Malay Ko Lyrics

“What did you do to me?!” Galit na galit ang boses ng lalake, mababa at matalim. Nag-panic si Katrice. Hindi niya alam ang nangyayari. Hawak pa rin ang kanyang leeg, napailing siya at pilit nagsalita, “A-Ako, wa-wala po akong ginawa... H-hindi ko alam…” Bigla siyang binitiwan. Pero hindi pa siya nakakahinga nang maayos, naramdaman na lang niyang hinawakan siya sa bewang at idinikit sa katawan ng lalake. Mainit ang balat nito, parang may lagnat, at sobrang lapit nila sa isa’t isa. Nang magsalita ang lalake, halos dumikit sa balat niya ang mainit na hininga, “Binibigyan kita ng pagkakataon. Itulak mo ako. Lumabas ka dito.” Napamulagat si Katrice. Pinalalabas niya ako? Hindi ba siya kuntento? Iniisip ba niyang hindi ako interesado? Pero hindi siya puwedeng umalis. Hindi para sa sarili niya—kundi para sa kapatid niya. Wala na siyang karapatang mag-inarte pa. Nandito na siya. Wala nang atrasan. “Hindi ako lalabas. Tonight… I’m yours,” mahinang bulong niya.

Pinatay ang magulang at kapatid ni Scarlet nang mga kalalakihan na di nila kilala. Nagising na lang siya na wala ng buhay ang kanyang pamilya at nag-iisa na lamang siya. "Ibibigay ko sa inyo ang hustisya na nararapat para sa inyo, ipinapangako ko iyan, ang kamatayan ninyo ang paghuhugutan ko ng lakas, para hanapin ang mga salarin na naging sanhi ng inyong kamatayan," lumuluhang sambit ni Scarlet sa harapan ng puntod ng kanyang pamilya, sa bawat salita na binitawan niya ay tila isang pangako para sa kanyang pamilya na pinaslang ng walang kalaban-laban. Galit at pagkasuklam ang nasa puso ng dalaga, para sa mga taong gumawa noon sa kanila. Kaya sa pagpunta niya sa Maynila ay nakilala niya si Lance Dela Piña na isang negosyante. Si Lance na kaya ang makakapagpabago sa pananaw ni Scarlet? Mahihilum kaya ni Lance ang sugatang puso ni Scarlet, dahil sa pagkawala ng kanyang pamilya? Mapapawi kaya ni Lance ang galit at puot na nasa puso ng dalaga! Ang binata na kaya ang makakapigil kay Scarlet para sa paghihiganti na gagawin nito? Paano kung may malaman na isang sekreto si Scarlet tungkol sa kanyang tunay na pagkatao? Paano kung malaman din niya na ang taong tumulong sa kanya ay siyang naging dahilan ng kamatayan ng kanyang pamilya.

Masakit para kay Helen Kate Reyes ang pagtapon nila sa kanya sa bahay ampunan kaya lumaki siyang ulila at dahil sa tulong ni Doña Fatima ay nag iba ang pananaw sa buhay . Dahil gusto siya ng Doña ay gumawa ng paraan para maipakasal niya si Helen sa kanyang apo . Dahil hindi niya gusto ang nobya nito ay naisip niya si Helen nalang ang ipapakasal niya sa apo sa lalong madaling panahon . Tatanggapin kaya ni Kurt Andrew Baizon ang alok ng lola niya gayong may isang taong masasaktan sa bandang huli. Mahahalin kaya nila ang isat isa o masasaktan nila ang bawat isa ? ''hindi na ako papayag pa na lokohin at maliitin niyo ang pagkatao ko .Ipapakita ko sa inyo ang isang maamong tigre na naging mabangis dahil sa kalupitan niyo '' isang malakas na sigaw ang pinakawalan ni Helen .Sinusumpa niya lahat ng mga taong nanakit sa kanya . (warning this is SPG) 18+ only

