everybody wants to be secured. Sa bawat kwento, pag isa kang "importanteng" tao, your life will be filled with threats kaya may mga taong papaligid sa iyo para protektahan ka, the guardians. Minsan, o di kaya halos lagi nalang, the damsel in distress ang laging prinoprotektahan. Nangangarap ng kanilang "Prince Charming" o di kaya ng isang "Knight in Shining Armor" ...pero ngayon, papatunayan ko sa inyo na ang isang babae ay kaya ring protektahan ang isang "importanteng" tao... yun nga lang... ...he's a badboy. I am guarding the badboy at ito ang aking kwento.

Pahayag ng May-akda: Lahat ng ito ay isang kathang-isip lamang, kung may mga pangalan, lugar o taong magkatulad sa bida nitong kwento ay hindi sinasadya. -May-akda: Inday Stories. Sky POV HABANG. Habang nasa loob ako sa aking silid ay paulit-ulit kong pinanood ang mga videos ng aking pamilya. Kung may makakita lang sa akin ay sasabihin 'para kang baliw' dahil tumatawa at umiiyak habang pinanood ko itong mag-isa. "Mama, Papa, Bunso! Miss na miss ko na kayong tatlo!" sabi ko habang nakatingin sa TV. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin matanggap na wala na sila. Sariwa pa rin sa aking isipan kung paano sila namatay na wala akong magawa. Hanggang natapos ang pinanood ko saka ko naman kinuha ang isang memory card may nakadikit na maliit na papel 'TRUE IDENTITY' -dahil sa aking curiosity ay agad ko itong sinalang sa aking laptop upang mapanood ko ang laman dito. "Anak, kung napanood mo ito ay siguradong may masamang nangyayari sa aming ng Mama mo. Kung sakaling may taong maghahanap o magtatanong kailangan mong itago ang tunay mong pagkatao. Ayaw namin ng iyong Ina na ikaw ang papalit sa kanyang trono bilang isang Mafia, ayaw kong matulad ka naming na maraming napatay na tao o ha-huntingin ka ng mga kalaban namin noon. Ito ang tunay na pagkatao namin anak. Ako at ang iyong ina ay anak ng isang makapangyarihang tao ang iyong ina ay isang prinsesa ng mga Mafia at kalaban namin sa aming organisasyon na kinabibilangan ko. Isa ako anak ng ikatlong Mafia sa Dark Moon, naging hadlang ang iyong Lolo ama ng iyong Ina kung kaya't nagtago kami at bumaba ako bilang isang Mafia prince upang mamuhay nang simpleng mamamayan ganoon rin ang iyong Ina.

Sabi nila, ang buhay daw ay isang walang katapusang pakikibaka. Minsan, ang mga labang kailangan mong pagtagumpayan ay yaong mga hindi mo inaasahan. Handa ka ba sa anumang hamon ng buhay? Gaano kahanda ang puso mo sa mga bagay na ni sa hinagap ay hindi mo akalaing haharapin mo? Paano kung kinakailangan mong mahiwalay sa pinakamahalagang bahagi ng pagkatao mo? muli ka bang babangon para magpatuloy, o hahayaan ang sariling malugmok sa sitwasyong kinalagyan mo? Sa kabilang dako, gaano kalaking sakrepisyo ang handa mong ibigay para sa isang buhay na nakasalalay sayo? Handa mo bang talikdan ang lahat para sa isang responsibilidad na biglang naatang sa mga balikat mo? Ano ang mga hamon na kaya mong suungin, mga pagbabagong kaya mong harapin para sa isang bagay na hindi mo naman lubos na ma-a-angkin? Ang pag-ibig ba ay laging may depinisyon? Lagi ba itong may basihan at kaagapay na kondisyon? Pano kung ang pagmamahal ay ipinagkait ng panahon, mabibigyan pa ba ng isang pagkakataon? Ito ang mga tanong na minsan ko nang naitanong sa sarili ko, at hanggang ngayo'y gumugulo sa isipan ko. Simple lang naman sana ang mithihin ko, subalit bakit ipinagkait ito sa akin? Naalala ko pa kung paano nagsimula ang lahat...

Dalawang puso ang nakagapos na naaayin sa kagustuhan ng bawat isa. Thr thread can start to deepen or loosen and it's up to their descision. Ag sa bawat giit ng puso ay tila may binubulong, sa bawat katotohanan ay tila may nakatagong sekreto at sa bawat puso ay may nakamarkang pangalan ng nagmamay-ari rito. Ngunit paano mo mamahalin ang taong sumira at nagnakaw ng iyong karapatan? Paano mo itatama ang lahat kung una pa lang ay nagsimula ang kwento sa pagpapanggap at kasinungalingan? Hahayaan niya pa rin bang igapos siya ulit ng tadhana kasama ang lalaking kinamumuhian kahit na madaming rason para putulin iyon? Ngunit sa kagustuhan na pigilan ang sariling makulong muli ay hindi lang puso at katawan niya ang kalaban kundi pati na rin ang mapaglarong puso ng lalaking tinuturing niyang demonyo. "You smell nice Dawn, I don't care if you ars afraid of me but one thing is for sure, kailangan mong itatak diyan sa isip mo na I won't let you run away without having the thrill of having you and tasting you first,"— Flix Montero "I do prefer being tainted ang madumihan ng pauli-ulit ay sadyang nagbibigay ng kakaibang ligata sa akin and I won't let myself fall again for I know I won't ve love the way I like and expect it to be. Because happy endings are only for women that worth to fight for and I am not one,"—Dawn Mathison

She was the adopted daughter. He was the family’s black sheep. Together, they crossed a line that shattered everything. Six years ago, Selene Monteviejo vanished—leaving behind scandal, heartbreak, and a secret too heavy to bear. Grateful to the powerful family who took her in, she made the ultimate sacrifice and walked away from the forbidden love that could ruin them all. What no one knew was that she left carrying Soren Monteviejo’s children. Ngayon, bumalik siyang pilit, dahil sa pagkakasakit ng adoptive mom niya. Pero ang hindi niya inakala, babalik rin si Soren sa pamamahay nila… may asawa na, at ang higit na nakakagulantang ay hindi man lang siya nito kilala. Masakit na nga sa kanya ang makitang may sakit ang kanilang ina, mas lalo pa siyang ginisa ni Soren. Hinahamak siya nito, tinatawag siyang ingrata. Parang salot na bumalik sa pamilya. Pero nagbago ang lahat nang matapang na awayin ng kambal niyang anak, pinagtanggol siya mula sa masakit na pananalita ni Soren—at doon nagsimulang mabasag ang iringan at magbago ang hindi magandang pagtrato sa kanya ni Soren. What if his hatred is hiding something deeper? What if his forgotten love was never lost—but stolen? Pag-ibig. Lihim. Alaala. Isang kwento ng pagmamahalang ipinaglalaban kahit bawal… kahit masakit… at kahit paulit-ulit na pinagkakait ng tadhana.