[MATURE CONTENT 18+] Sa isang gabi ng katahimikan, isang hindi inaasahang tanawin ang tumambad kay Yohan sa gitna ng gubat—isang babae, walang malay, balot lamang ng pulang tela. Wala itong pangalan, alaala, o paliwanag. Sa halip na iwan, dinala niya ito sa kanyang mansyon. Hindi niya alam kung anong sumapi sa kanya. Siguro'y awa. O marahil, isang bagay na mas malalim. Habang ginagamot at inaalagaan niya ang babae—na nangangalang Jasmine. Unti-unting nagbabago ang katahimikan ng mansyon. Ang mga bulong ng nakaraan ni Jasmine ay nagsisimulang lumitaw, kasabay ng pag-init ng tensyon sa pagitan nila. Sa bawat titig, sa bawat dampi ng balat, nagiging mas mahirap para kay Yohan na mapanatili ang distansya. Pero sa likod ng malalambing na halik at maiinit na gabi, may mga tanong na hindi mawala sa kanyang isipan: Sino ba talaga si Jasmine? At bakit tila may itinatago ito na maaaring ikapahamak nilang pareho? Isang kwento ng pagnanasa, misteryo, at tiwala—na unti-unting tinutunaw ng init ng katawan at lamig ng katotohanan.

Warning (R18) SPG Novel... Akala ni Ranzzel Layaoen, ang pinakamalaking dagok sa buhay niya ay ang pagkawasak ng kanyang pamilya at puso. Pero mas matindi pa pala ang kapalit—isang kasal na walang pagmamahal sa isang billionaire director doctor kilalang coldhearted at nakatali sa wheelchair, si Vincentius Vaughn. Para lang mailigtas ang negosyo ng pamilya, pumayag siyang maging asawa niya… kapalit ng isang kontrata. Ngunit nang matagpuan niya si Vincentius sa dalampasigan—walang malay, may amnesia, at higit sa lahat… nakakalakad—unti-unting nagbago ang lahat. Sa simpleng buhay na malayo sa lungsod, natuklasan niya ang isang bagong Vincentius—maalaga, mapagmahal, at tila matagal na siyang minahal noon pa man. Pero paano kung bumalik ang kanilang nakaraan? Paano kung ang totoong banta sa kanilang buhay ay hindi pa tapos? At paano kung ang akala niyang panandaliang kasunduan ay isa palang pag-ibig na itinadhana?

Ako si John. Dalawampu't dalawang taong gulang. Kasalukuyan akong nagtratrabaho bilang isang Nurse. Isang taon pa lamang akong naninirahan dito mula nang kunin ako ni Uncle Robert. Siya ang nagpa-aral sa akin mula Highschool hanggang Kolehiyo ko kaya malaki ang utang na loob ko sa aking Uncle. Ang mga magulang ko kasi ay isang hamak na magsasaka lamang sa aming probinsya. Kaya naman ang kapatid ng Papa ko na si Uncle Robert ang nag-alok na pag-aralin ako dahil nakakaluwag naman ito sa buhay. Isang Pulis si Uncle dito sa Maynila. Mayroon siyang asawa na si Auntie Mabeth at mayroon na rin silang anak. Aaminin ko, isa akong bakla. At alam iyon ni Uncle dahil noong bata palang ay nakitaan na nila ako ng pagiging mahinhin. Hindi naging handlang iyon kay Uncle para hindi ako pagtapusin ng pag-aaral. Nasa edad trenta'y singko na si Uncle Robert. Pero makikita mo parin ang kakisigan nito kahit na nasa ganoong edad na siya. Matipuno si Uncle. Ang baitang nito ay nasa 5'10" kumpara sa akin na nasa 5'5" lamang. Malaki ang katawan nito dahil kailangan niya iyon dahil sa uri ng kanyang propesyon. Aaminin kong may pagtingin ako sa aking Uncle. Alam kong mali ito, pero hindi ko lang talaga maiwasan na pagnasaan siya sa tuwing makikita itong hubad kapag inaayos ang kanyang sasakyan. O, kapag nakasuot ito ng kanyang uniporme at bumabakat ang batutang tinatago nito. Pero nitong mga nakaraang araw, nag-iba lalo ang tingin ko sa kanya nang umalis si Auntie Mabeth para mangibang-bansa. Mas lalo akong nagkaroon ng pagnanasa sa Uncle ko. Mas naging malawak at mapusok ang imahinasyong binubuo ko sa tuwing makikita ko si Uncle. Sa mga sandaling ito, hindi ko alam kung hanggang saan aabot ang pagnanasa ko sa aking Tiyuhin.

"Hm, Linden..." halinghing ko nang sapuin ni Linden ang mayayaman kong dibdib. "This is wrong ugh~ ahh!" daing ko nang masahiin niya ang malulusog kong dibdib. "No, this is not wrong, Jan. I'm willing to break off the engagement with the girl." Aniya saka niya ako siniil ng mapupusok na halik na agad ko namang tinugon. "Ah~ Linden hmm~ please continue... more." Ungol ko nang i-angat niya ang hita ko at pinatong niya sa hita niya. Kinapa nito ang pagkababae kong namamasa na ata sinalat iyon. Ilang buwan na rin no'ng maging magkaklase kami at hindi ko maitatanggi na kahit may pagkasaltik siya ay may nararamdaman ako sakanya. Our teacher hired me as his tutor na sinang-ayunan niya agad kaya wala akong nagawa. He's clingy type of person na sa akin lang niya ipinapakita and he's always like this, pinapaligaya ako after tutoring him. "Ah! Ahh~ ahh!" ungol ko nang simulan niyang ipasok-labas ang kanyang daliri sa namamasa kong hiyas.

“Let’s get divorce, Gale.” Nahinto sa pagsasalita si Sunset dahil sa sinabi ng asawa. Sandaling hindi niya maiproseso ang sinabi nito. Nablangko ang kanyang isipan habang nakatingin sa seryosong mukha ni Lucian. “Let’s get divorce.” Sa pangalawang pagkakataong ulitin iyon ni Lucian, tila bombang sumabog sa kanya ang anunsyo ng asawa. Pagkalito ang sumunod niyang naramdaman nang iritableng inilayo ng asawa ang pagkakadikit ng hubad nilang katawan na para bang may nakakahawa siyang sakit na dumapo lamang pagkatapos nilang magniig. Ganoon na lang ba iyon, pagkatapos siya nitong makuha, ang tingin na sa kanya ay isang basura? “Hindi magandang biro iyan, Lucian—” “You don’t want to? Magkakaroon ka ng sariling buhay. Limang taon na ang kinuha ko sa ‘yo, dagdagan ko pa ba ang pang-aabala ko?” Tumayo mula sa pagkakahiga ang asawa niya. Ang nakatalikod na matipuno nitong katawan ay tinakpan ng roba. Kaagad namang naibalot ni Sunset ang hubad na katawan sa puting kumot. “M-may problema ba tayo, Lucian?” naguguluhan niya pa ring tanong sa asawa. “Kung may mali sa akin, susubukan kong baguhin. May nagawa ba akong ikinagalit mo? H-huwag mo lang akong iwan kase hindi ko kakayanin…” “Babalik na si Eveth dito sa Pilipinas.” Hinilot nito ang sentido na para bang naiinis na sa pagdadrama niya. “Masasaktan siya kapag nalaman niyang nandyan ka pa." “Naiintindihan ko…” “Saan ka pupunta?” gulat na tanong ng asawa nang makita siya nitong nagbibihis. “Saan ka sabi pupunta?” “Hindi mo ba nakikita?” May kalituhan na tumingin sa kanya si Lucian. Hindi nito inaasahan ang magiging reaksyon niya. “Ano bang akala mo, magmamakaawa ako?” natawa nang bahagya si Sunset bago mabaling ang tingin sa tseke na nasa ibabaw ng side table. “Akala ko namamalikmata lang ako kanina. Hindi ko lubos maisip na limang milyon lang pala ang halaga ko!”

“Ipapalaglag mo ang anak natin?!” galit na sigaw ni Carcel sa'kin. “Pinirmahan ko na ang divorce paper 'di ba?! Kaya huwag kang mangialam sa gagawin ko, Carcel!" “Huwag mong idamay ang bata, Jett! Ipanganak mo lang iyan, at kami na ni Gia ang magpapalaki sa kanya!" "Ginag*go mo ba talaga ako, ha?!" tumutulo ang mga luha ko sa sakit. "Gusto mo ba talaga akong durugin nang buong-buo, Carcel? Hindi ba sapat na niloloko mo ako para sa kapatid ko na 'yon at sa anak niya, tapos ngayon gusto mo pang ipanganak ko ang anak natin para kayo na mag-alaga?!" "J-Jett, minahal kita. Pero si Gia na ang mas matimbang sa akin ngayon kaya---" "Kaya nga ipapa-abort ko na lang ang nasa sinapupunan ko! Para tuluyan nang maputol ang koneksyon ko sa'yo!" umiiyak kong sigaw at tumalikod. "No, Jett! Hindi ako papayag na may gawin kang masama sa bata!!" Nagmamadali akong tumakbo sa kalsada para tumawid sa takot na mahabol niya pa ako. "NOOO!! JEEETTT!!!" Subalit nanigas ako sa kinatatayuan nang may isang malaking truck ang malakas na bumusina. Nabulag ako ng ilaw niyon ngunit alam kong nasa harapan ko na ito. Sa pagkabigla ay pawang hinihintay ko na lamang na bumangga sa katawan ko ang truck. "JETT!!" mabilis akong tumilapon sa malamig na semento dahil sa kamay na tumulak sa akin, hindi ako ang nabangga ng truck.  Nanlalaki ang mga mata ko sa gulat nang makita si Carcel na gumulong-gulong sa kalsada kasabay nang pagkalat ng kanyang dugo. "CARCEL!!!" Na-comatose si Carcel sa loob ng limang taon, at nagising siyang may-amnesia. Nakalimutan niya si Gia, at ang pagmamahal sa akin lamang ang naaalala. Ngayon ay umaakto siyang parang hindi siya nagloko at halos magmakaawa sa akin na mahalin ko siyang muli kasama ng four-year-old naming anak na babae.

Simula ng magkaisip si Hilda Alegre bukod sa pagmamahal at maka-survive wala na siyang ibang hinihiling pa. Inasam niya ang pagmamahal na iyon at proteksyon mula sa sarili nito na ama kalaunan ay nabigo din siya after mag decide ito na ipakasal siya sa italiano na matanda. Naisip ni Hilda hindi nagba-bound sa dugo at laman ang pagmamahal. Pinili ng ama ni Hilda na ibenta siya— dugo niya at laman para mailigtas ang step sister niya na ni walang isang patak ng dugo galing sa ama niya. Umalis si Hilda at tumakas sa kapalarang inilatag sa kaniya ng sariling ama. Hinanap nito ang kalayaan sa italy. "Saan ba ako nagkamamali?" ani ni Hilda na ngayon ay hawak ang ulo habang nakatitig sa pregnancy test na hawak. She marely survive by little lucky of hers and now— may isa pa siyang buhay na kailangan protektahan. "Hindi nga ako sigurado sino ang tao na nakasama ko sa kwarto." May pagkakautang siya na need bayaran kay Arthur Cage Nicastro kaya tinanggap niya ang mission na bantayan ang anak nito na si Aron Nicastro. But during mission may nangyari na aksidente. Lasing siya 'non at ang huling nakasama niya ay si Aron Nicastro. "Importante ba sino ang ama?" bulong ni Hilda tapos sumandal sa sofa. Walang buhay ang mga mata na tiningnan mabuti ang pregnancy test. "If nag-fail ang mission, nakahanap ako ng opportunity at the end— if gusto ko mabuhay. Kailangan ko ulit tumakas at wala ako balak iwan ang bata na ito. Sino 'man sa dalawang Nicastro ang ama."